Tomega

ik luister

In een wereld van metaforen die steeds de beelddragers in de richting wil stuwen van dezelfde horizon zijn méér beelden passend dan de werkelijkheid biedt; maar in jouw gepresenteerde beeld van de rups en de vlinder, toon je een andere manifestatie van hetzelfde, waarmee ook in jouw beeld de frikadel frikadel blijft. Dat vind ik een mooi beeld; dat haaks staat op de opvatting dat de frikadel sterft en de Spruit geboren wordt. Technisch wordt Adam opnieuw leven ingeblazen in elk kind dat in het vlees geboren wordt. Het is immers steeds vlees van Adams vlees. Zo wordt technisch steeds Christus g

Het kind van de rekening is de vergelijking van het kruis op de plaats van de berg, dat jij overboord slaat als niet snel genoeg jouw conclusies worden geaccepteerd op basis van een model, waarvan jij noch het fundament noch de conclusies geeft, terwijl het model nog volstrekt hangende is. Dat jou dat ontstemt of althans tot hartelijke aanbevelingen brengt vanaf jouw hoogte is begrijpelijk, maar gelet op de daaraan voorafgaande communicatie over ijken en meten en eenvoud van A naar B, lijkt me dat meer een zaak van jouw voor aanpassing vatbare perceptie, dan van een als significant geldende to

Waarheid is revolutionair van karakter, omdat haar volgen het loslaten vraagt van al het andere. Is de waarheid dan een hete kool, dat jij komt met waarheidversluieringen en fluweelzachtheden? De eerste persoon die in de derde persoon spreekt, denkt te weinig aan zichzelf.

Het geloof is een frikadel, dat opnieuw geboren wordt als een spruitje: tot het einde van z'n ontgroening blijft het smaken als slecht vlees. Waarom zou jij als vlees, jezelf ontzeggen ooit een spruit uit Christus te kunnen worden?

Oude informatie in een nieuw daglicht plaatsen ontdekt deze ook aan haar feilen. Maar dat werkt niet als het nieuwe mistig of althans niet onderscheidend is.

Wat uit God is; heeft geen vraag over het dienen van twee heren tegelijk. Wat is wedergeboren is derhalve wel uit Christus, maar het is Christus zelf niet. Dat beeld komt uit Matthëus 6, waar de heilige Geest je leert dat: indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven. Dat bewijst dat wat uit Christus is, heilig is, en uit Christus geboren, maar Christus zelf niet is, maar een wedergeboren mens: ten eerste uit Adam en ten tweede uit

Als de kritiek treft dat wat is gezegd onvoldoende onderbouwd is, dan is er in dat licht nog iets te zeggen overgebleven. Als echter jij van oordeel bent dat uitweiding hier niet besteed is, dan blijft een dal van duisternis, voor wie mogelijk hunkert naar de grazige weiden van betekenis. En dan hebben jij en ik beiden reden en gronden, om te wijzen op het licht dat er toch al is.

Laat het je niet weerhouden om de kern te ontvouwen en te onderbouwen; dat was aan jou, weet je nog?

De kern ontvouwen biedt geritsel in de periferie; laat je daardoor niet afleiden.

De kernwaarden beschouwen als iets persoonlijks, dwingt tot normatief besef en normatieve samenhang en normatieve waarborgvinding. Je verliest zo je geld niet uit het oog, en ook je naaste niet. Maar nuttiger is hier om de inductiewaarden van inzet en vergelding op tafel te leggen. Wat let je?

Waar de kruisvergelijking alle zinnen probeert te richten op blijvende waarden, biedt het inzicht dat alle schulden slechts tijdelijke ongelijkheden zijn, uitzicht op de rust van waarachtig bezit en de middelen om dat te verdelen.

Een oplossing biedt geen andere rust dan troost, als niet eerst het vermeende probleem erkend is een probleem te vormen. Jij hebt nergens een probleem gedefinieerd, waardoor ook je systeemvergelijking hangende is.

Is een wedergeborene vrij van zonden? Is een wedergeborene een liefhebber van zonde? Is een wedergeborene strafbaar voor zonde? Is de wil van een wedergeborene relevant?

Beetje jammer alleen dat dat inzicht steunt op een begrip als inflatie, waarvan ik zeg dat dit als normatief begrip - laat staan als instrument - geen plaats en betekenis verdient. Het is een schadelijk neveneffect, dat sommigen niettemin als voordeel propageren. De waarheid openbaart zichzelf in eenvoud, en zij wordt van haar kinderen geëerd.

Ik heb echt alle respect voor je inzichten ten aanzien van de inductieve werkingen van de systeemeenheden, maar ik hoop dat je beseft dat die inzichten als zodanig op zichzelf staan en derhalve jouw toewijding tot toelichting behoeven. Want als je werkelijk denkt van A tot Z te komen zonder dat je komt te spreken over het alfabet, ben ik bang dat je bereid moet zijn mij te verliezen bij B. Hoezeer ik ook de relevantie erken van het hele alfabet tot zelfs de leestekens achter z. Wetteloosheid in praktische bevindelijkheid maakt dat de varkens worden gereserveerd op een papiertje en opv

Hoe zou je het vinden als we een watermolen laten draaien op de loop van een rivieraftakking, met een energiewaarde G en dan gaan beredeneren dat voor alle productiviteit P van de doorzagende of malende molen geldt dat G=P? Ben je met me eens dat je dan in wezen geen energiewaarde hebt, maar uitsluitend een productiewaarde, die je eventjes voor het gemak een betekenisloze tegenhanger geeft? Grappig; je hebt gelijk: we komen weer uit op het stelen. Als geld als goudgeld nooit was verkort, verminderd, vervalst, en gestolen, dan had geld inderdaad een waarde gehad van waarde. Nu dat niet

Dat geld is er niet. Het bestaat niet. Dat wat je stelt vraagt een voorliggende maatregel zoals bijvoorbeeld om iets waardevols benoemen geld te zijn, zodat het geld ook waarde vertegenwoordigt. Uit de aard van logica is dat geld dan nooit meer dan de helft van de aanwezige waarde. En uit de aard van praktisch denken, gaat elke waarde die bestaat, fungeren als geldvervangend middel. Dus opnieuw: wat is geld?

Wat heb je toch altijd met dat stelen, je doet net alsof de duivel in het spel zit. Dat is de duivel ook inderdaad, waarvan akte; mijn geest schreef stellen.

Over welke oplossing heb je het, we hebben enkel die kruisvergelijking geformuleerd. Zeg jij het maar; sorry dat ik voor m'n beurt praat. Als geldt dat M=E, dan heb je kennelijk een gedachte over wat M is en wat E is. Nu jij stelt dat dat van geen belang is, wordt ik gedwongen M en E normatief te zien, en iets concreets in gedachten te nemen, en wel zodanig dat het ook past. Dat kan ik wel; maar ik weet zeker dat jij en ik dan bij dezelfde letters verschillende inhouden hebben. Lijkt me niet raadzaam. Wat is de definitie van geld?

Jawel; ik begrijp dat er misverstand is over hoe het begrip tijdloos geplaatst kan worden in zingevend verband. Tijdloos is net als de modelbegrippen een zaak van definitie en begrip en van wet en samenhang. De snelheid kun je stilzetten, en dan wordt zij een afstand. De frequentie kun je tellen, en dan is het een aantal. Maar in jouw tijdloosheid kom je tot een overweging die toewerkt naar schuldloosheid. Maar ik zeg: in jouw denkraam is "schuld" een virtueel of imaginair begrip. Je oplossing lost niet op. maar hoe kan ik dat in vredesnaam stelen en zelfs denken, als jij je niet eens daa

Een aantal (E-werkers) heeft (middels bloed, zweet en tranen) mogen ervaren dat (binnen het ggz-netwerk) tijdloos (in combinatie met wiskundig precisie toegepast op alledaagse problemen) geen materie is die men graag (in hulpvragen weerspiegeld) ziet (worden,) maar de betrokkenen (uit morele overweging) wel genoodzaakt om ze te blijven stellen, (onverminderd) => tijdloos, hoe gedetailleerd ook toegepast, wordt niet gewaardeerd, maar blijft wel een zaak van behoefte en aandacht. Sorry, heb er nog niet over nagedacht, er staan dan ook maar vier symbolen. Als je mee

10 appels=10 peren, en 20 appels geven meer buikpijn dan 20 peren. Je begrippen zijn zonder inhoud. Een vaccin toedienen is evengoed een economische activiteit als een pakje sigaretten kopen. Het haar knippen evengoed als graan zaaien. Een autoband verwisselen evengoed als een hart verwisselen. Voor geld is dat nog weer heel anders; aangezien geld wordt gezien als schuldbrief, maar intrinsiek een aandeelbewijs is in de lokale economie. Die intrinsieke waarde en hoedanigheid dient als wettig te worden gekarakteriseerd en vastgenageld; om iets te kunnen zeggen over plaats en functie in

De kern van waarheid, is dat zij erkend wordt waarheid te zijn. Over de ultieme waarheid kan gezegd worden dat zij ergens gelden moet, of ergens als bouwsteen moet zijn, of als erkentenis in de belijdenis van waarheid een plaats heeft. Dat dat niet vanzelfsprekend is bewijst der Spiegel van gisteren nog: So ein Blödsinn. Es spiegelt auch ein ziemlich absurdes Verständnis davon, ob es überhaupt so etwas wie Weisheit und Wahrheit in der Ökonomie gibt – jenseits von ein paar Grundprinzipien. Als reiche es, die besten zusammenzusetzen – und heraus kommt, was richtig ist: ökonomische Vernunft.

Waar de zoekers gezocht zijn en de richting meerd bepalend is dan de precieze manifestatie, en waar de wijze van omgang als meer vrucht van richting geldt dan de richting zelf, daar is de vraag wat de ultieme waarheid zou bieden, als zij in een doosje met een strikje keurig werd aangeboden. Dat zou rust bieden voor het moment, maar daarna zou de leegte van het niet meer zoeken groter zijn dan de rust van het gevonden hebben, vooral als het besef doordringt dat wat gevonden is, niet meer biedt dan een gelijkenis tot bevoorbeelding van een dieper gelegen getuigenis van iets dat groter is en diep