Robert Frans

Het volk. De Partij. De vrijheid. Het milieu. Eeuwige roem, gecreëerd door de propaganda. Ereposities binnen de Partij voor de familieleden. Het idee dat je zo je leven geeft voor het welzijn van heel de aarde. In de naam van het volk. In de naam van de democratie. Van de Partij. Van de vrijheid. In naam der beschaving. In naam van alle lijdende dieren, van heel de natuur. De andersdenkende vijand. De verraders van het volk. Deserteurs. De fundamentalistische, barbaarse honden die de zo verheven seculiere, vreedzame democratie willen vernietigen. De vleeseters, de fabrieken, de veeho

Wellicht, maar dan nog is het begrip mythe méér dan "een verhaal dat historisch niet waar is." Een mythe is een gecodeerde boodschap, waarin men in een verhaal enige waarden wil meegeven en tegelijkertijd de toehoorders wil vermaken. De Schrift kent zo daarom ook enkele mythen, zoals het scheppingsverhaal, of de zondvloed. Historisch misschien niet zo gebeurd, maar dat maakt ze niet onwaar. Sowieso is geschiedschrijving zoals wij dat kennen een vrij nieuwe vinding. Uiteraard niet, maar vaak krijgen die goden wel een plaats in het grote verhaal. Sommigen menen dat het misleidende demonen w

Waarom kan dat niet? Natuurlijk kan dat, heel goed zelfs. Net zoals een christen atheïstisch brandhout zeer kan respecteren. Seriously: ik heb dus weleens seculieren die vraag horen stellen, dus dat het moeilijk zou zijn mensen als volwaardig te zien als je meent dat ze straks ovenvoer zijn. En mijn reactie is dan dus: hoe kijk jij dan aan tegen religie en hoe bepaald dat dan hoe je religieuzen beziet? Bij jou zit dat wel snor, maar niet bij alle seculieren. Tja, dan zou niet-religie dat ook moeten zijn, of niet? Misschien dan een evolutionair ding dat nu wat meer opkomt, maar ik had be

Nee, maar het is wel zo dat veel christenen (en ook veel niet-christenen!) het leed dat zij of anderen overkomt een plaats weten te geven. Dat ze toch, op één of andere wijze, er iets goeds uit weten te halen. Sommigen ervaren het zelfs als iets wat ze nieuwe dingen heeft doen leren of ervaren. En vrijwel alle films, boeken en andere kunstuitingen gaan over hoe de protagonisten een (zware) lijdensweg begaan en het lijden uiteindelijk overwinnen. Mensen huiveren dus voor het lijden en vinden het natuurlijk verschrikkelijk om te lijden, maar op één of andere manier vinden ze haar wel mooi

Wie zegt dat wij ze zomaar van tafel vegen? Ook zij hebben hun rol gehad in de geschiedenis en dat is prima. Misschien waren het dan wel geen echte goden of zo, maar wat geeft dat? Het ligt echt allemaal wel wat genuanceerder dan je denkt. De wetenschappelijke definitie van bestaan of niet bestaan is dan ook niet de énige definitie, maar enkel, ja, de wetenschappelijke en dan nog vooral de westerse kijk erop. Het begrip "bestaan" kan zoveel meer bevatten dan enkel "hetgeen wij waarnemen." Het is iets wat ons in beweging zet, iets wat ons laat denken, iets wat wij verhalen, etc. De vraag of

Natuurlijk kan dat, maar dan kunnen we alle woorden van God en Jezus dus zien als onjuist? Dus dat wat er gezegd wordt, er niet meer toe doet? Ik geloof daar niet in, Jezus zegt dat Hij de waarheid is, kan Hij dan liegen? Huh? Wie heeft het over liegen? Jezus was ons in alles gelijk, dus helemaal mens, behalve de zonden. Dan kan Hij toch die vrouw zogenaamd genegeerd hebben, om die vrouw te dwingen haar geloofsbelijdenis te doen? De secret test of character is inderdaad een vrij normaal begrip in vooral de literatuur en de film. Met een dergelijke test doet de betreffende examinator zi

Punt is dat jij jouw levensovertuiging als objectieve basis ziet, Bonjour, waar religie dan op zou aanvullen. Maar dat is natuurlijk niet zo, net zoals religie ook geen objectieve basis is, waar jouw overtuiging dan dingen uit zou verwijderen. Om het bij christendom en secularisme te houden: beide overtuigingen zijn verwoordingen van een heel scala aan ervaringen die de mensheid opdoet en heeft opgedaan door de eeuwen heen. Beiden redeneren vanuit eigen (onbewezen!) paradigma's en bouwen daar op voort, met eigen bronnen, autoriteiten, methodieken en spelregels over wat goede argumenten zijn

Hm, ik geloof zelf persoonlijk dat er niets kwaad is dat religie nodig heeft om zich te ontplooien. Zodra mensen fanatiek hun ideeën verkondigen en verdedigen, kunnen ze heel eng worden. Met of zonder religie.

Klopt inderdaad, maar ik schreef nu vooral vanuit de christelijke godsdienst, daar Wietse christen is.

Aantekeningen in mijn Willibrord-bijbel.

Religie is godsdienst, de samenwerking tussen God en mens. Het behelst het geheel aan rituelen, gebeden, sacramenten en daden van naastenliefde, al dan niet verplicht. Een christen is dus vanzelfsprekend religieus. Je zou religie kunnen vergelijken met de verzameling afspraken en huisregels binnen een huwelijk, gebaseerd op wat de gehuwden van elkaar weten en op de liefde voor elkaar.

Even terzijde: en dat voeden duurde in het Midden-Oosten destijds wel langer dan een jaar. Het duurde bijvoorbeeld meestal zo'n drie jaar voordat de borstvoeding werd gestopt. Of het genoeg jaren duurde om te leren lezen, dat weet ik niet, maar het duurde in elk geval een stuk langer dan bij ons vandaag.

Ja, daar wordt gewoon uit gelezen. Ook in het getijdengebed wordt er uit gelezen en gebeden. Ze maken dus integraal onderdeel uit van de liturgie.

Abraham, Jakob, Mozes en Job zouden opgekeken hebben van deze stelling. Elk gebed wordt verhoord, hoe dan ook. Waarom ben jij zo met resultaten bezig? God is toch geen Manager, of wel? En je beste Vriend weigert je ook niets van wat Hij je geeft. Ergo: Hij geeft zelfs zichzélf aan jou, helemaal. En door het gebed leer je steeds meer dat je ook niets anders nodig hebt dan Hem. Hij zal beide kerken het beste geven wat Hij te bieden heeft. En dat is zeg maar allemachtig veel, meer nog dan jij in het gebed om kan vragen. Klopt. En soms ook wroeging, berouw, onrust, noem maar op. Soms

Wees maar (on)gerust Ursa. Waar je nu nieuwsgierig naar bent, zal je binnenkort laten wensen dat je er nooit nieuwsgierig naar was geweest...

Maar Ursa, je weet toch wel dat zoiets hier nooit ongestraft voorbij kan gaan? * denkt terug aan wat hij de volgende morgen in zijn bed aantrof, toen hij afscheid nam... * In elk geval, bedankt voor je inzet. Hoop op een milde boetedoening en blijf posten uiteraard.

Het gebed is toch geen toverformule die je wel of niet kunt toepassen? Dit riekt een beetje naar ketterij, eerlijk gezegd. Laat ik het maar direct zeggen: of een gebed verhoord wordt of niet, is geheel afhankelijk van Gods soevereine Wil. Als Hij wil dat je ook fysiek geneest, dan zul je fysiek genezen en als Hij wil dat je eerst maar eens innerlijk geneest, dan zul je ziek blijven en met die ziekte delen in het Offer van Christus. In het gebed kun je Hem je verlangens en vragen voorleggen, waar Hij graag naar zal luisteren als je gebed gepaard gaat met een rechtvaardig leven, en kun je ook

In elk geval voldoende accuraat om tot op de dag van vandaag het Evangelie te horen zoals God wil dat we het horen. Daarbij is het ook wel degelijk mogelijk om mondelinge getuigenissen vrij accuraat door te geven, namelijk door herhaling, herhaling en nog eens herhaling. Met korte geloofsformules, gezangen en berijmde verzen, waarbij de toehoorder tijdens het luisteren constant kan vragen om herhaling en bevestiging, kun je al veel doorgeven. Het heeft een reden waarom liturgie zoveel vaste teksten kent en dat was toen zeker niet anders. In de Middeleeuwen was het zelfs niet ongebruikelijk d

Mja, áls Jezus inderdaad God zou zijn en graag zou willen dat over tweeduizend jaar mensen nog steeds zijn Boodschap begrijpen, zou Hij er dan niet voor zorgen dat die boodschap niet gemankeerd wordt door de jaren heen, of dat in elk geval de belangrijkste dingen overeind blijven staan? Ik bedoel, we hebben de Kerk toch niet voor niets. Er mogen dan inderdaad wel gelovigen zijn die menen dat zo'n beetje sinds de dood van de apostelen alle kerken en kerkgemeenschappen er helemaal naast hebben gezeten, maar dat Christus zelf nu door hen eindelijk de juiste boodschap heeft gebracht, maar ik gel

Natuurlijk overdrijf ik een beetje en zet ik stereotypes extra vet aan; dat mag ook in een column. En wees maar gerust, ik wil mijzelf en mijn eigen geloof ook niet altijd sparen. Maar toch is het wel degelijk mogelijk dat zo'n wijk een meer gesloten gemeenschap wordt, zeker als de leefwijze vrij specifiek en uniek is. En dat hoeft nog niet eens bewust te gaan, met de intentie zo te handelen. Nu al zie je dorpjes of wijken waar je als nieuwkomer heel moeilijk binnenkomt, zeker als je niet dezelfde waarden deelt als de bewoners daar, omdat de dorpscultuur of wijkcultuur zo besloten is geraak

Ik ken die man niet, het zou misschien best kunnen zijn, maar de bron klinkt in elk geval niet erg positief over het katholicisme, met haar heiligen, martelaren en relieken. In elk geval, het ging er mij even om dat Maria in geen enkele christelijke leer deel heeft uitgemaakt van de Drie-eenheid.

Dat klinkt niet echt als een objectieve bron, Muslimah, maar meer als een bron die vijandig staat tegenover het katholicisme. Maria is echter nooit als godin aanbeden en zéker niet als onderdeel van de Triniteit. Die heeft altijd uit Vader, Zoon en heilige Geest bestaan. Misschien dat er hier en daar christenen waren die in hun liefde voor Maria (die toch ook door moslims wordt gedeeld, zo had ik begrepen!) wat te ver gingen, maar het is nooit officiele christelijke leer geweest. In geen enkele kerk. Het voert denk ik te ver om dat hier in dit vragentopic verder te behandelen, maar ik wilde

...

Ik zal abdij Westmalle alvast voor je aanschrijven. En ik ben niet oneerbiedig hè? Dit heet "vrijmoedig."

Dat was nu juist onder meer de reden van zijn komst, Hitchens, namelijk om zich geheel en al over te geven aan de mens, tot de dood toe. En vervolgens de mens van goede wil weer op te trekken naar God. Bij deze prachtige topicvraag moet ik meteen denken aan een fraai stuk uit het boek Moeder En Zoon van Gerard Reve. Ik citeer: "Kijk," sprak ik, "In Jezus Christus zijn God en Mens op volmaakte en onlosmakelijke wijze voor eeuwig in één Persoon verenigd. Is dat zo, of is dat niet zo?" "Dat is zo," moest professor Hemelsoet mij toegeven." [...] "Prima," vervolgde ik, "Maar nu: geen uitvluc