Robert Frans

Ik ben wel erg benieuwd hoe dit zal lopen. Ik zou het niet erg vinden als sommige standpunten of voorschriften wat genuanceerd zouden worden. Vind de kerk, ook al is de pastorale praktijk vaak wel milder, op sommige punten erg, ja, rigide. Daar is zij natuurlijk ook de kerk voor, maar ik hoop gewoon op wijsheid voor onze bisschoppen en uiteindelijk onze paus. Ik ben in elk geval erg blij dat hij die onderwerpen niet onbesproken wil laten en ook dus de dialoog wil aangaan met de genoemde doelgroepen. We mogen ze niet zomaar laten vallen, dat is niet de kerk waardig.

Klopt, maar op die basisverhalen kun je eindeloos variëren, met nieuwe insteken en alles. En mijns inziens had er veel meer uit het verhaal gehaald kunnen worden. Ik heb hier heel veel films op de plank staan uit Hollywood, met mooie verhalen, die op mooie tot heel mooie wijze gefilmd zijn. Hollywood produceert misschien veel popcornfilms (waar niets mis mee is natuurlijk), maar er is ook heel veel kwaliteit te vinden. Heb zelf dus geen aversie tegenover Hollywood en het is dus ook geen excuus voor een matig verhaal. De reden dat de mensen dat spul zo hard nodig hadden, was omdat de aa

Nope, bedoel alleen dat Paulus niet thuis ging somberen, maar in actie kwam. Niet zozeer de kosmos, maar alles wat niet direct tot Christus leidt, dat bijdraagt aan zijn verlangen met Christus te zijn. Schrijft hij letterlijk in één van zijn brieven. Het is gewoon Pocahontas in space, maar dan vooral met geen enkele vorm van nuance. De mens is slecht, de Na'vi zijn goed, klaar. Ook mist er teveel info over waarom de mensen daar zijn, waarom zij daar móésten zijn en wat unobtainium precies is. Er is veel officiele documentatie daarover, maar er komt weinig over terug in de film. En

Father Luke zal echter wel geen vrouw zijn, denk ik zo. En volgens mij is dat boek ook geen herschrijving, maar een overweging.

Je denkt teveel na inderdaad, Maria. Na slechts twee dates hoef je nog helemaal niets zeker te weten. Je hoeft zelfs nog niet te weten of je met hem een relatie wil. Gewoon blijven daten dus en duidelijk en eerlijk zijn in wat je wil, of in je twijfels. En hem natuurlijk niet al aan je willen binden, als je zelf dus nog niet weet of je iets met hem wil of niet.

Bij iemands sterfbed mogen staan is een van de meest bijzondere en intieme privileges die je kunt krijgen. Sowieso natuurlijk omdat zo'n sterfscène bepaald niet vanzelfsprekend is; de meeste mensen gaan toch op een minder romantische manier dood. Maar vooral omdat iemand dan uitgerekend jou bij zich wil hebben in zijn (of haar) laatste uren. Diegene heeft dan duidelijk zoveel vertrouwen in en genegenheid voor jou, dat hij je zelfs nog wil zien als hij sterft en dus op zijn allerkwetsbaarst is. Op zo'n moment heb je maar één taak: degene bijstaan in zijn laatste uur en er samen met de ande

Klopt. Ik zeg dan ook nergens dat het altíjd goedkomt. Maar op de vraag of ik ooit heb meegemaakt dat iets goed is gekomen, wat dus de vraag in dit topic is, kan ik dus bevestigend antwoorden. En soms kan de dood wel degelijk hetgeen zijn dat alles uiteindelijk goed maakt. De dood heeft niet meer het laatste woord. Nee, ik zeg dat diegene ná zijn psychose een huisje wist te vinden en alles, dus dat hij er weer bovenop wist te komen. Over het geloof heb ik letterlijk niets geschreven hier. Het antwoord op de vraag waarom God je laat lijden, zul je uiteindelijk zelf samen met Hem moeten zo

Ik heb gezien hoe iemand genas van kanker. Hoe iemand met veel pijn en moeite er weer bovenop krabbelde na een afschuwelijke gebeurtenis. Hoe iemand na een zware psychose en verschillende opnames, nu een eigen huisje heeft en steeds minder begeleiding nodig heeft. Hoe een getraumatiseerde moeder uiteindelijk toch van haar kinderen ging houden. En bij mijzelf hoe ik uiteindelijk ook een periode van getreiter heb doorstaan, eindelijk te weten kwam wat er met mij mankeert, meer financiele zekerheid kreeg en nu ook eindelijk op mijzelf woon en me prima red. Ja, dingen komen zeker wel goed, dat h

De zondag is dan ook geen vervanging of verplaatsing van de sabbat. Het is een eigen feestdag van de Kerk. De sabbat wordt binnen de Kerk niet gevierd.

Wees gerust, er is nog redding mogelijk voor haar.

Binnen de katholieke traditie is de zondag niet zozeer een rustdag, maar een feestdag. Een hoogfeest, om precies te zijn. De katholiek wordt dan geacht de mis bij te wonen, geen zwaar werk te verrichten en ook niet te vasten. De zondag is van oudsher dus een feestelijke dag, waarin de opstanding van Christus wordt gevierd. Als je dus wilt weten wat je op zondag wel en niet kunt doen, dan kun je eens overwegen wat je nu wel en niet op een feest doet. Een goed feest bestaat over het algemeen uit muziek, lekker eten en vrolijkheid. Maar ook mooie gesprekken en culturele uitingen kunnen er plaat

:# * ziet meteen een lopende band met keurige, witgeklede keurmeesters voor zich, die Devootje van alle kanten nader inspecteren en dan op het voorhoofd stempelen: goedgekeurd! * :p Serieus: dat zal echt wel meevallen hoor. In de meeste kerkgemeenten ben je gewoon van harte welkom. Natuurlijk kent elke kerkgemeente een paar dingen die men gezamelijk gelooft en een paar normen en waarden zoals jij die ook in je eigen huis kent. Dat gezamelijke geloof bindt nu eenmaal samen, net zoals bij een voetbalvereniging het voetbal met haar spelregels samenbindt. En die "spelregels" zorgen ervoor dat

Jezus ís de Waarheid.

Is seks een zonde dan, Davy?

Interessant is natuurlijk wel dat God alsnog "het vlees heeft aangenomen." In Christus heeft God dus wel degelijk een echt aards Lichaam, een Lichaam dat ook verder gaat dan enkel het fysieke. De mens is dus "bijna een god" gemaakt (vgl. Ps 8), maar God is ook Mens geworden.

Denk dat het wel een beetje te vergelijken is met Lego, als je daarmee een toren bouwt. Dat doe je ook blokje voor blokje. Als je, laten we zeggen, elke dag één nieuw blokje plaatst of weghaalt, dan is het bouwsel van gisteren niet heel veel anders dan het bouwsel van vandaag. En ook morgen zal het bouwsel er nog niet veel anders uitzien; het verschil is slechts een blokje. Maar uiteindelijk komt er een moment dat de eerste contouren van een toren zichtbaar worden. En dat uiteindelijk de toren écht zichtbaar wordt. En dat misschien blijkt dat er nog een heel paleis aan vast komt te zitten

Het is inderdaad een apart iets wat je bij gereformeerde gemeenten en andere kerken van die signatuur tegenkomt. De mannen behoren dan te staan bij binnenkomst van dominee en kerkeraad, tijdens het grote gebed, tijdens het dankgebed en tijdens de zegen, hoewel bij het laatste inderdaad iedereen staat. Meestal gaan echter niet alle mannen staan, maar kiest elke man bij welk gedeelte hij wil gaan staan. Dit omdat de betreffende gedeelten nogal lang kunnen duren. Een echt bijbelse onderbouwing heeft het niet, maar een reden die wordt gegeven, is dat de man hoofd is van de vrouw en het gezin en

Lijkt mij wat ingewikkeld, daar de Kerk al vóór de Schrift ontstaan is. Klopt, daarom ben je van harte uitgenodigd om regelmatig naar de mis te gaan, tot God te bidden, de Schrift te lezen en vooral ook zijn geboden na te volgen. Op een gegeven moment wordt dan wel het één en ander in je hersenen geprent. Of je er vervolgens altijd even blij mee zult zijn, is een ander verhaal. Overigens lukt de Kerk het uitstekend om de Waarheid te verspreiden. Daar Christus de Waarheid zélf is, en in elke mis in elke uithoek van de wereld Christus tegenwoordiggesteld wordt, kunnen we prima stellen d

Volgens mij proberen zowel de wetenschap als de kerk niet zozeer te verklaren, maar te omschrijven. Ze proberen in formules en verhalen te duiden wat we waarnemen en welke regelmaten er te vinden zijn. De wetenschap omschrijft daarbij een wereld van natuurwetten, waarin alles op elkaar reageert en het universum één groot zichzelf ontwikkelend geheel is. De kerk omschrijft daarbij een wereld waarin mensen reageren op een God van pure liefde, en wat er gebeurt als die pure liefde zich op aarde manifesteert. De wetenschap gebruikt voor haar verhaal meetinstrumenten, formules, experimenten en

Voor onze steenbewoners ( ): Dat we steeds meer dingen samen zouden moeten doen, dat het zo een beetje opgedrongen wordt, dat ook het huwelijk zo een beetje geïdealiseerd wordt, en dat het juist heel gezond is om ook dingen helemaal alleen te doen en sowieso regelmatig helemaal alleen te zijn. Kortom, wat ik wel vaker geschreven heb hier, maar nu in een aardig wecycle-verhaal.

En als je rechterhand je op de verkeerde weg brengt, hak hem dan af en werp hem weg. Je kunt immers beter een van je lichaamsdelen verliezen dan dat heel je lichaam naar de Gehenna gaat. (Matteüs 5,30) Tja... ;)

Dán wordt het nog eens een écht boeiende discussie, als we elkaars geloof of levensbeschouwing niet zouden weten. Maar we gaan off-topic nu. Je hebt wel gelijk hoor, alleen wilde ik even je vraag of je naar hem zou moeten luisteren bevestigend antwoorden. Dat is eigenlijk alles.

Ligt eraan. Ik geloof dat de mens in staat is om uit te vinden wat goed en kwaad is, dat God zijn gerechtigheid in de harten van alle mensen heeft gelegd. Of mensen er ook naar handelen is een tweede, maar ze kunnen het wel weten door erover na te denken. Mijns inziens kan DeThomas dus ook een waardevolle bijdrage leveren aan deze discussie, juist omdat hij zijn moraal zal onderbouwen zonder religieuze redenen en dus uitsluitend vanuit wij als goed kunnen en mogen herkennen. Zo behoren wij ook met Gods geboden om te gaan, want die zijn immers al goed in zichzelf. We zullen het natuurlijk nie

Ah, nieuw vlees, jammie! * ahum * Veel succes en vooral ook veel plezier.