Tomega

Dat is een merkwaardige voorstelling van zaken. Nu al mag je meeregeren in gebed, woord en daad. En de volmaakt gelovige, wordt reeds nu gediend door de engelen en van kracht voorzien door de heilige Geest van God, in welke Geest de heiligen zijn en de zeven geesten die voor de troon zijn van God. En dat alles is in een priesterdienst, die nu al vraagt om te doen waarop je voor alsdan hoopt. Dus hier en nu hopen op een regeren en priesterdienst alsdan, is tekort doen aan de macht en kracht van nu. Het verschil is, dat het nu tegelijk een kruisiging van je vlees is, terwijl ook het g

Wat wil je daarmee zeggen? De belijder rust op zijn belijden. Hij is zich gearriveerd in de waarheid. De begeestigde rust op de heilige Geest. Hij is gearriveerd in het eeuwige leven. De verbondene rust op het verbond. Hij is gearriveerd bij de troon van God. Toch zweert God tegen zulken, dat zij Zijn Rust niet in zullen gaan, en waarschuwt via Paulus om niet te bezwijken zoals het volk dat door God was bevrijd, bezweek en stierf in de woestijn. En het blijkt dat liefde meer is dan dankbaar gelovig weten en belijden, en meer is dan dankbaar gelovig vervuld zijn en voelen, en meer is dan dankb

Inderdaad, zo is het. Evenwicht door laissez-faire. En de moraal wijst een kortere route. (Stil liggen in de kracht van het niet aanwezige, die dus geestelijk moet zijn.) Die niettemin dezelfde drukwet inhoud moet geven. Wat niet elke deelnemer aanvoelt, zodat de daartoe gegeven wet en boodschappen hun plaats en toegevoegde waarde worden ontzegd, en verachtelijk terzijde geworpen.

Dat beschrijft heel mooi hoe belijdend gereformeerd en bevindelijk gereformeerd verschillend aanvliegen en hoe dat doorwerkt in hun aanschuiven aan het h. avondmaal. Maar de Schrift acht de mens tot meer complexiteit in staat. Zij zijn gered, die de Naam van Jezus belijden. Dat gaat over de eigen keuze voor God, die via Christus redt. En zij zijn gered, die worden wedergeboren. Dat gaat over de keuze van de Geest van God in de mens. En zij zijn gered, die staan in het verbond. Dat gaat over de plaats die God hen reeds heeft toebereid. Dat zijn drie wijzen van gered zijn, die ook drie

Klopt, als je kijkt naar een audiogolfsimulatie in een ballenbak, zie je inderdaad de middelste bal stil liggen. Niet omdat 'ie ingeklemd is, maar omdat de wet hem z'n plaats wijst.

Klopt inderdaad, maar ook doordat in ons denken geen conceptuele ruimte is voor een samengestelde snelheid die afneemt vanwege verminderde ruimte en tijd van een hogere snelheid in een systeemomgeving.

Klopt inderdaad, wat constant geworden is, heeft geen omloop meer nodig.

Als een wetmatigheid wordt blootgelegd, die verklaart waarom en hoe een toename van snelheid wordt opgevangen en geamortiseerd tot de systeemsnelheid, en bovendien de moraal wordt erkend die oproept om niet te versnellen, maar juist tegengesteld te handelen aan de neiging om mee te gaan met de flow oftewel de golfstuwingen, dan blijft voor de onzichtbare hand over om te beschrijven wat volgens de wet al geldt, namelijk dat een hogere prijs leidt tot een verminderde vraag en dus een lagere omloopsnelheid. Compensatie en eigenbelang zijn hier twee zijden van dezelfde gulden. Eigenlijk dezelfde z

Exact. Dat is de kern. De theorie heeft het opgelost. Maar, die theorie is gekromd, en is daardoor een geval van wishful thinking. En tegelijk heeft de moraal het opgelost. Maar die moraal is recht en trekt zich dus helemaal niets aan van kromme of gekromd gepresenteerde wetten. Dat doet de vraag rijzen wat nu eigenlijk precies is opgelost en of wat de besluitvorming daarover stelt, wel genoegzaam onderbouwd is. Ik zeg, dat je gelijk hebt dat de theorie een natuurwet van goed en kwaad en zwaar en licht en langzaam en sneller laat zien. Maar; ben je wel geïnteresseerd in die waarheid,

Carthago moet vallen, was een leugen en een boos opzet, tot de leugen waarheid werd en de opzet invulling gaf aan de integere bedoeling.

Heel goed, als ik begrijp wat jij bedoelt in mijn begrip. Definieer katalysator s.v.p. Want ik zie twee varianten die bij jou als een enantiomeer stereodeficiēnties lijken te geven. Dat wil zeggen, in mijn tekortschietend begrip. Zeg mij eens wat loef afsteken nu eigenlijk is. Want mij bekruipt het gevoel dat de waarheid niet leidend is, maar ik. Dat is dan in het kader van de smalle weg, erg breed genomen.

Ik zag geen verbindende dialoog, maar een verband dat loog. Dat vergat dat God een verbond maakte met goed en recht en waarheid. Niet vanwege de zin ervan, maar om te communiceren aan de rest, dat het kwaad zeer zeker weg wordt gepest. Zeg mij welke verbindende waarde je brengt, en ik zeg je wat dat zegt.

Dat was de moraal van goed en kwaad. Opdat de geesten worden beproeft op zichzelf, en niet op hun wapens. Ik weet niet hoe scherp je onderscheidt, maar technisch is dit reeds een andere discussie.

Het woord is een verzoeking, want het geeft iets dat niet komt van de verzochte.

De synthese zei bij zichzelf, wat maakt mij zo populair dat Jan en alleman daar kaas van maken kan? Was ik niet waardig genoeg bevonden, om een logisch onderdeel te zijn van iets groters? Dat zou mij toch normloos maken? Want slechts het gevolg van wat is en wat niet is, en daaruit voordeel trekt, dat ben ik. Of het volgt eruit

Op de schaal van verheffing, voel ik mij teneergeslagen.

Wie niet verklaart, is niet. Ook Einstein niet. Laat staan jij. Sorry, dat was laag. Einstein zat er verder naast.

De muis zei tot de olifant om zich weg te maken, wat vanuit zijn perspectief een futiel bagatelníveauhoudend kleinigheidje was.

Toen ik oprecht vroeg om te zien, was ik het alleen die werd gezien. Ik zie oprecht niet hoe ik daaraan ontsnap. De waarheid zou geen behoefte behoeven, maar slechts de behoeftigen vervullen.

Akkoord, vanaf de galerij van Statler en Waldorf ziet alles er overzichtelijker uit.

Alleen; wat hieraan is nu smal en wat is breed? Je basis lijkt me smaller, en je opzet breder.

Akkoord, maar ik zeg het op een veilige basis. De Lorentz kracht is ook draaiend evenals de melkzuur reacties en evenals de chemische vergelijkingen die Van 't Hof bloot legde continu ren heen en weer beweging te zijn, evenals de synthese reacties links spiegelend of rechts spiegelend zijn, evenals de eenvoudige botsing van twee snelheden is gebleken een spin te geven.

De wet van God is bij hun onrecht. Het gezag is bij hun een vorm van onrecht. Revolutie onderdrukken is bij hun onrecht. Wat ze zoeken, is buiten het recht. Dan hebben zij meer moeite met recht, dan met onrecht. Hun emotie is tegen onrecht, maar hun geest tegen recht.

Als we bij we tot twee tellen, en niet verder komen dat jij en ik, dan is de vraag of we wel tot drie kunnen tellen. Misschien buiten ons bereik. Om te weten hoe atomen spinnen, moeten we van 't Hof begrijpen en de energetische gevolgen van een botsing.

Incorrect. De waarheid is hard als steen, en als we de steen vatten, vergissen we ons ook niet. Dan splijten we de steen zonder problemen met chirurgische precisie, hoewel de hulpmiddelen zonder problemen uit het stenen tijdperk kunnen zijn. Dat een deeltje op twee plaatsen tegelijk wordt gedacht, is alleen maar omdat niet begrepen wordt dat een actie zonder preactie niet kan bestaan. Een deeltje dat beweegt = element van een botsing. Dus twee botsende olifanten vertegenwoordigen die ene olifanten energie, en hun gezamenlijke posities het veld dat we kwantumtechnisch kunnen duiden, hoewel we d