TTC

Heb je al honderd keer uitgelegd gekregen in Jip en Janneke taal, om echter iets op z'n merite te kunnen beoordelen is er ook elaboratie nodig. En dat betekent transformatie op een manier die tot heel andere inzichten leidt, zowel over de duivel als over god.

Binnen de GGZ heeft men het altijd over die Heilige Jaren, en vooral hoe het komt dat zoiets al duizenden jaren niet wordt toegepast. Ja, het gaat er zeer ernstig en nuchter aan toe, het is dan ook niet moeilijk om te begrijpen waarom een aantal zich ernstig zorgen maakt.

In de bijsluiter over omdenken staat met stip genoteerd dat het geenszins de bedoeling is om door te schieten, noch aan het resultaat conclusies vast te knopen die anders zijn dan de vreedzaam geïnspireerde fabrikanten ermee voor ogen hadden. Voor meer info en deskundige training kunnen geïnteresseerden zich wenden tot verschillende herstelacademies alwaar ervaringsdeskundigen GGZ-hulpverleners en andere bereidwillige pioniers van harte welkom heten. Aangezien het hier om een relatief nieuw concept gaat is er geen voorkennis vereist, enkel de bereidheid om vastgeroeste denkpatronen los te late

Stel nu dat we zielen zijn die op aarde iets kunnen leren, waarom zouden we die kennis dan niet in dit leven mogen toepassen? In het andere geval heeft het eigenlijk niet veel zin om hier nog langer te blijven, tenzij voor de rest van je leven getuige zijn van een wereld die de reeds beschikbare alternatieven overboord kiepert om vervolgens verbolgen te staan kijken hoe de perverse effecten zich repeterend ophopen om finaal tot ontploffing te komen. Om eerlijk te zijn, ik ken leuker spelletjes dan dat.

Je hoort mensen er elke dag over bezig, niet?

Het verleggen van het denkspoor is het krachtigste middel om dat wat nu al niet gezien wordt naar de zwijgspiraal te verdrijven.

Het is een gratis aanbod voor de mensheid, beetje als het water naar het paard dragen maar drinken moet het zelf. Maar omdat de meeste mensen nog in hun wraakzuchtige modus zitten zal het misschien pas iets kunnen worden na WOIII. In ieder geval kan niet gezegd worden dat het ontbreekt aan technische middelen, noch aan creativiteit als optie om aan te wenden.

Ja, en met biflatie krijg je wat je nodig hebt om alles aan flarden te schieten, de mens heeft alle recht om dom te zijn.

Tja, de menselijke domheid valt moeilijk te meten, tussen waan en mysterie.

In deze wereld kan je de gekste dingen verwachten, dat krijg je met bezoedelde breinen die niet eens weten dat biflatie bestaat.

Je zit er nu eenmaal in vast, andere opties zijn er dan ook niet. Ik zou dan kiezen om verder in te krimpen, zo wordt de wereld ook groter maar dat is niet hetzelfde dan wat er met verruiming van visie bedoeld wordt.

In m’n analyses heb ik het vaak over onbewust stigma dat binnen een paradigmashift als normaal kan beschouwd worden, het is een bijzonder aandachtspunt voor pioniers die ijveren voor een harmonieuzer samenleving. Het is als zich begeven in het centrum van een orkaan tussen twee paradigma’s om zodoende een brug te kunnen vormen van A naar B. Op verschillende manieren kan dit proces gefaciliteerd worden, in de eerste plaats een denkproces waarbij oude overtuigingen worden losgelaten en nieuwe (hervonden) zich nestelen. Ook hier kunnen we heel wat raakpunten vinden met diverse psychische ongemakk

Evolutie komt zoals altijd met goed en slecht nieuws, het leven vergt dan ook onze continue alertheid om het redelijke evenwicht te bewaren. Situaties kunnen echter ook extreem uit de hand lopen waardoor de spanning op de spits gedreven wordt, biflatie maakt het mogelijk om ‘monetaire’ spanningen te neutraliseren maar zegt niets over hoe het dan verder moet. Dit is eigen aan de werking van katalysators, ze kunnen een proces op gang brengen maar de uitkomst is niet altijd voorspelbaar.

Het lijkt wel op een grammofoonplaat, we horen dat nu al meer dan 2000 jaar. En dan de totale verkramping door alles nog wat kortzichtiger te maken, angst- en zorgwekkend is het.

Als we zeggen dat we ons moeten harden tegen de maatschappij dan bedoelen we wellicht onze kinderen opvoeden op een manier dat ze ook bestand zijn tegen volwassen. En eenmaal dat gelukt is dan stellen ze zich ook geen vragen meer, tenzij een aantal die zich angstig ernstig zorgen maakt over het toekomstige lot van onze kinderen. Je zou bijna gaan denken dat het om een amusant bedoeld raadseltje gaat, niet wetend dat het zou kunnen geschreven zijn door mensen die rondlopen met suïcidale gedachten.

Vergeven is dan ook een kunst, wetend dat onwetendheid wel eens aan de basis kan liggen, onbewust.

Niet van toepassing dus, lange leve het christendom en zij die beweren dat te zijn.

Dat is gewoon wat een Jubeljaar betekent, stokoud.

Je hangt vast aan een contract, en het idee dat je intrest zou moeten betalen. Je kan de alternatieven dan ook niet begrijpen, er is immers geen ruimte voor.

Premisse, als de duivel de personificatie van onwetendheid is dan ben ik de duivel, en ik zal dat altijd blijven aangezien ik niet alles kan weten. En door dit te weten ben ik al iets minder duivel, een meer of minder bewuste duivel. En omdat dit voor iedereen zo geldt dan is de aarde bevolkt met duivels, die stuk voor stuk minder duivels kunnen worden doorheen het leven middels ervaring, studie en introspectie. Ergo, we kunnen in zekere zin ook goddelijk worden, door als duivel steeds meer te weten te komen. En omdat iedereen wel iets weet, is iedereen zowel duivels als goddelijk, gesymbolise

Sommigen denken dat het pad van spirituele ontwikkeling ver weg ligt achter de bergen van de toekomst, bijna onbereikbaar, terwijl er in werkelijkheid een betrekkelijk smal grensgebied ligt tussen het gewone leven en de spirituele mens. Het verschil ligt in essentie in iemands zienswijze en niet in metafysische afstand. Het is hetzelfde verschil dat bestaat tussen iemand die in de macht van de verleiding komt en er daarna de slaaf van wordt en een ander die de verleiding met succes weerstaat en er meester over wordt.

Aan je gevangenschap en vastklampen zal niemand twijfelen, dat mag gezegd. Maar hoe dan ook, de sleutels liggen als een open geheim verborgen in een virtuele ruimte, wat normale mensen gewoon internet noemen. En wie zoekt, het is nog steeds hetzelfde.

Je wil er liever in blijven hangen, zo heb je de duivel nodig als geliefkoosde tegenpartij.

Het is niet complex, dat is de misvatting. Maar als je de bronconfiguratie ontwerpt op basis van dubieuze logica dan zijn de neveneffecten complex, en daarin zit je nu verstrengeld op een manier die pijnlijk is voor de nuchtere toeschouwers.

Hoe moeilijk loslaten is kunnen we vandaag aantonen aan de hand van een aantal heel eenvoudige oefeningen, ook op die manier wordt het makkelijk om een aantal psychische ongemakken inhoudelijk beter te begrijpen. In het verlengde hebben we echter heel veel moeilijke woorden nodig om een en ander te verklaren, wat op zich dan weer de eenvoud naar de achtergrond verdrijft en het risico op misinterpretatie en miscommunicatie verhoogt. Als manifestatie binnen tijd en ruimte is het uiterst fascinerend, voor de gemoedstoestand veel minder waardoor we kunnen besluiten dat meer inzicht of ervaringsken