Hopper

Er staat: "Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben." Waaruit blijkt dat kennen veranderd in volledig kennen én zelf gekend worden. Het valt dus samen. Het doet er dus wel degelijk toe dat je God kent. Exact zoals Jezus het zegt in Johannes 14:7 Indien gijlieden Mij gekend hadt, zo zoudt gij ook Mijn Vader gekend hebben. In Johannes 14:7 valt ook het (volledig) kennen en gekend worden samen. Verder in Johannes 14 zegt Jezus: "Gelooft gij niet, dat Ik in den Vader ben, en de Vader in Mij is?" Dat is de kern van het Mysterie

Het begrip 'eeuwig' staat wel degelijk in het Evangelie. Je moet alleen weten hoe te lezen. In Marcus 1:15 komt het begrip 'eeuwig' voor. En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen. Vervulde tijd is synoniem aan 'eeuwigheid'. Als mens leven we in onvervulde tijd. In Marcus 1:15 staat 'de eeuwigheid' in verband met het Koninkrijk Gods. Voor het begrip Eeuwigheid dienen we te beseffen dat God in de Eeuwigheid verblijft en de mens in de tijd. Eeuwigheid is geen tijdsbegrip, God is immers de Schepper van dat wat we tijd noemen. De natuurlijke mens leef

Pas na het voltooien van de smalle weg met de nauwe doorgang is Mijn juk zacht en de last licht.

Ik heb het universele niet bedacht hoor, om Jezus te citeren: Denkt niet dat Ik vrede ben komen brengen op aarde; Ik ben geen vrede komen brengen, maar het zwaard. Wie Jezus volgt op de smalle weg komt er achter dat het gaan van de smalle weg geen groot feest is, maar lijden en afzien.

Ten eerste moet je de Bijbel niet als een geschiedenisboek gaan lezen. Want alleen geschiedenisboeken kunnen achterhaald zijn in de moderne tijd. En ten tweede moet je de Bijbel niet letterlijk lezen, dat zegt notabene Paulus zelf. En Jezus ageert ook tegen de letterlijken (de Farizeeën). En wie Paulus wenst te begrijpen (En dat schrijf ik niet bepaald voor het eerst) dient te begrijpen dat Paulus vnl naar de 'vleselijken' schreef. De natuurlijke mens. De Bijbel bestaat nu eenmaal uit verschillende gelaagdheden, de natuurlijke mens is onwetend van de dingen welke uit God

Het is hier een en al misverstand. Ik beantwoorde Sjako in geestelijke zin omdat Sjako het over God had, die Geest is en (volgens Sjako) de duisternis zou vernietigen. In de Bijbel staat dat God notabene de Schepper is van de duisternis, dus was mijn vraag: "God die Zijn eigen schepping vernietigd?". Ik was dus nog op geestelijk terrein aan het discussiëren. Maar Sjako beantwoorde een vraag in het geestelijk domein met een werelds antwoord. En nu gaat DBI weer verder op dat wereldse antwoord in. Als je over schaken spreekt is het lastig als je voetbalantwoorden krijgt.

https://nos.nl/liveblog/2513832-claim-is-steeds-geloofwaardiger-bbc-ontleedt-russische-deepfake-video Of hoe Rusland een wrede terreurdaad misbruikt voor politieke doeleinden. Het Kremlin dacht ongestraft in Syrië burgers te kunnen vermoorden? Er komt altijd een antwoord.

De Weg is zo smal dat je je afvraagt 'waar' de Weg überhaupt is....

Ik wilde nooit spruitjes eten, maar daar kwam ik niet mee weg bij mijn moeder, het moest! Ik dacht, als ik eenmaal getrouwd ben dan doe ik lekker wat ik zelf wil. Maar je raadt het al zeker? Toen werd ik wijs en gaf mijn eigen wil op. En nu eet ik braaf mijn spruitjes op. Niet omdat ik ze lekker vind, maar omdat ik mijzelf zou straffen en martelen om nog langer te strijden tegen de spruitjes. Olijven? Idem dito. Die begin ik zelfs een klein beetje lekker te vinden. Ik eet ze soms vrijwillig! Wie had dat nu kunnen denken? Wie weet lukt me dat met de spruitjes ook ooit.

Jezus zegt dat hij één is met de Vader. En dat is juist de hele kern van het Evangelie. D.m.v. dat één-zijn doet hij wat de Vader ziet doen. Vertelde hij ons wat de Vader hem vertelde. Of: de Vader sprak door Jezus' mond. Het is de kern van het Mysterie. En Jezus leert ons om hem te volgen, niet om hem te aanbidden. Als je alleen de logica wenst te volgen dan wordt het een ingewikkelde kwestie. Er is maar één God en Jezus leert ons dat wij als mens in een bepaalde 'eenheid' met God kunnen leven. Zoals Paulus zegt: Niet ik leef, maar Christus leeft in mij. Maar Paulus is

Daar zou ik nog maar even over nadenken. Jesaja 45:7. Ik formeer het licht en schep de duisternis, Ik maak de vrede en schep het onheil; Ik, de HEERE, doe al deze dingen. God die Zijn eigen schepping vernietigd? Er staat dan ook geschreven: het (Christus)licht schijnt in de duisternis (Joh 1:5) , maar de duisternis heeft zichzelf niet begrepen. Verder kunnen de Vader en de Zoon geen twee verschillende entiteiten zijn, want Jezus zegt: Ik en de Vader zijn één. En toch is Jezus niet God naar eigen zeggen. Daarom noemen we hem dan ook de Zoon van God. Hij lijkt niet op God, hij is

Het verschil tussen 'willen' en 'wensen' is niet erg groot. I.v.m. God wordt 'willen' vaak begrepen als een soort van machts-willen. Dat zal wel te maken hebben met alle geboden welke in de Bijbel staan. (Gebod vind ik trouwens ook een moeilijk woord) Wat ik opvallender vind is dat in de NBV21 gewoon 'en de waarheid leren kennen' staat en in de SV 'en tot kennis der waarheid komen' staat. SV is zoals gewoonlijk weer net een beetje accurater in de vertaling. Wat maakt dat nou weer uit? Wel, waar 'het' om draait is kennis (van de waarheid ) zelf. Het Woord zelf is die waarheid

De duisternis is altijd in de mens aanwezig, net zoals de 'geest der wereld'. Doch als wij onze begeertes afzweren zullen we bemerken dat de begeertes minder vat op ons hebben en dat de 'geest der wereld' minder op de wereld en wat in de wereld is gericht is. Het is het lichaam wat een gevangene van de zonde is, zoals Rom 7 aangeeft. Om Christus te kunnen ontvangen in ons eigen geestelijk domein dienen we dan ook onze geest daar gereed voor te maken. Het is te gemakkelijk om te veronderstellen dat Jezus ons wel verlost en dat we zelf slechts hoeven af te wachten. De mens dient zijn eige

Naar de letter klopt dit precies. Maar wie is bereid zichzelf op te geven (verloochenen) en hoe doe je dat dan? Er worden op geestelijk gebied twee zaken onderscheiden, hetgeen in 1 Korinthiërs 2:11-12 staat. Allereerst is dat de menselijke geest, de geest der wereld zoals die wordt genoemd. Dat is ons eigen geest welke we allemaal kennen en waarin ons aller kennis van de wereld besloten ligt. En de tweede is de Geestes Gods. Doch de Geest welke uit God is, is in verborgenheid. Vers 7 vermeldt de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid. Volgens mij (en dat hoeft niemand aan

Kolossensen 1:15. Dewelke het Beeld is des onzienlijken Gods, de Eerstgeborene aller kreaturen. De Zoon is het Beeld (de afbeelding) van de Vader. Vandaar dat men middels de Zoon de Vader 'ziet'. Het 'zien' dient niet letterlijk te worden opgevat, want zoals deze vers aangeeft is God 'onzichtbaar'. De afbeelding (De Zoon) is dan ook de Eerstgeborene aller creaturen. De Zoon is dus niet de Vader, maar een Beeld er van waardoor we de Vader kunnen 'zien'. Wie de Zoon aanbidt, aanbidt dus een afbeelding......(afgod). Want hoewel de Vader en de Zoon één zijn van wezen (Ik

Ja, de natuurlijke mens is altijd op weg naar de dood. Magere Hein kan vandaag al toeslaan.

In de natuurlijke mens is de Christus in aanleg (In den beginne) ook aanwezig. Het 'In den beginne' staat in Johannes 1:9 omschreven als "Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld." De natuurlijke mens moet dus niet jammeren, bij zijn of haar geboorte was 'het' reeds aanwezig. Jezus zegt: "Als gij niet opnieuw wordt als de kleine kinderen, zult gij het Rijk der Hemelen zeker niet binnengaan". Dus als de natuurlijke mens -die verdwaald is van zijn geboorterecht- niet zichzelf verloochent en opnieuw als een pasgeborene wordt dan is het gew

In Christus is de mens 100% gelijk, anders kan Christus niet plaats nemen in de mens. (Galaten 2:20) Daarom onderscheiden geestelijke mensen zich van niemand, zij spreken het 'ik ben' op dezelfde wijze uit. Natuurlijke mensen onderscheiden zich nog wel van elkaar, daar spreekt de mens niet het universele 'ik ben' uit. Voor het natuurlijke 'ik' is er geen plaats in Gods Koninkrijk, voor het natuurlijke 'ik' gekenmerkt door 'de geest der wereld' is er slechts het verderf. Die vechten elkaar maar de tent uit. Alleen als de mens het 'arm van geest' van de kinderen bereikt is er

Sowieso kan geen enkele vertaling de lezer duidelijk maken wat een visioen is. Iedere auteur die daar wat over wil schrijven omschrijft het visioen. Of geeft het weer in een vertelling waarvan hij denkt dat het het beste overkomt. Vervolgens wordt vertelling/verhandeling dan ook nog weer eens vertaald door een vertaler die zelf het visioen niet heeft gehad.

Ik weet niet of het volmaaktheid is, volmaakt is ook maar weer een 'idee'. Ik neem je even mee naar 1 Korinthiërs 13:4-5 4 De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen; 5 Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad; De liefde zoekt zichzelf niet. Zonder de liefde van de Vader gaat het niet werken. Je komt onvermijdelijk uit bij de kern van Jezus' leer: de naastenliefde. Als we een ander als uitnemender achten dan ons

In Christus vervalt het (innerlijk) onderscheid, je kunt dan niet meer zeggen wie wel en wie niet. Zo een mens is uit Geest geboren. Uiterlijk veranderd er niet zo veel.

Naar het uiterlijk (beeld) staan we apart van elkaar, maar in geestelijke zin kan er enkelvoudigheid zijn. Op uiterlijke wijze spreek je dan het 'ik' verschillend uit, op innerlijke wijze spreek je het 'ik' (Mij) hetzelfde uit. M.a.w. in Christus kunnen we niet-onderscheidend zijn. De natuurlijke mens leeft in verduistering, maar dat is wel gradueel. Het scheelt natuurlijk nogal of je Donald Trump bent of iemand die vanuit liefde tracht te leven.

Als je het dan toch wilt verbeelden, beeldt je dan dit forum in als een poppenkast waarin de diverse beelden elkaar voor rotte vis en leugenaar zitten uit te maken. Ga dan met je verbeelding naar degene die de poppen bedient en verbeeldt je die als iemand met 10 handen (meer deelnemers zijn er hier niet) die ze alle 10 tot bron is. En de poppen menen serieus dat de één een ander iemand is als de ander. En juist omdat ze dat menen is het ook zo.

De mens begrijpt zichzelf middels zijn verbeelding, net zoals je je een alien kunt verbeelden kun je dat met jezelf ook. Het is in feite dit (zelf)beeld wat een ander oordeelt. Als persoon A persoon B de maat neemt, dan meet hij persoon B met een maat die hij kan verbeelden. Dat is wat Paulus de 'geest der wereld' noemt. Alles wat zich in de geest van de natuurlijke mens zich afspeelt heeft hij ontleent aan de wereld, zelfs zichzelf (als existentie). De natuurlijke mens is een beelden-mens bij uitstek. Omdat hij de beelden begrijpt, begrijpt hij de wereld én zichzelf als 'beeld'.

Er is niks mis met verbeelding, maar het heeft met de (geestelijke) werkelijkheid niets van doen. Daarom is het verstandig om een reis naar de maan te verbeelden, anders dan kun je er nooit komen. Maar is het onverstandig om de Heilige Geest te verbeelden. En als je begrijpt wat verbeelden met de mens zelf doet, dan ga je ook het opportunisme van anderen begrijpen. De natuurlijke mens maakt zich een verbeelding van andere mensen en vanuit die verbeelding oordeelt de natuurlijke mens. Dat doet de natuurlijke mens niet omdat hij dat leuk vind, maar omdat de natuurlijke mens zijn ei