Robert Frans

Punt is dat jij jouw levensovertuiging als objectieve basis ziet, Bonjour, waar religie dan op zou aanvullen. Maar dat is natuurlijk niet zo, net zoals religie ook geen objectieve basis is, waar jouw overtuiging dan dingen uit zou verwijderen. Om het bij christendom en secularisme te houden: beide overtuigingen zijn verwoordingen van een heel scala aan ervaringen die de mensheid opdoet en heeft opgedaan door de eeuwen heen. Beiden redeneren vanuit eigen (onbewezen!) paradigma's en bouwen daar op voort, met eigen bronnen, autoriteiten, methodieken en spelregels over wat goede argumenten zijn

Hm, ik geloof zelf persoonlijk dat er niets kwaad is dat religie nodig heeft om zich te ontplooien. Zodra mensen fanatiek hun ideeën verkondigen en verdedigen, kunnen ze heel eng worden. Met of zonder religie.

Klopt inderdaad, maar ik schreef nu vooral vanuit de christelijke godsdienst, daar Wietse christen is.

Aantekeningen in mijn Willibrord-bijbel.

Religie is godsdienst, de samenwerking tussen God en mens. Het behelst het geheel aan rituelen, gebeden, sacramenten en daden van naastenliefde, al dan niet verplicht. Een christen is dus vanzelfsprekend religieus. Je zou religie kunnen vergelijken met de verzameling afspraken en huisregels binnen een huwelijk, gebaseerd op wat de gehuwden van elkaar weten en op de liefde voor elkaar.

Even terzijde: en dat voeden duurde in het Midden-Oosten destijds wel langer dan een jaar. Het duurde bijvoorbeeld meestal zo'n drie jaar voordat de borstvoeding werd gestopt. Of het genoeg jaren duurde om te leren lezen, dat weet ik niet, maar het duurde in elk geval een stuk langer dan bij ons vandaag.

Ja, daar wordt gewoon uit gelezen. Ook in het getijdengebed wordt er uit gelezen en gebeden. Ze maken dus integraal onderdeel uit van de liturgie.

Abraham, Jakob, Mozes en Job zouden opgekeken hebben van deze stelling. Elk gebed wordt verhoord, hoe dan ook. Waarom ben jij zo met resultaten bezig? God is toch geen Manager, of wel? En je beste Vriend weigert je ook niets van wat Hij je geeft. Ergo: Hij geeft zelfs zichzélf aan jou, helemaal. En door het gebed leer je steeds meer dat je ook niets anders nodig hebt dan Hem. Hij zal beide kerken het beste geven wat Hij te bieden heeft. En dat is zeg maar allemachtig veel, meer nog dan jij in het gebed om kan vragen. Klopt. En soms ook wroeging, berouw, onrust, noem maar op. Soms

Wees maar (on)gerust Ursa. Waar je nu nieuwsgierig naar bent, zal je binnenkort laten wensen dat je er nooit nieuwsgierig naar was geweest...

Maar Ursa, je weet toch wel dat zoiets hier nooit ongestraft voorbij kan gaan? * denkt terug aan wat hij de volgende morgen in zijn bed aantrof, toen hij afscheid nam... * In elk geval, bedankt voor je inzet. Hoop op een milde boetedoening en blijf posten uiteraard.

Het gebed is toch geen toverformule die je wel of niet kunt toepassen? Dit riekt een beetje naar ketterij, eerlijk gezegd. Laat ik het maar direct zeggen: of een gebed verhoord wordt of niet, is geheel afhankelijk van Gods soevereine Wil. Als Hij wil dat je ook fysiek geneest, dan zul je fysiek genezen en als Hij wil dat je eerst maar eens innerlijk geneest, dan zul je ziek blijven en met die ziekte delen in het Offer van Christus. In het gebed kun je Hem je verlangens en vragen voorleggen, waar Hij graag naar zal luisteren als je gebed gepaard gaat met een rechtvaardig leven, en kun je ook

In elk geval voldoende accuraat om tot op de dag van vandaag het Evangelie te horen zoals God wil dat we het horen. Daarbij is het ook wel degelijk mogelijk om mondelinge getuigenissen vrij accuraat door te geven, namelijk door herhaling, herhaling en nog eens herhaling. Met korte geloofsformules, gezangen en berijmde verzen, waarbij de toehoorder tijdens het luisteren constant kan vragen om herhaling en bevestiging, kun je al veel doorgeven. Het heeft een reden waarom liturgie zoveel vaste teksten kent en dat was toen zeker niet anders. In de Middeleeuwen was het zelfs niet ongebruikelijk d

Mja, áls Jezus inderdaad God zou zijn en graag zou willen dat over tweeduizend jaar mensen nog steeds zijn Boodschap begrijpen, zou Hij er dan niet voor zorgen dat die boodschap niet gemankeerd wordt door de jaren heen, of dat in elk geval de belangrijkste dingen overeind blijven staan? Ik bedoel, we hebben de Kerk toch niet voor niets. Er mogen dan inderdaad wel gelovigen zijn die menen dat zo'n beetje sinds de dood van de apostelen alle kerken en kerkgemeenschappen er helemaal naast hebben gezeten, maar dat Christus zelf nu door hen eindelijk de juiste boodschap heeft gebracht, maar ik gel

Natuurlijk overdrijf ik een beetje en zet ik stereotypes extra vet aan; dat mag ook in een column. En wees maar gerust, ik wil mijzelf en mijn eigen geloof ook niet altijd sparen. Maar toch is het wel degelijk mogelijk dat zo'n wijk een meer gesloten gemeenschap wordt, zeker als de leefwijze vrij specifiek en uniek is. En dat hoeft nog niet eens bewust te gaan, met de intentie zo te handelen. Nu al zie je dorpjes of wijken waar je als nieuwkomer heel moeilijk binnenkomt, zeker als je niet dezelfde waarden deelt als de bewoners daar, omdat de dorpscultuur of wijkcultuur zo besloten is geraak

Ik ken die man niet, het zou misschien best kunnen zijn, maar de bron klinkt in elk geval niet erg positief over het katholicisme, met haar heiligen, martelaren en relieken. In elk geval, het ging er mij even om dat Maria in geen enkele christelijke leer deel heeft uitgemaakt van de Drie-eenheid.

Dat klinkt niet echt als een objectieve bron, Muslimah, maar meer als een bron die vijandig staat tegenover het katholicisme. Maria is echter nooit als godin aanbeden en zéker niet als onderdeel van de Triniteit. Die heeft altijd uit Vader, Zoon en heilige Geest bestaan. Misschien dat er hier en daar christenen waren die in hun liefde voor Maria (die toch ook door moslims wordt gedeeld, zo had ik begrepen!) wat te ver gingen, maar het is nooit officiele christelijke leer geweest. In geen enkele kerk. Het voert denk ik te ver om dat hier in dit vragentopic verder te behandelen, maar ik wilde

...

Ik zal abdij Westmalle alvast voor je aanschrijven. En ik ben niet oneerbiedig hè? Dit heet "vrijmoedig."

Dat was nu juist onder meer de reden van zijn komst, Hitchens, namelijk om zich geheel en al over te geven aan de mens, tot de dood toe. En vervolgens de mens van goede wil weer op te trekken naar God. Bij deze prachtige topicvraag moet ik meteen denken aan een fraai stuk uit het boek Moeder En Zoon van Gerard Reve. Ik citeer: "Kijk," sprak ik, "In Jezus Christus zijn God en Mens op volmaakte en onlosmakelijke wijze voor eeuwig in één Persoon verenigd. Is dat zo, of is dat niet zo?" "Dat is zo," moest professor Hemelsoet mij toegeven." [...] "Prima," vervolgde ik, "Maar nu: geen uitvluc

Misschien júíst omdat hij niet getrouwd was, kon hij veel over relaties weten. Omdat hij er van een afstandje naar kon kijken, zonder die roze wolk eromheen. Net zoals mensen zonder kinderen vaak toch een veel nuchterdere kijk op kinderen hebben, omdat zij die roze wolk missen die van elke rotstreek een hilarisch moment schijnt te maken. Daarbij sprak hij wellicht met veel mensen die getrouwd waren en met hun sores bij hem kwamen, of via de opzieners van de gemeenten alsnog bij hem, zodat hij daardoor een breed, genuanceerd en gevarieerd beeld kon krijgen van wat een huwelijk inhoudt en w

Het valt me in huwelijken ook op dat de gehuwden elkaar ook vaker niet dan wel bij de voornaam noemen. Vaak hebben ze koosnaampjes voor elkaar (soms tot in het overdrevene, zodat je zeker weten te maken hebt met heel enge mensen die je maar beter kunt ontlopen) en roepen ze elkaar niet zelden alleen bij de naam als er bonje is. En als de één de ander bij voornaam én achternaam noemt, vooral als het op zachte toon gebeurt, dan weet die ander al instinctief dat het een heel lange avond gaat worden. Daarom noemen we Onze Lieve Heer graag bij zijn koosnamen, hoewel die natuurlijk meestal wel

Ehm, nee, niet echt, zo had ik begrepen. Officieel mag elk land zelf bepalen of deze een volk als land erkent of niet. Sommige landen hebben verbonden met elkaar, zodat ze automatisch elkaars erkenningen overnemen (volgens mij is vooral de NAVO zo'n verbond daarin), maar landen blijven soeverein daarin. Meestal ontstaat een land door afscheiding van een gemeenschap of kolonie uit een bestaand land en de erkenning van verreweg de meeste landen. Maar dat kan ook een tijd duren en de onafhankelijkheid kan ook zwaar bevochten worden.

Houd er wel rekening mee dat die verhalen net zo gekleurd zijn als de verhalen van JG zelf. Er zijn namelijk best wel wat nuances aan te brengen in wat er over JG wordt verteld en sommige dingen komen op mij in elk geval behoorlijk ongeloofwaardig over of in elk geval ernstig aangedikt. Zo zijn er ook gewoon meer conservatieve en meer liberale JG en zijn er ook JG die absoluut niet langs de deuren gaan, of die meer voor de gezelligheid JG blijven dan voor het geloof. De leer mag overal hetzelfde zijn, de gemeenten en de JG zijn dat niet. Laat je niet zomaar van alles wijsmaken omdat het toeval

Alleluia!

Ik denk, en eigenlijk ook geloof, dat het kwaad niet het tegenovergestelde is van het goede, maar de perversering, de overdrijving ervan. Veel zonde komt voort uit de eigenschap één deugd helemaal tot in de uiterste consequenties na te willen leven, zonder enige acht te slaan op andere deugden. Zo wordt gezonde trots hoogmoed, verlangen misbruik, ontspanning luiheid of traagheid, lekker eten vraatzucht, loon naar werken hebzucht, rechtvaardigheid meedogenloosheid, verdediging moord, kunst en cultuur decadentie, etc.