Robert Frans

Die kinderen kunnen er echter niets aan doen dat ze in hun schoot geboren werden. Beter is het daarom om moeder en kind goede, professionele hulp te bieden. Hoe verschrikkelijk het ook is als een vrouw ongewenst zwanger raakt, het kind heeft er geen schuld aan. Precies, dus houden we het beste twee objectieve feitelijkheden aan omtrent de bepaling wanneer we over een kind spreken: de verwekking of de geboorte. Alle andere maatstaven zijn subjectief en maken het kind afhankelijk van wat autoriteiten nu weer vinden. Wel als het kind daartoe moet sterven, als vrouwen zomaar over leven en do

Ze zag inderdaad liever geen ongeboren kinderen sterven omwille van de welvaart, dat klopt. En ze was inderdaad dus óók voor de emancipatie van die kinderen, omdat die kinderen net zo goed recht op leven hebben. Emancipatie van wie dan ook mag nooit ten koste gaan van anderen. Maar je hebt wel gelijk. Om een meer westerse levensstandaard op te houden, moet je inderdaad ongeboren kinderen doden, geboren kinderen in fabrieken slavenwerk laten doen, ook dieren op de meest verschrikkelijke wijze mishandelen en de natuurlijke omgeving en haar rijke bronnen zoveel mogelijk uitputten. En je moet

Klopt. Maar hoe minder je vervolgens nodig hebt, hoe vrijer en onafhankelijker je bent. Nou, dan is, in combinatie met wat ik al eerder schreef en wat Sanne nu ook schrijft, het probleem toch opgelost? Dan valt toch prima in te zien hoe je Jezus' moraal toch kunt navolgen? Ligt er dus aan hoe je dat doet. Stel dat je helemaal niets meer nodig zou hebben, dat zelfs honger, kou en ziekte je niet zwakker maken, maar juist sterker. Wie of wat kan jou dan ooit iets maken? Hoeveel macht heb je wel niet als zowel het goede als het kwade je sterker en zelfs dankbaarder maken?

Dat is dan wel weer een beetje zwartwit gesteld, MaartenV. Ik bedoel, de marathon loop je ook niet in één keer, daar moet je ook voor oefenen. En voor sommigen gaat de training heel snel, terwijl anderen extra tijd nodig hebben en extra meer terugvallen kennen. Blijkbaar heb jij teveel in één keer gedaan, heb je jezelf als het ware overgetraind. Dat is niet erg, dat betekent dat je gewoon rustig aan opnieuw moet beginnen en er langzamer naar toe moet zien te groeien, dus meer geleidelijk. De idee dat je in één keer aan Jezus' hoge moraal zou moeten voldoen, koste wat het kost, is nogal

Zelf zie ik de boodschap van Jezus inderdaad als een heel hoog ideaal waar maar weinigen aan kunnen voldoen in dit leven. Men kan er echter wel naar toegroeien, door steeds minder nodig te willen hebben. Want hoe minder je nodig hebt, hoe rijker je uiteindelijk bent. De bedoeling is dan dus ook niet dat je direct aan dat ideaal gaat voldoen, buitengewone roepingen daargelaten, maar wel dat je er heel graag aan wilt voldoen en in staat bent om daarin steeds meer je grenzen te verleggen.

Ik denk dat wat Rutgera schrijft juist de essentie is. Een mooi gedichtje die ik nog steeds op mijn computer heb opgeslagen is deze: Het bezit van een mooi, gerieflijk huis, een tuin met geurende bomen en vruchten, goede wijn, geen lawaai, weinig kinderen, een trouwe vrouw zonder drukte Geen schulden, liefdesaffaires, processen, geschillen, niet belast zijn met familiezaken, met weinig tevreden, niets verwachtend van hogerhand, alle voornemens op de juiste manier uit kunnen voeren Leven in vrijheid zonder ambities, godvruchtig zijn zonder gewetensbezwaren, niet toegeven aan hartstoc

Het is echter natuurlijk wel goed om, zodra het kan, je zo snel mogelijk te laten dopen. Want dat is wel iets wat God van je vraagt. Ik hoop voor je dat die tijd snel aanbreekt.

Yep, soms moet je zeventig keer zeventig wandaden vergeven en soms moet je zeventig keer één wandaad vergeven.

Het lijkt mij inderdaad toch ook dat je als christen niet onverschillig kunt blijven over het Oordeel en dat je toch zeker niet moet willen dat je naasten voorgoed zonder God zouden komen te leven. Niet dat je ze helemaal suf moet evangeliseren of zo, maar toch. Wat dat betreft had Mozes eens een vrij onbaatzuchtig gebed: ‘Helaas, dit volk heeft zwaar tegen U gezondigd door een god van goud te maken. Kunt U hun toch geen vergiffenis schenken? Als dat niet gaat, schrap mij dan uit het boek dat U hebt geschreven.’ (Ex 32,31-32) Kortom, hij had liever dat hijzelf verloren zou gaan, dan dat

Er is niets genialers dan een orkest met humor.

Ik zou zeggen, neem contact op met de beheerders van die site. Als zij het met je eens zijn, dan zullen ze blij zijn met je advies. Zijn ze dat niet, tja, dan houdt het op.

Dat wilde ik ook niet zeggen, Annatar, dat het orakels zouden zijn of zo. Maar een priester of dominee die bij wijze van spreken een potje staat te twijfelen op de amob of kansel, mijns inziens is dat dus ook niet de bedoeling. Ik bedoel, ik zie toch wel verschil in: "Christus leert ons hier dat we moeten vergeven." of: "Christus leert denk ik hier dat we moeten vergeven, maar het kan rustig ook heel anders zijn hoor." Het eerste is mijns inziens een normale manier van preken, aan het tweede hebben gelovigen uiteindelijk niet veel. Ik bedoel, zeg dan niets als je het niet zeker weet. Nat

Interessante vraag is dan, in geval van de Matrix, of dat wel mogelijk is. Als je immers de waarheid weet over de Matrix, kun je dan nog terug? Kun je dan nog leven in een wereld die een leugen is? Natuurlijk, in de eerste film keert iemand daadwerkelijk terug, maar zijn geheugen wordt dan ook gewist, zodat alles weer is als normaal. In feite wordt zijn keuze dan zodanig tenietgedaan, dat hij in feite die keuze nooit heeft gemaakt. En wat zou er gebeuren als alle Matrixbewoners zich bewust worden van de Matrix en er toch willen blijven wonen? Grote kans dat ze, zeg maar, wel wat meer eisen g

Ook in katholieke kringen is de bijbel níét de basis. Het is één basis, maar de absolute basis is het Allerheiligst Sacrament. En in de moraal je eigen, persoonlijke geweten. Je achter de bijbel verschuilen is ook daar dus not done. De literaire kwaliteit van de bijbel wordt echter wel degelijk vrij massaal erkend. Niet elk stuk is natuurlijk even interessant, maar bijvoorbeeld de Psalmen of Jesaja worden over het algemeen wel degelijk als hoogtepunten van de oud-oosterse literatuur gezien. Maar ook de verhalen over Davids koningshuis en ook de verhalen in Genesis worden geprezen om hun

Natuurlijk is het prima als hij in persoonlijke gesprekken laat weten dat hij ook gewoon een mens is. Maar op de kansel spreekt hij dus wel degelijk namens de kerk. Er is dan minder ruimte voor zijn eigen persoonlijke sores en twijfels. Gelovigen hebben dan al wel genoeg aan hun eigen twijfels en vragen. Het is daarom alleen maar passend als er in elk geval één plaats is waar het geloof gewoon wordt verkondigd zoals zij binnen de betreffende kerk behoort te worden verkondigd. De brieven van Paulus zijn daarin een uitstekend voorbeeld. Hij laat daarin zeker wel zijn persoonlijkheid en inte

Er is dan ook verschil tussen een handleiding en een literair werk. En over dat laatste heb ik het in mijn column. En nee, ik zie de Schrift niet als een handleiding.

"Dit is de uitleg waartoe mijn studie en gebed mij heeft geleid, maar ik kan het mis hebben." Kan me op zich aardig vinden in die opmerkingen, hoewel duidelijkheid ook belangrijk is, maar bovenstaande doet me een beetje de tenen krommen. Een priester die zoiets zegt, behoort mijns inziens zich even weer te realiseren namens Wie hij spreekt. Een priester, en in veel protestantse kerken ook de dominee, spreekt namens Christus, ofwel namens de kerk, en onderwijst de gelovigen in hoe zij vandaag de dag Christus kunnen navolgen. Hij behoort dus wel degelijk de weg te weten, in elk geval voldoende

Mja, ligt eraan. Als de baby zo'n beetje mijn borsten eraf zou gaan knagen (mocht je denken dat baby's dan nog geen tanden hebben: they have), dan kan die baby me mooi eventjes de boom in. Dan is in elk geval in Nederland flesvoeding een prima alternatief. Mijn welzijn zou dan net zo belangrijk zijn als die van de rest van het gezin. En ach, waar krijg je tegenwoordig géén verhoogd risico op één of andere kanker van?

Nou ja, die zagen zijn dus discutabel en Lot wordt volgens mij wel vrij duidelijk gestraft voor dat geintje met zijn dochters. Immers, na de ramp wordt hij nota bene door diezelfde dochters verkracht en wordt hij de vader van de Moabieten en Ammonieten. Ons zegt dat misschien niet zoveel, maar die volkeren waren de vijanden van Israël en daar de vader van zijn stond dan niet echt heel goed op je CV, zullen we maar zeggen. Lots naam blijft dus altijd verbonden met die volkeren, die door Israël verslagen werden, en zijn geslachtslijn loopt daardoor niet echt ver. Nogal een straf, zou ik zo z

Maar dat zeg ik toch ook, in de zinssnede: ...en ook goed te doen voor zijn vrouw." Ik wil dus alleen maar zeggen dat als de moeder er inderdaad geen pijn onder lijdt, er geen reden is waarom de vader niets te zeggen zou mogen hebben over de voeding van zijn kind. En dus over de vraag of er borstvoeding of flesvoeding gegeven zou moeten worden. Want de borsten zijn inderdaad van de vrouw (hoewel volgens Paulus binnen het huwelijk men elkaars lichaam toebehoort ) maar het kind is evenveel van de man als van de vrouw.

Maar dat is nu juist iets wat de vertalers ook doen, Dannyr. En zoals je ziet, zij komen er ook niet echt uit. Ik vermoed, op basis van deze vertalingen, dat de zinsbouw wat vreemd is in de grondtekst. Als je bijvoorbeeld de NBV er weer bijhaalt: Hij liet de inwoners buiten de stad brengen en met steenzagen in stukken zagen en met ijzeren houwelen doorklieven. Dan is het mogelijk dat ze in feite inderdaad de stad in stukken zagen en doorklieven. Er staat dan eigenlijk: Hij liet de inwoners buiten de stad brengen en [deze] met steenzagen in stukken zagen en met ijzeren houwelen doorklieven.

De alverzoeningsleer gaat er vanuit dat elk mens uiteindelijk met God wil leven, of daartoe gedwongen wordt. Daarmee leert ze dat de mens in feite niet echt een vrije wil heeft, omdat ze uiteindelijk toch wel altijd met God zal willen leven. Hoewel het theoretisch altijd mogelijk is dat de hel leeg blijkt te zijn, is dat niet omdat dat al bij voorhand vastlag. We weten simpelweg niet of uiteindelijk iedereen of misschien maar weinig mensen zich met God zullen willen verzoenen. In Johannes 3,16 zegt Jezus dan ook: Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat ie

Misschien niet over de borsten, maar de vader heeft mijns inziens natuurlijk wel evenveel te zeggen over de voeding die zijn kind krijgt. En stel dat borstvoeding inderdaad gezonder is en ook goed te doen voor zijn vrouw, dan heeft hij daar mijns inziens dus wel degelijk iets over te zeggen. Het is immers ook zíjn kind, voor wie hij het beste mag willen.

Een topic van mij, da's alweer lang geleden. Velen zullen het boek Hooglied wel kennen. Een prachtige en zinneprikkelende verzameling liefdesteksten tussen bruid en bruidegom. Bijbelse erotiek, zo u wilt. Een belangrijk geschrift in zowel de joodse als de christelijke mystiek, waarin ook de intense liefde tussen God en Israël of Christus en zijn Kerk wordt bezongen. In vrijwel alle vertalingen zijn er dan ook twee hoofdpersonen aan het woord, de bruid en de bruidegom. Maar tot mijn grote (en aangename) verrassing introduceert de Petrus Canisiusvertaling (PC) een tweede mededinger in het v

Nou ja, uiteindelijk is in elk geval het NT binnen de christelijke gemeenschappen, dus binnen de Kerk ontstaan. Op die manier heeft de Kerk dus de Schrift samengesteld, door vele gelovigen die de brieven hoorden en doorstuurden. Als je bijvoorbeeld de deuterocanonieke boeken weglaat, zoals protestanten dus doen, dan mis je inderdaad wel het één en ander. Niet dat er zo ontzettend veel essentiëels in die boeken staat, maar ze laten bijvoorbeeld al wel zien dat destijds de joden ook al baden voor de doden, ze laten je kennismaken met de aartsengel Rafaël en er staan ook veel mooie, genuan