Hermanos2

Iedereen doet maar wat ie wil. Mensen laten zich nu kennen. Planeet is bijna kapot. Volheid der heidenen is binnengegaan. Israël is goed onderweg. Gaat niet meer lang duren. 

Dan zet ik die van mij erbij. 

Wat volgens mij vele malen interessanter is, is de betekenis van Nod. Alles heeft een betekenis. Wat betekent Nod? Ik weet het maar ik ben benieuwd of anderen dat ook weten of daar zelfs ook maar in geïnteresseerd zijn. Bijna iedereen heeft het over geschiedenis, en of dat wel of niet zo gebeurd kan zijn, maar in werkelijkheid vertelt de Bijbel ons hoe het is, niet alleen in het verleden maar ook in het heden en in de toekomst. Maar dan moet je de Bijbel wel als Gods Woord beschouwen en niet als een geschiedenisboek.

Als je twijfelt of iemand man of vrouw is, dan gewoon even laten parkeren. Geen twijfel meer mogelijk. 

Son of a gun will have big fun on the bayou. 

Hallo iedereen. Ik ben Daniël, 33 jaar oud. Ik wil met jullie mijn verhaal delen van hoe ik tot het geloof gekomen ben en wat voor ontwikkeling ik meegemaakt heb binnen dat geloof. Om dat te vertellen, moet ik eerst over mezelf en mijn levensloop in het geheel vertellen.
1985-1999
Ik ben geboren in Rusland, in de stad Voronezh, op 20 september 1985. Mijn vader komt oorspronkelijk uit Afghanistan en hij woonde toen in Rusland als student. Hoe mijn vader en moeder daar elkaar leerden kennen is voor mij niet helemaal duidelijk. Wel weet ik dat nadat ik geboren was gingen mijn ouders trouwen. Daarmee is het duidelijk dat ik niet van christelijke ouders afstam. In mijn jeugd en kinderjaren was ik ongelukkig. Thuis was er geen sprake van liefde en vrede tussen mijn ouders en buiten op het kinderspel terrein vlakbij onze flat werd ik zwaar gepest vanwege mijn getinte huidskleur. Op school scoorde ik slecht en zelfs heel slecht. Ik had geen toekomstperspectief, geen droom voor de toekomst en daarom ook geen zin om te presteren op school en in het leven. Lange tijd groeide ik op alleen met mijn moeder en broer zonder vader, toen mijn ouders uit elkaar gingen wonen. Ondanks dat leefden we van het geld dat mijn vader verdiende en ook voor een deel van een soort uitkering van de staat. Mijn moeder werkte niet en wilde dat waarschijnlijk ook niet. Wat voor werk mijn vader deed is voor mij niet helemaal duidelijk. Ik weet ongeveer dat hij als zakenman handelde in de verkoop van Duitse auto's. In 1999 heeft hij besloten om naar West-Europa te emigreren. Ik weet niet hoe het nu is in Rusland, maar toen bij veel mensen was de verleiding groot om naar het Westen te gaan voor een beter leven. Dat had te maken met de economische crisis, armoede, stijging van de criminaliteit, wanorde in de binnenlandse politiek en de algemene demoralisatie van de mensen na de val van communisme en daarmee het verlies van het “nationaal idee”. In november 1999 zijn we via Duitsland naar Nederland gekomen.
1999-2008
Ik heb zo in de loop van 2000-2008 in verschillende azc's gewoond: in Schalkhaar (2 maanden), Grootegast, Leek en Baexem. Het was een nachtmerrie voor mij om zo onvoorbereid in het azc te gaan leven en groeien. In het azc Grootegast deelden we een appartement met een andere gezin uit Azerbaijan, daarna met een gezin uit Bosnië en weer later met een gezin uit Oekraïne. In die moeilijke periode moest ik veel nadenken en mijn uitweg zoeken uit mijn ellende. Ik had constant ruzies met mijn ouders en buren. In die tijd was ik ook zwaar gepest door mijn moeder (vanwege mijn Afghaanse afkomst) en geslagen door mijn vader. Ik kreeg een diagnose van PDD-NOS (wat nu ook Autism Spectrum Disorder heet). Op school ging het ook in het algemeen slecht. Toen ik 18-19 was stopte ik zelfs met school. Daar heb ik nu spijt van. In 2001 is mijn vader in zijn eentje naar Engeland vertrokken, ook als asielzoeker. In 2002 heb ik besloten dat ik orthodoxe christen wil worden. Het Orthodoxe christendom kende ik vanuit Rusland in de jaren 90. Na de val van Sovjet-Unie is de Russische-Orthodoxe Kerk weer tot bloei gekomen: de kerken en kloosters werden herbouwd en prachtig versierd, veel mensen gingen massaal naar de kerk om gedoopt te worden en men kon de patriarch (de opperste bisschop) Alexy dikwijls op de tv zien. Dus dankzij die herinneringen twijfelde ik ook niet dat ik orthodox wil worden. Ik was opgenomen in de orthodoxe parochie van de Heilige Transfiguratie des Heren in de stad Groningen. Vanwege mijn beperking, slechte relatie met de naaste omgeving, moeilijke situatie, was mijn ontwikkeling in het christendom ook moeizaam geweest en dramatisch, maar er waren ook positieve en mooi veranderingen in mijn verdere leven.
In 2005 verhuisde ik naar het azc Baexem in Limburg. Toen begon ik een andere parochie bezoeken in Eindhoven. Het is de Grieks-orthodoxe parochie van de heilige Nektarios van Egina. Het ging beter toen met mij. Ook maakte ik toen kennis met het Grieks-orthodoxe klooster van de Geboorte van de Moeder Gods in de gemeente Asten. Het is een vrouwelijke klooster met 6-7 nonnen uit verschillende landen. De overste van dat klooster, zuster Maria, was een goede vrouw uit Den Haag die enige tijd als non in Griekenland had gewoond. Eind 2007 heeft ze mij toegestaan om op haar kloosterterrein te gaan wonen in een oude caravan apart van de nonnen. Ik wilde toen ook naar het klooster gaan. En zij wilde mij helpen om naar de Berg Athos (in Griekenland) te gaan. Berg Athos is in feite een kleine monnikenrepubliek. Daar wonen alleen monniken, kloosterlijke gastarbeiders en er komen dagelijks pelgrims naar toe. Alleen mannen mogen het schiereiland Athos betreden. Eigenlijk wilde ik niet echt monnik worden, maar van het leven vluchten, en daarom hield ik me voor dat ik moet naar het klooster gaan en de wereld de rug toekeren. In die tijd kreeg ik toevallig ook verblijfsvergunning dankzij de Generaal Pardon en mocht ik naar het buitenland reizen. Het was ons ook gelukt om voor mij een plek te vinden in één van de 20 kloosters op de berg Athos. Dat klooster heet Karakalou. Daar werd ik opgenomen als een novice. In een klooster wordt men niet direct een monnik, maar pas na verloop van een proefperiode van ongeveer 3 jaar. In die proefperiode ben je dan een novice. In 2008 heb ik dus als een novice daar gewoond. Ik moest in de loop van de dag samen met anderen urenlange diensten bijwonen. Buiten de kerkdiensten moest iedereen eigen werk doen, ook was er tijd om uit te rusten in de cel. Ik mocht klussenwerk doen. Uiteindelijk is het mij niet gelukt om daarin te blijven en de abt stuurde me terug naar Nederland. Als novice ben je geen monnik en mag je altijd terugkeren en bijvoorbeeld gaan trouwen. Je blijft dan nog steeds een leek. In Nederland heeft zuster Maria mij geholpen mijn leven verder op te bouwen. Ik ging studeren, later dankzij de hulp van verschillende instanties (Mee, GGZ, Maatschappelijk opvang Helmond) heb ik woning kunnen vinden in Helmond en heb ik zelfs werk als postbode hier kunnen krijgen dankzij de re-integratietraject bij de stichting Boekenwerk en UWV. Voor al de mensen in Nederland die het voor mij mogelijk hebben gemaakt en mij hebben geholpen ben ik zeer dankbaar. Met name mijn dank gaat uit naar Pamela, een zachtaardige jonge vrouw dankzij wie ik voel me minder vervreemd van de mensen in Nederland die ik nu (in mijn hart) kan omarmen als mijn medemensen. Moge God haar en alle anderen rijkelijk zegenen en voor zijn Hemels Koninkrijk waardig maken.
Dit is in het kort mijn verhaal. Ik kon het ook heel uitgebreid vertellen, maar misschien zal het te veel worden. Als je vragen hebt, mag die gerust stellen. Dan krijg ik de kans om meer te vertellen. Bedankt voor het lezen en sorry als mijn verhaal dramatisch klinkt. Ik kan er niks aan doen. Moge God's zegen en ontferming over u komen.
Tot slot een samenvatting van het verhaal: Ik twijfelde niet dat Jezus is reëel en dat zijn evangelie de waarheid is (in tegenstelling tot de heilige boeken uit andere religies, zoals Koran in islam of Talmoed in het jodendom). Ik heb geen bovennatuurlijke wonderen gezien, maar toch diep in mijn hart ben ik overtuigd dat Jezus de Waarheid, het Leven en de Weg is. De ellende in mijn leven hebben mij aangemaand om de uitweg te zoeken, zo niet materiële, dan wel spirituele. Toen ik christen ben geworden, is mijn zoektocht niet tot het einde gekomen. Ik was toen helaas niet voorbereid om gedoopt te worden en was niet verantwoordelijk genoeg om mijn belofte (om volgens God's geboden te leven) na te komen. Vandaar dat mijn levenspad naar God was vol met vallen (in zonde) en opstaan (in berouw). Ik ben op zoek naar de persoonlijke relatie met God; met Jezus Christus die ik niet alleen vanuit boeken of andere mensen wil kennen, maar met name uit ervaring. Wel besef ik dat men moet zuiver van hart zijn voordat het mogelijk wordt. En daar werk ik aan zo goed als ik kan.

het antwoord nee, God van Christenen en joden is niet hetzelfde god van de Islam, 

Dagelijks Schrift lezen blijft super belangrijk. Vanmiddag de brieven van Jezus gelezen. Zoveel wijsheid en kracht. Food for thought! 

Volgens mij bedoelt @Fundamenteel gewoon dat volgens hem er een moment komt dat euthanasie ook zal worden toegepast op wilsonbekwame patiënten, die dat dus niet voor zichzelf besloten kunnen hebben.

@Fundamenteel @010
Voor mij is het hier heel duidelijk wat funda bedoeld. Zien jullie dat echt niet? 

Hoe kijk je aan tegen het doden van een tegenstander in een oorlogssituatie of een overval? Ik merk dat sommige forummers het doden als zelfverdediging wél goedkeuren. 
Ook is het doden zonder schuld interessant. Bijvoorbeeld het doodrijden van een onoplettende voetganger of een spelend kind. De publieke opinie is dan dat je daar niks aan doen kunt. Kous af. Maar er is wel een leven verloren gegaan. Leviticus kent ook voorbeelden van onopzettelijk doden. Toch is voor God daarmee niet zomaar de kous af. Hij wil toch genoegdoening. 
Wat vermijden van euthanasie betreft wordt vaak uitgeweken naar palliatieve sedatie in afwachting van de spontaan intredende dood. Gezien de onomkeerbaarheid ervan vraag ik me af of men zich dan niet zelf voor de gek houdt. 

Dat is problematisch. Want God en Jezus laten zich kennen door de Schrift. Waarin jij voorts gaat beproeven wat voldoet aan jouw persoonlijke visie op wijsheid liefde en kracht. Misschien verstaat God er wel iets heel anders onder. Daarbij komt dat Jezus ruimschoots de kans had om Schriftgedeelten krachteloos te maken of als onwaar en mensenwerk aan te merken. Maar Jezus en Paulus bekrachtigen beiden de Schrift. Jezus zegt de Messias te zijn volgens de wet en de profeten. 

Jesaja is inderdaad één van de 66 boeken die samen de Heilige Schrift vormen. Ik ga ook zeker niet delen uit de Profeten cancellen omdat ze mij niet bevallen. 
Ik geloof Jezus als Hij zegt niet te zijn gekomen om de wet af te schaffen en elders stelt dat Hij gekomen is om de verloren schapen van Israël te verlossen. Alle natiën trekken profijt van deze verlossing. Dat zijn conclusies die de bijbel toelaat. 

God is de basis. Hij is de schepper. Hij heeft een plan. Christus is de Verlosser, de Redder. Die ons de weg terug wijst naar God. 

Ik ga voor Jesaja hoofdstuk 24 ....
Zie, de Here ontledigt en verwoest de aarde, keert haar onderstboven en verstrooit haar inwoners. Dan vergaat het de priester als het volk, de heer als de knecht, de meesteres als haar dienstmaagd, de verkoper als de koper, wie te leen ontvangt als wie te leen geeft, de schuldenaar als de schuldeiser. De aarde wordt volkomen ontledigd en geheel leeggeroofd, want de Here heeft dit woord gesproken. "Jesaja 24: 1-3
Schrik en kuil en strik over u, bewoners der aarde! En het zal geschieden, dat wie vlucht voor het schrikaanjagend gedruis, in de kuil valt en dat wie uit de kuil klimt, in de strik gevangen wordt; ja, de sluizen in den hoge worden geopend en de grondvesten der aarde beven. De aarde barst geheel open, de aarde schudt hevig, de aarde wankelt vervaarlijk; De aarde waggelt zeer als een beschonkene en zwaait heen en weer als een nachthut; want haar overtreding drukt zwaar op haar; zij valt en staat niet weer op. "Jesaja 24: 17-20

Dat hoeft niet DE reden te zijn. Maar het kan EEN reden zijn. Als God het niet zou willen dan had Hij niet gewacht met verkondigen tot Mozes. Bijbels gezien is het aannemelijker dat God het verbood omdat het gebruikelijk was onder de heidenen. 

Jakobus is echt een mooi boek.
Jakobus 5
Welaan nu, gij rijken, weent en huilt over uw ellendigheden, die over u komen.
Uw rijkdom is verrot, en uw klederen zijn van de motten gegeten geworden;
Uw goud en zilver is verroest; en hun roest zal u zijn tot een getuigenis, en zal uw vlees als een vuur verteren; gij hebt schatten vergaderd in de laatste dagen.
Ziet, het loon der werklieden, die uw landen gemaaid hebben, welke van u verkort is, roept; en het geschrei dergenen, die geoogst hebben, is gekomen tot in de oren van den Heere Sebaoth.
Gij hebt lekkerlijk geleefd op de aarde, en wellusten gevolgd; gij hebt uw harten gevoed als in een dag der slachting.
Gij hebt veroordeeld, gij hebt gedood den rechtvaardige; en hij wederstaat u niet.
Zo zijt dan lankmoedig, broeders, tot de toekomst des Heeren. Ziet, de landman verwacht de kostelijke vrucht des lands, lankmoedig zijnde over dezelve, totdat het den vroegen en spaden regen zal hebben ontvangen.
Weest gij ook lankmoedig, versterkt uw harten; want de toekomst des Heeren genaakt.
Zucht niet tegen elkander, broeders, opdat gij niet veroordeeld wordt; ziet, de Rechter staat voor de deur.
Mijn broeders, neemt tot een voorbeeld des lijdens, en der lankmoedigheid de profeten, die in den Naam des Heeren gesproken hebben.
Ziet, wij houden hen gelukzalig, die verdragen; gij hebt de verdraagzaamheid van Job gehoord, en gij hebt het einde des Heeren gezien, dat de Heere zeer barmhartig is en een Ontfermer.
Doch voor alle dingen, mijn broeders, zweert niet, noch bij den hemel, noch bij de aarde, noch enigen anderen eed; maar uw ja, zij ja, en het neen, neen; opdat gij in geen oordeel valt.
Is iemand onder u in lijden? Dat hij bidde. Is iemand goedsmoeds? Dat hij psalmzinge.
Is iemand krank onder u? Dat hij tot zich roepe de ouderlingen der Gemeente, en dat zij over hem bidden, hem zalvende met olie in den Naam des Heeren.
En het gebed des geloofs zal den zieke behouden, en de Heere zal hem oprichten, en zo hij zonden gedaan zal hebben, het zal hem vergeven worden.
Belijdt elkander de misdaden, en bidt voor elkander, opdat gij gezond wordt; een krachtig gebed des rechtvaardigen vermag veel.
Elias was een mens van gelijke bewegingen als wij; en hij bad een gebed, dat het niet zou regenen; en het regende niet op de aarde in drie jaren en zes maanden.
En hij bad wederom, en de hemel gaf regen, en de aarde bracht haar vrucht voort.
Broeders, indien iemand onder u van de waarheid is afgedwaald, en hem iemand bekeert,
Die wete, dat degene, die een zondaar van de dwaling zijns wegs bekeert, een ziel van den dood zal behouden, en menigte der zonden zal bedekken.

Sorry @Hermanos2 ik had de verkeerde gequote:
@Hopper Het is niet mijn weg maar Zijn weg, volgens wat de Bijbel leert.
Wij keren ons nooit tot ons “ik” in gebed. Niet mijn maar ZIJN wil geschiede. Er is geen plaats voor “ik” in gebed. Het is niet “mijn” Vader maar “onze” Vader.
Je kan wel zondes belijden en om hulp in eigen naam vragen en God vragen je beter in iets te maken. Maar in gebed maken we onszelf kleiner om Hem groter te maken.  We zoeken onszelf niet, maar Hem. Je vraag Zijn hulp en kunt niets met “ik” alleen bereiken.
 

Nope, sorry. Jezus legt het begrijpelijker uit. Zijn Weg is makkelijker dan de jouwe. Maar schrijf gerust door. Ik blijf lezen. 

Het is niet mijn weg maar Zijn weg, volgens wat de Bijbel leert.
Wij keren ons nooit tot ons “ik” in gebed. Niet mijn maar ZIJN wil geschiede. Er is geen plaats voor “ik” in gebed. Het is niet “mijn” Vader maar “onze” Vader.
Je kan wel zondes belijden en om hulp in eigen naam vragen en God vragen je beter in iets te maken. Maar in gebed maken we onszelf kleiner om Hem groter te maken.  We zoeken onszelf niet, maar Hem. Je vraag Zijn hulp en kunt niets met “ik” alleen bereiken.

Inderdaad interessant, dankjewel! 

Ik wist niet dat God jou als woordvoerder en rechter heeft aangewezen. 

Volgens mij nergens over. Zelfs over Jezus niet. Die zich de Weg, de Waarheid en het Leven noemt. 
Welke weg? 
Welke waarheid? 
Welk leven? 
We zijn het nergens over eens. Dus gooi ik het over een andere boeg. 
Maakt het wat uit of we het met elkaar eens zijn? 
Volgens mij niet. 
Om als broeders met elkaar om te gaan mag je best verschillen van mening. 
Maar zelfs dat kan menigeen niet opbrengen... 

Sterkte kerel, volhouden. Beter wordt het hier niet op deze wereld. Gaat snoeihard bergaf. 

Mijn pm staat altijd open voor een gesprek broeder. Je bent in mijn gebeden. De vreugde en het licht mag niet doven....  Laten wij in samenhorigheid en eendrachtig allemaal samen bidden deze avond.