TTC

Beetje de kluts kwijt, zo lijkt wel.

Er zijn lokale en globale bifurcaties, bij lokale bifurcaties verandert de stabiliteit rond een evenwichtspunt of -traject.

Dat hoort tot mystieke belevingen Sjako, van een andere orde.

Sommigen noemen het sluipwegen, anderen denksporen.

Workshop afgerond met als ezelsbruggetje 3F4B5G, wat niets te maken heeft met algoritmen die systemen doen draaien op een manier dat we er nog amper wegwijs uit raken.

Soms denkend dat een aantal WOIII gaat missen, apart alleszins.

Het denken leent zich om te analyseren, zien doen we met ons hart.

Het panarchisme als filosofische stroming leent zich om helder te maken wat memetica precies wil zeggen, maar finaal betekenisloos door alle wereldbeelden die in praktijk door elkaar heen lopen.

Net omwille van de toepassing kan biflatie als onpersoonlijke katalysator misschien niet eens bewust naar de achtergrond verdreven worden, mogelijk gemaakt door systeemconfiguraties waarin paradoxen en/of anomalieën die de normaal vorm geven zich kunnen nestelen. Vanuit die optiek kan biflatie aangewend worden voor fundamenteel onderzoek, om op basis van logische argumentatie een aantal gehanteerde logica’s in vraag te stellen. Dit maakt termen zoals niet-monotone logica en/of paraconsistente logica niet ongebruikelijk. In deze zin is biflatie een hulpmiddel voor analyse, het zegt echter niets

Zelfs al zou je weten langs welke kan debet en credit staan, een paradigma waarin een reeks paradoxen de normaal vorm geven is, om niet te zeggen quasi onbegrijpelijk, ondoordringbaar.

'Brieven als Buit' is een open corpus bestaande uit 38.000 buitgemaakte brieven uit de 17e en 18e eeuw van zeevarenden aan thuisblijvenden en vice versa, samengesteld door Marijke van der Wal tussen 2008 en 2013.

’Teksten hebben hun lot’ is een variant op de bekende one-liner van Terentianus ’pro captu lectoris habent sua fata libelli’. Vrij vertaald ’Al naargelang de hebbelijkheden van de lezer hebben boekjes hun eigen karma’.

Mogen al van geluk spreken dat het abstract niet veranderd is, principieel zouden we die workshops dan ook eeuwen geleden kunnen gevolgd hebben. Het is op basis van rationele gronden derhalve zoals je eerder al zei, niets nieuws onder de zon. Waar al die pseudo's vandaan komen, wellicht ook middels een algoritme.

Van de verschillende cognitieve processen in het menselijke brein (beslissen, geheugen, emotie, enz.) wordt verondersteld dat aandacht de meest concrete is, omdat het veel te maken heeft met perceptie. Aandacht is daarom de poort naar de rest van cognitie. Creatieve destructie is een proces van voortdurende innovatie, waarbij succesvolle toepassingen van nieuwe technieken de oude vernietigen.

Heeft er iemand die links al eens geprobeerd?

Door die verschillende fasen lijkt er helemaal niets te veranderen, beetje als schijn bedriegt door het asynchrone verloop van dergelijke processen.

Het voordeel, of nadeel zo je wil, is dat een abstracte weerspiegeling er onveranderlijk kan uitzien, maar niet is.

Andere workshop wellicht, er zijn er nogal wat.

Misschien ging het over iets totaal anders, dat weet je nooit.

Voor de obsessief compulsieve medemens zijn workshops als een lekkernij, zodat ze het iets later over pietluttigheden kunnen hebben die eigenlijk niemand interesseert.

De ervaringsverhalen ‘schitteren’ door ‘spanningsvelden’ tussen therapeut en cliënt maar ook door veerkracht en moed, het proces leren kennen, als in, wat mij betreft, luctor et emergo en festina lente.

Twee willekeurig gekozen lijnen in een driedimensionale ruimte snijden elkaar over het algemeen niet.

Je kan maar moeilijk zeggen dat het midden tussen twee extremen morgen anders is dan vandaag, of gisteren zo je wil.

Op niveau 1, waar mensen met hoogfunctionerend autisme vaak zitten, zijn de klachten het mildst. Deze mensen zijn zo goed als zelfstandig. Zo komt het dan ook vaak voor dat hier de meeste mis-diagnoses voorkomen of dat hoogfunctionerend autisme pas op latere leeftijd wordt ontdekt.