Tomega

Akkoord, maar ik zeg het op een veilige basis. De Lorentz kracht is ook draaiend evenals de melkzuur reacties en evenals de chemische vergelijkingen die Van 't Hof bloot legde continu ren heen en weer beweging te zijn, evenals de synthese reacties links spiegelend of rechts spiegelend zijn, evenals de eenvoudige botsing van twee snelheden is gebleken een spin te geven.

De wet van God is bij hun onrecht. Het gezag is bij hun een vorm van onrecht. Revolutie onderdrukken is bij hun onrecht. Wat ze zoeken, is buiten het recht. Dan hebben zij meer moeite met recht, dan met onrecht. Hun emotie is tegen onrecht, maar hun geest tegen recht.

Als we bij we tot twee tellen, en niet verder komen dat jij en ik, dan is de vraag of we wel tot drie kunnen tellen. Misschien buiten ons bereik. Om te weten hoe atomen spinnen, moeten we van 't Hof begrijpen en de energetische gevolgen van een botsing.

Incorrect. De waarheid is hard als steen, en als we de steen vatten, vergissen we ons ook niet. Dan splijten we de steen zonder problemen met chirurgische precisie, hoewel de hulpmiddelen zonder problemen uit het stenen tijdperk kunnen zijn. Dat een deeltje op twee plaatsen tegelijk wordt gedacht, is alleen maar omdat niet begrepen wordt dat een actie zonder preactie niet kan bestaan. Een deeltje dat beweegt = element van een botsing. Dus twee botsende olifanten vertegenwoordigen die ene olifanten energie, en hun gezamenlijke posities het veld dat we kwantumtechnisch kunnen duiden, hoewel we d

Als ik begrijp wat je bedoelt, kan ik bedoelen wat je begrijpt.

Hebben alles nog eens op een rijtje gezet, en kwamen uit bij het begin. Wie het brede beschouwt een vorm van tunneldenken te zijn, ontspoort gemakkelijk van waarheid in concreetheid tot oeverloos gebanjer in woeste grond en moeras. Misschien een idee om het smalle bloot te leggen in iets kleins? Want wie het kleine waardeert, wordt in het grote geleerd. En wie het kleine overziet, vergist en vergaloppeerd zich daarmee ook in het grote niet.

Waar liefde blijkt liefde te zijn en waar barmhartigheid blijkt barmhartigheid te zijn en waar goed blijkt goed te zijn, kan de conclusie zijn dat liefde liefde en barhartig barmhartig en goed goed is. Maar meestal gaat dan de interesse uit naar waar dat dan toch is. Dat heeft niets met liefde en barmhartig en goed te maken, maar is van een geheel andere aard en toon en strekking.

Vanwaar die conclusie? Is niet het rondgaan als een briesende leeuw, het levende bewijs, dat de duivel zich nog niet heeft onderworpen aan Christus? Waarom daaruit afleiden, dat de duivel meegaat? De boodschap is dat uiteindelijk heel de schepping en alle geesten, zich onderwerpen aan Christus. Ook de vijand wordt onderworpen, en zal zich buigen. Hebreeën 1:13 En tot welken der engelen heeft Hij ooit gezegd: Zit aan Mijn rechter hand, totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten? Psalm 72:8-9 En hij zal heersen van de zee tot aan de zee, en va

Logisch. Wat je presenteert als verheerlijkt, is in strijd met verderfelijk. Ook drugs die je de ervaring geven dat je kunt vliegen, kun je niet verderfelijk noemen. Tot je met een smak op je gezicht, en terug in de realiteit valt. De kunst lijkt me om te zien en te erkennen dat je ervaring van het mooie en schone en onbaatzuchtige, je iets leert van het waardevolle van het mooie en schone en onbaatzuchtige, zodat je die waarden vanaf die erkenning gaat waarderen en hooghouden. Op die manier haal je uit het waardevolle, het waardevolle. dat bevestigt dat waardevolle, waard

Ja; of anders wat het systeem altijd al in zich draagt als angst of besef of onbewust onderliggend gevoel, wordt eruit geknepen als het zover is, waardoor de bijna dood ervaring een zaak wordt van jezelf leren kennen. Maar dat is dan jezelf meer leren kennen, dan God leren kennen. Maar wel kan gelden dat God in jou daarin stem en plaats en positie krijgt. Maar wat van jou van God is, is van God en niet van jou. Dat is dus hetzelfde niveau als in tongen spreken en als visioenen zien. En daarvan zegt de Schrift: laat wat helder is en beduidingsvol worden beproefd op waarheid naar Schrift en getu

Als we het eens zijn over fundamentele kennis, is van toepassing dat de praktijk een gemeenschappelijke fundamentele pijler als gemene deler geeft. Tenzij je niet meer bedoelt dan de moraal, dan wordt het een ander en minder steekhoudend verhaal.

Ik denk, dat dat inzicht klopt, omdat het logisch een gevolg is van wat is. Ik bedoel daarmee dit: in een tijd dat het Woord wordt geloofd, is dat een moderne vorm van openbaring voor die tijd. In een tijd dat het Woord wordt verloochend maar in geestgesteldheden wordt geloofd, is dat een moderne vorm van openbaringen voor die tijd. In een tijd dat de moraal wordt onderdrukt, geeft dat uitingen in films en fantasieën als moderne vormen van moraal in die tijd. In een tijd dat niet wordt geloofd, geeft dat ongeloof moderne schijnopenbaringen voor die tijd. In elke tijd komt het gees

Neem een eenmaal ingebotste snelheid van vier in een onderling botsend systeem van 1 afstand per 1 tijd, (met een snelheid groter dan een of tweemaal afstand/tijd), dan is de per botsing afstandvoortschrijding 4/5, gevolgd door 8/5, gevolgd door 12/5, gevolgd door 16/5, en de tijdvoortschrijding 4/5x1/4=1/5, gevolgd door 2/5, gevolgd door 3/5, gevolgd door 4/5, En dan geeft de kolommenmethode met afstand boven tijd als resultante weer hoe 1 maal 4 stapsgewijs overgaat in 4 maal 1. Daardoor ontstaat meer begrip, hoe constantheid zich vormt uit meer beweging, maar ook hoe per slot van re

Ik begrijp niet wat je wilt betogen. Als Christus niet verzocht of beproefd is geweest, dan is Hij niet verzocht of beproefd geweest. Maar dat is Hij wel. Jouw Willibrord vertaling, doet voorkomen alsof Christus op de proef gesteld is, met uitzondering van de zonde, op dat punt is hij niet op de proef gesteld. Dat is een wel erg gebruikersvriendelijke versie. Want de Statenvertaling zegt dit: Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, doch zonder zonde. Dat wil zeggen dat Hij ook verzocht werd en ook beproefd werd en ook het te kwaad kreeg. Maar Hij zondigde niet. Zijn vo

Betreft Van der Zanden?

Hebreeën 2:17-18 Waarom Hij in alles den broederen moest gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en een getrouw Hogepriester zou zijn, in de dingen, die bij God te doen waren, om de zonden des volks te verzoenen. Want in hetgeen Hij Zelf, verzocht zijnde, geleden heeft, kan Hij dengenen, die verzocht worden, te hulp komen

Sorry TTC. Ik wilde teveel tegelijk en het was niet mijn bedoeling om afstand te creëren. Aan kritiek op de formule vooraf, gaat erkenning van je model en zelfs ook van de correctheid van de formule, maar dan niet in wiskundig of natuurkundig opzicht, maar wel in wetenschappelijk opzicht. Want als je jouw katalysatorformule gepaard doet gaan met een door jou gesteld postulaat, inhoudende dat de omloopsnelheid van geld altijd constant is, dan is dat wetenschappelijk niet te falsificeren. Integendeel, jouw formule bewijst dan de juistheid van het postulaat, zodat vanaf dan een monetaire relativi

Wie precies beweert dat, is geheel nieuw voor me. Tot het moment dat je er een hot-paper over schrijft en alle natuurkunde docenten de les over energie beginnen met deze natuurwettelijke vanzelfsprekendheid, voor het eerst gebruikt op Credible.nl, zul je het moeten doen met wat je ziet. Wat zie je? In een ruimtelijk voorgesteld plaatje zie je lichamen die op elkaar toekomen met twee bijbehorende vectoren die naar elkaar elkaar toewijzen. Je v-t diagram geeft hier een plaatje van de ruimte, en je x-t diagram een plaatje van de tijdruimte. En wat zie je voor ogen: de ruimte is niet ge

Prachtig voorbeeld van geconditioneerd denken. Een wetenschapper hoort met zo'n vraag te komen. Maar jij...? Ik ben geflabbergastreerd.. Stel je nu eens een puntbotsing voor; welke tijd denk je, waaruit die botsing resulteert? Hier slordig zijn, maakt dat je ineens met reizen in de tijd te maken krijgt..

Het schema these-antithese-synthese (letterlijk stelling-tegenstelling-samenstelling) is een type argumentatie dat begint met twee ogenschijnlijk tegengestelde proposities, de these en antithese. De tegenstelling wordt opgeheven in een propositie, de synthese. Gelukkig is de menselijke geest geschikt gemaakt om vrij te kiezen en te handelen met de beschikbare taalmiddelen. De vraag is dan wel hoe je die middelen concreet definieert en plaatst in het verband dat je ziet of nog leggen wilt.

Vind ik eng klinken. In de wereld is het licht van God gekomen, en de wereld heeft het niet begrepen. Dat licht is het leven, en dat leven is uit het Woord. Christus, die het Woord is, heeft getuigd van de waarheid, zoals eerder ook Johannes heeft getuigd van de waarheid, en die waarheid betreft het licht dat in de wereld gekomen is om de mens uit de duisternis te ontsluiten en in het licht op te nemen. De waarheid dient daarom de zoekende geest, zoals ook het licht de zoekende geest dient, zoals ook de weg van Christus de zoekende geest dient, zodat zelfs de meest geleerde kennisdragers

Het geval wil dat in de door ons besproken gevallen, sprake is van een beweging. Een beweging heeft als elke beweging een voorstelling met een afstand en een tijd. Vanuit de aard kan die beweging niet in de toekomst worden tegengesteld met een andere beweging, want ook die beweging wordt voorgesteld met een afstand en een tijd. En dat kun je ook eenvoudig hard maken, door je beweging voor te stellen in een x-t diagram. Nu zie je voor ogen dat twee bewegingen uiteraard beiden in het heden vallen, en de tijd delen als factor van gemeenschappelijkheid. Sterker nog, de wet van behoud van energie v

Ik zeg dat, omdat ik oprecht probeer er met jou uit te komen. Dat jij daar anders in staat, of het uit handen laat glippen is dan wel een beetje een domper. Maar suit yourself; je idee is prima en het staat iedereen vrij om wel of niet te antwoorden op de wijze die een ander wel of niet schikt.

Helder. Maar dat midden is dan relatief, aangezien het zoeken juist geen these of antithese bewerkt, terwijl meer these ook meer antithese geeft. In abstractie een plus tegenover een min, maar in hoeveelheid afhankelijk van de grootte van de lading. Meer van het een, geeft ook een diepere inbreuk en een grotere tegenkracht van het andere. Waarbij je ook moet meewegen, dat zowel these als antithese in het heden zijn, zodat een voorstelling als een tegenover, ondertussen nog steeds een spanningsveld in het heden geeft, met een los daarvan staand effect richting de toekomst.

Ik heb nergens geschreven dat dit mijn inzicht is. Je verdraait mijn woorden. Vriendelijk verzoek om dat niet te doen. Vermoeiend is dit. Als jij schrijft, dat: dan ben jij het die ermee moet rekenen, dat jou wordt voorgeworpen dat jij uitgaat van inzichten die niet beter of slechter zijn. en dat ik het ben die desondanks toch wil aantonen, dat inzichten beter of slechter zijn, zonder te kunnen accepteren dat ze anders zijn, zonder daar een ander waardeoordeel aan te koppelen. Ik geef eenvoudig een voorbeeld van een punt waarover een oordeel mogelijk is. Dan