TTC

Ja, het ene is afleidbaar, het andere zien we niet.

Had je nu niet net een topic gestart?

Met memetica ben je nooit klaar, niet zozeer omdat verschillende sferen en hun inherente karakteristieken niet onderscheiden zouden kunnen worden, maar omdat ze in praktijk continu door elkaar heen lopen. Voor het navigerende zelf dat hier veel vaker geheel onbewust in betrokken raakt kan dat een ware kwelling worden, ondanks de theorie met een haast ijzingwekkende accuratesse beschreven staat.

Een burleske is een kluchtig gedicht of blijspel, dat door het met opzet aangebrachte grote verschil tussen onderwerp en stijl, karikaturaal en onnatuurlijk overkomt. Meestal wordt een hoogdravend onderwerp in zeer platte taal behandeld.

Tenzij het ooit al eens de interesse heeft genoten en met regelmaat in herinnering gebracht wordt, komen heden topics zoals het Chicago Plan Revisited niet meer in het publieke debat voor. Tegelijk komt misschien ook de kloof tussen verschillende disciplines steeds meer aan de oppervlakte, veel vaker ook onbevattelijk en quasi onverzoenbaar voor de nietige ikjes die we zijn, onmachtig, in verschrikking en verbijstering, in onzekerheid en twijfel, doch innerlijk hoop koesterend, van harte.

Het goede nieuws is dat het gelukt is, maar nu twijfel ik of het na 2000 metingen niet gewoon toeval zou kunnen geweest zijn.

Er valt altijd een stukje weg, heb dringend een nieuwe laptop nodig. Moesten we een keertje willen meestappen in het absurde, kunnen we al die wapens misschien beter met bitcoins betalen. Hoe dan ook, ergens, inmiddels vaag in de herinnering, alsof er nooit over gesproken is geweest, gingen we het hebben over een fluweelzachte paradigmashift, helaas.

In sommige gevallen kan een gegeven stimulus de allure krijgen van een metaforisch wormgat, met gevolgtrekkingen die op basis van rationele gronden als vanzelfsprekend kunnen geïnternaliseerd worden. Bedachtzaamheid is echter gepast, transformationele processen kunnen ons dan misschien wel verblijden met de hoop die erin gevonden kan worden, het zegt niets over de respons binnen zones waarin de strijd met een reeks paradoxen en dubieuze logica's onverminderd woedt. Of wat wel simpel had kunnen zijn, de universele, en daarom ook van onpersoonlijke signature, haast kinderlijke basiskennis indach

Bilocatie en levitatie laat ik liever aan Hopper, voor ons gaat het om alledaagse dingen, gewoon menselijk.

Een puntmassa is een hulpmiddel van ontologische soberheid in dienst van epistemische helderheid.

Mindfull pantoumen tot muren volledig zwart zien, met inbegrip van hulpvragen in overvloed.

Ter getuigenis Rutten zijn er verschilllende visies op het idee van een evolutionaire kwamtumsprong, de bijhorende verwarring, conflict, misverstand, miscommunicatie en onbegrip navenant.

Zelfs Ghandi heeft dat eens gezegd, en die is vermoord geweest door een Hindoe.

Ja, zo staat het in de boekjes, aan sprookjes is ook geen schaarste.

Humor is belangrijk, straks racen we met bemande drones, als we die onbemande kunnen ontwijken tenminste.

Oud genoeg om van Koten en de Bie te kennen, doornroosje kan ook.

Op die manier wordt het misschien een kluwen waar geen kat haar jong nog in vindt, terwijl die grondlaag waarvan een veelvoud aan representaties bestaan toch onveranderlijk blijft. En hoe we dat als aanvankelijk nietsvermoedende ikjes beleven kunnen, is allerminst dat waar je ter preventie van erger een hulpvraag over gesteld wil hebben. Bedachtzaamheid is dan ook nog amper aan de orde, wat rest is een poging om te overleven, en hoe dan ook, het waarom inmiddels een groot vraagteken, blijven lachen. En ja, en dat zegt misschien veel meer over de onderwaardering van het nobele werk van zorg- en

Anders dan MOP‑bommen, lijken veel pantoumen op zielsfluisteringen.

Het idee van zich voorzichtig ontluikende vlindertjes en termen zoals maaiveldcultuur, is niet bepaald wat je een prettige combinatie zou willen noemen.

Dat begrip internaliseren heb ik eigenlijk nooit goed begrepen, en ben het ook niet van plan.

Ja, het is dan ook afhankelijk van hoe we ernaar kijken, uit de synthese volgt immers these en/of antithese. Het is de synthese die onveranderlijk blijft, als onpersoonlijke bronkennis ingebed binnen het evolutionaire spel van, naargelang perceptie, goed en/of kwaad. Daarom dat alles simpeler kan, net zoals theorie en praktijk twee verschillende dingen zijn, in een wereld op drift. Enkel van toepassing in gebieden waarin een pensioenstelsel van kracht is, ook dat is variabel. Het corpus callosum wordt in het Nederlands 'de hersenbalk' genoemd. Deze hersenbalk verbindt beide herse

Het leek vandaag net iets te warm om te brainstormen over hoe verder wanneer de subsidies prompt zouden wegvallen, maar hebben het toch maar gedaan.

Ja, wellicht is het ook afhankelijk van hoe naar die driehoek gekeken wordt, in wisselwerking het aantal variaties quasi ontelbaar.

Ja, alles kan simpeler, hebben er al velen gezegd.

Misschien heb je je topic tevergeefs in het leven geroepen, maar het kan wel.