Robert Frans

Laatst stond in de Stentor ook een dergelijke kritische column over de situatie daar. Toen bleek het vooral cynisch bedoeld te zijn en het was ook wat dik aangezet. Ik word daar niet erg blij van. Zo worden kritische mensen namelijk in diskrediet gebracht, vooral als het cynisme aanvankelijk helemaal niet als cynisme herkend hoeft te worden vanwege de argumentatie, en worden de genoemde argumenten ongestraft als onzinnig weggezet, zonder dat men echt met fatsoenlijke tegenargumenten hoeft te komen. Ik vind dat je best wel mag nadenken en discussiëren hierover, want er lijken dus wel degelijk

Ik vind dit heel wansmakelijk, grenzen aan pedofilie, en begrijp echt niet dat Vogue het verschil niet ziet tussen provoceren met volwassen mensen zoals in vorige reportages, die weten wat ze doen en wat ze uitstralen, en provoceren ten koste van kleine kinderen. Maar goed, ze zal er waarschijnlijk wel mee wegkomen en de volgende keer nog verder kunnen gaan. Wat je luchtig nieuws noemt...

Soms hoeven we niet eens in het verleden te duiken voor het herinneringentopic... soms komt het verleden gewoon gezellig hierheen! Proost!

Binnen de katholieke traditie kennen we ook onderscheid in het onvolmaakte berouw en het volmaakte berouw. Bij onvolmaakte berouw heb je spijt over je zonden uit angst voor de hel, bij volmaakte berouw heb je spijt over je zonden uit liefde voor God. De volmaakte berouw is beter, maar onvolmaakte berouw is ook voldoende en kan weer uitgroeien in volmaakte berouw als je je leven met God wilt beteren. We hoeven dus inderdaad niet al te streng te oordelen over mensen die vooral uit angst geloven. Beter houden we ze onophoudelijk Gods liefde voor en vertrouwen we op Gods goedheid, die zelfs met he

Mensen zijn niet enkel dieren, maar zijn een symbiose tussen engelen en dieren. Ons lichaam is natuurlijk, tijdelijk en biologisch, maar onze ziel is bovennatuurlijk, eeuwig en geestelijk. Wij staan dus als het ware tussen de engelen en dieren in, hoewel beiden weer onder de mens gesteld zijn en allen onder God. Nochtans is het niet goed een dier onnodig te laten lijden en moeten we dieren redelijkerwijs met respect en waardigheid behandelen, ongeacht waarvoor we ze toepassen.

Heidenen hebben zich nooit aan de Wet van Mozes hoeven te houden en tot op de dag van vandaag zitten de joden zelf daar ook helemaal niet op te wachten. Alleen buitenlanders die in Israël zelf woonden, moesten zich aan enige regels houden om het maatschappelijk verkeer eerlijk te laten verlopen. Maar ook dán vierden zij niet de sabbat. Dat wil zeggen: ze werkten dan wel niet, maar ze vierden ook niet de rituelen en brachten niet de offers die onlosmakelijk met de sabbat verbonden waren. Ze kónden zich ook helemaal niet aan die Wet houden, want heidenen mochten de tempel niet eens in en kond

Wel zijn er natuurlijk vele, vele religies, met ieder hun eigen goden. Je kunt dan stellen dat de monotheïtische godsdiensten in elk geval dezelfde God aanbidden aangezien er maar één God is, en dat zou nog katholiek redeneren zijn ook nog, maar dan nog zit je met al die polytheïstische godsdiensten met hun vele goden. En die andere monotheïstische godsdiensten hebben natuurlijk ook fundamenteel andere leerstellingen over God, al dan niet geopenbaard in verschillende avatars. Een populaire uitspraak onder atheïsten is dan ook dat zij slechts één god meer afwijzen dan theïsten.

Ik ben blij te lezen dat je zo verder met God wilt gaan. Maar één ding: spreek of schrijf alsjeblieft zo mild en positief mogelijk over je moeder en over haar liefde voor jou. Het kan namelijk heel goed wezen dat ze echt oprecht het beste met je voorheeft, maar dat niet zo uit of kan uiten als jij zou willen. Daar hoor je dan ook eigenlijk wel vanuit te gaan, omdat ze toch je moeder is, dus jou heeft gebaard, opgevoed en veel voor je heeft opgeofferd. Echte, blijvende vrede met God zul je mijns inziens dan ook pas volledig ontvangen als je er vrede mee kan hebben dat je moeder is zoals zij i

* Ziet Nath al thuiskomen, van top tot teen onder de tattoeages. "Kijk ma, ben een beetje bijgekleurd."

Dat had ik al begrepen inderdaad. Koptische recitatie uit het Evangelie: Islamitische recitatie uit de koran: Lijkt best wel, toch? En vergis je niet, ook christenen en joden kennen strenge regels voor het reciteren. Vroeger werd in de katholieke Mis ook verplicht alle gebeden en lezingen in het Latijn gereciteerd en dat was ook bepaald geen improvisatie. Inderdaad. Arabische christenen spreken ook gewoon over Allah. Dat bedoelde ik dus te zeggen. De islam is overal in de wereld oosters, daar oosterse gebruiken als de kleding en het reciteren overal geboden zijn, net zoals dat

En nu nog steeds zijn er volop katholieke parochies wereldwijd waar dagelijks de Mis wordt opgedragen en waar gelovigen ook er dagelijks heengaan. Ook in kloosters wordt over het algemeen uiteraard dagelijks de Mis opgedragen.

Over dat laatste zal iedereen het wel eens zijn, maar dan nog is iemand die één keer per week naar de kerk gaat en verder niets doet, waarschijnlijk nog net iets beter af dan iemand die helemaal niet naar de kerk gaat en verder ook niets doet. Want die kerkganger wordt in elk geval nog geconfronteerd met het Evangelie en dat is altijd beter dan er niet mee geconfronteerd te worden. Daarom moeten we nooit afwijzend oordelen over de incidentele kerkganger. Laat hem maar; God zal er wel verder voor zorgen als Hij dat nodig acht. Het is dan ook zeker niet naar de Schrift om te denken dat de ker

Monniken en monialen (ofwel nonnen) zijn door een speciale roeping geheel gewijd aan God en leven van gebed, werk en studie. Er zijn slotkloosters die zich meer afzonderen en zich toeleggen op het gebed en er zijn open kloosters die in de samenleving actief zijn en zich meer toeleggen op maatschappelijk werk of op zending. Zij houden zich aan de geloften van armoede (een monnik bezit hoegenaamd niets), kuisheid (het celibaat dus) en gehoorzaamheid (aan de overste van het klooster). Voor hen gelden dus inderdaad eigen leefregels met eigen uiterlijkheden, die per kloosterorde verschillen. Dat

Binnen de Kerk vier je in eenheid met medegelovigen het christelijk geloof, wordt het Evangelie verkondigd en worden in sacrament en of teken geestelijke gaven toegediend, wordt je gecorrigeerd als je dwaalt in je denkwijzen en terechtgewezen als je halsstarrig blijft, leer je medegelovigen liefhebben zoals ze écht zijn en niet zoals je denkt dat ze zouden moeten zijn, leer je je bescheiden op te stellen omdat niet alles naar jouw zin zal gaan, leer je echte gehoorzaamheid aan je medegelovigen en niet enkel aan hetgene waar jij je in kunt vinden, wordt je geconfronteerd met je eigen gaven en

Dat zijn gewoon popconcerten... Dat gaat mij dan weer te ver; een eredienst moet mijns inziens toch wel het karakter van een echte eredienst hebben. En dat is ook prima mogelijk, want ik heb bijvoorbeeld ook verschillende keren een moderne jongerenmis mogen bijwonen, waarin moderne liederen en de officiele liturgische lezingen en gebeden samen een bijzonder stijlvol en verdiepend geheel vormden. Maar ook met een soberder liturgie zoals protestanten hebben moet het toch wel mogelijk zijn het niveau van een popconcert, of theatervoorstelling, fors te ontstijgen. En anders moet je je liturgie ma

Willow Creek is een Amerikaanse kerkgemeenschap en zodoende dus uiteraard gestoeld op de Amerikaanse cultuur. En die is heel anders dan de onze. Heel globaal gezegd (want Amerikanen zijn zo mogelijk nog pluriformer dan Nederlanders) heeft Amerika veel meer een positieve ondernemerscultuur, waarin je zelf aan de slag gaat om gelukkig te worden en waarin je na fouten of afwijzingen gewoon nóg harder je best doet. Dat heeft tot gevolg dat in ongeveer een eeuw een grote wereldmacht werd opgebouwd, waarin men weet hoe je nieuwe uitvindingen en ideeën meteen op de markt kunt zetten, waarin men voo

Fujaro, ik zal proberen je vragen te beantwoorden, maar houd er rekening mee dat dit vrij ingewikkelde materie is, ik dus niet overal een doortimmerd antwoord op heb en dat ook nooit zal krijgen. Ik sta dan ook altijd open voor verbeteringen en correcties door medegelovigen. Wellicht formuleer ik inderdaad wat onduidelijk. Ik geloof dat de ziel bovennatuurlijk is en het lichaam natuurlijk. Maar ook dat er een natuurlijke moraal is en een bovennatuurlijke moraal en dat beide moralen door God gegeven zijn, aangezien al het goede van God komt. De natuurlijke moraal is waar de meeste welwillend

Dat zijn dan ook kerken die inderdaad de eredienst op moderne, eigentijdse wijze vormgeven, maar wel de traditionele, christelijke boodschap verkondigen, hoewel over het algemeen wel iets minder streng dan traditionelere kerken. Bonaventura geeft dan ook terecht aan dat niet slechts één aspect van de kerk de boel kan redden of kan laten falen. De kerk is een organisch geheel, waarin alles elkaar moet aanvullen. Dus goede en mooie liturgie, dat ook op moderne wijze kan worden opgedragen zonder de essentiële liturgische teksten te negeren of te wijzigen, eigentijdse verkondiging van het Evang

Nee, niet per se. Ook in meer collectieve culturen kan men het bestaan als (erg) belastend ervaren, vooral als men het moeilijk vindt steeds maar weer de familie of de samenleving boven alles te stellen, of als men slachtoffer dreigt te raken van eerwraak. Ik heb ook eens begrepen dat uit onderzoek blijkt dat welvaart en enige individuele vrijheid in doen en laten juist veel sterker bepalende factoren zijn voor geluk. Alle romantische verhalen over arme boeren die zo eenvoudig zouden leven ten spijt; mensen die onvrijwillig in armoede leven zijn over het algemeen wel degelijk veel minder geluk

Juist de kerken die het meest met hun tijd wilden meegaan, lopen nu het hardst leeg, zo heb ik het idee. Vooral binnen de katholieke Kerk zie je dat. Die hippe, moderne parochies van toen wisten in tien jaar tijd een grote leegloop te creëren. Geen sacramenten meer, geen Liturgie, geen katholieke prediking en uiteindelijk daardoor geen gelovigen meer. Parochies houden stand daar waar het katholieke geloof op rustige, eigentijdse wijze verkondigd en beleefd wordt, de liturgie met zorg en waardigheid wordt opgedragen, de mensen echt betrokken worden bij het kerkelijk werk en men dus werkelijk r

Serieuze tip, Eulogía: pak je bijbel en ga die welbekende verhalen nu eens een keer heel rustig doorlezen. Het zal je misschien verrassen hoeveel er níét in staat, of hoeveel er juist wél in staat.

Waar lees jij in de Schrift dat de mensen Noach zouden hebben bespot, Eulogía?

Ik moet je toch even nuanceren, Anastasia. Iedereen die zich bekeert tot God en zich laat dopen kan namelijk de heilige Geest ontvangen en zo met God verbonden leven. Jij spreekt denk ik vooral over bijzondere uitingen en charismata van de heilige Geest, die inderdaad niet iedereen zomaar gegeven worden. Maar de heilige Geest an sich is in beginsel als een zacht briesje, als een duif, dat je vriendelijk uitnodigt steeds iets meer boven jezelf uit te stijgen en daartoe je de gaven en bovennatuurlijke genaden geeft. Daarbij zal de Geest zich nooit zo krachtig manifesteren als iemand nog maar als

Ja hoor. Hier mijn antwoorden: Op natuurlijk niveau wel. Op bovennatuurlijk niveau moet dat groeien. Voorbeeld: op natuurlijk niveau weet de ziel dat geweld niet alles oplost. Op bovennatuurlijk niveau moet zij nog leren de linkerwang toe te keren en beter vernederd te worden dan zelf iemand een haar te krenken. Daar de ziel zelf bovennatuurlijk is, zal ze pas volledig voltooid worden door het bovennatuurlijk niveau. Alleen het natuurlijke lichaam werkt daarin tegen, omdat het bovennatuurlijke nogal eens conflicteerd met natuurlijke drangen. De mens is dus zowel een bovennatuurlijk en natu

Ik vind zelf het verhaal een nogal serene rust uitstralen, alsof het allemaal heel eenvoudig en vanzelfsprekend ging. Er komt geen enkele vorm van geweld in voor of ook maar tegenstribbeling. Het valt nogal op tussen de andere verhalen van Abraham (en Isaak). Zo kun je het ook lezen en daar hoeft niets verkeerds mee te zijn. Zelf geloof ik dat het verhaal dus meerdere invalshoeken kan belichten. Dat Abraham echter God alleen maar absoluut en onvoorwaardelijk gehoorzaam zou zijn, strookt echter niet helemaal met de discussies en twisten die geloofshelden nogal eens aangaan in vooral het Oude