TTC

Een broker lacht zich een breuk wanneer hij wandelende reclameborden in het leven kan roepen.

En maar proberen om mensen in je vallen te lokken, elke vorm van logica je schijnbaar vreemd. Tijdblindheid wordt vaak gelinkt aan executieve functies, de mentale processen die helpen bij plannen, organiseren en impulscontrole. Hersengebieden zoals de prefrontale cortex spelen hierin een belangrijke rol.

Destijds was luisteren naar de stilte het advies, sindsdien niet meer.

Als straks blijkt dat kwantumfysica makkelijker te begrijpen valt dan logica, hebben we onderweg misschien een afslag gemist.

We zouden het internet kunnen zien als een zee waarin verschillende stuwkrachten werkzaam zijn, waarin technologie op verschillende manieren kan aangewend worden. Dit kunnen we correleren met praktijken zoals mindfulness, om meer helderheid in het vaak woelige gebeuren van conflicterende stuwkrachten te scheppen. In zekere zin, op deze manier kunnen we door afstand te nemen steeds meer scenario's ontwikkelen, alsof we als mensen, in meer of mindere mate bewust participerend, de toekomst als het ware zelf schrijven. En zo komen we tot bijvoorbeeld ACT en RFT, waarin mens, natuur en welzijn cent

HCI wordt soms ook wel HMI, MMI of CHI genoemd.

Ik denk dat het toelaten van de synthese meer flexibiliteit toelaat, maar ook de nood tot verbindende communicatie accentueert. Veel vaker echter, net omwille van ethisch gevoelige spanningsvelden, ontaarden dergelijke dialogen in een arbitrair steekspel, tegengesteld aan de neutraliserende of verzoenende impuls die op zichzelf van onpersoonlijke aard is. Tegelijk, wanneer we verzaken aan de strijd die we organisch of levensbeschouwelijk als normaal kunnen beschouwen, is er nog veel meer afleidbaar.

De populaire interpretatie van Hegels dialectiek als these-antithese-synthese is een versimpeling die eigenlijk meer van Fichte afkomstig is. Hegel zelf spreekt eerder over een proces van abstract-negatie-concreet, wat veel subtieler is en beter past bij zijn systematische filosofie.

Psycholoog Scott Barry Kaufman maakte een uitgebreide studie van het werk en de uitgebreide nalatenschap van Maslow. Abraham werd niet zo oud als zijn bijbelse naamgenoot en overleed op 62 jarige leeftijd aan hartfalen. Hij was op dat moment nog volop bezig met zijn vak en het verder ontwikkelen van het actualisatie model naar transcendentie.

Herinneren er je graag aan om af en toe naar de Bijbel te verwijzen, anders wordt het wat eentonig.

Desnoods dat ze ons niet zien kunnen, horen is een optie.

Misschien is dat ook waar die sprankeltjes hoop zo belangrijk worden. Ze vormen een tegenwicht tegen die overweldigende complexiteit. Het is de kracht van een simpel woord, een gebaar, een erkenning. Dat kleine beetje menselijke warmte kan net genoeg zijn om het vol te houden in een systeem dat vaak voelt alsof het vergeten is waarvoor het bedoeld was.

Wat een epanalepsis extra boeiend maakt, is dat het werkt als een soort geheugensteuntje, een ritmisch baken in een tekst. Het is niet zomaar herhaling, maar een bewuste terugkeer, vaak met een subtiele variatie of met nieuwe context die de betekenis van het herhaalde werkwoord verdiept. In dat opzicht werkt het als een soort literaire reprise.

Het is toegegeven allemaal materie die ver boven m'n petje gaat, van de eerste drie zinnen begreep ik er immers al zevenentwintig niet.

Roepen in de woestijn zou ik het niet zo direct willen noemen, het is daarentegen proberen niet te verdrinken in een moeras.

Alles is, denk ik, afhankelijk van de reeds belopen weg, logischerwijs. We kunnen getuige worden van een spel waarin bijvoorbeeld economische paradoxen nog amper dialoog toelaten, maar er ook in meegezogen worden zonder hier technisch de vinger op te kunnen leggen. Het neveneffect is een kluwen van halve waarheden, met hierbinnen zoveel schakeringen en strekkingen dat het ook quasi onmogelijk wordt om hierin gegrondvest, hiermee zeggend gefundeerd op universele waarden of onderliggende wetmatigheden, enige helderheid te scheppen. Aan hulpmiddelen ontbreekt het echter niet, ter getuigenis de ve

Geen idee of bijvoorbeeld de bergmeditatie inderdaad zo rustgevend is, want over welke fase binnen dat proces spreken we dan precies?

Technisch gezien komen we met de lichamen van Plato uit bij ingenieurs, architecten, wiskundigen, informatici, systeemdenkers, sociologen, logici en nog veel meer disciplines waar ik volkomen leek in ben, derhalve ook des te dankbaar voor al die zorg- en hulpverleners die ons met raad en daad willen bijstaan binnen het kader van bijtijds hartverscheurende herstel- en/of groeiprocessen.

Gek genoeg zijn elaboratieprocessen geen verzinsel van de moderne tijd, maar eerder als een continuïteit doorheen dat wat we hier en nu plegen te noemen. In zekere zin zouden we dan misschien ook kunnen zeggen dat de spreekwoordelijke zaadjes van weleer niet anders zijn dan vandaag, maar niet garandeert, in hoeverre deze materie onze interesse al zou kunnen genieten, ook als dusdanig opgepikt worden om, in termen van synchronisatie en harmonisatie, processen van positieve desintegratie te faciliteren.

Je empathie trachten te verhogen door je te verdiepen in de verliescirkel, zou ik, en dat is subjectief, niet klasseren onder laagdrempelig.

Ja, binnen het niet-coöperatieve spel met beperktheid aan informatie is het volstrekt normaal, geniet ervan.

Wellicht verschillende disciplines, enkel maar bedoeld om doelbewust alles te verzieken.

Morfologie is binnen de taalkunde de leer van de woordstructuur en de woordvorming. De morfologie houdt zich bezig met morfemen, de kleinste betekenisdragende eenheden in een woord.

Het is al een kunst op zich om niet in je vallen te trappen, laat staan dat enige vorm van dialoog tot het potentieel zou behoren.

Ockhams scheermes, ook bekend als de wet van de spaarzaamheid, is de stelling dat wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in nagenoeg dezelfde mate kunnen verklaren, die hypothese gekozen moet worden die de minste aannames bevat.