Mcmadtasty

Dat ontken ik ook niet,ik zou het alleen kunnen ontkennen wanneer ik erbij was geweest en precies kon vertellen wat er gebeurd is. Misschien is het verhaal wel geïnspireerd door de holocaust en is dit werkelijkheids-facet gemodelleerd door de schrijver, is het bidden vervangen door het zingen De leeuw door de Duitser met zijn geweer in aanslag en de christen voor de jood. Niet alles is onwerkelijk.

In tegenstelling tot wat je denkt,denk ik niet dat de film volledig verzonnen is. De verhaallijn kan volledig verzonnen zijn. Om een film realistisch te laten lijken worden er facetten uit de werkelijkheid geplukt om van daaruit een verhaal op te bouwen. Dus ook al klopt de verhaallijn niet, facetten waaruit de verhaallijn is opgebouwd zijn veelal wel echt gecombineerd met de fantasie van de schrijver.

Verder dan dit was ik ook niet van plan te gaan, duidelijker kan ik niet zijn en het helpt om even terug te komen in het hier en nu.

Zoals ik al zei, verblind door je oordeel, het zijn niet je opmerkingen die me raken of die mij laten janken, Het is de herbeleving van de situatie die ik beschreef want naast het inbeelden voel ik een dergelijke situatie in mijn hele wezen. ik heb het niet over het voelen van machteloosheid naar jou toe, ik heb het over de situatie, waar ik weer midden inzat op het moment dat ik het schreef. En ik doe het met liefde om je duidelijk te maken dat wat je zegt nergens op slaat. het beeld wat je hebt gevormd na mijn antwoord van het zingen totaal uit het verband is gerukt. Zoals

Ik zal je vertellen waar ik aan dacht toen je mij de vraag stelde"wat zou je doen als iemand die je liefhebt met de dood bedreigt wordt" Ik dacht terug aan het laatste ziekmakende scenario die ik me voorstelde. Wat zou ik doen wanneer ik ineen afgesloten ruimte zat met 5 gewapende mannen, die van plan zijn mij en mijn kinderen te vermoorden. Waarbij aan mij de keuze wordt voorgelegd welk van mijn kinderen het eerst zou moeten sterven;. Niets in waartoe ik in staat ben zal leiden dat we zullen sterven en in alles wat ik zou kunnen doen is zingen het juiste om te doen. Je hebt werke

Zoveel fictie is het niet, want hoeveel soortgelijke gevallen zijn er niet geweest, waarin mensen de dood in de ogen keken en in plaats van zichzelf te redden gewoon in gebed gingen, hun lot omarmden. Het zingen in de film heeft diepe indruk op mij gemaakt, mogelijk is het mijn manier van het hebben van de kracht om mijn lot te omarmen.

Ik ben kwetsbaar, dat is iets anders dan strafbaar. Men kan me opsluiten, martelen en uiteindelijk doden. Men kan mij allerlei vormen van geweld aandoen, kwetsen en het leven moeilijk maken, maar niet straffen zolang ik ervan overtuigd ben het juiste te doen. En zoals ik al eerder beweerd heb, de menselijke wetten,de juridische wetten hebben alleen maar betrekking op hen die de wet stellen. Zij zijn de enigen die gehoor dienen te geven aan deze wetten waarmee ze iedereen aan deze wetten moeten onderwerpen. in welke vorm wordt de de maatschappij beschermt? Vaak is de strafmaatreg

Mijn reactie is serieus. ik weet niet of je die film kent waar ik het over had. Ik weet de titel niet,volgens mij is het een film uit de jaren 60. Ga, wanneer je er zin in zou hebben, die film eens bekijken en probeer te begrijpen waarom christenen stonden te zingen terwijl ze verorbert werden door leeuwen. Wanneer ze der kracht van God kregen om dat te doen, had God hun dan niet de kracht kunnen geven onaantastbaar te zijn voorde leeuwen? Of was het misschien dat god hen de kracht gaf te zingen, omdat het het enige juiste was om te doen? Dat wat ik stel als waarom het het

Zoals jij in mijn optiek je in alle onschuld waant. De vergeving ten opzichte van jouw uitlatingen hebben betrekking op het veroordelen,zonder die veroordeling zou vergeving van jou overbodig zijn en is het slechts God die hoeft te vergeven. Je wilt niet weten hoeveel dergelijke scenario's ik al heb doorgenomen, waar ik ziek van werd. Het enige juiste wat ik zou kunnen doen, is het voorbeeld volgen uit een oude film over Nero ende christenvervolging, waarin christenen voor de leeuwen werden geworpen en 'in plaats van zich tegen de leeuwen gingen verweren, ginge

Da's toch wel vrij ernstig. Op die manier kan ik slechts voorkomen dat iemand veroordeeld wordt,waarbij anderen zich tegoed doen aan vergeldingsdrang wat slechts tot hetzelfde leidt. Het gaat niet om de moordenaar te beschermen, het gaat om de wereld te beschermen tegen veroordeling.

Je uitlatingen ten opzichte van moordenaars kennen geen vergeving, slechts veroordeling en de drang tot vergelding. boeten zou ik wanneer ik geen vergeving zou kennen. Vergeving heb ik ervaren door liefdevol te worden aanvaard. Echter deze liefde kon ik pas voelen,nadat ik mezelf had vergeven. Wat mij trouwens duidelijk maakte dat afwezigheid van liefde veelal verbonden is aan veroordeling.

Ik zie heel goed dat er moorden gepleegd worden, echter veroordeel ik niet de moord op zich, maar dat wat de aanleiding geeft om te moorden. Iemand die een moord pleegt is voor mij gelijk aan iemand die een brood bakt, waarbij de actie slechts een doel geldt. Waarin een menigeen een moordenaar als een monster ziet die zich niet aan de wet houdt (door de mens opgestelde wetten,waarin bepaald wordt wat wel en niet mag) zie ik iemand die probeert zijn doel op een bepaalde manier te bereiken. Menselijke wetten trachten te bepalen wat juist of onjuist is, echter dit staat gelijk aan een eerder

In balans leven met de natuur, wereldvrede, waarbij vrede meer omvat dan het laten zwijgen van wapens, Een wereld (dus geen verschillende landen. continenten nationaliteiten), volledige gelijkwaardigheid, gelijkgesteldheid tussen mensen. een wereld vrij van de anders dan door de natuur gestelde verplichtingen.

Vergeven is iets anders dan vergeten. Vergeven is het wegnemen van de schuldlast die iemand meedraagt.Dus wanneer beweerd wordt dat een moordenaar gestraft dient te worden omdat hij een schuldlast heeft, treft deze schuldlast mij eveneens. Vergeten is niet herinneren aan. En herinneren doe ik dagelijks. De meeste mensen komen niet aan zelfveroordeling toe, omdat ze denken gemachtigd te zijn te oordelen. Ik hoop ook niet voor de mensheid dat het noodzakelijk is om tot inzicht te komen. Jouw beeld van moordenaar is waarschijnlijk dat het een geboren iets is, Dat

Ik heb niet altijd met dit inzicht geleefd, dus ja in die tijd dat ik macht lied gelden, jaloezie wist te kweken, haat wist te voeden, vroeg om vergelding en respectloos was staat medeverantwoordelijkheid haaks op datgene wat ik nu verkondig. Neemt echter niet weg dat het niet altijd zo was, dus ondanks dat ik nu probeerhet anders te doen, het neemt niet weg wat ik gedaan heb en blijft die medeverantwoordelijkheid bestaan. Ben ik tegen straffen omdat ik anders ook gestraft wordt? Straffen verandert niets, het leidt niet tot veranderring. Wanneer straffen een oplossingzou zijn, zou het

mijn realiteit van elke dag Hoop hebben alleen is niet genoeg, hoop en geloof kunnen dan inderdaad omslaan in wanhoop en ongeloof. Dat wat er ontbreekt in zo'n scenario is vertrouwen. Geloof en vertrouwen hebben gaat voorbij aan de macht hebben. Uiteindelijk is mijn geloof ook slechts een geloof en onderscheidt het zich slechts inhoudelijk aan wat anderen geloven. Mijn geloof stelt mij echter niet instaat mijzelf te ontslaan van enige verantwoordelijkheid. in tegenstelling tot dat dwingt het mij verantwoordelijheid ( de vaardigheid te reageren) te nemen op de ma

Ik ben mede verantwoordelijk. Ik zeg niet tegen iemand dat hij moet gaan moorden, echter maak ik wel deel uit voor het creëren van die motieven. Maar ja,ik ben dan ook iemand(één van de weinigen) die de 10 geboden interpreteert als onmogelijkheden. Het geloof hebben ineen wereld/werkelijkheid waarin het"gij zult niet doden" als onmogelijkheid. Wanneer mijn geloof op waarheid zou berusten, zou dat betekenen dat een werkelijkheid als deze het gebod zou gelden van "gij zult doden" Wat ook zou betekenen dat er oorzakelijke oorsprong zou zijn voor beide werkelijkheden. En ik weet dat

Is Dat wat is niet datgene wat voorkomt uit het ongeloof? Is de tendens wat als normaal beschouwd wordt niet het geloof en wanneer je het geloof verandert, verandert dat dan ook niet de tendens? Wanneer ik in staat ben te veranderen en tot inkeer kom, wat is er zo bijzonder en uniek aan mij waardoor anderen dat niet zouden kunnen?

Door zelf aan de basis te staan van een wereld, waarin macht, jaloezie, rijkdom, haat, vergelding en respectloosheid niet bestaan. Door alles in je eigen gedrag en denken te veranderen wat verbonden is met deze motieven, zodat het geen invloed heeft op de ander en de ander daardoor geen invloed heeft op jezelf.

Ik voel me verontwaardigd, iets wat leidt dat ik geneigd ben te handelen op een impulsieve manier. Vanuit die impulsieve manier ben ik zelf in staat te moorden. Wat maakt mij beter of slechter dan die ander die wil moorden? Wat zijn de motieven veelal om te moorden? Macht, rijkdom, haat, vergelding, jaloezie, respectloosheid Welk van deze motieven neem je weg/ laat je niet meer bestaan?

"Denk ik niet" staat gelijk aan ongeloof. "zoiets zou op een mirakel lijken waar amper iemand geloof zou aan hechten." is het af laten hangen van een ander. goh, waar komt die onmacht toch vandaan?

De neiging om iemand te straffen komt vanuit het negatief beleven van een actie, waarbij er verontwaardiging is. Wanneer iemand iemand anders vermoord, kan niets die verontwaardiging bij wegnemen,noch ben ik in staat, in de wereld zoals deze is, iemand ervan te weerhouden iemand te vermoorden,wil ik niet zelf die verontwaardiging bij een ander laten bestaan. Het alternatief voor het straffen is het motief voor het moorden proberen weg te nemen en andere keuzemogelijkheden te creëren.

Het bovenstaande is voor mij vaag en verwarrend. "Een grote eenwording" simuleert dat er een eenheid ontstaat, die ontbreekt. Er is naar mijn idee altijd sprake van een eenheid.Zelfs deze wereld vol verdeeldheid vormt een eenheid wat resulteert in de weergave van de realiteit. Wat beschouwd wordt als disharmonie in deze wereld is in werkelijkheid een harmonieus gebeuren, zichtbaar doordat het zich blijft herhalen. Slechts door het veranderen van ons eigen gedrag, ontplooien we mogelijkheden tot het vormen van een ander harmonieus gebeuren. Welk gedrag leidt tot deze harmonie, wat doe je

Ben ik het met je eens. Straffen vindt ik een afschuwelijk iets.Het verwijst veelal alleen maar naar de ander zonderde eigen betrokkenheid erin te beschouwen. Wanneer het namelijk niet leidt tot verandering, is het slechts het opleggen van de wil op een gewelddadige manier.

Wanneer je dit stelt, is het alsof er een democratisch iets is, waar we voor een bepaald gedrag zouden kunnen kiezen,waarin een algemeen geldende gedragscode zou heersen. Je mag het helemaal zelf weten. Wat jij wilt, je hebt tenslotte een vrije wil, wat betekent dat je zelf mag kiezen uit de mogelijkheden die er zijn. Welk gedrag een ieder zal kiezen, wordt zichtbaar in de eindtijd, waarbij je kunt blijven kiezen, het dominante gedrag te volgen, of dat te kiezen wat jezelf wilt. Niemand kan die keuze voor de ander maken, omdat we allen, een ieder op zijn eigen manier streven naar li