Robert Frans

Toon eerst maar aan dat Christus daarmee uitsluitend en alleen de Schrift bedoelt en dan nog enkel de canon die jijzelf gebruikt. Ik mag aannemen dat jouw bijbel maar 66 boeken heeft? Leg dan maar uit, op basis van de bijbel zélf, waarom nu juist die boeken erin moesten. Jij lijkt te suggereren dat Gods Woord = Schrift. Maar dat kom je nergens in de bijbel tegen. Ergo: in Johannes staat dat Jezus Gods Woord is. Leg dat dan maar eens uit.

Het valt me op dat het altijd de "anti-kerkelijken" zijn die over kerkgebouwen beginnen en menen dat kerkelijken die gebouwen als kerkgemeenschap zelf zien. Terwijl vrijwel geen enkele kerkganger werkelijk meent dat de kerk enkel uit een gebouw bestaat. Ook binnen het katholicisme niet: het gebouw is weliswaar een gewijde plaats waar men kan bidden en de sacramenten kan bedienen, en waar men zich thuis kan voelen, maar de Kerk bestaat nog altijd uit gelovigen, in gemeenschap met elkaar en met Christus. Eigenlijk is dit binnen elke kerk, katholiek of protestants, een zo vanzelfsprekend princi

Het is een hypothese die echter wel hout kan snijden. Als Gods geboden echt goed zijn, dan moeten ze ook beredeneerbaar zijn zonder autoriteits-argument. We moeten ze in elk geval kunnen begrijpen, ook als we het er vervolgens alsnog niet mee eens zouden zijn.

Of een openbaring algemeen als waar wordt erkend of niet, hangt van nogal wat factoren af. Ook al zijn ze wetenschappelijk niet bewijsbaar, toch is de ene openbaring de andere niet en kun je van sommigen wel degelijk zeggen dat het veel waarschijnlijker is dat zij niet waar zijn. Mensen houden over het algemeen de volgende criteria aan: De openbaring moet consistent in zichzelf en met de meetbare werkelijkheid zijn. Doctrines mogen dus niet elkaar tegenspreken. Een overtuiging kan daar op twee manieren mee omgaan. Ze kan hevig proberen aan te tonen hoe consistent en wetenschappelijk verantw

Stellen dat theïsme een evolutionair overblijfsel zou zijn, impliceert natuurlijk wel dat atheïsme dus aan de top van de menselijke evolutie zou staan en dat theïsten dus nog niet zo verlicht en ten volle ontwikkeld zouden zijn. Dat lijkt mij nogal een stelling die héél wat bewijs nodig zal hebben, inclusief antwoord op de vragen wat ontwikkeling van de mens is, of de mens wel ergens naartoe ontwikkelt en of atheïsme dan wel de volgende stap zou zijn. Het is dus een klassiek voorbeeld hoe atheïsten die dat menen, dus heel duidelijk ook hun eigen onbewezen interpretatie geven aan de we

Dat is het ook. Enigszijds kun je God als heel persoonlijk en liefdevol ervaren, anderzijds juist als onverschillig en kil. Het persoonlijk ervaren is dan meer dat je het idee hebt dat er iemand anders naast je staat of je zelfs aanraakt, terwijl je alleen bent. In mystieke tradities wordt ook gesproken over het geheel opgaan in God, als de persoonlijke vereniging met de bron van volmaakte liefde. Maar ik denk dat de term "persoonlijke God" vooral geloofstaal is voor een vanzelfsprekende, vertrouwde omgsang met kerk, bijbel, gebed en naastenliefde. En dat Gods persoonlijk handelen zich dan v

Als ik een boek schrijf, daarin een wereld creëer, ben ik voor mijn personages dan ook buitenaards? Of misschien wel meer dan dat, misschien iemand die op bijzondere wijze, in elke letter, heel de wereld doordrengt, zonder dat zij het direct kunnen zien of meten? Maar het moet gezegd worden, de schepping is ogenschijnlijk erg willekeurig. Tegenover elk bijzonder waargebeurd verhaal over God, dood en leven, staan vele gewone levens die enkel uit een schijnbaar monotone rij tegenslagen en voorspoedigheden bestaan. Zonder een echt doel, zonder een echt duidelijk af te bakenen beleid van een God

Dat laatste is natuurlijk wel erg lastig, bijna onmogelijk. Met de oosterse kerken hebben we immers de sacramenten, het merendeel van de leer en de apostolische successie gemeen. Met de PKN voor het merendeel niet, daarmee delen we enkel het doopsel en enkele basisdogma's. Uiteindelijk denk ik dat de eucharistie de "splijtzwam" blijft tussen het katholicisme en het protestantisme. Maar dat zij wel nodig blijft om werkelijke eenheid te krijgen. Los van alle liturgische en culturele tradities.

Op zich kun je in een eenvoudige, moderne kerk met enkele simpele hulpmiddelen al een hele gewijde sfeer creëren. Kaarsen, een fatsoenlijk massief altaar (steen of hout) dat direct in het oog springt, enkele iconen en of beelden en een passend tabernakel. En natuurlijk wierook; die maakt zelfs de meest sobere kapel direct katholiek. Natuurlijk zijn de neo-gotische kerken prachtig en een écht toonbeeld van duurzaam bouwen: na zoveel eeuwen staan ze er nog steeds, fier overeind, gebouwd door generaties gelovigen. Maar als zo'n gebouw wel heel veel kost, zoveel dat een parochie nauwelijks aan

Dat wordt wel vaker gezegd: religie is slechts een psychische behoefte en evolutionair prima verklaarbaar, maar het atheïstisch denken staat daar boven, al ware het een geschenk uit de hemel. Bij wijze van spreken dan, natuurlijk. Het is een beetje hetzelfde niveau als van christenen die atheïsme willen verklaren door te stellen dat die lui nu eenmaal geen rekening met hun Schepper willen houden, dat zij de werkelijkheid van zonde en verlossing niet onder ogen willen zien. Zulke theses doen het altijd goed onder gelijkgestemden, maar de ander zal zich daarin natuurlijk nooit kunnen herkenn

Waarheid en sacrament zijn niet afhankelijk van onze daden. Ze worden door God gegeven en het is aan ons hoe we daarmee omgaan. Anders zou je nooit helemaal zeker kunnen weten of je wel wedergeboren bent, terwijl dat nogal belangrijk is. De relatie met God kan dan wel verbroken worden door de zonde en weer hersteld worden door berouw, belijdenis en het zoveel mogelijk herstellen van de schade, maar net als bij de natuurlijke geboorte kan een wedergeboorte niet ongedaan worden gemaakt. Getwijfel over of je nu wel echt gelooft, of echt bekeerd bent, dat is een katholiek dan ook wat vreemd. Als

En poepen betekent in het Vlaams seks hebben.

Ik weet niet. Ik voel er zelf weinig voor om bijvoorbeeld de woestijnvaders daarop te veroordelen. Ze zijn immers heiligen en hebben vele malen intenser met God geleefd dan ik in tien levens kan doen. Ook iemand als Franciscus van Assisi ging vrij ver: hij wilde absoluut geen dak boven het hoofd en schuwde ziekten niet. Ik moet daar dan weer niet aan denken, maar ja, dat zegt natuurlijk alleen iets over mijzelf. Uiteindelijk blijken juist zulke extremere mensen, gelovig en niet-gelovig, grote voorbeelden te worden voor veel mensen nu en destijds. Blijkbaar zijn zulke mensen af en toe nodig e

Het lijkt er soms wel wat op, inderdaad. De gnostiek wordt dan ook vooral afgewezen omdat zij leert dat de schepping slecht is, geschapen door een slechte god, en dat alleen bepaalde uitverkorenen goddelijke kennis kunnen verkrijgen. Je lichaam zou slechts een kerker voor je ziel zijn, waaruit de ziel op een dag hoopt te ontsnappen. Dat gaat natuurlijk nogal tegen de christelijke leer in. Zij leert dat de schepping wel degelijk goed is, en zo God zelf, maar dat we niet te afhankelijk moeten worden van het vervullen van onze verlangens, en dat ziel en lichaam één geheel vormen.

Het stamt natuurlijk uit verschillende spirituele of mystieke tradities, waarin wordt gesteld dat je je moet afkeren van "vleselijke begeerten" en je enkel moet richten op je spirituele behoeften, omdat die alleen uiteindelijk het echte geluk zouden brengen. Als je immers geen verlangens meer hoeft te bevredigen, van wijn tot masturbatie, dan kun je helemaal vrij zijn en hangt je geluk niet af van de bevrediging van die verlangens. In hele strenge mystieke tradities mag je dan ook maar heel weinig en heel sober eten, zijn geneugten als alcohol, tabak en caffeïne niet toegestaan en ben je vo

Je bent in staat van genade als je doodzonden, dus zonden die direct je relatie met God verbreken, vergeven zijn. Dat is dus na het doopsel of na de biecht, totdat je natuurlijk weer een doodzonde begaat. Maria werd volgens de katholieke leer direct na haar conceptie verlost van de erfzonde. Ze kreeg zo als het ware een voorschot op de vruchten van het Offer, daar deze tijdloos is. Hierdoor kon zij God ontvangen in een reine, waardige schoot en kon zij onbekommerd en onvoorwaardelijk altijd heel dicht met Hem zijn. Jezus heeft zo zijn Moeder het beste gegeven wat God een mens kan geven, zodat

Ik weet niet of het echt juist is hoor, maar ik had begrepen dat veel van zulke terroristen geloven dat hun slachtoffers als martelaren naar het paradijs gaan. Ik weet niet of dat dan ook geldt voor slachtoffers die zij specifiek hebben uitgekozen, maar in elk geval wel voor meer algemene slachtoffers, zoals bijvoorbeeld de slachtoffers van 11 september of van een vliegtuigkaping.

Ik zeg natuurlijk niet meteen dát het op een God wijst, maar de wiskunde heeft dus wel heel veel kenmerken die men over het algemeen ook aan (een) God toewijst. En daar wiskunde zelf een taal is waarin wij de werkelijkheid proberen te duiden, kan men er dus een teken van een goddelijke oorsprong inzien. Niet voor niets was Plato al fan van wiskunde en eiste hij dat de studenten op zijn universiteiten het kenden. "Laat niemand zonder wiskunde hier binnentreden." Het sloot naadloos aan op zijn ideeënwereld, die ook volmaakt, eeuwig en universeel zou zijn.

Punt is dat we op dit moment nu eenmaal niets weten van het ontstaan van de oerknal zelf. We kunnen er dus enkel over speculeren. De enige houvast die we nu lijken te hebben is een buitengewoon ingewikkelde vorm van wiskunde dat al een singulariteit in haarzelf is: het is logisch, maar het gaat volledig tegen onze intuïtie in en gaat onze bevattingsvermogen letterlijk te boven. Die wiskunde zou nog eerder op een God wijzen (eeuwigdurend zonder begin en einde, volmaakt ordelijk, onbevattelijk en dus blijvend mysterieus, buitengewoon mooi, etc.) dan tien big bangs bij elkaar, denk ik dan.

Tja, over theorie discussieer je en in de praktijk handel je.

Denk dat dat wel meevalt. Veel gelovigen proberen gewoon een rechtvaardig, goed leven te leiden en sommigen vinden het daarbij erg boeiend om dieper in de materie te duiken. Net zoals er ook gelovigen bezig zijn met kunst, literatuur, liturgie, filosofie, wetenschap, etc. Ik zie niet in waarom dat verkeerd zou zijn.

Ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, DeThomas. En we mogen er rustig eerlijk in zijn dat ook religieuzen niet altijd even kies zijn in dat soort dingen. In mijn parochieblad staat ook al een brief van bisschop de Korte over dat christenen hierin ook bescheidenheid past, want eigenlijk pas sinds Vaticanum II zijn we menselijke waardigheid belangrijker gaan vinden dan het opleggen van de waarheid. Onze geschiedenis is niet zo fris, zacht gezegd. Om je vraag te beantwoorden, zou je in feite eigenlijk weer terug naar de praktijk van de school moeten. Wanneer zal de docent een leerling prijzen voor

Het is echter altijd mogelijk dat het casuaal denken, zoals wij dat doen, uiteindelijk helemaal geen recht doet aan de werkelijkheid. Dat alles eigenlijk als het ware "in één keer" gebeurt, in een eeuwig heden, maar dat onze hersenen het verdelen in partjes die elkaar opvolgen. Ik bedoel, we blijven die tijd toch maar een vreemd iets vinden, iets wat dan weer snel en dan weer langzaam lijkt te gaan. Misschien is het dan ook slechts een illusie die ons eigenlijk helemaal niet past, maar dat een noodzakelijk kwaad is voor ons om de wereld te ordenen. En is er dus begin noch einde, maar enkel

Nee, dat zeg ik niet en heb ik ook nooit gezegd, Bonjour. Maar het beledigen en kwetsen mag weleens worden ingedamd, beperkt. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar mag nooit een vrijbrief zijn voor getreiter, gepest, voor beledigen, lasteren en bespotten. En dan heb ik het dus echt over doelbewuste spotprenten, lastercolumns, dat soort dingen. Niet over gewone, opiniërende stukken met ongemakkelijke opinies. Steek iemand met een zwaard neer en de ander wordt medisch verzorgd en jij draait de bak in. Steek iemand met het woord neer en de ander moet zich niet zo aanstellen en ji