Tomega

De kunst is dus om op weg te gaan, dwars door de berg heen, in hoop en verwachting dat de spelt steeds overal kan prikken. Dan ben je voorbereid en waakzaam, en boezemt de speldenprik geen angst in. En als je dan de berg nergens ziet, weet je dat je er middenin zit. Want stond je er buiten, dan had je hem niet gemist.

David was een man naar Gods hart. Jacob die genade ontving was een bedrieger, zelfs bij de worsteling. Emotie moet er dus helemaal uit, zoals je inderdaad zegt. En tegelijk is het objectieve zakelijke niets waard zonder een heilige emotie. Tussen die twee zit een kei van een spanningsveld en een probleem, want de duivel heeft vaste grond in de mens als het emotioneel wordt. Anekdotisch is Saul die bij tijden onder de profeten werd gerekend, maar op andere momenten met dezelfde geestdrift David aan zijn lans wilde spietsen. Emoties bedriegen inderdaad. De begeerte presenteert zich als liefde, h

Ja, dat ben ik met je eens. Maar aangezien God Geest is, is het wat belevingsafhankelijk en emotioneel gevoed om Hij die Geest is de bron te noemen. Hij is dat wel, maar voor ons is niet de bron wat Geest is, maar dat wat concreet de bron is, en die bron is iets feitelijks waar wij ons op baseren. Zelfs zij die bevlogen en geīnspireerd iets deden of zeiden, deden dat op gronden van kennis of inzicht of zicht. Waar dat ontbreekt zoals bij het spreken in tongen wordt daarvan niets bevestigd als bronmateriaal, tenzij dat logisch verklaard kan worden met hetgeen al eerder als bron is erkend.

Religie is bij mij niks. Een woord van mensen over mensen. Maar in een religie is er gezag van iets dat daar bovenuit stijgt. Dat gezag is gevestigd via opgelegde ervaringen en profetische geschriften. Daarvoor geldt inderdaad wat je zegt.

Dat heb ik gemist. Welke bron is dat?

het geschrift is iets anders dan de doctrine, Je spreekt van westerse religies en de logica daarin. Een religie is iets van mensen, zoals je inbrengt. Maar wat geldt als bron voor die westerse religies, is enerzijds een overgeleverd geschrift of getuigenis en anderzijds wat de natuur laat zien. Daar geldt logica als ontstaansgrond en bestaansrecht. Zonder logica had er niet moeilijk gedaan hoeven te worden, of anderzijds dan had herstel van norm en moraal en zuivere verhoudingen geen issue hoeven zijn. Waar ik zei dat je hier iets mist, had ik ook kunnen zeggen dat je daar iets mist,

Als ik in plaats van hier daar had gezegd was het duidelijker geweest?

De leer of beter het geschrift is iets anders dan de doctrine, net zoals de jurisprudentie iets anders is dan de wet. Als bron en uitleg en referent alle iets van het absolute hebben en uiten, dan is niet logisch om iets absoluuts af te lijden van Aristoteles, die slechts referent is van het absolute of referentie voor verwijst. Wat jij hier mist is dat de westerse religie zichzelf afleidt uit een bron. Die bron is wel degelijk logisch en absoluut en sluitend samenhangend.

Naar voorstellingen van bijvoorbeeld Aldo Leopold in A Sand County Almanac zijn de theorieën van modern denkende wetenschappers als Arthur Holmes, Edwin Hubble en James Hutton keurig afgestemd met het beperkte voorstellingsvermogen van de mens. Zou die wetenschap eens kritisch bekeken worden, dan zou een studie gerechtvaardigd zijn met de titel "Turning science into verbs". Want elk stukje wetenschap is een steen die we kunnen raadplegen als een open boek, over aard en onzin van dat betreffende stukje moderne wetenschap. Zo ook hier. De diepe tijd is logaritmisch omdat datering en evolutie op

Binnen de logica zijn cyclische modellen en processen te scheiden van meer lineaire groeimodellen en processen, omdat die laatste immers geen herhaling in zich hebben. Dat dan vervolgens beperkingen van ruimte en tijd leiden tot cyclische processen en groeimodellen die tijd en ruimte anders ordenen tot een veranderde verhouding die wij kennen als "druk" of "niet consistent evenwicht" is geen gemakkelijk onderwerp, maar is ook zeker geen onbekend en onbegaanbaar terrein. Hier te spreken van niet-monotone of paraconsistente logica biedt veel meer verwarring en afstandzetting, dan te bespreken en

Als je uitgangspositie op orde is, heb je voldoende vrije balans en coördinatie dat een nieuwe manier van doen en laten kan ontstaan. Kunst is om op dat niveau geen afspraken te maken, maar je te laten leiden door waarden die niet alleen door iedereen worden geaccepteerd, maar ook onweerspreekbaar zijn. En precies daar is het punt waar de wetenschap strijdt met de logica van de boer met de klompen in de klei. Het is moeizaam en complex allemaal, totdat iemand iets roept van de keizer en de kleren, en iedereen is het eens.

Taal is afgesproken. Wetenschap is afgesproken. Cultuur is afgesproken. Zelfs geloof is afgesproken. Maar de waarheid spreekt niets af. Die blijft in alles zichzelf, en spreekt voor zichzelf en die biedt aan geen ander uitsluitsel en overtuiging en inzicht en vooruitgang, dan wie zich aan haar wenst te onderwerpen. Dat jij hier dan zou willen verdedigen dat waarheid een zaak is van afspraken, vind ik dan weer 90 pagina's afdoen aan je inbreng. Als dat is wat je wilt zeggen.

Dat precies is waarom jij in gesprek bent. Omdat je ontdekt dat elk gesprek een slagveld is van geconsolideerd denken. En het boeit je om te zien hoe dat uiteen loopt. 1. De norm-meter is een afstandsmaat. 2. De norm-meter is een ijkmiddel om alle geschillen bij gekrompen meters en oplichters en misverstanden eenduidig te beoordelen en het geschil definitief te beslechten. 3. De norm die er was, was de platina-iridium staaf in het SI-Systeem, welke is weggehaald en vervangen door maten en ijkingen die in heel de klassieke wereld die wij kennen, onmeetbaar zijn, en die vereisen dat we

Als we spreken over principes en pijlers van fundamenten van zijn en doen, dan is relevant wat precies wordt gebruikt als principe of pijler. De meter is ingevoerd als een afstandsmaat, die kan worden geijkt door je meetlint mee te nemen en te ijken. Nu is de meter een snelheidsmaat of een golflengtemaat en is er geen andere ijking dan via een machine die vertelt wat de geijkte lengte is, maar waarnemen kun je het niet, want de ijking gebeurd op een niveau buiten waarneembaarheid. De lengte van de meter is dus zonder lengtemaat en zonder maat van waarneembaarheid. Dat is wezenlijk niet verschi

Wat bedoel je hiermee precies? Ik was inderdaad niet erg precies. Ik bedoelde niet diamanten maar messing en daarna platina-iridium. Inhoudelijk bedoelde ik wat Wikipedia ook zegt: Niet alleen de meter is eruit, maar wat er voor terugkomt is eerst een golflengte (wat is een golf?) en daarna de snelheid van het licht (wat is het licht?).

Het is de contemporele wetenschap die interferentiepatronen van waarnemer en het waargenomene als méér wetenschappelijk correct ging beschouwen dan de eenvoudig objectief voorgestelde verschijnselen, waardoor epistemologische problemen optraden, waarschijnlijkheid een hogere graad van zekerheid werd, en zelfs de diamanten meterijkmeter in Parijs uit het SI-systeem werd gewipt. Een transdiagnostische benadering ten behoeve van flexibiliteit en responsiviteit en betere zorg en resultaten voor patiënten, kan in dat kader amper anders worden verstaan, dan als een symptoom dat ook in dat deel van d

Zelfmanagement brengt een balans tussen de opgemerkte extremen in verschijnselen, en de wijze waarop deze invloed hebben op systeemtypische hoedanigheden en processen. Maar principiëler is om te abstraheren van persoonlijke en procestechnische omgevingsaspecten en om in plaats daarvan liever de opgemerkte verschijnselen te onderzoeken op aard en karakter. Met onderkenning van principes en dominantie van die principes over het denken en het doen; in hoop en verwachting dat alles iets principiëler en gefundeerder wordt.

Waar wat bij wie een handicap is, wordt over het algemeen eerder aan de hand van vaardigheden beoordeeld, dan aan de hand van ergernis over het ontbreken van vaardigheden. Ook in voetbal is een omhaal hopeloos moeilijkdoenerij, en eerder getuigend van een handicap, dan van het verstaan van de kunst om een bal bondig en duidelijk van A naar B te schoppen. Ne t'en fais pas.

Denk niet te snel en te gemakkelijk. De systemen waar jij ook gedachten over hebt, worden niet zozeer gekarakteriseerd als lege ruimte met harde confrontaties, maar eerder als een medium, waarin aan de botsing een communicatief signaal vooraf gaat of geliktijdig optreedt, die we ook als een vorm van demping zouden kunnen classificeren. Bij de inbreng van principes gelijk gewicht toekennen aan allerlei instrumenten om met polarisaties en denkgeweld principieel geduide meningen te presenteren of juist te torpederen, doet de vraag opkomen of er wel voldoende aandacht is voor wat een princ

Elke botsing is in balans door een fluweelzachte landing waarbij het geweld wordt getransformeerd en over meerdere opvangpunten wordt verdeeld. Ja, dat kun je wel stellen, denk ik. Om dat hard ze maken zou je iets meer van principes moeten stellen en onderbouwen.

Valutawedloop is onderworpen aan principes van marktwerking, die dwingen om de marktplaats te delen met de naasten, en zich verre te houden van bemarkting bij veraf gelegen naasten, wat het begrip ook zelf al impliceert. Want je naaste verderweg zoeken, is aan je naaste voorbij gaan. Wapenwedloop is onderworpen aan principes van vrede, die dwingen om de vrede te zoeken met een goede buur, eerder dan het vrede te bewerken bij een verre vriend. Die logica en dat principe steunt op het zelf ook consequenties moeten trekken in bloed en bodem, en het ook zelf verantwoordelijk blijven voor wat

Wie door het bomen het bos niet ziet, bestelt beter een wachter voor zijn lippen, en wie door te dromen het bos gaat zien, een muilkorf. Eenmaal in eenvoud geënt, is al het meerdere niet complex maar meervoudig. Geen enkel terrein is dan ontoegankelijk, maar wel is het instrumentarium beperkt.

Dat de zon niet opgaat, maar de aarde neer, geeft een paradox die slechts vraagt om een concreter perspectief en ijkpunten, die door alle beschouwers ook geaccepteerd worden als ijkpunt, om het paradoxale karakter geheel te verliezen. Het oplossen van mensen, werkt dus zodoende via inbreng en geaccepteerd krijgen van gemeenschappelijk ijkpunten. Dat is waarom ik meen ook elk weldenkend zichzelf respecterend mens, graag de waarheid en het recht en de moraal claimt aan zijn zijde te hebben, of althans deze actief te zoeken. Want zonder dat, ben je niet eens partij voor jezelf, laat staan voor je

Zoals naar Rutte's optreden kijken en dan zien dat hij in wezen zich al veertien jaren als koning van Holland gedraagt. Wat dan onmiddellijk iets zegt van motieven, perspectieven en duiding van zijn optreden in het verleden. Om de diepte zinvol in te gaan, moet je hier axioma's formuleren en principes die gelden als maat en ijking van wat je eerder zus, en nu zo, ziet. Dat is in dit voorbeeld de Grondwet van het koninkrijk.

Nee, helemaal niet, maar het vraagt wel een concretere benoeming, dan het inbrengen van zo'n paradoxaal verschijnsel zelf. Een paradox is de ultravioletcatastrofe. En als oplossing geldt een formulegewijze beschrijving en inpassing van de paradox in de natuur. Is daarmee de paradox opgelost? Nee. Terwijl het antwoord exact bepaalbaar is, en de paradox slechts schijnbaar, zoals ook paradoxaal zelfs de definitie van paradox voorspelt. Ook zo'n paradox is het uitdijend heelal. Hoewel dat eigenlijk een reeks van paradoxen is uit één paradox in een lucifersdoosje. En net zo bij kernkrachten die nie