Tomega

Of je nu de waarheid hebt omdat je erin verzeild bent geraakt, of zoekend nadert omdat je een weg ernaartoe gevonden hebt, het blijft een zaak van communicatie: wat leert de waarheid, of anders: wat is de richting naar de waarheid. Gemeenschappelijk is dat wie de wegwijzer van waarheid volgt, die op zijn weg is geplaatst door die waarheid zelf of door de waarheid in zijn bewustzijn, diegene heeft iets van kennis, die hem ten deel is gevallen. Maar dan: wat is het middel waarvan waarheid zich bedient? Wat bepaalt de volgende stap in of naar waarheid? Is het mogelijk geleidelijk uit de

Niet de zonde, maar de natuur bracht God erop dat Adam een vrouw wilde, terwijl God Zelf de mens voor zich had gedacht. Toch kreeg Adam een vrouw, wellicht om de mens te leren om te kunnen omgaan met gezag in liefde in een relatie. Wat we ook samen fantaseren binnen wettige kaders, raar blijft dat gezag een vies woord geworden is in een maatschappij die ziek is vanwege gezagsloosheid onder een God die toch echt bewijsbaar gezag heeft, als Hij bestaat. Daarom is de centrale vraag voor wie het paradijs ziet als gezagsloos: geloof je wel dat God een Persoon is???

Het is tenenkrommend stuitend hoe oppervlakkigheden, mits de bijbel daarbij vaak genoeg gelezen wordt, de waarheid en de norm kunnen loochenen, door herhaalde oppervlakkigheden in onzinnigheid steeds erin weerspiegeld gezien te hebben. Dat zeg ik, als uitnodiging om inhoudelijk te worden, want de inhoud ontbreekt of breekt je gedachtengang. Met het weggooien van het overheersen, gooi je ook het wettige gezag weg. Was niet alle gezag - zelfs goddeloos gezag - van God ingesteld en verordineerd om des gewetens wil? Dus: is gezag een liefdeloos woord bij jou? Is God een misbruiker van gezag,

Als jij niet gelooft wat jij zegt, wat brengt dan wat ik zeg? Dat zei TTC natuurlijk niet, maar Ciel Fernig ------ Dat is een WN betweterbenadering, die suggereert te overzien wat nuttig, en mis, en juist is. Wie is goed? Niet goed is om een ander die goede diensten afwijst, aan te rekenen hebzuchtig te zijn, die alleen zichzelf dienen, om hen dan ook problemen toe te wensen. Nuchterder is toch echt om in dat geval vast te stellen, dat wat goed is bij jou, klaarblijkelijk niet bij iedereen als goed geldt. Ja, dat is de makke. De mens verbeeldt zichzelf goed te zijn

Dat zegt de katholieke kerk ook. Zij gaat verder en noemt het onfeilbaar, en dat zeg jij dan weer van het inzicht alleen. Maar beiden katholieken en jij en ook andere geestgenoegzaamheidrusters miskennen twee zaken: ten eerste dat Het woord dat God gaf geschreven is met het oog op een belofte en een toekomst en een toerusting om staande te blijven, waar het licht van voor de zondvloed verloren ging. En ten tweede dat God geen vergissing maakte en zich niet versprak, maar steeds in alles in allen dezelfde is: elk woord zoekt de eenheid die God de Vader is, te vervullen door te luisteren na

Jawel, en het ligt iets anders: God wilde zichzelf een tegenover scheppen. En dat deed Hij ook. Maar omwille van de overbrugging tot de weg was gelopen, heeft Hij uit de mens genomen, wat als tegenover geldt, tot God zelf met de mens samenleeft. En dat blijkt ook, want Christus zegt dat in de hemel niet wordt gehuwd, terwijl de kerk met de kinderen van God ook wordt voorgesteld als de bruid van Christus. Het huwelijk en de rollen voor man en vrouw bieden dus heilige spiegels op wie God is, en hoe zijn relatie is met de mens. Die rollen minachten, is God minachten. Of weten zij niet dat Go

Met recht een zoon van Adam! Is het niet dat God heeft gezegd....? Maar wees gerust, zegt de satan, je vrijheid gaat zeker niet verloren, als je gewoon naar eigen inzichten doet alsof God dat wat je in je hartje voelt opkomen, uitsluitend toetst op oprechtheid en liefde. Want God houdt van je! Maar je norm, die stel je zelf: Heeft God niet gezegd? In jouw woorden: als God spreekt, daar gaat het om. Wat sprak God?

Er was een norm van sabbat, om Gode een dag van rust te wijden, en de kerk erkende de norm, en vulde haar in vijheid en meerdere kennis anders in. Er was een norm van gezag tonen door hoofdbedekkingen, en de kerk erkende de norm en vulde haar in vrijheid en meerdere kennis anders in. Er was een norm om dieren niet levend (met ziel) te eten, en de kerk erkende de norm en vulde "leven" in vrijheid en meerdere kennis anders in (niet als in het bloed). Er waren vrouwen die heel hun leven gingen wijden aan God, door iets te doen wat God niet vraagt en de kerk erkende die wijding, en

En de buiksprekers.

Waarom zou je begeerte of een ambitie een roeping noemen? Of waarom zouden mannen opgehouden hebben om nog langer geroepen te zijn? Waarom zou een gemeente gaven van God willen inzetten ten behoeve van de gemeente, welke gaven God vriendelijk maar beslist afwees? Waarom zou je de weg die Christus wijst een beknotting van vrijheid noemen? Waarom zou gezag overheersing zijn? Is God dan ook overheerser en beknotter van Christus, en Christus de overheerser en beknotter van de mens? Elke overweging, geeft doorwerkingen. En zo blijkt weer: alles wat zichzelf voedt en steunt, raakt los van z'n b

Als wat je denkt dat lijkt, waar is, dan is voldoende samenhang bewezen, evenals jouw misgaan op datzelfde punt. Jammer alleen, dat zowel je oordeel als je twee vragen, jou niet verder brengen terwijl het lijken en het oordelen bewijsbaar bestrijdbaar is. Kennelijk heb jij genoeg aan jezelf. Sterkte!

Als je bedoelt, dat het alles er ergens steeds, is dan kan ik je volgen. Maar het scheppen van het licht, maakt ook de duisternis duisternis. Het scheppen van iets moois, maakt het andere minder mooi. En het scheppen van iets als zodanig, maakt van het schepsel per definitie iets minders dan de bron is. Maar de ziel met kennis, weet dat alles een plek heeft, waarin de ziel binnen de gegeven maat van zijn en begrijpen, de eigen plaats mag bepalen en inrichten, tot het vervullen van de eugen begeerte, c.q. het eigen geluk. Maar ik zit nu ook op de grens van mijn begrijpen. Overigens, als je

Ik herken niet wat je knipt. Maar het lijkt me dat de schepping die zucht, weinig moeite heeft om zich ver van Gods heerlijkheid af te weten. En dat is ook beschreven met twee cherubs met vlammende zwaarden. Straks zal de schepping en de heerlijkheid met de mensen van Gods welbehagen zijn. Die mensen geven aan God de eer, en ook alles getuigt van Gods eer, en God is alles in allen, zodat de scheiding tussen de heerlijkheid van God en het andere wegvalt. Gelukkig is er nog kennis en een hel, zodat de heerlijkheid niet verbleekt, en ook niet toegeeigend wordt door de zielen die er deel van

Het is allebeide, denk ik. Ieder brengt een eigen schepping voort en is zelf ook een eigen schepping, net zoals elke ster een eigen naam en karakter heeft. Tegelijk is herkenbaar dat het uit het Leven is: het behoeft de adem van God, en de voeding van het stof. Waarvan God weer heeft gezegd: pas op, de mens leeft niet alleen van brood, maar ook van de kracht van God!

Jawel, zo kun je het lezen nmm. Allen zijn niet gelijk, maar wel een met God, door welke eenheid God alles in allen wordt. De heerlijkheid van God zal in ziel en in stof zijn, en God is geen externe factor meer, maar inherent aan alles wat er is. En de heerlijkheud van God, is niet de heerlijkheid zelf, alsof God zichzelf verheerlijkt (wat Hij ook niet nodig heeft door Zijn natuur die Hem al in een onverdraaglijk licht en een verterend vuur plaatst), maar die heerlijkheid komt van de zielen, de schepselen, die samen met de engelen God loven en danken en eren en zijn vreugdelied zingen. Terwij

De knoop doorhakken, heet het dan. En als je het goed doet, is dat met het woord van God, dat een scherp tweesnijdend zwaard is. Ef.6:16-17 Bovenal aangenomen hebbende het schild des geloofs, met hetwelk gij al de vurige pijlen des bozen zult kunnen uitblussen. En neemt den helm der zaligheid, en het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord. 1Cor.3:12-13 En indien iemand op dit fondament bouwt: goud, zilver, kostelijke stenen, hout, hooi, stoppelen; Eens iegelijks werk zal openbaar worden; want de dag zal het verklaren, dewijl het door vuur ontdekt wordt; en hoedanig eens iegelijks

Of eudaimonia. Maar beide begrippen gaan uit van het perspectief van het kleine, terwijl jouw onderwerp uitgaat van het geheel. Zoeken naar het bredere verband, laat de norm voor het kleine onverlet. Ten tweede gaat het niet om iets van het hier en nu, maar om het zijn alsdan. Heel zeker is het nu niet geldig, aangezien alles wat niet uit God is, eerst weggenomen zal worden.

1Cor.12:4-6 En er is verscheidenheid der gaven, doch het is dezelfde Geest; En er is verscheidenheid der bedieningen, en het is dezelfde Heere; En er is verscheidenheid der werkingen, doch het is dezelfde God, Die alles in allen werkt. Doch deze dingen alle werkt een en dezelfde Geest, delende aan een iegelijk in het bijzonder, gelijkerwijs Hij wil.

Gelukkig maar. Het onderwerp gaat over een ultieme waarheid. Zou wat zijn, als ik dat had gegeven.

Wordt een zaadje door evolutie graan; een rups een vlinder; een vader z'n kind? Wordt er een beest geboren zonder tegenbeest? Voor een metamorphose, is steeds iets externs nodig. Maar dat noemt zich niet evolutie. De term past niet. Theoretisch bewijst de evolutieleer God; want het rekent met de dringende ontwikkeling tot hetgeen de natuur nodig heeft. De mens denkt, en heeft dus een idee van wat nodig is. De mens denkt het betere en het goddelijke. En het bewijs wordt gegeven door te kijken wat er is geworden, van de eerste eencellige. De toekomst is dus ten opzichte van ons, als wij zij

- beter een draakje in het koninkrijk, dan een engel erbuiten - onverteerbaar bevonden vast voedsel, kan nog strekken tot onderscheid van goed en kwaad, maar wie melk behoeft, is onervaren in het woord der gerechtigheid Mattheüs 5:17-19 Meent niet, dat Ik gekomen ben, om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen, om die te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet een jota noch een tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied. Zo wie dan een van deze minste geboden zal ontbonden

De wereld zal worden verleid door een beest met twee horens als die van het Lam, terwijl de 144.000 bij de troon zijn, en het evangelie op aarde wordt gebracht. Dat is iets op aarde dat zich presenteert als het Lam, terwijl het Lam en zijn uitverkorenen werkelijk in de hemel zijn. En als je er anders over denkt, doe dat dan op gezag van wat er wel staat. En ik zag een ander beest uit de aarde opkomen, en het had twee hoornen, des Lams hoornen gelijk, en het sprak als de draak. (Openb.13) En alle geest, die niet belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit

jouw

Hij is groot en zij zijn klein, en toch schuilt hij daarachter, om te schieten op wat hem zelf vreemd is. Of jij weet niet wat je linkt. Inhoud die je aanhaalt steunt diegene die er inhoudelijk wat mee doet. Wat ook alweer was je inhoud?

Definieer mythisch beest. Als je niet oppast, denk je en spreek je met automatische gedachteloze stapjes. Aan een beest meer koppen toeschrijven, kan mythisch zijn of wetenschappelijk. Wat kies je? Doornroosje in meer detail, heeft dat meer gezag bij jou dan een fossiel zonder verhaal? Wat kies je? Griekse mythologie met allerlei toegerekende eigenschappen van onwaarschijnlijkheden aan mensen, goden en dieren, heeft dat bij jou meer gezag dan een gevonden fossiel? Een historisch verslag over een draak en een brachiosaurus, en je vind een betrouwbaar verslag tot op detail van een van be