TTC

Godzijdank, misschien dat het straks zelfs over het topic mag gaan, wat ons verbazen zou.

Filosofie komt me steeds vaker toe als een factuur van een garagehouder, alleen naakte apen kunnen zoiets verzinnen.

Misschien wordt het pas echt boeiend wanneer ingewijden met elkaar in debat gaan, maak het niet te verwarrend aub.

Het onderscheid tussen een wetenschappelijk en een wiskundig bewijs is niet zomaar een academische kwestie, maar raakt aan fundamentele manieren waarop we kennis structureren en betekenis geven aan de wereld. Een wiskundig bewijs is deductief, gebaseerd op strikte logica en axioma’s, terwijl een wetenschappelijk bewijs inductief is en steunt op empirische waarnemingen en falsifieerbaarheid. Voor wie zich in een kwetsbare positie bevindt, kan dit onderscheid zowel verhelderend als vervreemdend werken. Helder, omdat het toont waarom bepaalde kennisvormen houvast kunnen bieden. Maar ook verwarren

Enigszins bizar is de observatie dat binnen abstracte referentiekaders elke kruisvergelijking op zichzelf al een synthese is, zij het veel vaker onopgemerkt binnen een overvloed aan detail die een veelheid aan interpretaties toelaten die niet zelden elkaar lijken tegen te spreken. Het doet denken aan hoe in complexe systemen emergentie optreedt, een patroon ontstaat dat niet direct af te leiden is uit de individuele componenten, maar eerder uit hun interactie. Hetzelfde geldt voor taal, filosofie en wetenschap. Zodra we een vergelijking maken tussen concepten, ontstaat er een nieuw co

Het goede nieuws is dat door het volgen van workshops hulpvragen steeds verfijnder, en daarmee ook doordachter, kunnen gepresenteerd worden, het nadeel dat er nog minder aandacht voor gevonden kan worden.

Veel opties zijn te bedenken, zelfs een aantal buitenspel plaatsen zodat ze niet tot onderwerp van reflectie gemaakt kunnen worden. Onwaarschijnlijk, het is als zeggen dat een oorspronkelijk idee verkracht wordt door volgelingen die er sowieso nooit over nadenken. Een voorloopnul is een cijfer nul dat aan het begin van een getal wordt weergegeven, maar dat voor de waarde van dat getal eigenlijk onnodig is.

We hebben enkel meldingsplicht, geen rechten.

Over de USD als reservemunt en de BRIC landen horen we niet zoveel meer, enkel cryptostatistieken zijn van belang.

Mogen ons gelukkig prijzen dat er nog geen boek geschreven werd, anders dan de aandacht die ervoor bestaat. Deductie is een manier van redeneren waarbij je specifieke beweringen afleidt uit een algemene regel.

Ik vrees dat het zelfs bijzaak is, andere stuwkrachten zijn aan de orde.

Kunnen het ons amper voorstellen, wat sociaal duurzaam betekent.

Het grote voordeel is dat we wellicht geen beter voorbeelden meer gaan vinden, toch niet wanneer het over logica mag gaan.

Effectief werken met het 5G-model kan tot ontnuchterende resultaten leiden, het brengt me dermate van slag dat ik niet meer weet hoe ik nu nog verder kan.

Het 4Q8L-model binnen de bollenkubus van Hoekveld suggereert hoe systemen, inzichten en perspectieven elkaar kruisen en beïnvloeden. Maar zodra je erin duikt, merk je dat de ware waarde niet zozeer in het model zelf ligt, maar in de mensen die het samen verkennen.

Ondanks alle subtiele nuances die door velen in kaart zijn gebracht, doen een aantal klassiekers het wonderwel nog steeds prima.

Kunnen er beter afstand van nemen, zoveel is wel duidelijk. Ga je daar een apart topic voor openen, of blijf je hier alles bezoedelen?

Ja, zie maar dat je statistieken op en neer blijven gaan, dat streepje basale logica zal voor een ander keertje zijn.

Bij het idee dat het 4Q8L-model ergens in die bollenkubus zou moeten passen, begrijp je al veel sneller waarom we er in workshops enkel maar voor elkaar kunnen zijn. En gelukkig maar, dat ze überhaupt bestaan.

Ervaring leert dat sommige van die ezelsbruggetjes niet meer zijn dan handige weetjes, veel meer hoef je daar ook niet van te verwachten.

Kunnen slechts dankbaar zijn voor de overvloed aan nuttige informatie die ons als leken wordt toevertrouwd, want hoe anders zouden we erin verstrikt kunnen raken?

In zekere zin lijkt serendipiteit op een dialoog tussen het bewuste en het onbewuste, tussen intentie en toevalligheid. Wat wij als 'toeval' beschouwen, kan evengoed een patroon zijn dat we pas herkennen zodra we er rijp voor zijn. Misschien is dat ook waarom bepaalde inzichten of paradigmashifts pas op hun tijd komen, niet omdat ze intrinsiek nieuw zijn, maar omdat de context of onze eigen blik erop verandert.

Gisteren hebben we het gehad hoe hyperfocus kan helpen binnen het kader van herstel- en/of groeiprocessen, maar niet garandeert dat hulpvragen die hieruit volgen ook op enige aandacht kunnen rekenen. Tegelijk, en dat is een kwestie van voortschrijdend inzicht waar misschien ook geen einde aan komt, wordt duidelijk hoe op verschillende domeinen kloven kunnen ontstaan die quasi onmogelijk uitlegbaar zijn, simpelweg omdat het doorlopen van een dergelijk proces daartoe noodzakelijk is. Finaal dermate hypergevoelig dat er nog amper woorden voor bestaan, net zoals overprikkeling, overweldiging en mi

PPT lijkt verdacht veel op het simpele in het complexe, om dezelfde reden misschien niet ondoordacht om er de hulp van ggz-experten bij te betrekken.

Een epizeuxis is een vorm van woordherhaling die onder andere toegepast wordt voor extra nadruk of spanning, of om een ritme in de tekst te brengen.