Tomega

Wat is de 'Rustdag'? Wie de trui past trekt hem aan, en laat z'n peultjes niet staan. De wet gebiedt de rust voor het vlees, op gronden van Gods grote werk, en spiegelt daarin de toekomstige Rust van God en mens samen in eeuwigheid. Nu nog steeds is inzet vereist, om in de rust te kunnen gaan; dat bewijst dat die rust onderstreept en gevierd moet worden, en de wet niet vervallen is. Want je bent er nog niet. De wet wijst het vlees de weg naar de eeuwigheid. Bewijs dat de wet actueel is = Psalm 1:1-2 Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, n

Dat je je benaarstigen moet, bewijst dat je er nog niet in bent. Dat benaarstiging wordt verbonden aan de gehoorzaamheid, bewijst dat het geloof ook geloofswerken behoeft. Dat de werkelijkheid schaduwkenmerken kent; bewijst dat die werkelijkheid kenmerken heeft. Als de schaduw niet meer kan gelden als schaduw, is de werkelijkheid in overtreding. Het gevaar van te ingewikkeld denken zie je hier gebeuren. Het is minder ingewikkeld. Je raakt verstrikt in allerlei gedachten die uit een verkeerd uitgangspunt komen. De wet is eenvoud ten top. En ook zonder de wet, he

Ik laat me niet oordelen over een sabbat. Kolossenzen 2:16 Laat niemand U daarom oordelen inzake eten en drinken of met betrekking tot een feestdag of een viering van de nieuwe maan of van een sabbat, 17 want die dingen zijn een schaduw van de toekomende dingen, maar de werkelijkheid behoort de Christus toe. Ik hoop dat jij die rust ook eens vind. De sabbat was een verbond tussen God en de Israëlieten. Niet met de ‘heidenen’. De Israëlieten moeten de sabbat onderhouden; dat moeten ze in elke generatie doen. Het is een blijvend verbond. 17 Het is ee

Geen verdenken, maar een reactie op je spreken over uitleggingen, lappendeken, eenheid. Jij bepaalt wat geldt voor jou. Het groepsgebeuren is er wel en ook wel overal. De eenheid is er ook wel, als je je keuzes daarop richt. De katholieken bijvoorbeeld zullen je graag het tegendeel bewijzen en de oorzaak verklaren. Maar de bijbel geeft andere handvatten en een ander houvast. Dat de groepen als zodanig geen mooi plaatje zijn; kan liggen aan de ernst van tijd en dwaling. Maar het kan ook liggen aan je definitie van "mooi plaatje". Het hoogtepunt van de christelijke levensvisie is tegelijk h

Ja, dat zei je al Sjako. Er is niks mis mee zeg je dan, alsof jij als aartsengel mag oordelen over de reikwijdte van Gods geboden. En ik reageerde daarop ook al met een vergelijking. Ook voor het volk Israël is een andere rust gekomen toen zij in het beloofde land aangekomen waren. Pas in Israël krijgen zij onder Salomo de rust die God had beloofd. Maar, zegt dan ook het oude testament: er is nog een rust over. En ook Paulus in het nieuwe testament zegt dan: er is nog een rust over. De rust in het Koninkrijk van Salomo moest voor gestreden worden, en dat is niet de te houden dag, maar het

Als er in de bijbel staat: eenieder deed wat goed was in eigen ogen, staat er niet: een eenieder was onverschillig tegenover wet, recht en liefde. En er staat ook niet: ieder deed zijn best om te zondigen. Toch was dat de tijd der Richteren waarvan algemeen wordt gezegd dat het een tijd was zonder recht en zonder liefde; zonder God. Het probleem dat jij signaleert, betreft daarom m.i. niet zozeer dat de bijbel teveel uitleggingen kent, maar wel dat er teveel als bijbels wordt geleerd, dat totaal niet bijbels is. Dat probleem los je niet op met meer bijbelse leer. Ook van Jeruzalem wordt g

Opnieuw een kwestie van slecht lezen: Hebreeën 9:13 Want indien het bloed der stieren en bokken, en de as der jonge koe, besprengende de onreinen, hen heiligt tot de reinigheid des vleses; Hoeveel te meer zal het bloed van Christus, Die door den eeuwigen Geest Zichzelven Gode onstraffelijk opgeofferd heeft, uw geweten reinigen van dode werken, om den levende God te dienen? Jouw "dus" en jouw toeschrijven van haat aan God, is zouteloos. Dat de aarde een nieuwe start kreeg in het verbond dat God met Noach sloot, was niet omdat Noach erkende dat Christus voorafgeschaduwd werd, maar

Dat is slecht lezen, zelf invullen, en niets doen met de kennis die je wel hebt. Nergens staat dat je de naaste moet liefhebben boven jezelf. Nergens staat dat als Jezus verwijst naar de tweede tafel van de wet, dat daarmee de eerste tafel is afgeschaft. Nergens staat dat geen schade toebrengen een norm is; het tegendeel is waar: de schatten in de hemel brengen op aarde vooral schade. Nergens staat dat tolerantie voor de zonden die je zelf ook graag doet, een norm van God is. Lezen wat er staat, gaat aan begrip van liefde vooraf. Elke emotie van liefde; is geneigd de we

Elkaar lasten opleggen, is gewoon weer de wet invoeren. Gewoon weer terug naar de brandoffers die God haat. Maar God haat de brandoffers helemaal niet. Hij haat de liefdeloosheid bij het branden, die het Hem tot een gruwel maakt. Je zit muurvast, omdat je Gods geboden hebt verworpen. Hoe oordeel je over uit liefde scheiden, uit liefde hoererij doen, uit liefde stelen, en ga zo maar door? Was ook in Sodom en Gomorra niet grote eenstemmingheid onder de mannen; en waren ze niet ook bereid om ervoor te zorgen dat iedereen elkaars lasten draagt? Wat is niet schaden? Waarom zou God Zij

Stel nu eens zwart-wit en theoretisch, dat jij "vol" bent van de heilige geest en ik een "farizeeër". Als schriftgeleerde is mijn rol om je met voorbeeldjes te beproeven; en ik leg een casus voor: Zouden wij deze casus gelijk behandelen? Wat is jouw insteek? Waar vandaan komt jouw norm?

Wie de letter ziet als werktuig van de heilige Geest en deze levend acht en krachtig, die past die letter steeds toe: de letter krijgt waarde en inhoud en diepgang. Wie de letter ziet als vaststaand en daarmee dood, die past die letter niet meer toe en zoekt het Woord Gods in zichzelf. Je betoont je hier niet aanspreekbaar, terwijl ook de tegengesproken inhoud die jijzelf meende te brengen niet bij je landt. Je komt niet eens tot een overwegend vergelijken. Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die

Zolang jij niet aanspreekbaar bent op wat jij zegt, en een ander toedicht wat die niet zegt, terwijl je inhoudelijk gewoon niet thuis geeft, is de vraag of er überhaupt een geschreven woord in jouw systeem toegang vindt.

Wie de letter ziet als werktuig van de heilige Geest en deze levend acht en krachtig, die past die letter steeds toe: de letter krijgt waarde en inhoud en diepgang. Wie de letter ziet als vaststaand en daarmee dood, die past die letter niet meer toe en zoekt het Woord Gods in zijn gevoel en zijn bevinding en zijn traditie en zijn eigen diepzinnig doordenken. Wie denk je dat nu het meest inhoud geeft aan wat Christus van je vraagt? Wie denk je dat nu het meest Christus aanpast aan eigen wil en wens? Wie denk je nu geeft het meest ruimte in zichzelf aan Gods wil en wens? Jij ben

Jesaja 40:5-9 En de heerlijkheid des HEEREN zal geopenbaard worden; en alle vlees te gelijk zal zien, dat het de mond des HEEREN gesproken heeft. Een stem zegt: Roept! En hij zegt: Wat zal ik roepen? Alle vlees is gras, en al zijn goedertierenheid als een bloem des velds. Het gras verdort, de bloem valt af, als de Geest des HEEREN daarin blaast; voorwaar, het volk is gras. Het gras verdort, de bloem valt af; maar het Woord onzes Gods bestaat in der eeuwigheid. O Sion, gij verkondigster van goede boodschap, klim op een hogen berg; o Jeruzalem, gij verkondigster van goede boods

Als je het christendom beschouwt als joodse sekte, dan is er een gelijkheid. Want beide groepen zijn kinderen van God, en takken van dezelfde boom. Als je het christendom beschouwt als voortzetting van de gehoorzame kinderen van God, dan is er vervanging. Want ook de eigen takken worden afgehouwen als er ongehoorzaamheid is. Als je het christendom beschouwt als minder verblind, dan is er een taak en een roeping. Want ook de oorspronkelijke takken behoren uit de wilde takken kennis te krijgen van de boom. Maar geen enkele grond kan er zijn om ongehoorzaamheid of verblinding, te

Heilig, is ook een geheiligde wil. God doet ook de wil vormen; maar dat ontslaat niet de mens van zijn roeping om die wil te richten naar Gods wil. Ook Christus moest zijn wil heiligen en ook Christus werd verzocht. Die verzoeking heeft een doel en een nut, namelijk om de ziel te bewegen te kiezen tegen het vlees en het zichtbare in, voor de geest en het geloof in het onzichtbare. Zou het God zijn die die keuze maakt, dan is het vals spel en geen verzoeking en is de mens niet meer dan een willoze plant, die groeit en bloeit overal waar hij plek en ruimte krijgt, zonder verstand en eigen wil

Bedankt voor de toelichting. Mij ging het om de tegenstelling. Dat Mozes de wet gaf aan Israël, klopt sowieso. Johannes 2:17. Als de wet niet voor ons geldt; dan hoefde Christus ook niet een wet voor ons te vervullen; en is zijn lijden ook niet voor ons. Christus vervult de reiniging en de heiliging en de voorgeschreven ceremoniën. Niet om de norm krachteloos te stellen, maar om de norm te bevestigen dat zij heilig is en goed. Wat krachteloos wordt gesteld, is de wet als veroordeler. Of zoals jij het zelf verderop zegt. Een beroep doen op Gods wetten vóór Mozes; als verdediging van

Uiteraard. De deur geeft je toegang; de troon je plaats; de opstanding je lichaam.

Ik bedoel niet de opstanding van Christus in ons vlees, en ik bedoel wel dat God die Geest is, heeft gezegd dat Hij onder de mensen van zijn welbehagen zal wonen en eeuwig met hen zal samenleven. Om (in ruime zin) samen met God te leven heeft God geen fysieke aanwezigheid nodig en jij hebt geen opstanding nodig. Dat is niet het samenleven waarvan ik spreek. Wat dus samen leeft met God is inderdaad de opstanding van vlees en bloed. Net zoals ook Christus is opgestaan in vlees en in bloed, maar met een verheerlijkt lichaam. Wat niet is gedefinieerd, kun je vrij opvatten; maar het betre

Het ging in de Wet ook niet om een dag, maar om de rust van God waarin de mens deelneemt als hij met God samenleeft. Dat is een grotere rust dan die van Adam en Eva, want Adam en Eva leefden niet samen met hun Koning; "been van hun been en vlees van hun vlees". Want God is Geest en woont niet tussen de mensen. Toch is waarom het niet gaat, wel neergelegd in een wet van een dag. Want; in zes dagen heft de Heere de hemel en de aarde gemaakt, en Hij rustte op de zevende dag. Dat gaat over de heiligheid van God, en de rust in genieting en bekijken die God nam, die de mens is tot rust en genie

Gehoorzaamheid, geloof, aannemen; het zijn allemaal begrippen die op een of andere manier ergens wel passen. Ik stel dat alle ongeloof vanaf Adam en Eva voortspruit uit ongehoorzaamheid. God communiceert altijd voldoende, en ingeval van verloren kennis en positie, gaat Hij ook tot het diepste der duisternis om Zijn kinderen te kunnen bereiken. En dat is nu precies de kern. De terminologie sluit je eigen ongehoorzaamheid buiten. De Joden waren echt wel gelovig. Godslastering, is wat zij Jezus tegenwerpen. Heiligheid, is wat zij van Hem eisen. En zelfs als de Romeinen Jeruzalem willen

Je maakt een tegenstelling tussen Mozaïsche wet en de Sabbat. Lees exodus 20 vers 8. Jouw "niets" en jouw "omdat" kunnen daarom wel passen en wellicht samenhangen in jouw eigen doctrine, maar ik vrees dat wat jij onderstreept niet verder gaat dan jouw emotioneel gevoel dat het zo is. Als Mozes moet rechtspreken over het volk, dan zegt zijn schoonvader de priester Jethro dat hij dat anders moet doen. Mozes doet dat. Als de mens kiest op basis van de opstanding van Jezus, dat hij de sabbat op de opstandingsdag viert, dan geeft hij daarmee inhoud aan de wet, zonder deze ongeldig de ve

Nee; integendeel. Gehoorzaamheid is het eerste dat een kind past. Als een kind van zijn vader alleen aanneemt wat hij gelooft, is het ongehoorzaam - maar het stoort hem niet. Als een christen van zijn Vader alleen aanneemt wat hij gelooft, is hij ongehoorzaam - maar hij denkt van niet. De wet eist liefde en besnedenheid van hart. De wet eist gehoorzaamheid aan de vader. De wet is dwingend. Het geloof daarentegen gaat geen stap verder, dan dat het wil aannemen. Geloof is daarom per definitie vooral ongeloof: tot hiertoe en niet verder. Dat is eigenwiligheid. Eigenwilligheid is on

Redding is alleen door gehoorzaamheid, en niet doordat je toevallig Christus hebt aangenomen. Het verband tussen geloof en gehoorzaamheid, is dat je alles gelooft wat God heeft gezegd. Niet het toevallig Jood zijn, redt de Jood, maar het van harte naleven van de wet - als wettige slaaf - uit geloof in geloof. Niet het toevallig aannemen van Christus redt jou, maar het van harte naleven van de wet - als wettig kind - uit geloof in geloof. Is een kind gelijk aan een slaaf? Nee, een kind is meer, en van hem wordt daarom ook meer verwacht. Meer niet naar de letter; maar naar de gee

Verbeelding brengt je overal, maar is slechts tijdelijk; logica slechts van A naar B, maar is tijdloos.