Tomega

Jij gebruikt het woord "toch". Daarmee lijk je jouw inzicht dat inzichten niet beter of slechter zijn, wilt doordrukken als het betere inzicht. En daarvan zeg je dan dat ik "dat niet kan accepteren". Wat denk je, zou dat niet eerder afhangen van de inhoud waarom het gaat? In dit geval heb jij ongelijk dat alle inzichten een gelijk waardeoordeel verdienen. Er bestaat namelijk waardeloosheid en er bestaat waardevolheid. Dat niet erkennen of willen zoeken, doet ook het waardevolle teloor gaan, Zodat ik jou alsdan gelijk moet geven, dat er geen betere inzichten zijn. Maar zoude

Dat moet blijken uit mijn woorden, waar ik zeg: Maar in een normale discussie is het ook niet zuiver om gewoon te blijven praten alsof de argumenten gelijk en gelijksoortig van gewicht en aard zijn, als de sprekers daar zelf anders over denken. Het is wat het is, en of dat terecht is, blijft een vraag voor nadere discussie. In de huidige cultuur van afbraak en uiteenvallen, wordt als hoogste graad van communicatie, gezien, dat standpunten worden uitgewisseld en toegelicht. Dat heeft te maken met de culturele terugval van verstand en inzicht en redeneertechnieken, naar emotie en begripsver

Stel dat God de mens tegemoet komt, om de mens te geven van Zijn Geest. Wat moet de mens doen? De mens gaat bewegen. Hij gaat God helpen. Of hij gaat God tegenwerken. Hij wijkt, of hij komt nader. Wijkt de mens van God, dan komt de Geest aan met minder kracht. De mens onderscheidt hier minder goed wat van hemzelf en wat van de Geest is. Komt de mens tegemoet, dan komt de Geest aan met grotere kracht. De mens wordt meer verkwikt, hoewel de mens weet dat de kracht van de andere kant komt. Maar dan is daar de paradox over de afstand die de mens heeft overbrugd, richting God, die

Tsja.... jouw woorden..... Bij de waardering van wat een ander inbrengt, ontsnapt de mens niet aan een zekere maat van verondersteld zicht of begrip. Of dat begrip of dat zicht ondertussen ontbreekt of blinde vlekken heeft, is een zaak van beoordeling door de lezer. Het stelt in ieder geval scherp dat de spreker meent dat er geen nadere onderbouwing nodig is, maar wel nadere beoordeling en bezinking van wat reeds is ingebracht. Je kunt dus menen dat ik ruimschoots verder ga dan de discussie mij ruimte geeft. Maar evengoed kun je je afvragen waarom ik zo stellig stel. Maar in een norm

Het verbaasd me dat je niet tot betere inzichten komt. Weer een bewijs dat de mens zichzelf verstandelijk heel wat vindt, maar ondertussen geen schijn van kans heeft tegen de geesten die in hem wonen om hem van God weg te drijven. Hier zie je precies hetzelfde verschijnsel, met precies dezelfde strekking: herstel met God, die het volk en het feest weer terugbrengt tot de oorspronkelijke bedoeling en de oorspronkelijke verbinding met God. Maar daar wordt dan aan toegevoegd, dat het volk van na de verdrukking, in een grotere staat van blijdschap en euforie en toegenegenheid is, dan bij d

Als we de these beschouwen de wil te zijn om kwaad te doen, en de antithese de wet, dan is de synthese, de wil richten naar de wet, zodat zowel these als antithese hun waarde verliezen. Wat slechts schijn is, want zonder de wil en de wet, is er geen richting en afstemming wat de wil is die achter de wet schuilt en voor de wet gevraagd wordt. In het meest eenvoudige teruggeplaatst, is dan de these de afwijking van het patroon, en de antithese het patroon of het systeem. De these is hier dus hetgeen ingebotst wordt en de antithese de omgeving waar wordt ingebotst. De wet dwingt tot het inzi

De inleidingen van de Nieuwe Bijbelvertaling ontkennen stelselmatig het gezag van God over de bijbel; en zij gaan er eigenlijk bij alle bijbelboeken van uit dat niet God maar hun functie en ambt misbruikende mensen de boel hebben zitten verdraaien. Daar iets van gezag inleggen over wat God heeft gebracht via de bijbel, lijkt mij als in strijd met God en met het uitgangspunt dat er iets van trouw of zuiverheid bij de bijbelschrijvers heerste, verwerpingswaardig te zijn. Jouw namelijk bewijst weer precies het kletsgehalte, waarover ik al viel. Stop alstjeblieft heel even met kletspraat,

Wie geen toegang tot kennis heeft, kan buitengewoon nauwgezet studeren, maar dat brengt niets. En wie een buitengewone mate van kennis heeft over detaillistische processen en specifieke vergelijkingsverschillen, die kan die kennis in alles terugvinden, zonder dat dat ook maar iets hoeft te zeggen over het concrete onderwerp van bestudering. Waar het dan een beetje bijzonder en een beetje verdacht wordt, is waar de eenvoudige kennis waar je geen verstand voor hoeft te hebben die gewoon wordt gegeven, domweg wordt verworpen op gronden van ongeloof, terwijl juist die ontbrekende kennis en di

Ik weet het niet, zeg het maar; het lijkt een term voor degenen die het effect niet geheel begrepen hebben. Voor mij telt het niet mee.

Verdringing telt niet mee. Wat meetelt, is dat de tijdloosheid tijd behoeft, om tijdloos te kunnen worden. Ergo, het betreft geen tijdloosheid, maar een aanpassing per afstand per tijd voor de katalysator, die per saldo gelijkheid per tijd opleveren zonder de katalysator, wat jij dan weer tijdloos noemt. En wat je daar mistte in je voorstelling, is een effect van afstand, dat samen met de tijd zal blijken een effect van verandering te zijn.

Jij vraagt naar zaken die niet aan de orde zijn, zonder verklaring, terwijl je negeert wat wel aan de orde is. De Thora alsnog plaatsen geschreven te zijn ten tijde van Josia, is Mozes en Aäron en Josia en Hizkia leugens en fraude en hoogverraad in de schoenen schuiven. Met welk gezag en op welke grond? Het bewijs wordt geleverd dat de boeken van Mozes op schrift zijn gesteld en overgeleverd aan Jozua en het volk, en veilig werden gesteld in de tabernakel, bij de ark. Dat bewijs beschouwen als verzinsel uit een tijd waarin geen geschreven schrift bestond, is absurd. Want Mozes behoorde t

Deuteronomium 31:24-26 En het gebeurde, toen Mozes gereed was met het schrijven van de woorden van deze wet in een boek totdat zij voltooid waren, dat Mozes de Levieten, die de ark van het verbond van de HEERE droegen, gebood. Neem dit wetboek en leg het naast de ark van het verbond van de HEERE, uw God, zodat het daar is als getuige tegen u.

Bij de overdracht van de taken van Mozes aan Jozua wordt nadrukkelijk gesproken en stilgestaan bij de geschreven stukken (kleitabletten). Die alsnog plaatsen geschreven te zijn ten tijde van Josia, is Mozes en Aäron en Josia en Hizkia leugens en fraude en hoogverraad in de schoenen schuiven. Met welk gezag en op welke grond? Mozes heeft ze overgedragen aan Jozua, Daarmee komt wat wordt overgedragen voor rekening en risico en naam van Mozes. Daar is geen ander bewijs nodig, want Mozes claimt niet de auteur te zijn. Dat doet God.

Omdat zijn leven de weg geeft die mens moet gaan, en zijn getuigenis/doen de waarheid geeft die de mens nodig heeft, en zijn offerende bemiddeling toegang tot eeuwig leven geeft aan de mens.

Ik stel dat het Woord gezag, heeft, en lees nauwkeurig wat de heilige Geest zegt. Jij stelt dat het Artikel gezag heeft, en je leest niet meer nauwkeurig wat de heilige Geest zegt. Ik zeg dat de mens de geest van God usurpeert, en er zelf een beeld bij maakt. Jij zegt dat de mens Goddelijk wordt en er zelf een stukje van krijgt of wordt. Ik zeg dat je je daarmee klemvast zet in je vlees. Jij zegt dat je je daarmee vrij maakt en één met God. Dat maakt jou tot een natuurgodsdienstgelovige en natuurdogmaticus, of een Artikelgelovige en Artikeldogmaticus, of anders tot een Geest-

Wat hier mist, is dat een rechtvaardige houdt van de wet, en dat een rechtvaardige wetteloosheid haat.Terwijl wetteloze genadeclaimers als niet-wettische vervulden met de heilige Geest met jouw benadering vrij komen van de (bestraffing van de) wet. Maar het is ook de wet van Mozes om de naaste lief te hebben, en om het hart te besnijden, en om goed te doen aan de wees, de weduwe, en de verdrukte die gewond en beroofd aan de kant van de weg ligt. Zo geven wet en liefde dus een samenhang, en valt wie de wet houdt binnen de liefde, en wie niet in de liefde is, die valt onder de wet Romeinen

Ik denk dat je gelijk hebt. De vraag is of de jongeren willen wat God wil. En het antwoord gaat diep.

Ik overzie nu niet helemaal wie op welk punt volgens wie precies wat wil zeggen, maar volgens mij is het Woord de scheppende kracht van God, die vlees geworden is in Christus, en door Christus zelf wordt benoemd als zijnde gekomen in de wereld en geboren om van de waarheid getuigenis te geven. Wat weer overeenkomt met het geschreven woord, waarvan Hij de getuigenissen en bevestigingen en vervullingen geeft. Dat als feit accepterende, weet je dat God niet het Woord is, maar het meerdere dat gesproken heeft, en dat God niet de schepper is, maar het meerdere dat het Woord heeft doen spreken. Wat

Dat is een cirkelredenering die alleen maar voor de enkeling waarde heeft als hij veronderstelt en er in legt, dat zijn dynamische bevindelijkheid van een hogere orde is dan die van de anderen. Terwijl als hij dezelfde logica van toepassing verklaart bij allen op gelijke voet, en het liefst bij anderen meer dan bij hemzelf, hij ook bij allen moet onderzoeken wat daarvan en daarin van die hogere gezindheid getuigt, waarin iets van die alsdan inmiddels abstract bevonden eenheid schuilt. Of anders aangevlogen: de eenheid zit reeds in elk punt waarover de bijbel concreet spreekt. Mits je de t

Ja ik weet het, laat maar rusten. Ik had gehoopt dat je de wetmatigheid ervan had ingezien, aangezien jij het was die met een kromgetrokken formule op de proppen kwam.

Ik kan niet reageren op Alpha Nederland die deze trend steunt, en hier laat zien hoe ook de laatste 6 procent wordt uitgeleverd. Ik kan niet reageren op het willen zoeken van de 94% van de jeugd, want inhoudelijk gaat het om het ondersteunen van die laatste 6%. Ik kan niet reageren op de gesignaleerde zorgen bij ongelovigen, want die zorgen worden ook gedragen door de gelovige jongeren. Ik kan niet reageren aan jongeren, op aandacht voor de jongeren, want God spreekt de ouders aan, om jongeren tot zegen te zijn. Maar wat ik zeg, is dat Christus begon met te zuiveren, en h

Nee, daar begon het niet mee, want golven waren naar hun aard, kaatseffecten. Maar het begon ermee dat Max Planck als het ware een mitrailleur op het wateroppervlakte leegschoot, en toen begon te beredeneren dat een enkele plons (energie van één deeltje) een exacte naar de bedenker genoemde waarde moet zijn, die wordt benaderd door het gemiddelde van de ervaren en gemeten veranderde bewegingstoestand van het water als geheel. Wat een absurde voorstelling is, aangezien nergens in de gedachten een enkel deeltje of een enkele botsing of een enkele waarde van energie toegevoegd is. Maar toegevoegd

Wat van een vader, wil een vader overdragen aan zijn zoon? Is het niet een geestelijke zaak die hij wil overdragen, eerder dan een persoonlijke zaak? En is het niet de zoon die eerder zich identificeert naar de geest van de vader, dan naar wie de vader is als persoon? En is het niet juist een lastige periode van zelfreflectie en identificatie of anti-identificatie, als een zoon van hetzelfde en toch heel individueel en geheel anders zichzelf ontwikkelt? Zo bezien is ook wat wordt overgedragen van vader op zoon meer geest, dan persoonlijk. Dat dan ook persoonlijk precies dezelfde eigenscha

Is het niet eenvoudiger om te erkennen dat ons kennen en ons weten ten dele is? Want zeggen dat niet bestaat, omdat wij niet waarnemen is blasfemie tegen de natuur, waarin wijzelf getuige zijn dat wij licht en geluid en voelbaarheid, vooral niet waarnemen. Wij nemen slechts een fractie waar van wat waargenomen kan worden. Logica gebiedt, dan bij het onderkennen dat er geboorte is, dat wij duidelijk iets niet waarnemen dat er wel degelijk is. Blasfemie is geen sprake van als Mozes een tabernakel moet inrichten en als David een huis wil bouwen voor God. Maar God wijst er in die gevallen wel

Wat is geboren, heeft een ontstaansgrond dat niet bestaat, maar wel leeft. Dus is wat deed ontstaan ook bestaand, want anders zou het geen bestaan hebben kunnen veroorzaken. Wie wat wil, bestaat, en hij leeft en wordt een persoon genoemd, hoewel wat wordt gewild mogelijk niet bestaat of niet kan bestaan. Het kunnen realiseren wat wordt gewild, is een vorm van scheppen. Dat vereist een geest die wil, en een macht en kracht die dat realiseert. Dan is helder dat Johannes 1:3 beschrijft wat bestaat. Waarom schrijf je dan: ?