Tomega

Goede wijn behoeft geen krans, en wie gevonden heeft, geen nieuwe kans. Goede voeding hoeft niet aangeprezen te worden, en de gevoede niet bijgevoed. Nee, breng liever jouw interpretatie beter over of voor het voetlicht.

Gelukkig ben jij geen blad in de stroom, maar een levende vis. Die gaat tegen de stroom in. Van de boterzachte paradigmashift blijft dan niets over. Die was ook tot mislukken gedoemd.

Wie zelfs de contouren niet kan onderscheiden van een olifant, en dan spreekt over het omleggen van die olifant met een javelin, schiet duidelijk te kort in materieel en moreel opzicht. Maar wat te zeggen dan van een tandenstokerhouder? Dan schiet je duidelijk moreel niet tekort, tenzij dan, je het op de neus van de olifant hebt gemunt en de tandenstoker naar vers fruit doet ruiken. Maar al met al lijkt het een broodje olifant om je gedachten te maken over de absurditeit ervan.

De muis loopt dan nog samen met de olifant. Maar de mug veraf heeft geen idee en geen referentiekader, want het raakt niet aan zijn zijn of bevinden. Maar als hij dan nog in het duister is, dan ligt er toch echt iets bij hemzelf om op te lossen. Zich beklagen dat het geen dag is, of dat hij geen nachtkijkers ingebouwd heeft, vraagt om een zelfbespiegelend moment. Je enige tool is je woord. Hoe verlicht dat is, is aan jou.

Mag de deur open en het licht aan?

Jij niet. Jij hebt geen toegang. Dat is waarom je steeds met een dichte deur komt aanzetten.

Ingewijd is onnodig, was ook het punt. Ook dat van jou trouwens. Niets hoeft veranderd te worden. Behalve dan, wel een basishouding. Die basishouding is niet van dee of gene, maar van alle tijden. De wil om de waarheid te zoeken, net alsof je nog niets gevonden hebt. En ook dat is niet nodig, want elk los puntje afzonderlijk biedt een vrijplaats en oefening om daarin iets van waarheid te zoeken en waarachtigheid te doen. En dat ik of jij of iemand anders dat proces ziet, zou je ingewijdheid kunnen noemen. Maar wij Hollanders spreken liever gewoon van nuchter met de benen in de boerenklomen sta

Wie zijn aangezicht vernedert, wordt voor hypocriet versleten. Wie zich geheel vernedert, wordt klein. En wie klein is, zal verhoogd worden. Dat is een natuurwet. En dan wordt je geëerd, of opgegeten.

Je geloof is zo ongelooflijk sterk, dat de theoretische mogelijkheid en zelfs de fantasie om irrationele wiskunde even te beschouwen gevolg te kunnen zijn van onbegrip van de rationele wiskunde, buiten je vermogen valt. Toch weet iedereen dat aan begrip en het weten vooraf, een periode gaat van machten en krachten die boven het begrijpen uitgaan, die met vuur en vlam aan van alles werden toegeschreven, maar niet aan het onvermijdelijke dwingende logische en rationele. Tot iedereen het als bij toverslag gewoon ziet, en dan wordt met evenveel verve verdedigd dat die eerdere zienswijze iets was v

Bakker blijf bij je brood. Ik zie het niet, en wat ik krijg lust ik niet.

Jammer weer dat je je niet concreet wilt uitspreken. Of we een onderwerp nu bij kop of kont vatten, steeds krijg ik bij jou vlees noch vis. Maar wel diep waterige samenhangen. In overvloed. Er zit nog geen leven in, maar het komt al aan de lippen. Zullen we het maar in de ijskast leggen?

En dat is waarom wordt gevraagd om adagia te erkennen, en vanuit die adagia te werken aan een referentiekader zonder circulaire effecten. Ondervind je die dan alsnog wel, dan moet je terug tot de adagia. En deze herijken Geometrie is logisch, omdat de ruimte zich slechts logisch kan vullen. Iets anders is slechts denkbaar in sferen van mystiek, geloof en irrationele wiskunde. Geometrie is daardoor ons systeem van erkenning en modellering en ijking van adagia en logica. Bizar en absurd en bijgelovig, is het nemen van voorspellingswaarde als basis van wetenschappelijke vooruitgan

Het metaniveau van de wiskunde, is niet hetzelfde als de wiskunde gebruiken als metaniveau voor de natuurkunde. En een metaniveau in het algemeen, is slechts een ingebrachte geclaimde relevante waarheid, ter afleiding van de inhoud waarover het zou moeten gaan. Jammer is dan daar, dat je niet alleen het gebruik van het begrip 'metaniveau' misplaatst, maar dan ook uitweidt over wat je zelf misplaatst had ingebracht. Erg nuttig voor wie dat zocht, maar brengt het ook iets voor mij? Of voor jezelf? Ik zie dat niet zo. Ik zie een draadloze dobber, die een gordiaanse knoop analyseert en ontrafelt d

Moderne kunst wordt alleen maar zo genoemd omdat er van wordt gezegd dat er iets kunstzinnigs in is gestopt.

Het verschil tussen gevangenschap en vrijheid, is dat de vrijheid de ruimte geeft om ballast af te werpen. Wie dan in vrijheid is, en zichzelf toch gaat belasten met zelfkastijdende zwarigheden, die is in een soort van gevangenschap, ook al meent hij vrij te zijn. Maar als de last zijn leven en zijn liefde heeft, dan biedt dat een verhoogde staat van vrijheid en welzijn. Dus, als dit is wat jij verkiest, dan gefeliciteerd. Maar zo niet, werp dan toch s.v.p je ballast af! Of tenminste, zeg er iets over waar iemand iets verder mee kan komen.

Jouw strijd. Jouw manier van benaderen. Oeverloos, eindeloos en zinloos. Waarom? Doe daar liever niet aan mee. Onthoud je van paradoxen en dubieuze logica. Zoek waarheid die harder en dwingender is. En als je vind dat iemand anders zich op die punten misgaat, zoek dan opnieuw daarin harde dwingende onwaarheid.

Een retarder is een alledaags ding in een vrachtwagen, dat ervoor zorgt dat er altijd een kracht is tegengesteld aan de voorwaarse rijrichting. Het is dus een remkracht. Nu kunnen we daarover spreken als effect van zekerheid, dat altijd doorwerkt in ons voortbewegen. En we noemen dat een alledaags verschijnsel, waar niemand behalve wij mee rekenen. Maar we kunnen ook het ding an sich iets specifieker en wetmatiger en analytisch terugbrengen tot de elementaire abstracties, die in het ding an sich zijn of zijn vertegenwoordigd. En dan kan het zijn, dat we ontdekken dat wij het zelf zijn die het

Als iedereen van het padje is, wordt het padje beschouwd als weg van verdwaalden. Ga tot de volharders gij luiaard, zie hun wegen, en word wijs. Het is meer dan dat. De natuur leert ons dat twee massa's niet op dezelfde plaats kunnen zijn, reden waarom het nog minder wil, als je er meer je best voor doet. En dat natuurverschijnsel noemen we kracht, en dat is het ook, de enige kracht doe haar naam waardig is.

Op die manier wordt het misschien een kluwen waar geen kat haar jong nog in vindt. Je mist de voorwaarde. Wettig is niet vrij. Wettig is dwingend, voorgeschreven, logisch, geordend, causaal. Ook in het kluwen, is geluid voorzien van toon, richting, en draagwijdte. Geur trouwens ook, maar dan zonder toon en met neusprikkelend vermogen. En systematisch zoeken is ook een optie. Allemaal voorbeelden van een enkel aspect secuur en trouw volgen in de hoedanigheden die behoren bij dat aspect.

Een driehoek wordt driehoek genoemd omdat hij slechts drie hoeken heeft. Toch kom jij op quasi ontelbaar variaties door een vierde hoek van de manier van het kijken naar, te construeren met quasi ontelbaar kijkvariaties. Terwijl ik toch echt als enige variatie had de abstractie van een driehoek die niet slechts in de ruimte een driehoek vormt. Dan is het aan jou om daar heel wijs ontelbaar variaties te gaan zien, of anders om een voorbeeld van een dergelijke abstractie te geven, of anders om mij eenvoudig de vraag te stellen welke abstractie ik dan bedoelde. Maar vooralsnog voel jij je kenneli

Als jij dat niet vindt, heb je niets aan wat velen hebben gezegd.

Waarom gaat het nu dan (weer) compleet off-topic? Wie een sturende vraag deed, laat zien hij ook de vraag niet weet. De vraag is waarom wij mensen, zouden begeren om ons leven te beginnen met afscheid en sterven. Daarvoor hebben wij niemand anders nodig, dan onszelf.

Inderdaad. Maar als het dan de driehoek uitsluitend ruimtelijk beschouwt, mis je alsnog het houvast aan een eenvoud die breder en eenvoudiger en basaler is, dan dat.

Puntkruisdenken, ook wel kritisch analytisch logisch denken genoemd, plaatst een puntisolerend kruis op de plaats van alle aandacht, waarna vanuit alle denkbare kaders wordt gekeken wat de absolute waarden zijn behorend bij dat punt, onder abstraheren van alle denkbare complexe verbanden en nuances, die het zicht op de abstracte waarden belemmeren, verwarren, of vanwege een eigen niet abstracte benadering verdoezelen. Assen komen samen op dat kruispunt, reden waarom die assen als zodanig zeer waardevol zijn in ontwikkelperspectieven, maar waardeloos in het kruispunt. Het punt is namelijk dat h

Kletsmajoor. Pleiten voor een integrale visie en spiritualiteit en wetenschap in samenhang met de menselijke ontwikkeling. Goed bezig. Koffiedik kijken en handlezen, lijkt me eenvoudiger, en Pelleboer waarachtiger. Kies, en kom over.