TTC

Er staat in de wereld een schuldenberg die niet bestaat tenzij als virtuele getallen in rasters, en als we hem aflossen dan zou er geen geld meer zijn. Dit is de traditionele manier om naar dit probleem te kijken, de alternatieven zeggen echter totaal iets anders. Bij beperkte rationaliteit worden echter deze alternatieve opties niet als keuze aangeboden, zelfs niet eens om diepgaander te kunnen beschouwen in verhouding tot onze dagdagelijkse problemen. Op deze manier wordt het als leven tussen waan en mysterie, fascinerend dat het überhaupt mogelijk is en uitermate pijnlijk om er elke dag get

Het probleem van veel ‘out-of-the-box’ denkers is dat ze zich niet meer ‘in-the-box’ durven te begeven, het is dan ook een ware kwelling om uit te leggen wat ‘out-of-the-box’ denken betekent. En erger, inmiddels zitten we met een luxeprobleem, het archief met ‘out-of-the box’ ideeën zit vol.

Amen.

In mijn zoektocht naar god heb ik het altijd een beetje lastig met het onderscheid tussen een transcendente en/of immanente god, dit lijkt me immers als zeggen dat god in ons zit maar zich wel buiten tijd en ruimte bevindt. Op die manier is er, denk ik, ook geen verschil meer tussen beiden, noch zal ik logischerwijs ooit god kunnen vinden. Ik zou dan evengoed naar niets kunnen zoeken om vervolgens te pretenderen dat niets bestaat, zich verschuilend in iets. En met de bedenker van het denken wil ik ook nog wel eens een hartig woordje babbelen, het is om gek van te worden. Who’s fooling who?

Dat is het antwoord, begin aan de basis en zie dan naar de verstrengeling en neveneffecten die hierop volgen, daarbinnen ga jij op zoek naar allerhande complotten en schuldigen. En wie aan de basis iets verandert weet en ziet heel andere dingen, zowaar een mysterie dat we dat niet zien.

Ik weet niet precies wie er nu wie voor de gek houdt, ik zie alleen dat het gekkenwerk is. En zo zie je hoe krachtig geloof kan zijn, hebben we zelfs god niet voor nodig.

De klassieke waardeparadox, of wat de gek ervoor geven wil.

Dat is eenvoudig, hebben we al eens uitgelegd maar toen begreep je het niet of iets van die strekking. Met biflatie los je elk geldelijk probleem op, vandaar 'tussen waan en mysterie'. Is geen mysterie, is een menselijke keuze. Zo gaat dat wanneer het redelijke evenwicht verstoord wordt, jammer genoeg niet enkel fascinerend maar ook bijzonder pijnlijk.

Logischerwijs, er moet immers ook iets zijn dat ons naar vrede laat hunkeren, duaal gezien dan toch.

Nee, de vijand liefhebben mag niet, dat zou teveel op Jezus beginnen lijken die je volgt.

Welke waarde? Ken je de klassieke waardeparadox dan niet, nochtans basic.

Je kent de oplossingen al ten diepste, dat is een voordeel om al je vijanden te kunnen liefhebben.

Aangezien het weer gelukt is een topic de nek om te wringen, hier verder met het inhoudelijke dat we 'tussen waan en mysterie' kunnen dopen. Aanzet Reactie van Chaim Het is correct te zeggen dat heel het systeem in elkaar stuikt wanneer de sociale alternatieven in rekening worden gebracht, het is niet correct dat er meer geld dient gecreëerd te worden. Dit weten we door nu net die sociale alternatieven die amper iemand kent of ten gronde begrijpt, leidend tot het element van beperkte rationaliteit of onwetendheid.

Uitermate lastig is het, als ik de drie guna’s als basis neem dan zal het morgen niet anders zijn dan vandaag, en naargelang hoe ik hiernaar kijk word ik hoopvol of wanhopig. Uitermate hoopvol wanneer ik alle beschikbare sociale alternatieven in rekening breng, uitermate wanhopig wanneer ik zie dat beleidsmakers hier amper rekening mee houden. Voor beleidsmakers neem ik aan dat zoiets beslist geen eenvoudige opdracht is, het is als moeten toegeven dat je de bevolking een rad voor de ogen hebt gedraaid zonder daar zelf van op de hoogte te zijn. Vanuit deze redenering zijn de sociale alternatiev

Zo is dat, als het straks weer zover is dan zal er niet kunnen gezegd worden dat er geen aandacht voor gevraagd werd, wat volgt is niet zeker maar we kunnen niet zeggen dat het ontbreekt aan kennis en middelen. Zo eenvoudig is het, en we weten ook dat heel die schuldenberg morgen gewoon weg kan zijn. Dank voor deze inhoudelijke bijdrage, zeer gewaardeerd.

Nogmaals

Het stigma kan niet op, het blijft maar doorgaan.

Hupsakee, oplossingen van de duivel, het kan niet op. Het stopt maar niet, en dan wil je nog proberen uit te leggen waarom OPS-lijders zich voelen zoals ze zich voelen.

Een mindfuck game, interessant. Hebben al wat teveel ervaring met die zogeheten discussies, het heeft veel vruchten opgebracht.

Aan woorden geen gebrek, en het is altijd de duivel z'n fout, let maar op.

Het gaat vandaag steeds sneller, alsof een wonder in de maak is.

Geldtekorten bestaan niet werkelijk, het is een illusie die wordt opgeworpen door de manier hoe we daarover denken.

Het is bizar en had het eerder nog niet zo gezien, dat onze democratie zo nauw verbonden blijkt met de dierenwereld. Een groep uilen noemt namelijk een parlement, maar of het dan ook tot harmonie leidt? Verder las ik nog, een kakofonie is het door elkaar heen klinken van niet bij elkaar passende of niet op elkaar afgestemde geluiden.

Het vergt dan ook enige moed en volharding om verder te prutsen dan je neus lang is. Je wil ook niet zien wat er gezien wil worden, ik raad het je graag af aangezien je misschien hetzelfde zou kunnen zien. Maar laat ons verder zoeken, het is de moeite waard.