Tomega

Dat is een duivelsval. Het ene is waar, en het andere ook. Maar het ene staat niet als alternatief tegenovet het andere. Het woordje 'maar' staat er incorrect. Dat is een stijlmisleiding. Kinderen zijn naar de wet nooit gelijkwaardig aan de ouders. De ouders zijn meerdere van de kinderen omdat ze het gezag hebben over de kinderen. Toch is de zin naar de letter wel correct omdat we de kinderen inderdaad eerlijk en gelijkwaardig moeten behandelen. Dat is: aan elkaar. Niet alle mensen zijn kinderen van God. Niet alle kinderen gedragen zich als kinderen. En verliezen dan hun kindsc

Toch niet. Dat is een instructie voor de vaders, geen wet en recht voor de kinderen om hun vader tegen te werpen als die niet lief genoeg naar hun zin is. Dus als die vaders zich daarin misgaan, ontslaat dat niet de kinderen van de wet om de ouders gehoorzaam te zijn. Die kinderen kunnen op hun beurt dan tot zondigen komen in toorn of moedeloosheid, maar niet in het gehoorzamen van de ouders, want dat is een direct en groter en niet vervallen gebod.

Liefde vraagt wederzijds respect en opoffering, en per saldo levert dat een grootste gemene deler op van niet de meeste liefde, maar van de som van de relatieve tolerantie en gezindheden of gedrevenheden. De wet is aan de liefde toegevoegd, om niet op een gemeenschappelijke poepkleur uit te komen, maar om de fundamenten te leggen voor wat geldt als goed, tegenover wat daarvan afwijkt en geldt als kwaad. Liefde accepteert en verdraagt kwaad. Dat doet God ook, hoewel Hij zeer strikt is in de scheiding tussen goed en kwaad en heilig en verderfelijk. Maar het kwaad lijdzaam ondergaan of

Hoezo? Van die boom zult gij niet eten; ten dage dat u daarvan eet zult u sterven. Een ieder zal voor de rechterstoel komen, en naar zijn werken en zijn maat van meten zal hij geoordeeld worden. Daar is geen kennis van wet en van Christus benodigd, want ook zonder Christus en zonder de wet is er de natuur en de schepping, die de mens toont en spiegelt wat goed en kwaad uitrichten, en vragen. Want de mens is geschikt gemaakt om kennis van goed en kwaad te verwerken en te duiden. Romeinen 2:12-16 Want zovelen, als er zonder wet gezondigd hebben, zullen ook zonder wet verloren ga

1 Johannes 4: 18 Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit; want de vrees houdt verband met straf en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde. Ik gaf het voorbeeld van de wet, omdat de wet zonder emotie of barmhartigheid bemiddelt wat Gods liefde eist. Terwijl de volmaakte liefde voor bijvoorbeeld de zondaar de vrees voor God en ook de zonde uitdrijft. Voel je hoe zo ook iets moois kan ontsporen?

Wie niet vreest, volgt blindelings de wet, en krijgt een waar-nietwaar persoectief.

Eenvoudiger maar intensiever is om uit meerlagigheden en samengesteldheden te deduceren op welk punt gekomen wordt tot het niveau van waar en onwaar. Wellicht voor menigeen een te moeizame en te smalle weg.

Je praat weer erg onnadenkend vanuit je gevoel. Als een ouder een kind aanklaagt bij het gezag vanwege onverbeterlijke ongehoorzaamheid, dan heeft de ouder het opgegeven, en het kind schrikt niet terug voor de doodstraf. De ernst van de straf is onbelangrijk, want de praktijk zal zichzelf spiegelen aan de ernst en aan de daarbij passende liefde of liefdeloosheid. Maar onder Mozes speelt meer, want de wet is van God en dus heilig, en wie die wet overtreedt staat schuldig voor God. Dat is ernstiger dan schuldig staan tegen je ouders. Wat je verder schrijft, maak je het niet beter mee. Zo plat.

Dat is inderdaad lastig. De bijbel roept je echter heel duidelijk op om van jezelf te houden God boven alles, en jezelf als vrucht van Gods Geest, en je naaste als net zo goed een kind van God. Het behoud is in God en daarom zul je jezelf heiligen om naar Gods beeld en naar de kruisweg van Christus te leven en daarom zul je ook de naaste op dat pad willen brengen, kon het zijn. Het kwaad zoekt zich tussen God en de mens te wurmen, en daarom haat je het kwaad dat God tart, jou aanvecht en velen van je naasten tot struikelen en vallen brengt. Wie zichzelf haat, die haat

Je ziet wel of je ziet niet. Kinderen mogen van jou de ouders wel ongehoorzaam zijn, en de ouders mogen geen gezag afdwingen. En WEEEER kom je aan met nietszeggende emotie, zonder te beseffen dat ergens orde en gezag gevestigd zal gaan worden. Ergens zal kwaad weggedaan worden. De wet van Mozes deed dat gewoon, en hoe gek jij dat ook vindt: de wet van Mozes bracht een heilsstaat. Dat is een staat waar het kwaad niet meer is, en zelfs het straffen als een ver station overbodig en nergens meer nodig lijkt. Want de moraal is in de cultuur ingebed. Als de overheid geen paal en perk stelt, is er ge

Dat onderdrukte en beschimpte mensen winnen in genade, is niet door hun zonde en verderf, maar doordat tegen hun gezondigd wordt in beschimpingen en onderdrukkingen. Dat is dus relatief. Maar eisen dat wat kwaad is, goed wordt genoemd op gronden van het niet mogen onderdrukken en schimpen, is een typisch voorbeeld van scheel kijken en verdraaid denken. Maak geen fout, dieven en moordenaars, en die bij mannen slapen, horen niet thuis in het Koninkrijk van God. Dus zit er niets anders op, dan de zonde en het kwaad los te laten, waarin en waarmee je geboren bent en ook sterft, en deze liever te h

Precies wat je zegt. Maar je kunt daarbij niet vrij jezelf koppelen aan goed, en de ander aan kwaad. Daarvoor is meer nodig dan het tekenen van een lach-smiley of een sip-smiley. De vraag is dus, wat de norm is waaruit de mens moet leven. Dat gaat niet over het klassificeren van mensen, maar over het klassificeren van goed en kwaad. Zonder norm bestaat er geen overtreding, en had Christus niet hoeven redden en sterven. Voor Adam en Eva had die ellende niet gehoeven. Maar zij zaten dan ook niet zo strak dat in de leer en in hun vrijheid beperkende inzichten. Toch was het ook voor hun wel r

Net zo gemakkelijk als jij je kunt identificeren met de waarheid, en je kunt distanciëren van verkeerde praktijken. Wat bewijst dat het geen verdichtsel is, maar een zaak van op zoek gaan naar de waarheid. Maar die moet je willen zoeken. Een verkeerd en verdraaid gezinde, zoekt zichzelf en de vrede met wereld en verderf.

Paulus platslaan en laten buikspreken ten behoeve van afval en dwaling en het zuivere geweten van de vrije door de geest geleide mens, is nou niet bepaald recht doen aan Paulus en aan het evangelie en aan de slachtoffers van dwaling en afval en ook aan jezelf. De waarheid wordt door haar kinderen erkend. En een kwaad geslacht zal de waarheid nog niet erkennen zelfs als het in boterletters vanuit de hemel gepresenteerd wordt. Naspreken van de bijbel, is eenvoudig genoeg. Maar een krom en verdraaid geslacht zoekt niet en richt zich niet naar de gegeven eenvoudige richtlijnen, maa

De tollenaar wordt niet neergezet als slechterik, naar als reikhalzende naar verlossing uit zijn ellende. Dat is niet elke tollenaar. De hoer wordt niet neergezet als slechterik maar als reikkhalzende naar verlossing uit haar ellende. Dat is niet elke hoer. De lepralijder en de lamme worden niet weggezet als onacceptabelen, maar als reikhalzende naar verlossing uit hin ellende. Dat geldt niet alle ellendigen. Maar de zichzelf rechtvaardigende farizeeēr wordt neergezet als adderengebroed en veroorzakers van ellende. Zo wordt ook de zichzelf rechtvaardigende zondaar neergezet als hardnekkig en o

Met een dergelijke platte voorstelling, ontzeg je God toegang tot onze tijd, plus plak je even op de tijd van toen, volstrekt ongeestelijke inhoud en motieven aan wat God destijds deed. Waarom lees je niet wat meer onbevangen de bijbel geschreven door de heilige Geest (of op zijn minst door weldenkende rechtschapenen), en wat meer kritisch de aanvallen van de boze? Als er bijvoorbeeld staat dat Sara haar man heer noemde, dan is dat een relatie van gezag. Tussen jou en God is ook een relatie van gezag. Maar ook tussen jou en de treinconducteur. Hier nu allerlei bagger en stof en zand

Hoofd is waar de beslissingen worden genomen over het lichaam. De vrouwen waren er, op hun plaats en in hun taak. In ongeloof. En zij krijgen opdracht om de mannen een boodschap te brengen. Mooi dat je ze zo'n plaats en titel toekent, maar het is niets anders dan afdraaien wat het publiek graag wil horen. Want inhoudelijk is het leeg, en in strijd met de rangorde God - Christus - gemeente - man - vrouw, waarbij de vrouw meer verantwoording aan haar man aflegt, dan aan de gemeente. Want het huwelijk is een heilige eenheid Gods, die ook geldt tussen gelovige en ongelovige. En ook overige

Het is niet complex, maar zeer eenvoudig hoe je een geestelijke gesteldheid die onderworpen is aan de wil en discipline van de mens, maar daarover komt te heersen, gelijk stelt met de weduwen en wezen. Dat is een vervuiling van onderwerpen. Kun je net zo goed in een land waar misdadigers verbannen en vernederd en mishandeld worden, spreken over het complexe onderwerp dat misdadigers toch echt misdadiger moeten kunnen zijn. Terwijl het gesprek over de behandeling los zou moeten staan van de morele vraag waarom het gaat. Het is het klassieke patroon van goedkoop scoren met hefbomen en wrikken mi

Je gooit hier evangelisten en de farizeeërs en wet en wetteloosheid op één hoop. Ongeestelijk denken was er ook al onder de wet. En ongeestelijk denken kan ook onder de liefde wet. Net zoals geestelijk denken mogelijk is onder de wet, en ook onder de liefdewet. En Paulus zegt dan dit: waarom oordeelt u zelf niet wat recht is? En waarom neemt u niet de natuur aan als leidraad voor wat geldt in de natuur? En waarom rekent u niet met de engelen als getuigen hiie u uw leven heiligt en liturgisch inricht? En waarom neemt u niet de motieven en beweegredenen aan die God in Zijn Woord heeft geopenbaar

De overtuiging gaat over wat geldt als waarheid van God. Niet over je eigen wetten of vrijheden stellen. Niet oordelen over hoe een wet geldt, is geen verdediging van wetteloosheid. En de wet is wel van haar dodelijke venijn ontdaan, maar niet van haar morele aansporing om de liefde van God te zoeken en te doen. En alleszeggend is dan, als de mens die liefde niet meer zoekt en doet, maar eigen wegen inslaat, in het vertrouwen dat er toch geen controle meer is door medemensen. Maar vergeten wordt daar ten eerste, dat God wel degelijk oordeelt naar de norm van de wet (beoordeeld op niveau

Zolang de wetteloosheid bestaat, zal de wet blijven oordelen over de overtreders van de wet. Daar helpt geen hemel en geen genade aan. Want die zijn niet gesteld om de wet onwettig te maken, maar om de wettige onder de heerlijkheid van de wet te brengen. De onwettige die dat niet wil, die begeert de maker van de wet niet en betuigt zich zo geen kind van God te willen zijn.

De God die zegt dat het zal zijn als in de tijd van Noach. Die werd genegeerd, omdat de mens beheer over leven en moraal in eigen hand had genomen. Niet geheel los te zien van het concept van de wet in je eigen hart.

Ik ruil mijn bibliotheek graag in, voor elke jouw verklarende zin.

Je zegt het nauwkeurig correct. De behoefte valt weg doordat je hart niet meer verlangt om te overtreden. En dus is de wet ook niet voor jou. Want de wet in het hart grijpt aan op het niveau van je intentie. De bergrede laat zien, dat dat eerder steekt, dan bevrijdt, voor degene die naar het vlees is en denkt. Dat is echter niet hetzelfde als het geheiligd zijn van elke goedbedoelde intentie. Maar zoals je het hier zegt en stelt, is het denk ik ook. Laat liever zelf niet gebeuren, dat je dit schrijft: Niets wordt genegeerd door God. Maar jouw hart negeert de boodschap van

Het sabbatsgebod is groter dan de andere geboden. Ook nu nog. Dat een christen meent, dat het niet meer nodig is om God een dag te wijden als eerbetoon, is bizar. Want een dag is het minimum. Maar geen enkele christen kan het opbrengen om een hele week te leven alsof dit leven niet meer gaat over het hier en nu, maar over de viering van de heerlijke toekomst van Rust, zonder moeite, zonde en zorg. Terwijl diezelfde sabbat ons ook nog moet spiegelen dat er nog een rust over is, die we nog moeten krijgen. Dat is niet de rust in Christus nu, maar de rust van de opstanding tot een eeuwig keven. Bi