Mcmadtasty

welke post? Er is geen vijand, er is slechts geloof dat er een vijand is, waardoor de vijand slechts in de mens zelf leeft. Zoals jij de voeding bent in de beleving van het 'kwaad' van de moslim, verwordt de moslim het 'kwaad' voor jou. En dat gebeurd door niet weg te kijken, door je niet op je zelf te focussen, wat jij wilt, maar door er op te focussen hoe een doet en wat een ander wil, doe je precies hetzelfde als die ander, vanuit het 'goede' dat jij voor ogen hebt, wat verschilt van 'het goede' dat die ander voor ogen heeft. Zoals ik het op jou projecteer, is van

Het gaat niet om die andere werkelijkheid te kennen, maar om te erkennen dat we beperkt zijn, dat we niet alles weten en dat wat we denken te weten wel eens heel anders zou kunnen zijn. Dat wetenschap slechts een geloof is van de beperking van de mogelijkheden en het kunnen, waarin onmogelijkheden als mogelijkheden niet te bevatten zijn.

Wanneer de werkelijkheid werkelijk is wat wij ervaren, is wetenschap gegrond. Jouw verhaal rondom de uitdijing van het heelal, geldt als waar, mits de werkelijkheid is wat wij denken dat het is. (stel bijvoorbeeld afstand bestaat in werkelijkheid,anders dan wij ervaren, niet.)

Ik ga het proberen uit te leggen aan de hand van je voorbeeld. Er is geconstateerd dat er iets met het heelal gebeurd wat wij mensen interpreteren als een versnelde uitdijing. Aan deze interpretatie liggen aannames ten grondslag,waar we ons niet bewust van zijn. Wij mensen gaan onbewust in basis van iets uit. Stel alles in het universum wordt evenredig kleiner,met uitzondering van het universum zelf. Dan lijkt het alsof het universum uitdijt, omdat het niet te bevatten is dat alles evenredig kleiner wordt, echter toch als onveranderd waargenomen wordt. Een vooringenomen aanname als all

@Appie B je het als bekrompen opvat wil ik wel proberen uit te leggen waarom ik dit stel. voor mij staat wetenschap gelijk aan geloof. Wetenschap is voor mij gebaseerd op het geloof in logica van argumentatie in het tastbare, geloof in het ontastbare. Daarmee wil ik niet zeggen dat wetenschap of geloof op onzin is gebaseerd, maar meer als een beperking geldt die wij mensen hebben. Dat wat is lijkt zich te vormen naar wat wij mensen kunnen bevatten. We beschouwen de de werkelijkheid naar ons bevattingsvermogen. Het deel van wetenschap, het kunnen bevatten en beargumenteren van 'wat is' is

@Appie B hoezo denk je dat?

Evolutie theorie is leuk en grappig, het probleem ermee is dat nog nooit iemand een aap een mens heeft zien baren, of een reptiel een zoogdier, zoals ook ikzelf nog nooit God heeft gezien. het enige wat rest is geloof

Wat je geloof zegt niet te doe,doe je dus wel.

Is dat wat je rondom jou observeert de dwaalleer van valse profeten?

Wat ben je aan het doen dan?

Wanneer je me zou begrijpen zou je beseffen dat de gepleegde daden voorkomen uit dergelijke uitspraken zoals jij ze stelt. en zoals moslims geen omgang mogen hebben met Joden en christenen,zo mogen christenen dus geen omgang hebben met moslims,volgens jou en zou je misschien zelfs met mij niet mogen spreken omdat mijn interpretatie van het geschreven woord anders is dan de jouwe,wanneer je in de leer wilt blijven. Maar welke leer gaat het over. Over de leer of de interpretatie van die leer, zoals een ieder van ons zelf beoordeeld wat de ware leer is, in de veronderstelling het te begri

Moslims? welke moslims, alle moslims? Door de term moslim te gebruiken generaliseer je. niet alle moslims en wanneer het niet alle moslims zijn, welke waarde heeft de term moslim dan nog in het geheel? Het zijn mensen die andere mensen iets aandoen, kleur, afkomst en geloof heeft daar niets mee te maken. Het denken dat het moslims zijn, dat het de islam is leidt tot een veroordeling van personen die volledig buiten het gebeuren staan. Je sprak eerder over gelijkheid van man en vrouw, Geldt deze gelijkheid ook voor een moslim manen een christen vrouw of een christen man en een moslim vrouw?

Het is de verdeeldheid die je creëert met je woordkeuze, waarbij het een moslim is en een christen. Volk tegen volk,terwijl er slechts sprake is van een handvol individuen. mensen die toevallig ergens toebehoren waarin een duidelijk verschil wordt gelegd. Het wordt daarmee niet meer een strijd tegen die individuen, maar een strijd tegen dat wat zij vertegenwoordigen. Een strijd waarin 'het mens zijn' niet meer telt, maar slechts wat aangehangen wordt. en zonder iemand als mens te kennen wordt deze veroordeeld omdat deze als moslim of als christen wordt gezien. Kleur,afkomst en geloof bepa

wow, alle christelijke vluchtelingen en alle moslim vluchtelingen? Welk gevolg kent het generaliseren? Besef da het hier om mensen gaat,waarbij sommige mensen eenislamitisch geloof hebben en anderen weer een christelijk geloof. Dat dit echter nooit leidt tot iets wat veelal gedacht wordt, nl dat ze het zijn. Het zijn en blijven mensen ,ten alle tijde.

Het is een kunst om de ene wil naast de ander te kunnen laten bestaan en erin vrede mee te leven. Heb jij Mohammed dit horen zeggen, of is het de interpretatie van een ander die je hebt gehoord?

Wanneer hetgeen wat Mohammed zei als cynisch leest, is de boodschap gelijk aan die van Jezus. Wanneer je namelijk denkt te moeten handelen een misstap van de ander,zul je voor een ieder een 'gepaste reactie"in de vorm van een straf moeten bedenken moeten bedenken. het is slechts maar een idee dat vrijheidsberoving een humaner middel is dan een lijfstraf.

De mens heeft naar mijn idee de rare eigenschap iets als het zijne te beschouwen. Je hebt slechts een vrije wil, wanneer je beseft dat je een vrije wil hebt en dat niets dit ongedaan kan maken. Zo ook niet de vrije wil van een ander. Daarvoor hoef je dus niet op te staan tegen de islamisering van Europa. Er is geen wij, die de lichten uit draait om de moslims te behagen en niet te kwetsen. er heerst onder sommigen slechts een oordeel dat het "het juiste" is om te doen. Je hebt echter de vrije wil om het licht aan te laten. In een ieder van die tientallen landen z

Er is noch Mohammed, Noch Christus die met een scepter zwaait. Er zijn slechts mensen die van oordeel zijn uit hun naam met de scepter te zwaaien. Ik leef misschien wel volgens de middeleeuwen, Wiens scepter zegt dat het niet toegestaan is, wie ben jij om dat te bepalen.heeft een ieder niet een vrije wil? Of beperkt zich die vrije wil tot het goede. Wat is goed, in wiens ogen? Wie oordeelt? Waarin verschil je met een moslim wiens oordeel is dat het westerse het kwaad vertolkt en er een andere leefwijze nagestreefd dient te worden?Is het niet hetzelfde oordeel dat "zij" "fout" zij

Slechts een oordeel,van waaruit een handelen kan ontstaan dat het beetje "hulp" gaat bieden

Het gaat allemaal over oordelen. De vrijheid van meningsuiting is gebonden aan of iemand van oordeel is of iemand wel of niet mag zeggen wat hij of zij wil.De vrijheid verdwijnt wanneer iemand actie gaat ondernemen, wanneer deze oordeelt dat iemand iets zegt wat niet mag. De strijd ontstaat bij het oordeel, niet bij het uitgesprokene. De gelijkheid van man en vrouw bestaat slechts bij een oordeel dat een man en een vrouw gelijk zijn, zoals ook slechts bij oordeel bestaat dat man en vrouw ongelijk zijn. De situatie omtrent geschil man en vrouw vormt zich slechts naar oordeel.

Ik meen te begrijpen dat jij in Jezus de ideale mens zag.

Is het bestaan van een voorbeeld van de ideale mens geen oordeel en tevens een beoordeling van de imperfecte mens? De uitvoering verschilt van elkaar, de strijd komt vanuit dezelfde bron

Ik zie het als een innerlijke strijd vanuit het oordeel van bestaan van goed en kwaad. Zoals jij je pen oppakt om te strijden,vanuit je oordeel, neemt een ander het zwaard om mensen op te blazen, die misschien binnen het oordeel niet onschuldig zijn. Niet de mensen zijn redenen om te tegen te strijden, de strijd ontstaat vanuit het oordeel over het zijn van goed en kwaad. Bij het neerzetten van een Christ4,scheidt je je af van het geheel,de eenheid waarin de islam automatisch de tegenpool wordt en de moslim automatisch de tegenstander en wordt er een voedingsbodem voor de strijd gecreëe

Gaat dit over die anderen, of over onszelf? Hoe zijn wij, mensen, wanneer wij denken dat een ander 'niet goed' is?, Hoe willen wij,mensen, anderen zo graag vormen naar het beeld, wat voor ons 'juist' lijkt. En hoe proberen we anderen te overtuigen van ons gelijk, opdat zij veranderen? Is het niet een eeuwige strijd die wij, mensen, voeren tegen al dat wat wij al niet goed beschouwen, tot bloedens toe? Zijn de woorden die in Johannes geschreven staan dan misschien niet bedoeld om ons tegen onszelf te beschermen, tegen ons oordeel en de gevolgen daarvan, opdat wij niet naar ons eigen oord

De Maya's voorspelden de einde der tijden op 21 december 2012. Voor velen geldt echter "er is niets gebeurd". In hoeverre geldt een eindtijd voor het collectief/ is het misschien een individueel gebeuren? Voor veelmensen lijkt de wereld nog de wereld te zijn van zo'n 30 jaar geleden, anderen ontdekken wijsheden die 30 jaar geleden uitgesproken zijn en ziende wereld heel anders. Een eindtijd, zoals bedoeld ligt volgens mij niet in een collectief gebeuren, maar in een individuele ontwikkeling waarin iemand besluit te stoppen met het oude en zich openstelt voor het nieuwe. Iets wat iede