TTC

Aan Oom Tompa hoef je dat niet te vragen, die maakt er immers altijd iets anders van.

Omdat de begeerte van het leven eeuwig is, zijn de indrukken ook beginloos. De indrukken worden bij elkaar gehouden door oorzaak, effect, basis en ondersteuning en ze gaan weg met de verdwijning van deze vier.

De modellen en methodieken waar we vandaag op steunen, zijn inderdaad gecreëerd door mensen die de tijd en ruimte hadden om zich daarin te verdiepen. Ze bevatten vaak een rijkdom aan subtiele nuances, waarvan er onvermijdelijk veel aan onze aandacht ontsnappen.

Blijf toch een beetje denken dat allerhande modellen in elkaar gestoken zijn door mensen die daar ook de tijd voor hadden, met zoveel subtiele nuances dat ik er meer kan missen dan dat ik ze zou opmerken.

Het warme wiel heruitvinden heeft wat mij betreft weinig zin, ik denk dat veel gelegen is in de oefening zelf. Veel ggz-tools zijn daartoe ontwikkeld, de manier van aanpakken en niche van interesse kan subjectief uiteraard variëren. Stapje voor stapje, dat is het credo zoals zorg- en hulpverleners met veel toewijding en empathie trachten over te brengen, bedachtzaam.

Ik vrees dat het aantal variaties quasi ontelbaar zal zijn, en ook sterk afhankelijk van wat we binnen dit complex willen accentueren. Tegelijk zal misschien ook duidelijk worden dat vereenvoudiging ook overweldigend kan zijn, te wijten aan nu net de synthese die veel meer herbergt dan wat een vluchtige beschouwing laat vermoeden.

Het zal wellicht ook wel een persoonlijke meug zijn om de ene workshop interessanter te vinden dan de andere, beetje als zoeken en vinden denk ik.

Als er een correlaat is tussen het idee van de lichamen van Plato, zowel in de metafysische als de meer letterlijke zin, en de vorming van symbolen doorheen culturen, dan zou dat impliceren dat er een structurele of misschien zelfs archetypische basis is waarop symboliek zich ontwikkelt.

Om bergop te kunnen zwemmen zou je al een zalm moeten zijn, en ondertussen rustig blijven ademen veel vaker een hachelijke zaak.

Uit onderzoek blijkt dat mensen zeer complexe wezens zijn, met complex gedrag en dat ieder individu uniek is omdat iedereen een andere leergeschiedenis heeft. Die complexiteit is een gevolg van het feit dat mensen taal gebruiken en kunnen denken.

Een aforisme is de kortste bewering die aan het langste eind wil trekken.

Nog even en we hebben straks een leger met mensen die goed mandala's kunnen tekenen, en ze doen geen vlieg kwaad.

Ben maar een simpel mens die enkel maar begrijpt dat wanneer je twee getallen van plaats verschuift, dit mogelijks een impact heeft op het geheel. Het andere vind ik ook mega-interessant, maar dat gaat als nietig ikje ver boven m'n petje.

In al hun enthousiasme zien sommigen niet wat ze onder de mat vegen, wat rest is een voetnoot.

Historisch gezien waren wiskundigen die een rijke schakering aan verzamelingen voorstonden tegen de continuümhypothese, terwijl degenen die voor een duidelijke structuur tussen verzamelingen waren, de continuümhypothese juist goed gezind waren. Parallelle argumenten werden voor en tegen het axioma van construeerbaarheid, dat de continuümhypothese impliceert, geuit.

De term nanotechnologie werd breder bekend door de publicatie van Eric Drexlers boek The Engines of Creation, the coming era of nanotechnology uit 1986 dat voor het eerst voor een groter publiek dieper op de problemen en mogelijkheden inging.

Einstein had sterke politieke overtuigingen en verzette zich tegen fascisme en nationalisme. Gödel, die nazi-Duitsland was ontvlucht, was erg wantrouwig tegenover autoriteit en zou later zelfs vrezen dat de Amerikaanse grondwet een dictatuur mogelijk maakte.

Heb er eigenlijk nooit zo bij stilgestaan dat mensen die affectie hebben met sterrenbeelden, zich verbinden met iets ver voorbij ons eigen zonnestelsel. Mag beslist interessant zijn, maar ook daar kan ik m'n huur niet mee betalen.

Ja, tot er niets meer overblijft, en dan heb je nog wat getallen die uit het niets komen.

Redelijk zeker is dat hij geen laptop had, voorts is het tussen de lijnen door lezen.

Dat roept op zijn beurt weer de vraag op of economie niet te vaak gevangen zit in een vorm van reductionistisch denken, waarbij de complexiteit van menselijke interacties en subjectieve ervaringen wordt teruggebracht tot kwantitatieve modellen die niet noodzakelijk de volledige realiteit weerspiegelen. In dat opzicht kan het ook een kwestie zijn van cognitieve belasting, economische modellen moeten werkbaar blijven, en dat betekent soms het negeren van nuances en emergente patronen die buiten de conventionele logica vallen.

In hoeverre zouden we de mythe van Sisyphus niet als een beperkt verhaal kunnen zien? Dit zou betekenen dat we deze mythe ook vanuit een andere invalshoek zouden moeten kunnen belichten, een zaak van perceptie. Niet zozeer om afbreuk te doen aan de intrinsieke waarachtigheid binnen een gegeven referentiekader, dan wel misschien onvolledig of vertekend wanneer we bereid zijn om er, zoals gesuggereerd middels RFT, andere referentiekaders bij te betrekken. Belangrijker misschien, in hoeverre zou dit ons kunnen helpen binnen het kader van een derde orde ggz en het vaak als 'netelig' ervaren dispuu

Ik denk dat beiden onlosmakelijk verbonden zijn, een reden te meer waarom aandacht, introspectie en onderscheidingsvermogen zo belangrijk kunnen geacht worden. Dit is begrijpelijkerwijs sterk afhankelijk van het thema van onderzoek, in dat opzicht verklaart het model zichzelf. Ervaring leert dat het ook geen kwestie is van over één nacht ijs lopen, en dat pipet en pincet veel vaker noodzakelijk zijn om, in een proces van voortschrijdend inzicht, een en ander helder te maken. Zie hierin misschien ook een reden om er eerder preventief bedachtzaam mee om te springen, simpelweg omdat overprikkelin

Het beeld zelf verschijnt niet, hoeveel is het precies? Binnen dat spectrum is het vooral interessant om zien hoe sommige ankers als onveranderlijk kunnen gewaardeerd worden, maar ook makkelijk aan de aandacht kunnen ontsnappen.

Moest je per toeval van de overtuiging zijn dat binnen het kader van het ABC-complex dialoog in milde overreding mogelijk is, vergeet dat.