Tomega

Het zichzelf toerekenen van deelname in de eenheid van de kerk, is normatief en essentieel voor elke vergadering van gelovigen, omdat die eenheid immers tot stand komt in Christus. Maar dat neemt niet weg dat de oudste zoon van Izak goddeloze Edomieten voortbracht, en dat het volk van God tien afvallige stammen voortbracht, en dat het volk uit de rust en in ballingschap werd gebracht, en dat de Joden hun eigen redding en Messias verwierpen, en dat de Joden meenden kinderen van Abraham te zijn, terwijl de Schrift leert dat alleen uit het geloof rechtvaardigheid is, en helemaal

Verlicht veronderstelt een verheven omgang met alles, want immers, waar licht is kan geen duisternis zijn. In dat licht, past niet de Statenvertaling als duisternis te benoemen. Want wie zich moeite getroost, kan lezen wat er staat. terwijl de vele vertalingen sindsdien uitblinken in duisternis door de teksten te pas en te onpas tot hapklare brokjes te maken, waardoor het vlees wordt behaagd, de Geest wordt gelasterd, en de geesten in verwarring raken. En dat andere past in dat licht ook niet. Mattheüs 10:28 En vreest u niet voor degenen, die het lichaam doden, en de ziel niet ku

De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven. (Johannes 6:63) Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader den Heiligen Geest geven dengenen, die Hem bidden? (Lucas 11:13) Dus als je spreekt van het vergaderen van de kinderen van God, spreek dan niet naar het vlees, om mensen te winnen of vast te houden, maar spreek naar de Geest, om Christus te winnen en vast te houden. En die kinderen zullen horen wat uit je spreken, uit God is, en zij zul

Wat bij mensen in de kou staat, hoewel het zich beroept op God, is bij de mensen een aanklacht, en bij God in aanzien. Mattheüs 18:7-12 Wee der wereld van de ergernissen, want het is noodzakelijk, dat de ergernissen komen; doch wee dien mens, door welken de ergernis komt! Ziet toe, dat gij niet een van deze kleinen veracht. Want Ik zeg ulieden, dat hun engelen, in de hemelen, altijd zien het aangezicht Mijns Vaders, Die in de hemelen is. Want de Zoon des mensen is gekomen om zalig te maken, dat verloren was. Wat dunkt u, indien enig mens honderd schapen had, en een uit dezel

Veel kerken gaan dan ook in tegen de leer van Jezus. Maar dat is algemeen bekend. Alle zondaars zijn welkom bij Jezus. Want zij zoeken verlossing van hun zonden. Maar niet de gearriveerden en de hardnekkigen. Want zij zoeken God niet meer, menende dat zij reeds gevonden en verlost zijn. Zij zoeken Gods wil niet meer, want zij menen vrij te zijn om te doen wat ze willen. Wie dus meent niet meer te zondigen omdat Christus vrijheid geeft, die is ver van huis en haard. Wie dus meent dat Gods genade hem genoeg is, en daarom zijn eigen wegen meent te kunnen gaan, die is vergeten dat die

Jezus nam niet de maat, en ook jij neemt niet de maat. Maar dat laat onverlet dat er wel een maatbeker is, waarin al het menselijk handelen wordt afgepast en gewogen en geoordeeld naar het recht van God. Er is een tijd van zaaien en een tijd van maaien en een tijd van onkruid wieden. En de geestelijke norm is dat het wieden pas gaat geschieden als het gewas wordt gemaaid en de oogst wordt verzameld. Christus is niet om het recht krom te buigen, maar om het verschil tussen de (gebrekkige) wil en de volmaakte naleving van de wet te overbruggen. En wie dus het recht van God moedwillig breekt, die

Wat ik zeg is niet wat je ervan maakt, maar inderdaad: Jezus biedt geen verlossing in de toekomst, maar in het heden. De bovenmatige vreugde, is niet vanwege een belofte van de toekomst, maar vanwege een feit van tegenwoordigheid. En dat is waardoor een christen (als het goed is) de dood niet meer vreest. Zij is al overwonnen, nog voor zij toeslaat. Lucas 24:52-53 En zij aanbaden Hem, en keerden weder naar Jeruzalem met grote blijdschap. En zij waren allen tijd in den tempel, lovende en dankende God. Amen. Mattheüs 13:4 Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een scha

Wie de toekomst heeft, hoeft niet meer te verwachten of vooruit te kijken.

Breking is het verschijnsel dat het licht van richting verandert als het van het ene medium in het andere terechtkomt. Het licht breekt omdat er een verschil is tussen de dichtheid of doorlaatbaarheid en daarmee de voortplantingssnelheid van licht van de 2 stoffen. Bron Maar; waar een medium niets anders is dan een verzameling deeltjes onder druk, geeft dat de verrassende uitkomst dat ook de beweging van een deeltje gebroken kan worden. Dat is dan a priori geen theorie en geen nieuwe kennis. maar wel een simpel feit met een toegepast inzicht, op basis waarvan het onzinnige te onderscheiden wor

Toegepast op het proces, levert tegengas een lineaire voortschrijding op, terwijl met het voortkeuvelend maar laten aanleuteren een spiraal ontstaat. Maar meer zicht krijg je, en dat is een kwestie van tijd, door de natuur, waar die laat zien dat snelheid afneemt doordat het aantal botsingen toeneemt, terwijl een spiraal optreedt bij het ontbreken of wegdelen van die toenemende graad van botsingen.

Er zijn genoeg volkeren en dieren, waar de seksualiteit een zodanig onbelangrijke rol speelt dat het geen invloed heeft op de dagelijkse en structurele verhoudingen, of althans dat een van de betrokkenen daar geen invloed op heeft. Dat in de traditie van de mens een moraal is ontstaan die bij de beesten af is, met een disproportionele focus op behoeftebevrediging, boven de gegeven en gezochte plaats in dagelijkse en structurele verhoudingen, zelfs zodanig, dat de van de norm afwijkende drang tot behoeftenbevrediging gelijk wordt gesteld aan de normatieve plaats in dagelijkse en structurele ver

Spiraal is in dit model nog niet de best gekozen bewoording. Want na de verwerking van de energie treedt een nieuw evenwicht op met een hogere lading of superpositie. Maar we gebruiken de term wel, want we willen juist precies die wetmatige link leggen naar het opklimmen naar het hogere niveau. Bron. De spiraal geeft dus het veld, waar geen tegendruk is.

Daar sta je dan; na een lange omzwerving aan de grenzen van het weten, voor de deur van kennis. Simpel is moeilijk, tot je de sleutel ziet. Als je zoekt, zul je vinden. Als het klopt, wordt open gedaan. Bron1 Bron2

Nu sla je de plank mis hoor. Dat wil dus zeggen dat je alles van het christendom dat wél oorspronkelijk is, weg zou gooien. Het fundamentele was er altijd al. In de wet, en in het geloof en in de boodschappen van de profeten, en zelfs in de natuur - voor wie het kan zien. Het eten van de boom, was in afwijking van het fundament. Het terugwillen naar de vleespotten van Egypte was een afwijking van het fundament. Het zoeken van een gouden kalf dat beter begreep dan Mozes wat het volk drijft en emotioneel nodig heeft, was een afwijking van het fundament. Het niet verder geloven, dan wat

Dat bewijst slechts het fundamentele punt, dat het fundament wordt verlaten, als er inbreng is van de oude mens die de nieuwkomers zoekt te accepteren zoals ze zijn. Het miskent dat er een nieuwe mens nodig is, die de oude mens verwerpt.

Eenduidig is dat alles terug te brengen is tot het botsen van twee lichamen met elkaar. De natuur brengt autonome botsingen die in het geheel een balans hebben/creëren. Elke actie, blijkt een reactie te zijn. De geesten hebben in die natuurlijke hoedanigheid vrij spel om aan de knopjes te draaien van de actie genererende werkingen in de natuur. En de mens s daar als enige wezen, dat de geestelijke en de natuurlijke reacties kan afstemmen en op een ander niveau en plan brengen, dan die van losgaan en laat maar botsen. Gezag, wet, discipline, zijn basisvormen van een kracht die het geestelijke z

Verbosi in facili, muti in dificili, difusi in angusta. Oftewel, ver verwijderd van de pauliniaanse redelijke nuchterheid in rationele waakzaamheid. Oftewel zo ver met de neus omhoog, dat ze niet zien dat ze op dun ijs staan, en zelfs als ze door het ijs zakken en verzuipen, nog diepzinnig delibereren hoe hogelijk complexe materie hun verheven denken heeft opgeleverd. En wie dat bestrijdt, begeeft zich op hun verheven terrein van complexiteiten, die ongeconfronteerd in hun eigen spelonken en krochten der duisternis, geldigheid behouden tot in eeuwigheid. Dear impasse. Want immers, waar anders

Dat is een kwestie van perceptie. God is niet onvoorwaardelijk. De liefde is niet onvoorwaardelijk. Als dat anders was, zou God zijn gelaat nooit afwenden. En zou de mens in het paradijs geen boom hebben gekregen met een doodstraf. Maar: God verlaat niet wat zijn hand begon. God blijft trouw, ook bij ontrouw. God blijft toegenegen, waar zelfs een minimum van oprechte zuiverheid is. Want wat zuiver is, is van God zelf. En zoals een mens ook zijn kapotte lichaamsdelen zoekt te bewaren, zo zoekt ook God wat van Hem is, te bewaren. Want een zuivere geest, is evenzo een deel van God, als een licha

Als de kerk de kinderen van God verdrukt of verjaagt of buitensluit, is dat een zaak van kapot maken van wat één is en van Christus. Oordeel over de zonde zegt niets over oordeel over de mensen die er onderdeel van uitmaken. En heel het volk verdierf het bij God, en ook meermaals. Dat er dan geschreven staat dat er een rest zal zijn dat behouden blijft, zegt niet iets over het volk als geheel en niet iets over het land als geheel, maar dat zegt iets over iets dat daarbinnen is, en verachtelijk, maar juist daardoor verhoogd wordt. Zoals Christus zelf ook te min was en vernederd, en zoals ook Pa

In wat je zegt is waarschijnlijk voor veel mensen iets herkenbaars. Een kerk maakt in de praktijk meer kapot, dan Christus lief is. Mattheüs 23: 1-4 Toen sprak Jezus tot de scharen en tot Zijn discipelen, Zeggende: De Schriftgeleerden en de Farizeën zijn gezeten op de stoel van Mozes; Daarom, al wat zij u zeggen, dat gij houden zult, houdt dat en doet het; maar doet niet naar hun werken; want zij zeggen het, en doen het niet. Want zij binden lasten, die zwaar zijn en kwalijk om te dragen, en leggen ze op de schouderen der mensen; maar zij willen die met hun vinger niet verro

Wat geldt als wet en als waarheid, is van God en de natuur, en heeft niets te maken met voorkeuren. Spijt voor wat een mens vindt of voelt, legt geen gewicht op de schaal van de waarheid bij de engelen. Want wat de mens voelt en begeert en rust brengt, is een heel andere zaak dan waartoe de mens wordt geroepen. De roeping van de mens, volgt de wetten van God. Niet de natuurwetten van het welbevinden van het vlees.

Jouw beeld, correspondeert met jouw ervaring en voorstellingskracht. Geest en eenheid en liefde in een grote gemeente, bewerkt iets groots en goeds, ook als er verschillende zijn die er in mindere mate vervuld en verguld mee zijn. Terwijl liefdeloosheid of ongevoeligheid ook in een kleine kring fnuikend kan zijn voor wie veel van het Koninkrijk verwachte. Het hangt er dus maar vanaf. Meer is niet minder, en minder is niet meer. En eenheid stopt niet bij de voordeur. Huiskamergroepjes kunnen dus evenzo van gebrokenheid getuigen, als een enorme kathedraal van eenheid getuigt.

Net zomin als de stoel van mozes voor het instituut en haar leer en haar vertegenwoordigers volgens Jezus geen rechtvaardigheid en betrouwbaarheid en waarheid garandeert, kan ook de kerk als instituut een gegarandeerd onderdeel uitmaken van Christus' lichaam. Dat is een denkfout die wel heel erg rust op persoonlijke ervaringen. Als de waarheid is dat de waarheid is in een concrete plaats van drie personen die zijn vergaderd in Christus naam, dan lacht de duivel breeduit, want drie personen brengen geen zegen over een ganze natie of wereld. Het woord van God zoekt steeds een weg naar de

En met tien woorden extra: de tien woorden van de wet. Want het Gode liefhebben boven alles, wordt in de praktijk vaak als iets puur emotioneels gezien. Maar God is zoals Hij zich heeft geopenbaard: wettig. Of anders gezegd: als er staat dat wet en profeten zijn gegrondvest op die ene dragende liefde, dan maakt dat niet die wet en die profeten tot ballast en aanstoot. Maar wel tot instrumenten om God te leren kennen, zoals Hij is.

Twee moordenaars hangen aan het kruis; een wordt aangenomen, en de ander zal verlaten worden. Lukas 17:34-36 Ik zeg u: In dien nacht zullen twee op een bed zijn; de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden. Twee zullen te zamen malen; de ene zal aangenomen, en de andere zal verlaten worden. Twee zullen op den akker zijn; de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden. Aan de vrucht, kent men de boom. De voorbeelden bewijzen, dat het naar het hart beoordeeld wordt. En het leven probeert uiteraard tot de laatste seconde vruchten uit de boom te persen. En