Robert Frans

Dat is inderdaad de ideale gesteldheid. Een christen kan het echter ook doen enkel omdat God het gebiedt, of soms zelfs uit angst voor de hel. Dat zijn dan inderdaad niet zulke volmaakte gesteldheden, maar ze maken iemand niet meteen hypocriet of slecht. Hoogstends iets minder heilig en in elk geval gewoon heel menselijk. Hypocriet ben je alleen als je het ene zegt, maar het andere doet. Overigens is er niets egoïstisch aan om naar de hemel te verlangen, naar het ultieme samenzijn met God, en vanuit dat verlangen het goede te doen. Want wie naar God verlangt, zal het goede doen. Je redding i

Het is gemakkelijk om dat Schriftgedeelte op mensen toe te passen: "Als je aan die en die twijfelt, dan bega je de onvergeeflijke zonde." Zo kun je trachten mensen aan je te binden en met voldoende charisma ervoor zorgen dat ze je gangen niet al te kritisch nagaan. Want dan zondigen ze immers tegen de heilige Geest. Een sekte is dan gemakkelijk geboren. Dit Schriftgedeelte gaat echter niet over mensen, maar over Jezus. Laten we echter eens het héle verhaal lezen: Hij ging naar huis. En weer stroomde de menigte samen, zodat ze niet eens de gelegenheid kregen om brood te eten. Zijn familie, d

Ik zelf geloof daar eigenlijk niet in. Ik geloof dat wij iets van Gods rechtvaardigheid hebben meegekregen en dat we Gods rechtvaardigheid daarom daadwerkelijk als rechtvaardig naar onze maatstaven kunnen herkennen, ondanks de zonde. Anders zou God zijn beloften ook rustig kunnen breken, zodat wij niet op Hem kunnen vertrouwen. Nu kan Hij dat ook, maar Hij zal dat niet doen en dat niet als rechtvaardig beschouwen.

Godsbeelden zijn door de mens geschapen, God zelf niet. Toch komen we wel een eindje in de goede richting met onze godsbeelden, zo slecht zijn ze niet altijd. Maar het zal altijd een moeilijkheid blijven, dat we nog niet in staat zijn om God te zien zoals Hij werkelijk is en daarom de Waarheid verhuld blijft in veilige nevelen als literatuur, kunst, poëzie en liturgie.

Prima, zolang we er maar wel eerlijk over zijn dat ook atheïsten kwalijke dingen doen en er ook in naam van atheïstische ideologieën oorlogen zijn gevoerd. Ik heb je mailtje ontvangen. We zijn al een heel eind en het christendom heeft ook dááraan flink bijgedragen, vooral op het gebied van kunst, cultuur, echte liefdadigheid óók wetenschap en scholing. Ook nu wordt er binnen de Kerk keihard gewerkt in verschillende landen en is zij in sommige landen zelfs de enige stabiliserende factor. De vraag is of je ook eerlijk bent om dát goede ook te zien. Vergeet niet dat ook zoiets als

Dat zijn harde woorden die je schrijft, DeThomas. Toch wil ik enigszins op je reageren. Want feit is nu eenmaal dat die oorlogen in de Schrift staan omschreven. Maar tot enkele decennia geleden was oorlog ook hier in het westen iets wat er gewoon bijhoorde. Dat praat misschien niets goed, maar zet alles wel in perspectief. Oorlog hoort nu eenmaal onlosmakelijk bij de mens en zal dat altijd blijven horen. Net zoals mensen ruzie met elkaar maken, zo doen landen dat ook. En bij die oorlogen worden godsdiensten altijd al betrokken. Dat gebeurt nu ook, ook binnen het christendom. Een mooie spreuk d

Religie is godsdienst, dus de wijze waarop je je geloof uitoefent in normen en waarden, rituelen, kunstuitingen, etc. Iedereen die gelooft en dat geloof enigszins handen en voeten geeft doet aan religie. Het is dus eigenlijk gewoon de praktische kant van de zaak. Sommigen gebruiken het woord religie als scheldwoord op alles wat zij niet bijbels vinden, met uiteraard de bewering dat zij voorál niet aan [vies gezicht] religie [/vies gezicht] doen, waardoor ze alleen maar verwarring scheppen. Hou je altijd natuurlijk.

Lillojon, ik denk dat je nu te gemakkelijk over het lijden heenstapt dat het verlies van een kind teweeg brengt. Voor pa's en ma's is het verlies van hun kind het ergste wat ze kan overkomen, al zouden er twintig hemels zijn. Er is dan ook volstrekt niets egoïstisch aan als je kapot bent van verdriet door zo een verlies.

Vrede, de Geloofsbelijdenis van Athanasius zegt er dit over: Het algemeen geloof nu is, dat wij één God in de drieheid en de drieheid in de eenheid aanbidden, zonder de Personen te vermengen of het Wezen te delen. Want de Persoon van de Vader, die van de Zoon en die van de Heilige Geest zijn ieder een andere Persoon. Maar één is de Godheid van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, gelijk is hun heerlijkheid en gelijk van eeuwigheid hun majesteit. Zoals de Vader is, zo is de Zoon, zo is ook de Heilige Geest. Ongeschapen is de Vader, ongeschapen de Zoon, ongeschapen de Heili

Het zou natuurlijk ook een beetje vreemd zijn als mensen een God zouden aanbidden met wie ze het totaal niet eens zijn.

Nope, wij belijden één God en daarmee klaar. Puh. Het gaat er niet om hoeveel je er belijdt, het gaat er om hoeveel je er aanbidt, en dat zijn er drie. Nope, één God. Hoe vaak je ook zegt dat wij er drie zouden aanbidden en hoe koppig je ook in je vergissing blijft volharden, wij aanbidden er gewoon één. Eén God in drie Personen. De Vader, is God en Heer, de Zoon ook en ook de Geest, maar toch aanbidden we één God en één Heer. Dat is nu juist het hele idee, het hele mysterie van de Drie-eenheid. Als je dan tóch meent dat we drie Goden aanbidden, terwijl dat aantoonbaar onjuist

Nope, wij belijden één God en daarmee klaar. Puh.

Wij blijven 11 man, al zijn wij één groep. Maar de groep kan wel als één geheel handelen, alsof het één persoon is, al blijft het bestaan uit 11 man. Voor God geldt die beperking natuurlijk niet. Hij kan één zijn met drie Personen en daardoor daadwerkelijk één God zijn. Wat voor ons "bij wijze van spreken is," kan voor God door zijn scheppende kracht werkelijk zo zijn. Dat is wat wij geloven. God is niet beperkt door onze beperkte kijk op wat mogelijk zou zijn en wat niet. Het is dus heel eenvoudig: het christendom is een monotheïstische godsdienst en belijdt dat er maar één God

Punt is dat dat concept dus wél wordt tegengesproken door een bindende Traditie. Alle christenen belijden de Drie-eenheid en het is dan ook een zeer fundamentele leerstelling. Door Schrift en Traditie heeft Christus ons de Drie-eenheid geopenbaard. Maar als je die Traditie volledig zou verwerpen, zoals bijvoorbeeld de Jehovah's Getuigen doen, dan kun je inderdaad vrij eenvoudig uit enkel de Schrift een leer zónder Drie-eenheid destilleren. Maar het christendom is dus méér dan enkel de Schrift, maar ook hetgeen ons vanaf de eerste eeuwen tot nu is overgeleverd. Er zijn dus gelovigen die

Dat heb je heel prima samengevat wat mij betreft. In het NT wordt Jezus eigenschappen en titels toegekend die volgens het OT uitsluitend aan God toebehoren. Jezus is de goede Herder, de Alfa en de Omega, Hij vergeeft zonden, spreekt op eigen gezag, etc. Ook de heilige Geest spreekt op eigen gezag en wordt gelijkgesteld aan de Vader daar de heilige Geest lasteren zelfs als onvergeeflijke zonde wordt gepresenteerd. Zou je deze vraag willen toelichten, Chaim? Ik begrijp hem niet helemaal. Ongetwijfeld, zo zijn er ook gemeenschappen die niet de Drie-eenheid aanhangen, maar Jezus wel als Mess

God is één. Maar Hij bestaat uit drie Personen. En wij willen best wel aantonen dat de Drie-eenheid gefundeerd is op de Schrift, maar dan moet jij wel het NT erkennen, Eliahoe. Wil je dat niet, dan heeft discussie hierover weinig zin, want de Drie-eenheid is door Christus aan ons geopenbaard. Ergo: de Drie-eenheid is door de eeuwen heen verder door de Kerk uitgekristalliseerd en verduidelijkt, want net zoals het jodendom ook een mondelinge Overlevering kent en ontwikkeling in haar geloofsdenken, zo kent het christendom dat ook.

Eliahoe, wij kennen ook het begrip "delen in het lijden van Christus," vooral uitgewerkt door de apostel Paulus. Christus heeft door zijn kruisdood en opstanding het lijden geheiligd. Wij geloven dat het lijden onderdeel is van onze kwetsbaarheid, en dat kwetsbaarheid naar elkaar toe nodig is voor echte liefde. Net zoals gelijkwaardigheid en vrije wil dat zijn. Welnu, zowel God als de mens hebben vrije wil en in Christus is God met ons medemens geworden, zodat Hij ook naast ons staat. En door het lijden heeft God zich aan ons overgegeven, zodat wij ons aan Hem kunnen overgeven. God heeft zijn

Eliahoe, ik vind het mooi dat je op dit forum zo uitgebreid en zorgvuldig onderbouwt waarom we niet uit enkel de Tenach kunnen halen dat Jezus de Messias is, maar het is misschien beter om het daarbij te houden en niet zomaar wat te roepen over het christendom. Blijf liever bij je leest, want met wat je nu zegt over het christelijk geloof en haar kijk op het lijden sla je de plank nogal mis en dat is niet nodig.

Dank voor je inzet.

Het één sluit het andere niet uit, Donnie7. Het christelijk huwelijk is eeuwig, een onveranderlijke instelling van Christus, maar de kijk op het christelijk huwelijk en het sociale aspect ervan verschilt per cultuur. Dat is allemaal prima, zolang die onveranderlijke waarden die bij het huwelijk horen maar worden beschermd: de huwelijkstrouw, het gezin, gevormd door pa, ma en kinderen, et cetera. De mens heeft die vaste waarden nu eenmaal nodig, het zit grotendeels in zijn natuur, ongeacht de cultuur. Dat culturen veranderd hoeft daarom ook niet te betekenen dat de essentie van het christelij

Donnie7, voor de Kerk is het huwelijk echter geen sociale afspraak, maar een sacrament dat de juiste ingrediënten nodig heeft om geldig te zijn. In het geval van een huwelijk dus een man en een vrouw. Klinkt een beetje technisch allemaal, maar dat is nu eenmaal de aard van een sacrament: iets waarover geen enkele vorm van twijfel mag bestaan of het geldig is of niet.

Overigens is het zeggen dat homo's niet met elkaar kunnen trouwen binnen de Kerk net zo discriminerend als zeggen dat mannen geen kinderen kunnen baren, of mensen met een tomatenallergie geen tomaten kunnen eten. Wat niet kan, kan gewoon niet, hoe tragisch dat ook kan uitpakken. Je kan het natuurlijk wel imiteren, maar binnen de Kerk is het niet toegestaan te doen alsof iets kan, terwijl het niet kan.

Wel als diegene zich vrijwillig aan de voorschriften onderwerpt omdat hij gelooft dat degene die ze uitgeeft de volmacht heeft om dat te doen, of om ze op juiste wijze uit te leggen. Christen ben of wordt je nog altijd op vrijwillige basis en dat houdt ook in dat je je vrijwillig aan de mores onderwerpt, ook als dat moeilijk uit kan pakken. Kerken hebben dus het volste recht om voor hun volgelingen te bepalen hoe ze moeten leven en zelfs ook nog om te bepalen hoe hun eigen geschriften, zoals de Schrift, gelezen dienen te worden. Daarbij valt het me sowieso op dat steeds vaker bij lastige gebo

Inderdaad. Mensen houden nu eenmaal van kunst, muziek, schoonheid, ritueel, literatuur en poëzie. Dat zijn dingen waar de mens voor leeft en waarin hij zichzelf kan uitdrukken. Geen geldverspilling dus, maar essentieel onderdeel van het mens-zijn. En daarnaast horen we natuurlijk voor hetgeen te zorgen dat nodig is om te overleven in deze samenleving en om van het bovengenoemde te genieten. Blijkbaar zijn er nu dus ook atheïsten die hun behoefte aan dat alles willen kanaliseren middels een verzameling rituelen in een tempel. Aardige vraag is dan: zijn atheïsten die toch iets typisch religi

Ik begrijp niet wat voor argumenten je meer wilt hebben, MysticNetherlands. De argumenten die je weergeeft zijn immers al duidelijk. Volgens de Schrift... ...wordt het huwelijk uitsluitend gesloten tussen man en vrouw; ...wordt seksualiteit ook onlosmakelijk verbonden met het huwelijk; ...heeft het huwelijk ook vruchtbaarheid als doel; ...is seksualiteit buiten het huwelijk niet toegestaan; ...is in zowel het OT als het NT gemeenschap met iemand van hetzelfde geslacht nog explicieter niet toegestaan. Wat wil je dan nog meer? Een letterlijke tekst waarin staat dat man en man of vrouw en v