Peter79

In de Bijbel vind je nog twee eerdere verbonden, namelijk het verbond met Noach en het verbond met Abraham. Paulus maakt onderscheid tussen het verbond met Abraham en het verbond bij de Sinaï. Paulus zegt dat het verbond met Abraham bestond uit een belofte. De wet kwam er later bij, bij de Sinaï. Het Nieuwe Verbond grijpt terug op het verbond met Abraham. De wet heeft zijn functie vervuld voor wie in Christus is, Hebreeën zegt daarover dat wat veroudert en verjaart, niet ver is van verdwijning. Wie buiten Christus is, blijft onder het oordeel - de wet verklaart de hele wereld strafwaardig (Rom

Fijn dat je nog even mee deed. Ik had de hoop dat nieuwe inbreng zou meewerken ten goede. Maar ik begrijp het wel, het is hier dweilen met de kraan open.

Ik heb het onderscheid aangegeven in Godsdeel versus volksdeel, apart in stenen tafelen gegrift met Gods vinger en liggend onder het verzoendeksel. Toch vormen ze samen - tien woorden en alle overige bepalingen - één geheel, de wet van Mozes. Je mag ze niet van elkaar scheiden. Neem bijvoorbeeld het Evangelie naar Mattheus. Daar staat in Mattheus 23:23 (HSV): Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want u geeft tienden van de munt, de dille en de komijn, en u laat het belangrijkste van de Wet na: het recht, en de barmhartigheid en het geloof. Deze dingen zou men moe

Met de laatste zin lijk je afbreuk te doen aan het eerder gestelde. Zodra je drie niveaus onderscheidt zoals jij doet, benoemt dat ze elkaar aanvullen en geen enkel facet bevat de hele waarheid en je benoemt één daarvan als geestelijk, dan lijkt het alsof je in de laatste zin zegt dat de kern toch ligt in één van de niveaus. De niveaus die je onderscheidt zijn niet anders dan facetten, perspectieven, aspecten, verschillende zijden van een diamant. Ik beschouw zelf de geschriften van Johannes ook als die waarin het meeste reflectie is geweest en dat Johannes het meest tot de kern komt. De

Een verbond is een verdrag tussen twee partijen. Elke partij brengt een deel in en samen vormen die delen het verbond. Ik had een artikel op papier die ik helaas niet meer heb, waarin op een hele duidelijke manier het verbond van Israël werd geanalyseerd tegen de achtergrond van andere verdragen in het oude oosten. De diverse elementen die een verdrag in de regel had, zijn ook in de wet van Mozes herkenbaar. Bij die analyse zijn de tien woorden het deel van God. Dat blijkt ook uit het eerste woord: Ik ben de Heer uw God ... Na de tien woorden volgt dan het deel van het volk. Wat het dan w

Het is voor mij onnavolgbaar dat iemand Christus - het Woord - aanneemt en vervolgens het Woord zou afdanken? De Heidelbergse Catechismus. Voor het kennen is het niet alleen nodig om te weten hoe het zou moeten zijn, het ideaal, de wet; maar ook te kennen hoe het is, de realiteit, het leven. Door het verschil tussen leer en leven, ideaal en realiteit beseffen we dat in ellende verkeren. Door het Woord weten we dat de realiteit niet is zoals het altijd zal zijn of hoe het bedoeld is. Abraham en al die anderen kregen een belofte die zijn in hun leven niet vervuld zagen worden. Ze waren o

Als je Johannes 6 leest, vind ik je reactie niet vreemd. Zoals de levende Vader Mij gezonden heeft, en Ik leef door de Vader, zo zal ook wie Mij eet, leven door Mij. Dit is het brood dat uit de hemel neergedaald is; niet zoals uw vaderen het manna gegeten hebben en gestorven zijn. Wie dit brood eet, zal in eeuwigheid leven. Deze dingen zei Hij, terwijl Hij onderwijs gaf in de synagoge in Kapernaüm. Velen dan van Zijn discipelen die dit hoorden, zeiden: Dit woord is hard; wie kan het aanhoren? [...] Van toen af trokken velen van Zijn discipelen zich terug en gingen niet meer met Hem mee (J

Dave Bookless: inspirerend omdat hij eenvoudig en duidelijk vertelt waarom christenen zich druk maken over milieu en ecologie.

Hier kan ik het wel mee eens zijn. De Geest is als de wind en de wind toont zijn kracht waar het weerstand vindt en brengt in beweging. En zo is ook al het geschrevene van belang. Ieder mens bouwt op datgene wat de voorouders hebben achtergelaten. Zo ook met geloofstradities. In zichzelf zijn tradities dood, maar de Geest brengt leven in de brouwerij. Uiteraard is het Woord mens geworden en voor die tijd sprak men wel van Christus maar men wist niet dat Hij onder ons zou wonen met de toen gewone naam Jezus, die toch veel betekenend is. Maar ik kan niet anders lezen dan dat Johannes he

Ik heb er ook mijn issues mee. Ik ben met de gedachte opgevoed dat de Bijbel Gods Woord is, en soms is er het automatisme nog steeds dat ik de Bijbel zo noem. Maar door het lezen van de Bijbel ben ik er achter gekomen dat Jezus Gods Woord is. Ik heb de vrijheid om de Bijbel Gods Woord te noemen, maar ik voel me daar niet zo vrij in, juist omdat de Bijbel vaak misbruikt wordt om een mening kracht te geven. Dan gaat het al gauw toe naar ijdel gebruik van Gods naam. Ik denk dat Jezus Gods Woord wordt genoemd om duidelijk te maken dat Hij op het voetstuk staat waar de orthodoxe Jood de

Toch is de taal van het evangelie een taal van overvloed. De velden zijn wit om te oogsten. Het huis van de Heer wordt vol. De smalle weg duidt volgens mij eerder op diegenen die leven uit eigen kracht; de Faizeeen trokken het hele land door voor 1 bekeerling.

Ik zou deze vraag niet op andere mensen willen betrekken, maar op mezelf. Waarom mensen niet gaan geloven, is een mysterie, dat je misschien iets meer begrijpt als je kijkt naar het wonder van je eigen geloof. Het is inderdaad dat er een behoefte, een verlangen is in de mens, door Augustinus verwoord als: "onrustig is ons hart tot het rust vindt bij u". Ik geloof dat ieder mens dat heeft, ongeacht wel of niet geloof. Toch gaat de een op zoek naar God (Cornelius) en de ander niet. Ik denk dat je inderdaad zelf een begin maakt, maar achteraf zal je dan denk ik toch zeggen dat he

ok, verkeerd begrepen dan.

Ik had gequote waarop ik reageerde. Volgens mij stelt de topicstarter een legitieme vraag. Zelf zie ik de genoemde/veronderstelde dualiteit terug in de uitspraak "in de hemel alzo ook op de aarde" en ook in "wat u op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn". Twee kanten van dezelfde medaille. Geestesdoop en waterdoop horen bij elkaar. Het verschil tussen Rome en Reformatie zit in het doorgaande desacraliseren in de lijn van de Reformatie: heiligheid is niet een (verworven) eigenschap van het schepsel maar een van bovenaf toegekende staat. De gereformeerden hadden het over "teken en zeg

Beiden, want: Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven, want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen (Fillippenzen 2: 12, 13 HSV).

Je kan dopen zien als magie en genoegen nemen met de antwoorden die anderen geven. Je kan dopen ook onderzoeken en tot een eigen antwoord komen. Die zoektocht brengt je misschien wel weer dichtbij de kerkelijke formules. In dat proces verander je van iemand die iets van horen zeggen weet in iemand die iets heeft doorleefd.

Wat er staat, is een vertaling uit het Grieks. Hoe letterlijker men vertaalt, hoe onbegrijpelijker het wordt. Hoe meer men vertaalt volgens de bedoeling in het Grieks, hoe afhankelijker men wordt van de interpretatie/uitleg van de vertaler (die persoonlijk gekleurd kan zijn). Zonder uitleg kan het niet. In het Christendom stelt men vragen als: begrjp je wat je leest? en: hoe lees je? In het christendom is er volgens mij vrij veel overeenstemming om het te lezen zoals ik. Zie bijvoorbeeld het commentaar op Biblehub: The main intention of the verse is to bring out the idea of r

zie Romeinen 6

Het is dus een hele persoonlijke ervaring waarop jij je baseert. En met die ervaring denk je dat je uitspraken mag doen over andere mensen. Ach, ik denk dat ik dat ook doe. Maar zolang ik bij jou niet kletsnat word, heb ik bij jou denk ik ook niets te zoeken. Nu, dan dank ik je in elk geval voor de informatie.

De waterdoop wordt wel eens vergeleken met de doortocht door de Schelfzee van het volk Israël. In het verhaal van doortocht staat dat God het volk de woestijnweg op leidde, naar de Schelfzee toe, een doodlopende weg. Toen het volk door de zee heen was, vloeide het water terug en was het pad dat ze genomen hadden, weer onbegaanbaar. Er was geen weg terug. Zoiets is het ook met de waterdoop. De waterdoop kan je niet ongedaan maken. Bij de geestesdoop kan je achteraf gaan twijfelen en denken dat je je hebt vergist, het is iets persoonlijks. Maar bij de waterdoop waren allemaal getuigen die h

Dit is interessant. Het evangelie, of het nu het jouwe is of het christelijke, is een kracht tot (behoud). En zolang het bij woorden blijft, is er van die kracht niets te merken. Hoe merk jij dat de leringen die jij aanhangt krachtiger zijn dan "de christelijke deken die er later overheen is gelegd"? Noem het dan maar verkondiging, ik beschouw me toch echt wel als volgeling van Jezus. Ik zie wat het geloof uitwerkt in mijn eigen leven en dat van anderen en ik verlang Hem straks te zien als Hij komt. Zoals je zegt werkt God via mensen en wil ik me wel in jouw geloof verdiepen. M

Hoe weet jij nu welke manier de beste is? En waarom denk je dat mijn manier niet leunt op goede theologen? Waarom denk je dat Detering een goede theoloog is? Uiteraard laat je je overtuigen als je de argumentatie sterk genoeg vindt. Dat geldt ook voor mij. Tot nog toe lees ik van jou ook alleen overtuiging, verkondiging zoals je wil. Definieer je "waar" als datgene "wat jou overtuigt"? Volgens mij begint christen zijn met het besef met lege handen te staan. Als alles waarop je vertrouwde instort, dan kan je ontvankelijk worden voor het geloof in Christus. Ma

Hoe weet jij nu welke manier de beste is? En waarom denk je dat mijn manier niet leunt op goede theologen? Waarom denk je dat Detering een goede theoloog is? Volgens mij is het iemand in de marge van de theologie. Maar waarom geldt het voor jou niet? Volgens mij zoek jij ook de theologen uit die zeggen wat jou aanspreekt of waarschijnlijk lijkt. En kan het anders? Hoe bepaal je nu wat waar is? Waarom weet jij het beter dan andere mensen? Ik denk dat de geloofstraditie op bepaalde vlakken vergelijkbaar is met wetenschap. Kern van zowel traditie als wetenschap is de

Ik moet even denken aan wat Jezus zegt in Mattheus 13: 52: Daarom, iedere schriftgeleerde, in het Koninkrijk der hemelen onderwezen, is gelijk aan een heer des huizes die uit zijn voorraad nieuwe en oude dingen tevoorschijn haalt (vertaling HSV). Ik denk dat ontwikkelingen inderdaad ertoe kunnen leiden tot versies die niet meer overeenstemmen met het origineel. De Reformatie greep daarom over de Middeleeuwen heen terug naar de eerste eeuwen om dichter bij de oorsprong te komen. Latere versies zijn echter niet per se minder; latere versies kunnen ook specifieker zijn dan het origineel omda

Zelf beschouw ik de historische Jezus als iemand die we slechts kennen door de ogen van degenen die over hem schreven. Ik denk bij geloven aan het verhaal van Jezus en Samaritanen, die zeggen: Wij geloven niet meer om wat u zegt, (=apostelen/Nieuwe Testament/Kerk), want wijzelf hebben Hem gehoord en weten dat Híj werkelijk de Zaligmaker van de wereld is, de Christus (Johannes 4 HSV). Het gaat nu niet meer om de historische Jezus - Christus naar het vlees, maar om de Christus die nu aan de rechterhand van de Vader is en met ons is tot het einde van de wereld. Zo kennen wij vanaf nu niemand naar