TTC

Voor het nieuwe jaar, schijnbaar zijn overheden de grote vijand van Christenen. Hoe kunnen we ons hiertegen behoeden? Hoe moeten we reageren als we aangevallen worden? Welke richtlijnen geeft de bijbel hier voor? Dat is de vraag waar in deze bijbelstudie op in wordt gegaan. De opzet is als volgt: Eerst worden enkele algemene richtlijnen gegeven. Daarna komen we tot de kern van de zaak, dat is de opdracht om in geloof weerstand te bieden aan de boze. Tenslotte wordt besproken dat wij zelf, voor zover dat in onze macht is, moeten voorkomen dat we kwetsbaar zijn. En dat het verstandig is om

Dat is een mooie om 2016 af te sluiten, oprecht. Laat ons hopen dat volgend jaar meer mensen tot dat eenvoudige besef komen.

Pro memorie wat betreft de absurdisten, een mens moet eerst tot leven gewekt worden alvorens te weten wat dood is ... Volgens absurdisten proberen mensen sinds mensenheugenis de betekenis van het heelal te ontrafelen en logica in haar bestaan te ontdekken, maar is ieder onderzoek ernaar tevergeefs. De wereld is immers irrationeel en niet vatbaar voor menselijke logica. Het onderzoek naar de essentiële (existentiële) vragen van het bestaan leidt traditioneel tot twee mogelijke uitkomsten: de conclusie is dat het leven geen betekenis heeft, of men probeert op een kunstmatige manier (zoals v

Dan zou je jezelf tot de absurdisten kunnen rekenen, die vinden het zelfs te absurd om zelfmoord te plegen en zoeken vervolgens om toch nog iets zinvols te doen in het leven. Maar wat dan met je inlevingsvermogen, voel je ook de pijn van anderen in je hart of zijn? Apathie is nog wat anders, dat behoeft denkelijk geen betoog.

Aan verklaringen is echt geen gebrek, zoeken naar betekenis kan je wel in een lastig parket brengen en dan is halsstarrige verankering aan 'iets' eerder regelmaat dan uitzondering. Hechten aan een God is niet hetzelfde dan wat diepe introspectie tot resultaat kan hebben. Zo bijvoorbeeld:

Onthechten van verkeerde aannames kan een onbehaaglijk gevoel geven met in het verlengde stereotiepe reacties die daar uiting aan geven, het is eenvoudig te begrijpen voor wie de moed heeft deze processen te doorlopen. En dat is niet zomaar wat, het start misschien vaag maar het wordt steeds helderder wanneer we bereid zijn om te sterven aan dat wat is. Nee, het is niets nieuws onder de zon, tenzij we dat vergeten zijn omwille van het leven op zich.

Een mens kan aan veel geloof hechten, maar ook angstig worden wanneer een waarheid zich aanbiedt. Onthechten van verkeerde aannames kan leiden tot de psychische dood, iets minder leuk voor wie dat proces doormaakt, de getuigenissen legio.

Leuke bladvulling voor wie de pointe mist in het verhaal, en straks zal het wellicht gaan over 'vacuümtorsieveldvortexen' waarin je maar beter niet terecht komt?

Ben het volledig met je analyse eens, logischerwijs.

Beetje ontwijkend antwoord, vertrekkend van virtuele deeltjes waarin 'Mullog' ergens te vinden zou moeten zijn. Waar ergens in dat 'beeld' huist de wezenskern zich? Dan zou informatie alomtegenwoordig gewoonweg zijn, wie is er dan om daar iets mee te doen? Bestaat evolutie dan wel of is dat een schijn die wordt opgewekt om het leven te laten zijn zoals het is?

Een heilig boek sluit gezond verstand niet uit, het zou net andersom moeten zijn. In de wereld vandaag is dat gezond verstand wel ver te zoeken, zelfs zonder heilige boeken is dat zo.

Denk niet dat er iets mis met heilige boeken op zich, hoe ze geïnterpreteerd worden lijkt me een heel andere zaak. Normaal gezien zouden ze een toegevoegde waarde moeten zijn om een vrediger en moreler samenleving te realiseren, kwestie van normen en waarden waar heilige geschriften niet strikt noodzakelijk zijn om daar ten persoonlijke titel de expressie van te zijn.

Is dat - ondanks deze tegenstelling - relevant wanneer we dit in een alledaagse context plaatsen? Anders gezegd, maakt het ons tot een beter/slechter mens door wel/niet dat verhaal letterlijk te nemen?

Wellicht is het kwade nodig om het goede te kunnen (h)erkennen, voor een aantal blijkt dat een opgave die bijzonder moeilijk is, zelfs ongeloofwaardig.

Interessant, is er dan ook een bedenker/bron van - welke het ook zij - al die informatie? Inmiddels weten we ook dat een gebrek aan informatie kan leiden tot perverse effecten, net hierdoor kan de wereld gezien worden als een tragisch absurd schouwspel waar we op deze of gene manier reageren.

De ELM is een theorie ontwikkeld door Richard Petty en John Caciopo in 1986. De ELM stelt dat er verschillen zijn in de manier waarop mensen overtuigd worden. Ze stellen dat die verschillen liggen aan de waarschijnlijkheid dat ontvangers zich betrekken bij het onderwerp in kwestie. Afhankelijk van de betrokkenheid van mensen bij het onderwerp, zijn er twee processen waarin mensen overtuigd kunnen worden. Voor een van de processen is systematisch denken nodig, het andere proces staat voor snelle ongegronde beslissingen maken. Er zijn verschillende factoren die van invloed zijn op welk proces wo

Wat is Mullog meer dan het beeld dat we daarvan hebben? Met andere woorden, is Mullog ook een wonderbaarlijke kwantumprojectie met daarin een geconditioneerde wezenskern die hem zus of zo laat denken?

We kunnen er veel moeilijke termen bij bedenken, die grond bestaat ook uit atomen. Maar dat is niet het punt van discussie, vraag stelt zich waar de 'mens' zich bevindt in dit 'lege' geheel. Zijn we - jij, ik, zij - slechts een bundeling van atomen of is er meer aan de hand? Met andere woorden, waar gaat onze focus naartoe, naar de leegte of naar dat wat hierin verschijnt?

Biedt alvast hoop voor het nieuwe jaar, en dat was al zo tragisch absurd.

Ja, en het wordt steeds moeilijker om jezelf daartussen een plaats te geven, tenzij jij dat wel kan. Ik lees het graag.

Sir Arthur Eddington zei: “De materie is overwegend spookachtige lege ruimte.” Om preciezer te zijn, het is 99,9999999% lege ruimte. Maar waarom zakt die 99,9…% lege ruimte van mijn hand niet door de 99,9… % lege ruimte van de tafel, waarop mijn hand ligt? De makkelijkste verklaring hiervoor is dat de elektronen zo snel rond de kern draaien dat ze een ondoordringbaar pantser vormen. Stel je voor dat iemand een gewicht aan een touw rond zich slingert. Je kunt niet in de buurt komen om hem of haar aan te raken, want het rondcirkelende gewicht houdt je op afstand. Wanneer twee atomen elkaar ontmo

Een vacuüm is ook goed, er verschijnt vanalles in dat doorgaans voor waar wordt gezien. Geloof kent vele vormen vanuit de identificatie met dat wat zich aan ons voordoet.

En wie is dan die 'ik' in dit verhaal, iets anders dan de virtuele deeltjes waarnaar je verwijst?

Zelfs een vacuüm dat achteraf een plenum blijkt te zijn, als een vat vol potentie waarin 'iets' werkzaam blijkt te zijn. Fascinerend inderdaad, zeker wanneer we dat vertalen naar de realiteit van alledag.

Heeft er dan ook al iemand bewustzijn kunnen waarnemen of is bewustzijn datgene dat nu net het waargenomene ervaart en interpreteert?