Robert Frans

Ach, ik zeg maar: het wordt pas pijnlijk als je tijdens de voorbeden de namen van de intenties verkeerd gaat uitspreken.

Ken je de film Departures, The Black Mathematician? Zoniet, dan moet je die echt eens zien. Ik weet eigenlijk wel zeker dat je die ook heel mooi gaat vinden. Het is een Japanse film over een cellist die, nadat zijn orkest wordt opgeheven, door een onduidelijke advertentie per ongeluk in een uitvaartonderneming terecht komt. En zo het respect van vrouw en vrienden verliest, als ze daar achter komen. In deze zowel komische als heel ontroerende film zie je dan ook hoe het opbaren van een overledene daar gaat. Dat ziet er dus echt prachtig uit, omdat daar ritueel en daadwerkelijke handeling ook

Ik heb zelf heel veel met mooie, natuurlijk uitgevoerde en vooral authentieke rituelen. Dus ik vind het erg mooi als ik een gelovige, van welke religie dan ook, op geheel natuurlijke en kundige wijze, een bepaalde rite zie uitvoeren. Het ontroerde me om in een moskee de moslims de salaat te zien verrichten en in een film als Seven years in Tibet vind ik de beelden en riten uit het Tibetaanse boeddhisme erg fraai om te zien. Ook vond ik het mooi om in een boekje over de joodse riten in huis en synagoge te lezen. Maar ook een kerkdienst in de gereformeerde gemeente deed mij op een bepaalde w

Dus het maakt volgens jou niet uit of Jezus een engel of God zelf is, Eulogía?

Het maakt natuurlijk nogal verschil of het God zélf is die het lijden op zich neemt, of dat Hij het door een engel of ander bovennatuurlijk wezen laat doen. Het gaat niet enkel om waarde of geen waarde, maar om het hele wezen van het Offer. Ongetwijfeld kun je van Christus én enkel een mens maken én het Offer alsnog oneindig veel waarde willen geven, maar als Hij gewoon God is, zit je er tóch naast. En mensen ontwikkelen culturen en zichzelf nu eenmaal door conflicten en onduidelijkheden. Christus is niet één of andere enge sekteleider die al je gedachten en ideeën precies wil control

Quote: Op vrijdag 30 april 2010 10:50:38 schreef Morphogenesis het volgende: Oh ja, die timmerde zo'n pin in het hoofd van Sisera ofzo Yep. Met als moraal: laat je als man nooit verleiden door een mooie vrouw, want ze wordt je dood.

Quote: Ik kan ook een hoop ethische zaken opnoemen waar veel minder consensus over is wereldwijd. Bijvoorbeeld of polygamie toegestaan moet worden of niet of maar iets te noemen. Of je als man nu één of meerdere vrouwen mag huwen, daarover is inderdaad geen consensus. Maar er is naar mijn idee wél weer consensus over dat je als man niet zomaar elke vrouw mag huwen die je wilt en vice versa. In elke cultuur zijn er bepaalde regels waaraan zowel man als vrouw gebonden zijn, wanneer ze met elkaar zouden willen of moeten trouwen. Zo is er ook geen concensus over wanneer je nu wel of ge

Mij interesseert het ook niet wat anderen geloven. Maar ik heb wel gelijk. Ben ik dan een fundi of niet?

Ik zie het al, het is een typefoutje. Het moet Marcus 14:25 zijn.

Klinkt als een gezonde levenshouding, dan fundamentalisme volgens die site. * RobertF heeft echter geen zin om zijn e-mailadres achter te laten voor één of ander testje waarvan hij de uitslag toch wel weet: natuurlijk is hij fundamentalistisch en hij is er nog dankbaar voor ook.

Ja, die vorm bestaat, Donnie. Je hebt echt gelovigen die kerken afwijzen, maar in huiskamers samenkomen (en zelfs ook dat niet altijd; dan blijven ze gewoon thuis) en die niets moeten hebben van kerkordes, dominees, politiek inderdaad en zoiets als een centrale leer. Ieder doet wat hem goed dunkt, heeft vaak een zeer afwijkende interpratie van de Schrift en is vaak vrij radicaal in doen en laten (meestal niet op gewelddadige wijze) en dat is het wel zo'n beetje. Je ziet ze alleen niet, omdat ze dus niet centraal in kerken samenkomen.

Katholieken en Orthodoxen interpreteren niet eenduidig en geloven ook niet dat de Schrift op één manier te interpreteren is, thomasb. Daarbij geloven ze dat de Schrift niet als enige bron van Waarheid op zichzelf staat, maar gelezen moet worden binnen de christelijke Traditio, Overlevering, waarbinnen de Schrift ontstaan is. Kortom, een heel ander verhaal, zeg maar. En ja, wat jij zegt over het begrip, daar komt het in feite wel op neer. Hoewel de gebruikers van het begrip dat natuurlijk niet zo zullen omschrijven. Zij zien hun interpretatie meestal als absoluut, objectief en niet tegen te

Het woord "bijbels" betekent niet meer dan "hetgeen overeenkomt met de Schrift-interpretatie van degene die het woord gebruikt." Meer moet je er echt niet in zien.

Nou, er wordt in elk geval weer volop gevlogen. Zie nu een partij strepen in de lucht, zoals je ze niet vaak in zulke aantallen ziet.

"Persoon" ligt naar mijn idee niet erg lekker in het metrum, dus het ritme van de tweede zin. Maar dat is iets voor Iriacynthe om te bepalen. Is misschien het woord "vrouw" iets? Is ook redelijk krachtig en warm qua klank en dan kun je "die" gewoon "die" laten. En het past ook inhoudelijk nog prima in het gedicht.

Nou ja, je zou het woord "ziel" kunnen vervangen door "mens." Soms kan juist een gewoon, alledaags woord juist in zo'n gedicht meer lading krijgen dan een meer poëtisch woord. Dan krijg je dus dit: zuchtend, zwoegend, ploet'rend, mompelend: ziedaar, de meid een zuchtend, zwoegend leven lang, geen mens die 't haar benijdt Bovendien klinkt mens dan ook iets krachtiger dan ziel, vanwege de vollere en lagere è-klank, vooral in combinatie met de nadruk die op "mens" ligt in de zin. Of als je de zin toch meer poëtischer doch onverwachter wilt, kun je het misschien ook vervangen door het woo

Trouw aan je eigen kerkgemeenschap is inderdaad erg belangrijk, Foppe1986. Je zult nooit échte diepgang, échte reliëf in het geloof vinden, als je steeds van gemeente veranderd, omdat je het weer eens ergens "fundamenteel" niet eens mee bent. Nee, dan juist moet je blijven, blijven leren en ermee worstelen tot je eruit bent. Pas als je écht niet anders kunt, pas als je ontdekt dat je je leven lang met hart en ziel, doch niet altijd opgemerkt, altijd al echt bij die andere kerkgemeenschap hoorde, dán pas kun je overwegen misschien toch ook daarheen te gaan. Maar niet eerder.

Dat is vaak ook dan niet het idee achter het celebreren van de rite. De rite zélf en de daar achterliggende betekenis of sacramentele handeling wordt opgedragen, is de bedoeling van de eredienst. Voor uitleg over de betekenis ervan is er catechese, of zou er moeten zijn. Vergelijk het met een uitvoering van de Matteüs Passion, van Bach. Daar is de uitvoering zélf het doel van het concert. Men zal er zeker niet tijdens het spelen de rijkdom aan betekenissen vertellen. Want die betekenissen dienen de luisteraars zelf te ontdekken, door studie ernaar of door heel goed te luisteren. Daarom

In dat geval zijn we het prima met elkander eens. Zolang die zinnen dan maar wel echt bewust zo gekozen zijn, om dat contrast te creëren. Lijkt mij dan.

Jon, wist je dat veel dichters urenlang kunnen nadenken over dat éne woordje, of die éne zinsconstructie, om zo precies hun inspiratie, hun levenservaring, of hetgeen zij met het hart zien in dat éne woord of in die éne zin te vatten? En dat dat juist de gedichten zijn die mensen raken, die mensen in vervoering brengen, of mensen juist in diepe overweging kunnen leiden? De meest echte, bezielde gedichten zijn vaak toch de gedichten waar de dichter hard en misschien met bittere tranen aan gezwoegd heeft, misschien zelfs maandenlang voor drie regels. Er zijn verschillende stromingen en wer

Moet zeggen dat ik het een interessante visie vind, Leidenschaft, om rustig te overwegen. Mij valt het dan eigenlijk ook wel op dat binnen kerken die tendens ook gaande is. Met internetcursussen of gezellige bijeenkomsten met een hapje en een drankje schijnt men al precies te kunnen uitleggen wat het christelijk geloof wel en niet is. Middels gaventesten en "profetieën" wordt je zo tot een gelovige gemaakt die perfect in het profiel van de gemeente past. Ook een kerkgemeenschap oprichten kan via allerlei modelletjes. Voorgangers hoeven soms zelfs niet eens meer een universitaire, theologische

Daar heb je natuurlijk ook weer gelijk in, Cornelius, en zelf mag ik dat ook dagelijks zo vragen.

Het punt is volgens mij, Iriacinthe, dat zoiets als de heilige Geest niet in gewone mensentaal is uit te leggen. Vergelijk het maar eens heel eenvoudig met het Offer van Christus. Je kunt de leerlingen heel helder en ook vrij eenvoudig dit uitleggen: Het Offer van Christus houdt in dat Christus aan het kruis is gestorven en uit de dood is opgestaan, om zo onze zonden te vergeven. Daardoor kunnen wij weer tot God komen, omdat Hij van ons houdt en ons daarom genadig is. Klinkt wel redelijk duidelijk, toch? Maar dan heb ik de volgende vragen voor je: Wie en wat is God precies? Wie en wat

Als God werkelijk zou ingrijpen, dan is het meteen uit met de pret. Dan zal hetgeen wij werkelijkheid noemen als een nevel, als een droom vervliegen en blijft alleen Gods schrikwekkende gestalte over die het kwaad zal doen vluchten naar eeuwig donkere oorden. Dan zal het échte Licht schijnen, waar de grootste ster maar een waakvlammetje bij is. Wie zal dan nog stand kunnen houden in de Dag des Oordeels? Weet dus waar je om vraagt, als je God vraagt in te grijpen, de natuur hier te veranderen.

Dat artikel resoneert inderdaad erg naar wat ik hier alreeds schreef. Het blijft een doeltreffend indoctrinatiemiddel: mensen die anders leven en denken dan jij zeggen dat ze niet echt vrij zijn. En dat jij ze daarom wel komt bevrijden. Elke ontkenning van de ander zal je dan alleen maar meer bevestigen dat diegene niet weet wat hij zegt en écht onder druk staat. Vergelijk het met tegen iemand zeggen dat hij gek is. Als hij ontkent, dan blijf je roepen dat hij gek is en hem onder druk zetten om dat toe te geven. Doet hij dat niet, dan voer je de druk hoger op en houd je hem vast als hij weg