TTC

Wat prompt doet denken aan interessante lectuur daarover, is God een wiskundige?

Zoiets, een mens kan geloven in wat hij gecreëerd heeft, inclusief de mens waarvan hij denkt dat hij het is. Die egotransverwarring kan dan ook zeer verwarrend worden, vervolgens wordt het logischerwijs zoeken om zichzelf te hervinden. Hij hoopt daarin te slagen maar dat lukt pas wanneer hij tot het besef komt dat er niets te vinden is dan slechts dat wat hij vergeten is.

Enkel als hij de juiste verbindingen weet te leggen, in het andere geval beginnen de klanten misschien te sputteren en steigeren.

Het leven zou mi niet het leven zijn als er niet op alles een antwoord is, hoe zouden we anders op de vragen komen? Het antwoord vinden is een andere zaak, naar mijn mening een kwestie van gedegen zelfonderzoek en introspectie. Ben er altijd benieuwd naar, stel dat iedereen hetzelfde (zelf)onderzoek start, zouden we dan ook allemaal tot dezelfde conclusie komen? Interessante vraagstellingen vinden we overal, het kan mi ook de emotie dermate beroeren dat er oorlog van komt, net het averechtse effect. Bijvoorbeeld het onderstaande, vergt mi even wat tijd:

Volledig met je eens, nogal vaak wordt de onderzoeker zelf over het hoofd gezien.

Deel je mening tenvolle, doch meen ik dat differentiatie en nuancering aan de orde is. Ook wetenschappers zijn immers onderhevig aan de elementen van beperkte- en begrensde rationaliteit, mi eerder een universeel gegeven dan strikt wetenschappelijk. Interessante benchmark mag misschien zijn het zogeheten Noëtisch Wetenschappelijk Initiatief:

Ja Enigszins jammer in het licht van het onderstaande, wellicht een kwestie van perceptie? Ik zie in procesfilosofie de gulden middenweg die strijdende partijen tot verzoening kunnen brengen, het is echter geen makkelijk proces zoals de praktijk maar al te vaak laat opmerken.

Je verwijst hier naar 3+1 dimensies, neem ik correct aan dat je naar het onderstaande verwijst?

Dit vind ik wel een interessante, ik ben ervan overtuigd dat wetenschap veel oplossingen biedt. Maar hoe gaat wetenschap om met al het werk dat ze zelf verrichten?

Naar mijn weten kan wetenschap nog niet bewijzen wat een mens in essentie is, het is wel die mens die zich vragen stelt over moraliteit an sich. Als mens die we denken te zijn wordt dan het debat redelijk dubieus, zelfs een beetje 'spookachtig'. Dat wou ik even aangeven, onderzoek hiernaar kan tot zeer onthutsende resultaten leiden.

Weet eerlijk gezegd ook niet hoe dat op dat niveau werkt, ooit eens wat over gelezen maar beslist geen expert. Wat ik wel weet is dat het denken en informatie heel belangrijk zijn, het is namelijk mogelijk om cruciale informatie naar de achtergrond te verdrijven met zeer nadelige effecten op het leven. Ook dat is een bijzondere dynamiek, kan ook heel schokkend (cfr ethiek en moraal) worden naargelang het onderwerp van debat. Maar dan komen we uit bij vergeten en inprentingen:

Misschien beter is te zeggen dat denken over informatie (RNA?) een invloed heeft op de omgeving en genen, iets wat mi ook in die link wordt gezegd. Maar niet iedereen denkt na over beschikbare informatie, op die manier kan het zijn dat we perverse effecten blijven cultiveren. Vandaag is het zelfs zo erg dat het zelfs pijnlijk wordt om de woorden 'ethiek' en 'moraliteit' in de mond te nemen, zeker gezien de overweldigende bewijslast. Aan informatie ontbreekt het dus niet, iedereen kan dat onderzoeken.

Heb je het hier nu over dieren of mensen? Op het menselijke domein kan onderzoek wel tot onthutsende resultaten leiden, iets dat ook tot zeer nare gevolgen kan leiden. Net zoals die hond vroeg of laat tot een tegenreactie komt, dynamisch gezien lijkt me hier geen verschil. Ik wou verwijzen naar het eigen leven van 'moraliteit', zich manifesterend doorheen hond en mens.

Het lijkt er dan sterk op dat die 'moraal' een eigen leven leidt, beetje als een occult dynamisme waarvan we het fijne misschien nog niet kennen maar wel kunnen onderzoeken.

Een hond mag niet op de bank van baasje...de hond gaat toch liggen op de bank wanneer mannetje/vrouwtje er niet is. Wanneer m/v thuis keert springt hond van de bank ,de ogen kijken onschuldig ,de bank voelt warm, hond lief wacht de reactie af van baasje en zie de ogen veranderen aan de hand reactie baasje. Moraal: hond weet dat hij niet op de bank mag Hond weet dat baasje het niet leuk vind Hond weet dat hij/zij niet kan blijven liggen bij aanwezigheid baasje Hond weet dat er een reactie gaat komen van baasje Hond veranderd van houding na reactie baasje Ja, dieren hebben een gezond mo

Heb daar zo m'n eigen spreukje voor bedacht, gaat als volgt: Tussen de kindsoldaten in Afrika lopen wellicht een aantal Einsteins die de mensheid naar hogere sferen kunnen leiden, we zullen het nooit zeker weten zolang die kindsoldaten niet de kans krijgen om hun talenten verder te ontwikkelen. Epigenetica.

Dank Anja, vandaag kan het beeld ook aangevuld worden met concrete plannen, zelfs het IMF is hier volop mee bezig in de vorm van 'helikoptergeld'. In dat rapport worden enkel nog wat denkfouten gemaakt die eigen zijn aan het oude paradigma, het zit in kleine dingen. Anders gezegd, het is een kwestie van de knop omdraaien, iets dat we hier quasi letterlijk mogen nemen. Voor wie dat de interesse geniet, het volledige rapport: https://www.imf.org/external/np/res/sem ... /adair.pdf

Dat zou mi dan de volledige mensheid zijn, in lijn met het syncretisme waar velen achterliggend aan werken. Niets dan goed nieuws, hoopvol is het!!

Is zeer interessant inderdaad, onze manier van denken (cfr moraliteit) zou dan een invloed hebben op de genen die dan erfelijk worden verder gedragen. Althans, in grote lijnen is dat wat ik hieruit begrijp om het binnen de context van dit topic te houden.

Wat betreft die mensen die daarbij betrokken zijn, hebben die ook een naam? Maakt het debat mi makkelijker om te volgen.

Wat me prompt doet denken aan de epigenetica, gelukkig - ondanks zeer boeiend - ken ik daar niet te teveel van. Lijkt als zoeken naar een speld in een hooiberg, voor mij dan toch.

Euthanasie (ed) zijn zo van die bijzondere gevallen, dit in tegenstelling tot veel eenvoudiger zaken die het geweten of de moraliteit tarten, meen ik. Je verwijst terecht naar de psyche en/of het menselijke groeipotentieel, de geesteswetenschappen zien hierin een dynamisme waarbij die moraliteit ahw groeit. Beetje als 'wijsheid komt met de jaren', interessante benchmark is Dabrowski. Universeel zou dan zijn dat moraliteit komt met de jaren en dat het leven als een leerschool kan gezien worden om tot dat dieper besef te komen. Pro forma:

Zeer leuk en interessant filmpje, dank hiervoor. Brengt ons misschien tot een volgend aspect, soms is het beter om dingen niet te weten (of zien) waardoor diverse 'morele kwesties' zich niet eens stellen. Andersom geldt logischerwijs dan ook, meen ik.

Naar mijn perceptie bespeur ik een anomalie in wat je hier schrijft, licht even toe ter fijner afstemming: (a) Moraal en ethiek gaat ons allemaal aan, overstijgt iedere religie en persoonlijke overtuiging. ( Wat mij betreft is moraal dus wel te definiëren, maar niet universeel. De 'overstijging' zou het mi nu net wel universeel maken, dit fenomeen uit zich vaak middels zogeheten 'piekervaringen' die ook iemands leven totaal overhoop kunnen halen. Anders gezegd, de 'atheïst' kan hierdoor plots 'theïst' worden op basis van ervaring en bijgaand onderzoek. Dit alles is terug te vinden in de

Kan slechts voor eigen rekening spreken natuurlijk, onderzoek hiernaar laat vaak blijken dat het een poging is om te rationaliseren in de vorm van een psychisch afweermechanisme. Uiteraard niets mis met de rede, logica en gezond verstand, integendeel. Het risico bestaat echter wel dat we prachtige en leerzame verklaringen daarover afleggen maar dat het menselijke lijden er niet door verzacht wordt. In deze context betekent rationaliseren het geweten afkopen of sussen, niet de expressie van - hoe ook gedefinieerd - moraliteit.