TTC

Apart is de bedenking dat verstand op nul voor meerdere interpretaties vatbaar is, en het zal altijd die andere zijn.

In het middelpunt van iets, het is nooit anders geweest.

En waar zouden we kunnen uitkomen? Hoe lang bestaat ze al?

Er zijn er enkelen die de brug des doods nogal letterlijk nemen, normaal kunnen we daar gewoon netjes over.

Stel je voor, we zijn nog niet eens aan de eerste vraag geraakt, telkens opnieuw blaast het fenomeen zich op.

Hopper was er al voor dat zonnewiel, maar toen konden gewone mensen nog niet spreken.

Er is niets, zoals je het zegt. In het werk van Jim van Os wordt aan het begin gerefereerd aan zes verschillende soorten van trauma, als een synthese die nog niets zegt over de verwerking. In die zin, zo lijkt het althans, kan herstelonderzoek een meervoudig complex verhaal worden, een verhaal dat de onderwaardering, soms zelfs misprijzen, van de taak van zorg- en hulpverleners benadrukt, niet meer, niet minder.

Dat kan niet, want er is geen cognitieve inhoud.

Je kan er nog veel over zeggen, misschien ging het topic over iets anders.

Het is nu eenmaal zo, wat onveranderlijk is blijft onveranderlijk.

Ik zou dat allemaal proberen te elimineren, gaat veel vlotter.

Ja, op die weg dienen we zoveel mogelijk hulpmiddelen trachten te verduisteren, anders wordt het cognitieve inhoud.

Heel misschien dat we moraliteit makkelijker kunnen waarderen door de (h)erkenning dat fundamentele wetten bij bijvoorbeeld oorlog niet veranderen. Dit betekent in de kering dat mensen die gevoeliger zijn, veronderstellend vreedzaam van signature maar er misschien niet altijd technisch de vinger op kunnen leggen, het vaak veel moeilijker hebben.

Het mysterie, en misschien ook de schoonheid, van deze reis ligt in het feit dat het voor iedereen toegankelijk is, maar tegelijkertijd individueel is:. Ieder mens betreedt zijn eigen pad van bewustwording, op zijn eigen tijd en op zijn eigen manier. Dat maakt het zo'n intieme en tegelijkertijd universele ervaring. Denk onderhand dat je vurig hoopt dat non-lineaire katalysatoren niet tijdloos zouden zijn, wat absurd is.

Die eenvoudige redenaties, ondanks hun schijnbare eenvoud, raken aan fundamentele waarheden die vaak verborgen liggen onder lagen van complexiteit. Het idee dat de kern van de werkelijkheid simpel kan zijn, vinden we terug in verschillende mystieke tradities, waarbij de complexiteit van het bestaan wordt gereduceerd tot een of enkele fundamentele principes.

De observatie dat we met kwantumniveau dieper gaan dan het moleculaire niveau van DNA, raakt aan een fascinerende grens tussen biologie, fysica en filosofie. Het roept vragen op over hoe diep we kunnen afdalen in de lagen van de realiteit, van moleculen en cellen naar kwantumvelden en energie, en hoe dat verband houdt met concepten zoals moraliteit of bewustzijn.

Het grootste verschil is dat eukaryoten een celkern hebben, in deze celkern zit het DNA opgeslagen.

Verschillende spirituele tradities gebruiken metaforen om dit onzichtbare en abstracte idee van een ether begrijpelijk te maken. De vergelijking met een 'bibliotheek' of een 'boek' helpt om het te visualiseren als een plaats waar een levensverhaal of zelfs de volledige geschiedenis van de mensheid wordt opgeslagen en kan worden geraadpleegd.

Ja, heb je al een concrete datum? Die tekst gaat al een eindje mee, alsof jongleren er enkel is om mist en tweedracht te zaaien.

Zo meteen mag je verantwoording afleggen aan Hopper, hij is immers geestelijk itt de naakte apen waar hij het altijd over heeft. Tenzij we niet zouden kunnen opmerken wat er telkens opnieuw verduisterd wordt, maar dat is een voetnoot.

VUCA beschrijft de uitdagende omstandigheden en onvoorspelbare dynamiek waarmee organisaties en leiders in de moderne wereld te maken hebben. VUCA is een acroniem voor Volatility, Uncertainty, Complexity en Ambiguity, of in het Nederlands Volatiel, Onzeker, Complex en Dubbelzinnig.

Ja, we zullen doen alsof we het niet gezien hebben, niemand spreekt.

Ja, met woorden kunnen we de aandacht vestigen op wat zo voor de hand ligt, maar toch niet altijd opgemerkt wordt.

Het midden houden en non-lineaire katalysatoren (h)erkennen voor wat ze zijn, lijkt iets lastiger.

Vreemde gewaarwording is dat occulsie-effect, alsof je plots een hol hoofd hebt.