Tomega

Dat is niet correct. Iemand die niet is bedeeld met haar op zijn hoofd, kan blij zijn met een pruik, maar dat is geenszins een roeping van God. Laat staan, als het gaat om openbare zonden. Terwijl elk lichaamsdeel dat tot zonde verleidt, beter was als het werd weggenomen. Seksualiteit als geheel is daarom onlosmakelijk verbonden met de zonde. Heel eenvoudig omdat alle begeerte die wordt opgewekt, pas vervulling vindt in haar vervulling; en niet in liefdewerken. Zou je in de begeerte gekomen, zoeken te ontsnappen uit de begeerte, om liefdewerken te doen, dan ben je sterker da

Dit leven is een leven in de dood, schrijf ik meermaals. Opstaan uit dit leven, is opstaan uit de dood. Hoe kan dit opstaan hieruit 'een proces zijn in dit leven'? Alleen door de overgave van dit leven; dat is inzien dat dit leven het leven niet is, is mogelijk doordat het ware Leven zich heeft aangediend. En dus klopt wat ik zei, dat dat inderdaad is wat jij leert. Toch?

Christus offer is waardeloos voor jou, als je het beschouwt als bevrijding van de normen van de liefde. Gepraat over Mozaïsche wetten die niet meer gelden zijn kennelijk valstrikken, zelfs voor geoefende bijbellezers als jij. Want er zijn drie verschillende niveaus van vervulling: 1. Als schaduw van heiliging en reiniging, welk element volmaakt is vervuld door Christus; 2. Als schaduw van de norm en de wil van God, welk element een voorbeeld geeft voor het vlees van een werkelijkheid in Christus naar de geest; 3. Als schaduw van de kennis van goed en kwaad, welke schaduw in de l

Je zit in een valstrik. De liefde is het grote gebod. Dat is: eerst God, en daarna de naaste en jezelf. Heel de Wet en de profeten hangt aan deze twee geboden. Hangen aan, dat is: ze zijn erop gestoeld en ze vloeien eruit voort, hoewel ze naar de letter niet ver genoeg gaan, en naar de norm onhoudbaar zijn. Dat is waarom de wet is vervuld door Christus, zodat wij met een schone lei, in vrijwilligheid, alleen geoordeeld worden op wat wij oprecht van harte zoeken, en niet langer op wat wij (tegen onze wil of in berouw) hebben gedaan en nog doen. De wet en de profeten er va

Hoe kun je dat nu zo zeggen; is het verval dan zo algemeen verbreid? Die wordt niet naar de wet geoordeeld, die in de liefde zijn. Voor mensen die Christus aannemen is de wet volkomen geldig ! Namelijk als richtlijn en kennisbron van ellende en dankbaarheid, en van zonde en zegen, en van liefde en liefdeloosheid. Maar niet naar vrees en beven voor en sanctie; maar naar vrijheid in vrijwilligheid, want in Christus hebben wij de wet volkomen en volmaakt vervuld. Dat wij die vervuld hebben in Christus, wil niet zeggen, dat wij ons van de norm af mogen keren! Wat een dwaasheid

Ja, dat begrijp ik wel. Niet dat je ook maar iets inhoudelijks brengt, maar opstanding uit de doden beschouwen als proces in dit leven, is inderdaad wat jij leert.

Romeinen 2:12 Want zovelen, als er zonder wet gezondigd hebben, zullen ook zonder wet verloren gaan. Hoe dacht jij te kunnen zondigen zonder wet? Dacht je dat alle ongelovigen gered worden, en alle kinderen van God onnodig geplaagd? Door dus de wet van God, die jij volkomen hebt gehouden, dankzij je losser Christus, te verwerpen als norm, acht je het offer van Christus voor jou niet van nut, en betoon je jezelf niet de liefde van Christus waardig te willen zijn, deze niet naar je gemoed in vrijheid na te willen leven. Dat is een keuze en als het formeel wordt, ook een mo

Inlijsten deze tekst en boven je bed hangen. Het is een prachtig anekdotisch bewijs van jouw inleggen en lezen van tegenstellingen, die in de tekst niet staan. En op een dag ga je zien: Want zonder wet bestaat geen zonde, en geen liefde en geen kennis van God. Zonder kennis van God, wens je alle mensen het goede toe in hun eigen ogen, en wat ze er zelf beter van worden. Wie God is, daar heb je geen norm meer voor. Maar; de wet is daartoe gekomen, opdat de zonde vermeerderd wordt. Er is dus een nut en een voordeel van de wet, en die ken je ook: je leert er je ellende d

Projecteer jij nu jouw "ík heb geschreven wat ik geschreven heb" op "ho gegrapha gegrapha" van Pontius Pilatus? Dat ik je even spelenderwijs van je voetstuk trok, was op inhoudelijke en gemotiveerde gronden, terwijl jij met je antwoord opnieuw voor jezelf geen inhoudelijke norm als maatstaf neemt, of zelfs nodig acht. Hoe zou je de splinter bij anderen waarnemen, die eigen waarheden projecteren in de bijbel, waar je zelf een balk van inhoudloosheid in zelfreflectie hanteert? Ik zeg niet dat ik je inzichten niet waardeer, maar ik zeg wat ik heb gezegd met .

Niet belediging, maar onsmakelijk respectloos vermaak waarmee de kinderen worden vergiftigd, als je bedenkt dat kinderen dit soort humor als grappig en vermakelijk gaan beschouwen. Moreel gezien is heel het Sinterklaasfeest spotten met Gods heiligheid, als je bedenkt dat er massaal, en met media-support, wordt gelogen tegen kleine kinderen. Materieel gezien is elk gekruisigd beeldje spotten met wie Christus is, als je bedenkt dat Christus ondertussen in de hemel alle macht en heerlijkheid heeft. Formeel gezien is spot drijven met het 'kruisig 'em!' een zaak tussen de spott

Arrogante kwast die je bent ; je had met net zoveel moeite kunnen schrijven: dan had je niet begrepen wat ik bedoelde. je schreef: Dus is jouw voorstelling: eerst wedergeboorte, waarmee de opstanding als proces start, en daarna de voltooiing van die opstanding, in een opstanding die net zo reëel is als die van Christus zelf, waarbij je nog open laat wanneer die opstandingsvoltooiing een verheerlijkt lichaam geeft. Wat jij schrijft, is dus tamelijk ondoorzichtig, doordat jij opstanding noemt, wat Christus zelf het Koninkrijk van God noemt. Dat is geen opstanding, maar het zoekend

Wel, wel, nog een loochenaar van een fysieke opstanding in ons midden? Hoe onderscheid je dat die velen, van de waarheid wijken? Hoe ontsnap je aan je eigen inzicht dat ook jij mogelijk niet weet wat de bijbel leert, maar gewoon je eigen overleggingen en waarheden in de Schrift terug projecteert? Heb je daarvoor een zuivere norm en een betrouwbare maatstaf?

https://visie.eo.nl/artikel/2020/11/verontwaardiging-over-sinterklaasjournaal Een charme-offensief voor de ongelovigen, als vergoelijking dat 'Nederland' een 'christelijk' feest (sint) viert ??

De tegeltjeswijsheden sieren je weer. Maar elk tegeltje vraagt naar bezinning wat er toch achter steekt. Want de liefde die je met God identificeert, kun je niet kennen, zonder Gods Wet, terwijl God méér is dan de liefde die Hij ons geeft, die weer méér is dan de liefde die Hij van ons vraagt. Als jij dan het geboren worden uit God identificeert met geboren worden uit liefde, hoe zou dan jouw liefde onderdoen voor de liefde van God? Dat is al niet zo, door te zeggen dat God liefde is, en dat jij uit die liefde geboren wordt en in die liefde bent.

Verlossing is een geschenk, niet iets waar we voor moeten werken. Hmm, dan hoor ik toch liever Thom op dit punt.. Hoe kun je als mens een geschenk aannemen, als je met dat geschenk actief je leven op aarde doodt en kruisigt en afwerpt? Heb je daar beeld bij? Stel dat je in een diepe kloof zit met je 115 kilo, en iemand werpt je vanaf boven een touw toe. Dat is een geschenk, zeker, maar alleen als je er vast van overtuigd bent dat je in die kloof fout en vast zit, en ook alleen als je er zeker van bent dat er geen lift is of touwladder, of net gelijk welk ander middel

Dat is dan toch in strijd met God liefhebben boven alles en dan pas de naaste als onszelf. Ik denk dat het tegenovergestelde eerder waar is: wij hebben HEM helemaal niets te bieden, behalve onze liefde. Joh.1:12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; 13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn. Waar zijn ''onze liefde'' en ''niks te bieden'' te lezen in de tekst hierboven. als uit God geboren zi

Mooie woorden. En nu in de praktijk? Zou het niet al wat zijn, als we Gods Woord zuiver kunnen houden? Christus hield echt wel van Zijn Vader. Toch wilde hij niet graag de drinkbeker van het lijden drinken, die hem te wachten stond. Liefde is dus helemaal niet iets van emotie alleen. Het onderscheid zit in de beproeving. Dat is het landen en verwerken in het hart, wat er van de emotie terecht komt. (trouw, volharding, zuiverheid, oprechtheid, etc.) De praktijk leert ons twee dingen: 1. Doe wat God vraagt, dan ben je in de liefde, en in God, en is Hij in jou. (niet a

Tja, niet iedereen ziet licht door de woorden heen. Met een goede projector zei ik nog. Dan moet je niet denken aan een preek beamen, maar aan een preek beamen.

Dat punt en die discussie voer ik wel met Thom. Je kunt dit niet beamen wat Robert Frans schrijft bedoel je? Met een goede projector, zeker wel. Nee; deze wereld en deze tijd in het bijzonder, staat terecht voor verwerping van het gezag. Je kunt dus niet met goed fatsoen over eenheid spreken, als je niet ook het gezag benoemt, waaruit die eenheid wordt gevormd en inhoud gegeven en in stand gehouden. Bovendien betreft deze eenheid voor ons alle drie centrale onderwerpen van geloof en belijden, zodat het een complexer onderwerp is. God komt in veel opzi

De meerdere zegent de mindere. De geroepene zalft de niet geroepene. De wijze adviseert de onwijze. De geleerde onderwijst de niet geleerde. Zo is er samenhang in alles op aarde. De gemeente is een eenheid die als een heilig lichaam Christus als het hoofd heeft. Maar; jij schuift een hele dimensie aan lichaamsdelen ertussen, die door deze lagere lichaamsdelen aangesproken worden, om te komen tot het Hoofd in naam van ons. Ik voel een déjà vu, maar hoeveel hoofden heeft één lichaam? Dus een heilige, aangeroepen door jou, komt tot God de Vader en spreekt: in naam van Robert Frans.. Echt; dat is

Dus je bidt in eerbiedigheid via Christus met Maria zodat zij voor jou bij Christus de voorspraak kan zijn, terwijl Christus je heeft gezegd om niet hem te aanbidden, maar om rechtstreeks de Vader te aanbidden in Naam van Christus...!? Ik had nu juist begrepen dat de katholieken leren dat Christus lichaam daadwerkelijk wordt gebroken en gedeeld. Hoe dan ook; als in Christus de scheidslijn tussen leven en dood verwijderd is, dan heeft elke gelovige toegang tot seances met alle (gelovige) overledenen. Dat kun je onmogelijk onderbouwen vanuit de bijbel. Volgens mij weet je heel go

Dat klopt. Maar het andere uiterste is niet minder kwalijk, namelijk wat jij zegt: Hier zie je dus twee uitersten: 1, Door zonde te zien als een bepaalde daad kan men die concreet maken, nalaten, en zondeloos leven; men pleit zichzelf vrij. Er wordt immers totaal geen zonde gedaan. En dat is wat God vraagt. 2. Door zonde niet te definiëren maar af te zien van goed en kwaad, kan men barmhartig en liefdevol zijn; men pleit zichzelf vrij. Er wordt immers maximaal liefde bewezen. En dat is wat God vraagt. Dat is het zoals jij voorstelt. Maar Christus stelde het toch an

Even voor de goede orde; het is toch wel zo dat je haar persoonlijk aanspreekt of aanroept en persoonlijk eer bewijst, bij wijze van spreken met gesloten ogen en gevouwen handen, in een vraag- of aanspreekgesprek met een vertrouwen dat ze wel degelijk een omnipotent gehoor heeft en luistert en er iets mee kan doen? Het lijkt mij ontzettend moeilijk om te onderscheiden wat dan het verschil is tussen met God of Christus communiceren wat je aanbidden noemt, en met Maria communiceren wat je dan geen aanbidden noemt. Of om het dan ook maar plat protestant te zeggen: je kunt wel andere begrippen han

Dat is dan toch in strijd met God liefhebben boven alles en dan pas de naaste als onszelf. Ik denk dat het tegenovergestelde eerder waar is: wij hebben HEM helemaal niets te bieden, behalve onze liefde. Je stelt het wel als iets heel stelligs, als tegenover van de liefde, maar ik denk dat het vooralsnog een open vraag is, die vraagt om toetsing aan de Schriften. Edit: Oh ja natuurlijk, 1Cor.13 geloof, hoop en liefde, maar het meeste is de liefde.

Seriously...? Dus bij katholieken veel homo's en bij protestanten veel lesbiennes...?