TTC

Redelijk hachelijk is een bezigheid waarbij je in een model het oneindige tracht te impliceren.

Antropologen, historici, statistici en sociologen hebben uiteenlopende verklaringen aangebracht voor de ineenstorting van beschavingen, met als oorzaken klimaatverandering, uitputting van hulpbronnen, onhoudbare complexiteit, verval van sociale cohesie, toenemende ongelijkheid, teloorgang van kennis en creativiteit, of een ongelukkige samenloop van omstandigheden.

Leonardo Da Vinci's notitieboeken, zoals de Codex Atlanticus of de Codex Leicester, bevatten talloze schetsen van geometrische figuren, spiralen, symmetrische patronen en ingenieuze snijvlakken. Hij beschouwde geometrie als sleutel tot het begrijpen van natuur, kunst, architectuur en zelfs muziek.

In ieder geval, heb me in alle onwetendheid, derhalve aanvankelijk nietsvermoedend, schromelijk vergist in die trapjes die Beck & Cowan in hun werk presenteren, alsof je prompt terecht komt in het trappenhuis van Escher en geen idee meer hebt wat er nu precies met boven, onder, links en/of rechts bedoeld wordt, enigszins verwarrend.

Maak ACT-minded snel even een tailor made hexaflex en klaar is Kees, ahum.

Het paradoxale neveneffect van een interessant boek lezen, is dat zowel m'n onwetendheid als verwondering steeds groter wordt.

Een aantal harten raakt diep verscheurd voor hetzelfde zeer van weleer, hou moed.

Theorie en praktijk verschillen vaak omdat theorie doorgaans in abstracte helderheid leeft, terwijl de praktijk complex, rommelig, traag en vervlochten is met gevoelens, relaties, macht en kwetsbaarheid. Zeker in sociale of psychologische contexten is dat verschil soms pijnlijk voelbaar, alsof dat, in strikt metaforische zin, wat met pipet en pincet in alle ernst en bedachtzaamheid voorbereid is geweest, met een simpele tik kan worden weggeveegd. Maar net hierin vinden we misschien ook voldoende argumenten om niet enkel de onderwaardering van zorg- en hulpverlening te vermoeden, tegelijk ook m

De betekenisdiepte en betekenisgeving kan nogal eens variëren, terwijl anderen mogelijks geen idee hebben waar je het nu precies over hebt. En erger, het onderwerp verdwijnt in de zwijgspiraal, alsof er nooit een onderwerp geweest is. In die zin kunnen theorie en praktijk nogal eens verschillen, wat het onderwerp ook is. En dat behoeft op zich geen verwijt, niet iedereen, om welke reden dan ook, heeft immers interesse in dezelfde onderwerpen.

Ja, zo komen we snel tot iets veel simpeler, als we er aandacht voor hebben.

Zodra het jargon begint te lijken op een mengeling van wiskundige goocheltrucs en psychologische geometrie, voelt het al gauw alsof je ongewild bent terechtgekomen in een interdisciplinaire goochelshow.

Oefening baart kunst, rust in de onrust.

Aan hoop zal wellicht geen schaarste zijn, dat zeggen ze immers al eeuwen.

Ribbedebie ben ik wanneer een aantal begint te jongleren met IP-circumplexen en V-cirkels, wat schijnbaar normaal is.

We knopen ons vast aan wat we begrijpen, terwijl we ons verwonderen over wat zich daaraan onttrekt.

Doe rustig verder, we zijn het nu zo gewend.

Ja, alsof je iemand in een moeras wil sleuren, en de rest staat er niet.

Ja, je kan het eindeloos rekken, sterkte.

Er zijn er nogal wat, neem bijvoorbeeld die reeks die binnen de economische wetenschappen gekend is, dat is simpel genoeg.

Veranderen zal die paradox niet, dat is het goede nieuws.

Ja, een universele stimulus is dan ook van onpersoonlijke signature, die veel vaker in de strijd verdwijnt dan opgemerkt wordt.

Wat op het eerste gezicht klein of eenvoudig lijkt, blijkt vaak gelaagd of open te breken in allerlei richtingen, afhankelijk van waar je staat of hoe je kijkt. Dat geldt evengoed voor een opmerking, een beeld, een ervaring, of een zelfhulpgroep voor schoenmakers.

Onderhand zouden we kunnen denken dat kennis en kennisdrager twee verschillende dingen zijn, maar helaas.

Redelijk nieuw is een zelfhulpgroep voor schoenmakers, wat nooit een verplichting kan zijn.

Het onderwerp van studie is bij het gebruik van een micro- dan wel telescoop redelijk verschillend, het is in beide gevallen wel door een gaatje kijken.