TTC

Tegenstrijdig is de logica waarop paraconsistente logica volgt, anders zouden we niet kunnen spreken over herstel.

Wanneer we de axiomatische methode aanvullen met paraconsistente logica zegt dat meer over hoe a-logische stellingen de conformiteit vorm geven dan dat zoiets onbegrijpelijk zou zijn. Tenzij, en dan beginnen we terug vooraan, eindeloos.

Kunnen de kloof opvullen met zoveel woorden dat we niet meer zien wat er gezegd wordt, dat is de standaard.

Ja, paradoxaal genoeg is het allemaal gebaseerd op dezelfde beginselen, die op zich onveranderlijk zijn.

Op het citaat gaan we niet al te diep in, het is eerder een stilzwijgend instemmen dat onder lotgenoten geen verder betoog behoeft. We pikken de draad terug op met enkele schrijfoefeningen, een drietal.

Horizonversmelting vormt de paradox binnen de hermeneutiek.

Het logicisme is een van de scholen van denken in de filosofie van de wiskunde. Het logicisme stelt dat de wiskunde een uitbreiding van de logica is en dat daarom (een deel van) de wiskunde reduceerbaar is tot logica. Bertrand Russell en Alfred North Whitehead maakten zich sterk voor deze theorie, waarvan Gottlob Frege de geestelijke vader was. Frege gaf het project op, nadat Russell een paradox had gevonden die een inconsistentie in de naïeve verzamelingenleer aan het licht bracht.

Om te denken dat in een vat vol paradoxen dialoog in milde overreding mogelijk is, heb je geen bijzondere gaven nodig.

Soms de indruk dat regressietherapie ons terug naar de lagere school brengt, zodat herstel nog maar bitter weinig met leeftijd te maken heeft.

De onvolledigheid van het formele systeem van de Principia Mathematica en aanverwante systemen, aangetoond door Kurt Gödel in 1931, betekende vrijwel het einde van het logicisme. Het einddoel van een volledig en bewijsbaar consistent formeel systeem dat de gehele wiskunde beschrijft, bleek onmogelijk te realiseren.

Een synthese is een samenvoeging van ongelijksoortige zaken, zodat er iets nieuws uit ontstaat.

Psychologen zijn al lang afgestapt van persoonlijkheidstypologieën die uitgaan van een beperkt aantal afzonderlijke hokjes waar iedereen in moet passen. Het menselijk gedrag is zo complex en er zijn zoveel individuele verschillen dat je mensen niet kunt indelen in enkele voorgevormde categorieën zonder tot simplificaties of stereotypen te vervallen.

Waarom binnen mindfulness een aantal ankerpunten zo belangrijk kunnen geacht worden, verklaart zichzelf door de toepassing. Het is echter niet de enige manier om tot dat besef te komen, maar sowieso staat aandacht en de bereidheid tot introspectie wel centraal, wat niet verplicht kan worden.

Het diagram bestaat uit negen basismodellen van ons gedrag. Elk mens herkent de negen modellen meestal wel in zijn eigen leven, maar er is er bij de meesten wel één dat dominant is. Het dominante model verklaart waarom wij ons op een bepaalde manier gedragen of een bepaalde kijk op de wereld hebben.

In de internationale betrekkingen is bipolariteit een situatie waarin twee machtsblokken of machtscentra bestaan. Voorbeelden in de recente geschiedenis zijn de periode vlak voor de Eerste Wereldoorlog, toen strakke allianties twee kampen vormden, en de Koude Oorlog, toen de wereldpolitiek beheerst werd door twee supermachten, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie.

De standaardmanier om te bepalen of een deur links- of rechtsdraaiend is, is om voor de deur te staan met je rug tegen de scharnieren aan. Als de deur naar je toe opent en het scharnier zich aan de linkerkant bevindt, dan is het een linkerdraaiende deur. Als het scharnier zich aan de rechterkant bevindt, dan is het een rechterdraaiende deur.

Als je er niets over hoort, kan het ook niet verkeerd zijn.

Kintsugi, ook wel Kintsukuroi genoemd, is de Japanse kunst van het repareren van gebroken keramiek met goud- of zilverkleurige lak. In de Japanse schoonheidsleer dragen de sporen van breuk en herstel bij aan de schoonheid van een voorwerp.

In een potje waarin al eens geroerd werd, hoeven we niet nog eens te roeren.

Het is wellicht pas wanneer het ons daagt, dat we het ook anders kunnen bekijken.

Hoe binnen Hegeliaans dialectische processen meer wrevel kan ontstaan dan ons lief is, heeft wellicht te maken met de methode die hij suggereert. Maar ook binnen therapeutische relaties kunnen dergelijke spanningsvelden opgewekt worden, zodat beoogde transities van rups tot vlinder tot een nachtmerrie kunnen verworden.

Beetje de kluts kwijt, zo lijkt wel.

Er zijn lokale en globale bifurcaties, bij lokale bifurcaties verandert de stabiliteit rond een evenwichtspunt of -traject.

Dat hoort tot mystieke belevingen Sjako, van een andere orde.

Sommigen noemen het sluipwegen, anderen denksporen.