Tomega

Kijk naar hoe jij reageert, en ontdek dat je geen partij bent. Je praat wel, maar je bent niet aanspreekbaar. Je valt over iets over jouw persoonlijke inbreng, maar je bent grof bot en onbeschoft over een ander. Je wilt graag debunken, maar je blinkt uit in nonsens. Zolang jij niets aan jezelf doet, is de realiteit dat een bot het gegarandeerd beter doet. Maar zelfs die is hier niet om het niveau op peil te houden. Want je kletst weer maar wat alsof je echt aan niemand je bijdragen hoeft te verantwoorden.

Tenzij dat wat de nul vertegenwoordigt een nultoestand is. Zoals de nulde macht. En het zal blijken dat de nul als som iets anders is, dan de nul als lege waarde van iets. Terwijl een lege waarde van iets, niet altijd wil zeggen dat dat iets er niet is. Energie bijvoorbeeld, kent een evenwicht, dat gaat fungeren als nulwaarde voor de ladingen op dat energieniveau. En denk ook aan nulvectoren. Terwijl de nulwaarde van energie zelfs vaste stof uiteen doet vallen. Dus kan het lange debat beslecht worden, want nul blijft niet altijd nul. Tenzij je onderscheiden definities hanteert voor onderscheid

Je eigen brug gaat nooit te ver. Het is dankzij de geometrie dat een brug is geslagen tussen logica en ons wereldbeeld, en het is door het ontbreken van een geometrisch sluitende voorstelling, dat de wetenschap van de brug is gestort en nu bungee-jumpend in het niets hangt te stuiteren, in euforie over het zo wonderlijk veranderlijk wereldbeeld. Dus, mag ik je toch uitnodigen om eens over je eigen brug te komen?

Zo bot als je aard is, beschouw je de aard van je medegasten. En waar een "als"-vraag berust op aannames uit eigen koker, daar biedt de "dan"'-redenering vooral een kijkje op aard, gezindheid en moraal van de inlegkundige onruststoker.

Wat je benoemt kun je bespreken en in verdiepen, maar wat je als verdieping op een voetstuk plaatst wordt een onaantastbare abstractie, en kan leiden tot een verwrongen kennis van en omgang met, wat was bedoeld om je er in te verdiepen.

1. De groepen waarvan jij spreekt bewijzen dat de Joodse claim op hun land oud en authentiek is en hun strijd geen zaak van revolutie, maar van een strijd om herstel in de oude toestand. Heel anders dan de Filistijnen die door hun gebrek aan identitietitswaarborging waren opgegaan in de volken rondom, en dus ook niet als volk of natie bestonden. En het waren niet de Joden as volk, maar groepen onder de Joden die hun vaderland, (dat door de Romeinen Palestina werd gedoopt) zochten te bevrijden van de Romeinse bezetters. Van Filistijnen was in he land dat toen Palestina genoemd ging worden, geen

Onverbeterlijke hardnekkigheid in het niet willen werken vanuit principes en abstracties en wetmatige verbindingen, kan worden veroorzaakt door een compleet verlies van zicht en begrip wat nu eigenlijk wel en wat niet kwalificeert als principe, abstractie, en wetmatigheid die kan/mag dienen als bouwsteen van denken. En terugvallen op, of werken vanuit, een niveau van stimuli getuigt zelfs niet van een behoefte of gevoelde noodzaak om iets meer te werken vanuit fundamenten van weten of althans tenminste vanuit systematisch logisch zingevend denken. Tenzij dan, zoals denkbaar is, je stimul

Zelden van zulk een intrinsiek eigenpotendzagend besluitvormingsmodel gehoord. Een hesluit hoort gegrond te zijn op iets vasts en zekers, waarbij waarschijnlijkheidsoverwegingen buiten vallen, en buitengesloten worden, die noem je dan het lot of je onzekere bestemming, of de macht van het bovennatuurlijke. Maar waar men onzekerheid vermengt met zekerheid, wordt de basis ondeugdelijk en geheel onzeker en potentieel emotioneel gevoed, en wordt je gezochte bestemming en horizon een losse flodder van hopelijk tenminste nog integere en goed bedoelende rommel. En dat verandert echt niet van karakter

Ook koffie en sinaasappelsap zijn stimuli, maar zolang je niet wenst te willen weten wat precies oorzaak en gevolg zijn, zul je je blijven verwonderen over de oneindige variaties in verwerking, bespreking, en beoordeling van de daaruit voorvloeiende wetmatigheden en de daarvan afwijkende maatschappelijke omgangsvormen en oplossingen.

Zeg het maar. Misschien dat we op deze manier terug tot het topic komen, waarvan jij zou kunnen beginnen te denken dat het een wonder is.

Ik kom graag in waarheid tegemoet. Maar waar waarheid waardeloos is en haat heerst, is elk woord teveel. En jouw reactie bevestigt dat.

Ga je gang. Verder dan dit, deze zin van jou, hoef ik niet te gaan.

Zeker, maar de natuur en het evenwicht en het systeem van orde (of chaos) is per een enkel moment. En dat is veelzeggend. Misschien. Jammer is dat jij kennelijk de draad in jouw draad kwijt bent, en zo klinkt het, er ook niet dan door een wonder toe geraken kunt.

Het is correct dat de joodse cultuur reeds 2000 jaar vanuit de joodse kant gezien in vrede en veiligheid werd gezocht. Er was geen geweld of revolutie en geen afscheidingsbeweging of landoccupatiestreven. Dus is inderdaad logisch om ze land in Europa toe te denken. Echter, dat is dan gelijk opnieuw een afzonderen en wegnemen uit de maatschappelijke context waarvan ze reeds deel uitmaakten, voor zover hun dat werd toegestaan. Ze zouden dus eerder recht hebben op woonwijken in binnensteden, zoals ze inderdaad ook reeds gedurende honderden jaren verdiend en verworven hadden. Maar dat

De behoefte om terug te gaan in de tijd ontbreekt helaas vaak, waar rust is gevonden in veronderstelde zekerheden. Nu even secuur zijn: elke beweging en elk systeem, is niet meer dan een optelsom van de energie van één concreet moment, dat is, en daardoor als vanzelf doorgegeven wordt naar een volgend moment. Daardoor is steeds alle energie iets van uitsluitend één moment. Maar dan wel met een lading, altijd drukkend tegen het moment daarna. De wet van behoud van energie dwingt te onderkennen dat het zo is, en niet anders. Aan dat ene moment bestaansrecht ontnemen, is alle energie en t

Het stellen van vragen is niks mis mee. Maar het nalaten van het stellen van vragen naar sluitende verklaringen bij tussenstations en halfgeleiders en allerlei krachten en effecten, daar is wat mis mee. Mis is, dat zelfs geen behoefte aan het stellen van vragen bestaat, omdat wat wordt gedacht al heel bevindelijk als waarheid wordt bevonden. Het wordt geloofd. Technisch is bij een evenwicht van krachten en bewegingen geen sprake van Panta Rhei. Want het evenwicht wordt gevonden en rust precies op de scheidslijn van de tijd in het heden, het nu tussen verleden en de toekomst. Wel, is in

Als je het zo stelt, heb je bewezen dat een chaotisch systeem niet kan bestaan. Want de wet van behoud van energie, dwingt elke verandering terug in een tegenverandering. Dat dat onwaarschijnlijk lijkt, is vooral omdat wij veel waarschijnlijkheden uitwisselbaar achten met onwaarschijnlijkheden, waardoor er chaos ontstaat in ons hoofd. En op de keeper beschouwd zal dan ook de conclusie gaan zijn, dat een systeem minder chaotisch is, en ons denken meer. Willen we daar vooruit en uit komen, dan moeten we meer systematisch denken. Wat dan weer typisch fraai chaotisch wordt gemaakt door ons eigen d

Botverkilling is een proces van verzwakking en betekenislooswording, waarin zowel botversterkingsmiddelen als botbestrijdingsmiddelen schade aanrichten. Voor elk bod is een tegenbod, en wie bot doet, bot ontmoet, En wie bot zoekt te vangen, zal ook bot vangen. Maar beter is om te vangen dan te zijn. Als de reactie van Googles AI bij elke zoekopdracht kan gaan gelden als voortdurende verstoring van de zoekopdracht, dan moeten we ons gaan afvragen of we zelf wel genoeg focus hebben op wat ons bezighoudt. Ja, wat je zegt, maar het begint ermee om RFT niet als grondslag

Zingeving komt niet uit leeghoofdigheid maar uit volmondigheid. En waar de mond vol van is, gaat het hart in onder. Om die reden wordt wijsheid vaak gevonden in weinig woorden, en wordt dwaasheid vaker gevonden in veel woorden. Waarneming, waardering, en bewustwording, komen niet uit ons denken, maar uit ons zien. Wat je bedenkt, en niet ziet, telt daarom als waarneming en ook als waardevolheid niet. Ik hoor je.

Axioma's en principes en abstracties en wetten, hebben gemeenschappelijk dat ze de mens bewijzen dat logica iets anders is, dan het met grote denkkracht beredeneren van door de mens verwezenlijkte constructies en creaties, die ondertussen niettemin onverminderd te herleiden zijn en terug te voeren tot, de verbluffende ongeremde verbeeldingskracht binnen het denkvermogen van de mens. De mens is daar duidelijk het wezen, dat zichzelf meer van zijn leefomgeving vervreemdt door zijn geloof in zijn eigen denkkracht bij een verminderde affiniteit met logica, dan de wezenlijk wezenloze feitelijkheden

Een vlucht vogels en een zwerm bijen en een kudde beesten en een school vissen, hebben gemeenschappelijk, dat ze de mens bewijzen dat liefde en harmonie iets anders is, dan het elkaar voortdurend bijten en vereten, tot onderlinge lust tot samenleven is verteerd. De mens is daar duidelijk het wezen met minder intellect, met een sterkere aandrang tot primair egocentrisch gedrag, leidend tot juist verslechterde leefomstandigheden van het individu, dat met dat gedrag zijn leefomstandigheden zocht te verbeteren. Grappig eigenlijk, hoe de natuur ons demonstreert en laat zien in wonderlijke dimensies

Uh, sorry, in het poces maakt het niet uit, maar alle energie begint met een botsing. Dus ook een eenparige beweging is op de keeper beschouwd in strijd met behoud van energie. Voorafgaand is er dus noodzakelijkerwijs een iets, en we noemen dat een kracht. De enige. De rest is terug te voeren op ons onbegrip.

De hamer verliest zijn slag zoals de klok zijn tijd. Actie is reactie, ook al zie je dat niet gelijk. Dat vraagt dan toch echt om een start en een vertrekken in een richting. Als je je een fossiel voelt, kan dat niet uitblijven, inderdaad.

Elk contact brengt een synthese van tijd of tempo van de een voor de ander en distance of dispo van de ander voor de een. Dispo is overigens geen bestaand woord. Die synthese kan niet ontgaan worden. Wel kan de synthese geneutraliseerd worden, en dat gebeurt ook strikt wetmatig, als er een bron is. Want het tekort van het een is het overschot van het andere. En alleen herhaling brengt een zwaartepuntverschuiving. Dat is waarom de aanhouder wint, en ook het zuurdesem halverwege niet tot omkeer komt, en waarom een cultuur zich afzondert van andere culturen, of althans zichzelf normatief trouw bl

Kort, voor wie vraagt en hoort. Dat is voor wie zoekt. Onpeilbaar lang, voor wie meent ergens al te zijn gearriveerd. De Griekse wijsheid, dat naarmate de kennis groeit meer ontdekt wordt dat men niets weet, die wijsheid is gestoeld op het besef dat meestal een stukje nieuw inzicht, het oude op dat punt totaal buiten de realiteit plaatst. Dus hoe meer je leert hoe ver je van de waarheid af kunt zijn, hoe meer je beseft, dat je bekende wereld vooral uit onbekendheden bestaat. Want je weet niet, wat je allemaal hebt gemist. Samenhangend inzicht groeit traag, of in het geheel niet. Dat is