Robert Frans

Iedere gelovige die Christus wil navolgen kan en zal worden genezen. En soms gebeurt dat inderdaad ook nog op medisch gebied.

Omdat er binnen de Kerk nu eenmaal veel ruimte is voor verschillende geloofsbelevingen, vormen van spiritualiteit, denkwijzen en tradities. Het is niet nodig om voor elke geloofsbeleving of denkwijze een compleet nieuwe kerkgemeenschap op te richten. Er zijn een aantal gemeenschappelijke dogma's en we hebben de sacramenten, maar daar wordt op veel uiteenlopende wijzen mee omgegaan, omdat mensen nu eenmaal niet in één specifieke manier van doen te vangen zijn en omdat we ook meer niet dan wel weten. Christelijke eenheid betekent niet dat je precies hetzelfde denkt, het geloof op precies deze

Klopt, daarom zijn die twee feitelijk ook één, op een wijze die wij niet kunnen bevatten. We spreken over twee vormen, om het voor onszelf wat bevattelijker te maken, maar Christus heeft uiteraard maar één Lichaam. Waarbij ook aangetekend mag worden dat mystiek en werkelijkheid elkaar niet tegenspreken. Integendeel: de mystiek is oneindig maal werkelijker, reëler en levendiger dan deze aardse werkelijkheid en die paar schamele driften die de menselijke natuur desondanks toch nog beheersen. De eucharistie is dan ook absoluut het mystieke hoogtepunt en de Kerk is dan ook absoluut een zichtb

Het Lichaam van Christus heeft een tweevoudige betekenis. Men kent het werkelijke Lichaam, dat tijdens de mis op het altaar tegenwoordiggesteld wordt en genuttigd door de gelovigen, zodat men zo kan delen in het Offer en gemeenschap kan hebben met Hem. Dit Lichaam is hetzelfde als het Lichaam dat aan het kruis hing en uit het graf verrees, alleen dan verborgen in de gedaanten van brood en wijn. Men kent ook het mystieke Lichaam, dat de Kerk is en waartoe alle gelovigen die in gemeenschap met haar staan behoren. Met dit Lichaam verricht Jezus zijn heilshandelingen: het dopen van bekeerlingen,

Anderzijds, niet alle kerken zingen ook daadwerkelijk de gezangen die in de liturgie blaadjes staan terwijl ze wel de blaadjes gebruiken. Ik doel ook meer op eigen liturgieblaadjes en niet die van een stichting. In de praktijk echter zal men inderdaad niet snel hetzelfde blaadje gebruiken elke drie jaar, vanwege de verschillende koren, gezangen en ook verschillende gebeden waaruit de priester an kiezen. Mijns inziens is het het belangrijkst dat het priesterkoos zoveel mogelijk verschoond blijft van dat soort dingen. De zuilen in het middenschip en de zijbeuken kunnen daarvoor weer prima

In principe hoeft dat binnen de katholieke Kerk in elk geval niet zo te zijn. Men kan in feite de liturgieboekjes gewoon bewaren en na drie jaar opnieuw gebruiken, als men er maar geen data opzet en men het geen probleem vindt om na drie jaar dezelfde gezangen voor die liturgie te zingen. Maar in de meeste parochies werkt dat nu eenmaal niet zo, alleen al omdat uitgeverijen als Bron van christelijke Geest hun misboekjes dateren (ze willen natuurlijk niet na drie jaar vrijwel overbodig zijn ) en die missaaltjes in veel parochies gebruikt worden. In het algemeen: een beamer kan een prima optie

Ik had begrepen dat ze dat niet doen. Je krijgt eerst twee doopvragen die je met "ja" moet beantwoorden, waarin je wordt gevraagd of je je aan Jehovah God hebt opgedragen en of je begrijpt dat je je met hun doopsel verbindt met het WTG, en daarna wordt je in stilte ondergedompeld.

Rutgerza geeft inderdaad prima aan wat ik bedoel. Natuurlijk behoren overheden de menselijke waardigheid en het leven te respecteren, maar een land is meer dan haar overheid en deze Russinnen zijn dus meer dan enkel burgers van Poetin. Zij zijn gewoon mensen zoals jij en ik, die een eigen cultuur en geschiedenis onderhouden en daar waarschijnlijk ook gewoon dankbaar voor zijn. Mensen waarmee je gewoon kunt praten, sporten en muziek uitwisselen. Waar je van kunt leren, zoals zij ook van jou weer kunnen leren. Ook als deze dames uiteindelijk Rusland vertegenwoordigden en niet zozeer zichzelf, v

Gods Rijk is drievoudig: zij is te vinden in iedere gelovige, zij is te vinden in de Kerk en zij is te vinden in de hemel. Zijn Rijk is eenvoudigweg daar waar mensen tot Hem bidden en steeds meer als Hem willen worden.

Kijk dan wel uit voor de zombies! Een postapocalyptische wereld is geen postapocalyptische wereld zonder zombies! een buitengewoon nuttige video over hoe je je eerste nacht kunt overleven.

Als God zo eenvoudig zou zijn, dat wij Hem zouden kunnen begrijpen, dan zou Hij te eenvoudig zijn om alleen al onze hersenen te kunnen scheppen.

Klopt. Het is dan ook een discussie die hier wel vaker is gevoerd, vooral met users die zich christelijk noemden, maar het volgens die definitie niet zijn. In deze wereld niet nee. Maar zou ik zelf een wereld scheppen, bijvoorbeeld door te schrijven, dan ben ik voor mijn personages in die wereld wél een god, want bovennatuurlijk, almachtig en alomtegenwoordig voor hen. Als deze schepping door een bewustzijn geschapen is, dan staat dit bewustzijn dus ook buiten deze schepping en is daarom een god voor ons, of een blinde natuurkracht als het geen persoonlijkheid heeft.

We hoeven inderdaad geen waardeoordeel te vellen over wiens geloof ook. Het woord "christen" is dan ook geen eretitel of compliment, maar enkel een feitelijke duiding van wat iemand gelooft. De christelijke kerken en kerkgemeenschappen, dus de katholieken, orthodoxen en protestanten, zijn er in het algemeen over eens dat een christen minimaal de apostolische geloofsbelijdenis erkent en ook naar die belijdenis gedoopt is. Mormonen worden daarom niet als christenen geduidt, want zij geloven in meer goden en niet in de Triniteit. Jehovah's Getuigen ook niet, want zij geloven ook niet in de Trinit

Een christen gelooft dat Jezus God de Zoon is en dus God zelf. En hij gelooft uiteraard in het bestaan van God, net zoals mormonen ook doen. Hij is dus eerder een atheïst die Jezus als logisch voortbestaan op het jodendom ziet en Hem als bijzonder leermeester beschouwt, en wellicht ook uit andere godsdiensten vooral de positieve vruchten wil plukken. Wat uiteraard sowieso goed is om te doen; men kan veel leren van elkaar. Ligt eraan hoe hij dat bewustzijn beziet. Heeft het bewustzijn verlangens, doelen en gedachten, dan is het in feite een persoon en dus een god. Heeft het bewustzijn dat a

Ik formuleer traditie met kleine letter als ik over algemene interkerkelijke tradities spreek, zoals dus de hoofdbedekking voor vrouwen. De katholieke Traditie formuleer ik echter inderdaad met hoofdletter, omdat zij net als de Schrift heilig is en een net zo belangrijke bron van Openbaring. Dit even terzijde.

Tot op enkele decennia geleden is het binnen het christendom inderdaad gewoonte geweest dat vrouwen hun hoofd bedekten bij het bidden en of tijdens de mis of eredienst, indien mogelijk natuurlijk. In de oosterse katholieke en orthodoxe Kerk is dat nog steeds gewoonte en zo ook in de gereformeerde gemeenten (hoewel dan uitsluitend tijdens de zondagse eredienst, niet bij het binnentreden van de kerk in het algemeen). Binnen de katholieke Kerk als geheel is het niet meer verplicht, maar in sommige culturen is het algemeen gebruik gebleven, waarbij dan vooral een hoofddoek of mantilla (soort omsla

Dat kan en dat is ook niet erg. Maar het is dan wel goed om je te beseffen hoe ontzettend veel moeite, pijn en offers het gekost heeft om Europa te bevrijden van de nazi's en daarna haar weer op te bouwen. Daar is nog veel ellende overheen gegaan; de EU is feitelijk geboren uit een oorlogstrauma, uit de gedachte "dit nooit meer." Iets wat veel mensen nog weleens vergeten als ze haar maar log en besluiteloos vinden. En hoeveel meer moeite, pijn en offers het daarom wel niet moet kosten om een land te helpen dat nog véél meer in complete chaos is gevallen, waar elke oplossing alleen maar meer

Bij controversiële films is dat geen slecht idee inderdaad.

Zonder iemand persoonlijk aan te willen vallen, denk ik wel dat het erg gemakkelijk is om vanaf de zijlijn te roepen dat er ingegrepen moet worden en dat de stuurlui fout bezig zijn. Wij hebben zelf totaal geen kennis van deze onvoorstelbaar complexe materie en wij weten de oplossing ook niet. Want wat zou "de wereld" dan moeten doen? Het meest gemakkelijk lijkt: Syrië militair binnenvallen, de regering afzetten, de oorlogsmisdadigers arresteren, zowel bij de regering als bij de rebellen, en onmiddelijk een nieuwe, stabiele regering vormen. Maar denk maar niet dat dat zó eenvoudig gaat. We

Een kleine nuance wil ik toch wel plaatsen: je hoeft een film niet altijd gezien te hebben om het toch af te wijzen. Soms is het zelfs beter om een film dan niet te zien. Als ik bijvoorbeeld weet dat in een film de eucharistie voortdurend wordt gelasterd en bespot, dan weet ik al genoeg zonder er ook maar één seconde van te hebben gezien. En recensies of artikelen over zo'n film kunnen mijn kennis daarin al prima bevestigen. Ik zou dan een kwalijke zonde begaan door de film tóch te kijken. Noah is een film gemaakt door een atheïst, met daardoor logischerwijs een heel eigen perspectief op

De Kerk houdt daaraan vast, dus ik ook. En daar de Kerk tijdloos is, maakt het niet uit of haar Leer middeleeuws, prehistorisch, vooroorlogs of modern is. En Gods aanwezigheid is voor de helbewoner zoiets gruwelijks, dat God hem dat niet wil aandoen. De helbewoner zal genoeg hebben aan zijn eigen kwaad en bitterheid. Gods aanwezigheid is niet per se enkel mooi of leuk; het is de Manifestatie van pure goedheid, een oneindig fel en allesverzengend Licht, dat zoiets totaal anders is, iets wat wij nog nooit hebben gezien, dat je daarop enkel nog kan reageren uit pure, argeloze liefde of uit pure,

Met "ter helle" wordt, zo ik begreep, het vroegere dodenrijk bedoeld, ofwel het voorgeborchte, niet de hel zoals wij die nu kennen. De rechtvaardigen die in het voorgeborchte wachtten op de komst van de Messias, werden het Evangelie verkondigd en vervolgens toegelaten in de hemel. In de echte hel is geen plaats voor hoop of vergeving.

Inderdaad. En al zou dat zo zijn, dan moeten die "echte gelovigen" maar niet te hard juichen. Want ze hebben dan heel veel kinderen Gods moeten laten gaan en ik heb niet het idee dat God zoiets heel erg licht opneemt. Als de Kerk kleiner wordt hier, dan mogen we enkel bidden en hopen dat God toch met ons wil blijven en ons zijn zegen niet wil onthouden.

Het ging er mij dan ook niet zozeer om of gewelddadige games wel of niet zouden aanzetten tot gewelddadig gedrag. Het ging er mij meer om dat we ons blijkbaar wel heel goed kunnen vermaken met wreed en gewelddadig gedrag, zodra het toch geen gevolgen zou hebben. Bij een game hoeft dat geen probleem te zijn, zoals al gezegd, maar wat als die scheidslijn niet zo duidelijk is, zoals in het boek Daar is hij weer zo mooi uiteengesponnen wordt? En al is die scheidslijn duidelijk, moet je dan echt blij zijn met een geest die het geweldig vindt om dood en verderf te zaaien als vermakelijk entertainmen

Wederomgeboren christenen Wedergeboren christenen Ware christenen Radicale christenen Christenen Echte christenen Cultuurchristenen Lauwe christenen Naamchristenen Valse christenen Katholieken Niet zo moeilijk, toch?