Tomega

Zodat als je beledigd bent, je wordt gescherpt om te doen waarvan je denkt dat het moreel moet en dat je dat ook kunt volhouden. Dat iemand daarbij op z'n teentjes wordt getrapt, is op die schaal onbetekenend; want immers: hij is niet in zonde geboren en is tot wel iets goeds in staat. Een dergelijk bastion van moraal en menszijn, zal zich vooral versterkt weten om te volharden in het goede, en des te meer wijken van kwade.

Als dat dan meegenomen is, dan zijn we versterkt en zien we iets nieuws onder de gesmolten horizon.

Wat is het doel van deze draad?

Alle drie waren zij vol van wijsheid en van de genade Gods, Toch worden ook zij hard aangepakt. Abraham doorstond te proef en was bereid zijn zoons leven te geven als God daarom vroeg, in het geloof dat God desondanks toch zou voorzien. David doorstond vele proeven van dalen van diepe duisternis in het geloof dat hij tot koning gezalfd was, en dus eens koning zou worden in Jeruzalem. Salomo doorstond vele proeven en won in wijsheid en genade bij God en de mensen. Zoals ook Abraham en David genade verkregen bij God en ook bij de mensen. Toch kreeg Abraham de straf dat Hagar met Ismaël weggestuu

Doe wat je doet, maar ga daar geen geestelijk label aan hangen. Want je verwacht niet van God wat je van jezelf verwacht. Abraham liet zien dat hij deed wat hij deed, en hij had er achteraf gezien beter aan gedaan om wat meer met geestelijke labels te werken bij wat hij gewoon doet.

Een paradigmashift geeft een nieuw perspectief aan het individu. Dat individu identificeert in zoverre zich niet meer met zijn oude perspectief, maar dat oude verwerpt hij, en hij omarmt het nieuwe perspectief. Kenmerkend is, dat het ene perspectief zich niet verstaat met het andere. In zoverre is totaal irrelevenant of dat door wijsheid, ervaring, katastrophe of het gezag van een vlotte spreker is. Relevant is, dat de geest zich sluit voor het een, zodat het andere niet meer tot die geest geraken kan. Daaruit volgt dat het terrein van paradigmashifte, voor de overstapper een glijbaan is

De mens is gemaakt om naast en met God te leven. De bloemen in de weide zijn nietigjes die ook juist daarom geen moeite en geen pijn hebben met de maaier, net zoals de maaier ook geen moeite en pijn heeft bij de vernietiging van de bloemen tot eer en verheerlijkt voedsel van zijn beesten. Maar die door jou nietige mensjes genoemd, slagen er wel in om God te trotseren en hem naar de kroon te steken. Die worden niet behandeld als nietige mensjes, maar als omverstoters van de heerlijkheid van de hemel en van de aarde. Maar niet in platte oppervlakkigheid. Eerst dwingt God de geesten die in d

Dat doet de mens zelf. Voor God is genoeg dat Hij zegt wat de mens moet doen. Maar toch doet de mens dan precies dat, waarvan de mens weet dat dat zijn leeftijd op aarde en in de hemel bekorten zal. Genocide, is het moedwillig trotseren van woorden van waarheid en leven, om daarmee hele volken in onherstelbare leugens en de eeuwige dood te storten. Geestelijke doden zijn er vele en mogelijk ook onder de mensen die je kent, en God ziet dat. Wat Hij opruimt, is aan Hem, Maar Hij heeft gezegd, dat zolang het Levende leeft, Hij eerst het Levende zal benaderen en tuchtigen, opdat er nog zoveel

De mens ziet en weegt en neemt beslissingen die binnen zijn eigen liefde en macht en maakbaarheid liggen. Maar God vraagt liefde en geloof, in de macht en de kracht van God en de hemelse heirscharen, die beschermen en bevechten wat gaat over recht en wet en geloof en liefde in God. In het veld van levenswegen en levensomstandigheden, overziet de mens niet altijd wat geestelijk is en een geestelijke benadering vraag, en wat gewoon op de weg ligt om te doen. Want de omstandigheden zijn niet altijd gepresenteerd als geestelijk of als geestelijk tegenover werelds. Dan iets roepen ove

Waar een wet mist of wordt gebroken c.q. verbogen, daar verliezen begrippen als waarheid en wetenschap en wijsheid en logica en recht hun betekenis. Zeg jij maar, welke wet je onderscheidt en inbrengt. De smalle weg ploetert vanuit de wet naar de genoemde begrippen, en de brede weg doet dat alles vrijuit, zonder wettige omgang ermee, en in wezen ook zonder ploeteren; Want de weg die gegaan moet worden om tot invulling en vervulling van die begrippen te komen, wordt niet gegaan.

Begin nou eerst wat ik zeg op de letter te lezen, dan lees je dat er staat: zeg niet. Dus Abrahams kindschap helpt ze niet. Maar, staat er dan, breng vruchten der bekering voort. De tollenaar die zich bekeerde, had veel te doen. Maar de farizeeër krabt zich eens achter zijn oor, want hij is rechtvaardig en een kind van Abraham. Hij zou niet weten waar te beginnen, want bekeerd en gearriveerd was 'ie al. En lees dan die bijbelteksten eens, voor je die als onderbouwing inbrengt, want je maakt er nu een zootje van.

Of het daar over gaat, is afhankelijk van wat je toestaat als mogelijkheden. je zou dus de mogelijkheid kunnen toestaan, dat het ultieme antwoord, naast antwoord, ook logisch, en samenhangend moet zijn. Of anders gezegd: het antwoord bevredigt wel de mens, maar niet vraag- en probleemstelling,

Dus weet je dat in de waarheid van de een, ook de waarheid van de ander besloten, geformuleerd, en beschreven moet zijn, om te voorkomen dat je de verbinding mist, en het van logica een mystieke aangelegenheid wordt. De harmonie van één alleen, kan niet bestaan, want dat botst met wat er is. Dus is elke harmonie per definitie een zaak van confrontatie en afstemmend beïnvloed worden door elkaar. En dat kan natuurlijk uitsluitend als de afstemming wettig of in toegenegenheid gebeurt, wat bij conflicterende belangen niet aan de orde is, doordat daar macht en heerszucht en begeerte en onwillige ko

Als de zon schijnt over goed en kwaad en rijk en arm in gelijke mate, wil dat niet zeggen, dat de nacht niet vallen zal. En ook het kwaad van oordeel en eindtijd, zal (in zekere mate) de goeden met de slechten treffen. Lucas 3:7-9 Hij zeide dan tot de scharen, die uitkwamen, om van hem gedoopt te worden: Gij adderengebroedsels, wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn? Brengt dan vruchten voort der bekering waardig;10 en begint niet te zeggen bij uzelven: Wij hebben Abraham tot een vader; want ik zeg u, dat God zelfs uit deze stenen Abraham kinderen kan verwekk

Verlangen om naar de zon te vliegen, maakt je nog geen Icarus. Denken is in vrijheid. De realiteit denken, en dan gaan zijn, is in strijd met de wet van behoud van energie: je blijft behouden wat je bent, en alleen God kan dat veranderen. Geslachtverandering kan niet. Wat er gebeurt is een denkbeeldige werkelijkheid met geweld opleggen aan de daarvan afwijkende werkelijkheid, die ook vloekt met de denkbeeldige werkelijkheid. Als een koning die zijn lakei gebiedt om vanaf nu grasetend te zijn.

Als het mensen helpt om geen misdrijven (meer) te begaan, of anderen kwaad te doen dan vind ik dat dikke prima. De moderne mens heeft geen behoefte om God recht te doen, maar leeft voor de welbevinding van het moment. Zonder te weten wat een misdrijf eigenlijk is, of wanneer hij kwaad doet aan een ander. Maar misdrijven tegen God zijn O.K., en Hij geldt niet als een ander, die jij geen kwaad mag doen.

Het begint met de wet, en de waarneming wat die wet doet met de omgeving. En daaruit volgt dwingend wat er volgt. Dat is heel wat anders dan beginnen met de wonderlijke verbeeldingen en mysterieuze onbegrepenheden in gebeurtenissen, en daar wetten bij gaan zoeken. Logica begint bij A en ploetert dan naar B. Het einde is niet benodigd, want de logica biedt genoegzaam alle eindigheden in het heden. En het einde ligt daarin reeds besloten. Maar waar de mens niet leeft in het heden, maar in een gefantaseerde schijnwereld van zijn waar niets is, heeft de mens geen toegang tot het heden. Hij heeft g

De crux bij onbewogen waarnemers, is dat zij slechts kunnen waarnemen met en in botsgebeurtenissen. Want wat voorbij gaat, kan slechts worden waargenomen als er een moment van meten wordt gemaakt. Dat is per definitie een botsmoment, en een tijdwaarneming vraagt dus om een impulsbepaling. Daar blijven zelfs de wijzersubstituties van een atoomklok niet onbewogen bij. Maar de waarnemer blijft hieronder onbewogen, wat ook geen wonder is als je bedenkt dat die waarnemer zelfs onverstoorbaar blijft als één lichaam gelijktijdig op meer plaatsen kan zijn in kracht en verschijning. Wat dan wel weer po

Dat is maar net hoe moeilijk je het jezelf wilt maken. Want het woord is de wet en de spiegel, en dat woord kan worden gehoord en worden bewaard, om mee te nemen als waarde of als norm of als mee te wegen omstandigheid. Dat woord of die wet of die spiegel is in zichzelf eenvoudig en scherp omlijnd of afgetekend. Pas wanneer dat woord geen gezag heeft of wanneer de mens zich andere gedachten en wensen gaat zitten maken, wordt het onoverzichtelijk en lastig en niet compatible met onze realiteit. Dat is echter niet omdat het niet genoegzaam te onderscheiden is, maar omdat de mens het niet goed ge

Toch wel. Dat wat zich vandaag de dag presenteert als iets in een verkeerd lichaam, was altijd al iets in een lichaam dat daarvoor vrijwillig koos. De mens begeert wat hij niet is en heeft, en dat begeren kan niemand hem verbieden. Maar heden ten dage kan hij zijn begeerte opeisen, want de begeerte wordt gezien als zijn hogere staat van zijn. Want als iemand zich rijk voelt, maar niet de kenmerken van rijkdom, dan is een kapitaalinjectie nodig. Dat is nodig om lichamelijke ontwikkelingen te stoppen die later weer terug gedraaid moeten worden. Wat maakt dat de gees

De een legt al het vuil bij God voor Gods troon en verbetert zich in niets. De ander heeft berouw en bekeert zich, en zondigt niet weer. Wat je in deze wereld brengt, is wat je vader je heeft bijgebracht. De vraag is dus of je een aardje naar je vaartje hebt.

Dit is stom gewets. Als je niet weet waarom die worden gegeven, of te dom bent om het te snappen, begin er dan ook niet over. Waarom stom gezwets? Op welke basis en onderbouwing en op wiens gezag? Laat maar zien dat jij niet te dom bent om het te snappen, als je erover begint te spreken. Dat mensen het met alles en iedereen doen, inclusief familie, kinderen, en beesten is van alle tijden. Het wordt pas stom als die mensen daarin lijnen gaan leggen van hogere waarden, die het verderfelijke en onnatuurlijke verheffen als norm, die door iedereen geaccepteerd moet worden, en tegelijk het

Het wordt relevant als er iets van waarheid in schuilt. Dat is zelfdragend en hoeft niet drijvend gehouden te worden door iemand. Wat iemand vindt, is slechts een mening en een persoonlijk perspectief. Dat zinkt weg als inhoudelijke ballast. Tenzij iemand gezag heeft of krijgt. Maar dat zie je in deze tijd helaas vooral gebeuren bij de onnadenkenden.

Want wij zien nu door een spiegel in eene duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten deele, maar alsdan zal ik kennen gelijk ook ik gekend ben. I Cor. 13 : 12. De spiegel, dat is de wet. En de rede achter de wet is duister. Duisternis wordt doorbroken door licht. Dat is het licht, waarvan wordt gesproken, dat de wereld het niet heeft begrepen, zoals Johannes de Doper zegt, en dat het woord is gekomen om van dat licht getuigenis te brengen, zoals de Heere van zichzelf zegt. Dus is de rede in het woord, en in het woord is de wet, en in de wet krijg j

Hoe zou relevant zijn wat een individu beter lijkt? Waarheid dient en zoekt zichzelf en haar kinderen waarderen en eren haar. Dat gepraat over een geest of mens of ziel die zich mannetje of vrouwtje voelt is kinderachtig op een manier die niet past bij kinderen, maar bij zwakke geesten. Want een geest of mens of ziel, is vrij om zich te voelen naar gelang z'n fantasieën alle kanten opgaan. Logica brengt je op zekerheden die men waarheid noemt, en de geestelijke vrijheid brengt je op fantasieën die men verbeelding noemt. Dat is onbeperkt en kan ongeremd, zolang het blijft in de eigen kaders,