Peter79

Dat is de kern waar de rest aanhangt. Zelf denk ik dat dat eerder geldt voor het antwoord dat Jezus gaf op deze vraag (Matt 22: 36-40 HSV): Meester, wat is het grote gebod in de wet? Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten. Jezus haalde zijn antwoord uit de wet: (Deut 6, Lev 19). Als ik kijk naar hoe de geboden uit d

Als je de Bijbel beschouwt als onfeilbaar boek van kaft tot kaft met God als auteur zegt e.e.a. meer over God. Beschouw je de Bijbel als een door mensen geschreven verzameling geschriften dan zegt het meer over die mensen. Klopt. Een relatie van God met mens en/of andersom.

Er zijn inderdaad allerlei godsbeelden en gedachten over God. Zeggen die meer over God of juist meer over de mensen?

Maar waarom dan de wet beperken tot de tien woorden? Persoonlijk denk ik bij de wet aan de eerste vijf boeken van de Bijbel en eigenlijk nog breder - de hele Bijbel. Dan zie ik een familiefoto: hoe God en mens samen door de geschiedenis gaan.

Zou iemand verlost door Jezus zich ergeren door het horen van de wet dewelke hij liefheeft? Als mijn zoon naast me zit, dan kan ik zijn foto ook mooi vinden, maar degene die dan naast me zit, heb ik lief. De foto heb ik niet lief. Dat is hoe Christus en de wet zich tot elkaar verhouden, geloof ik. Jezus is de vleesgeworden Thora.

Hiermee toon je aan dat het niet uitmaakt hoeveel geboden de wet heeft: 613, 12, 10, 2 geboden, of welke schifting je ook maakt, je bent er niet meer onder.

Je stelt je op als rechter over de wet, je bepaalt dat de 10 nog wel gelden en de rest niet. Dat is jouw persoonlijk oordeel dat ik respecteer. Ik geloof dat je zonder de 10 ook wel weet wat je te doen staat als jij langs de weg iemand ziet liggen die half dood geslagen is.

Als God mij ingeeft om mij in te zetten voor natuurbescherming en hij roept jou tot werk in de voedselbank, dan doen we verschillende dingen, maar we kunnen elkaar herkennen in de liefde. De verschillen komen voort uit dat we als mensen van elkaar verschillen en op verschillende plekken leven onder verschillende omstandigheden en met verschillende noden waar we met onze verschillende talenten een verschil kunnen maken.

Dat moet men zelf weten, de Geest doet onderscheiden waar het op aan komt.

Toch identificieert Paulus de Sinaï met een vorm van slavernij (Galaten 4). Er is dus ook afstand tussen het Sinaï-verbond en het Nieuwe Verbond en volgens mij is dat zoveel afstand dat je wel mag zeggen dat Paulus met het Nieuwe Verbond eerder teruggrijpt op Abraham dan op Mozes. De geschiedenis van het gouden kalf is pijnlijk (Exodus 32). Nadat Mozes voor het volk gepleit heeft en beneden aankomt, is er woede bij Mozes en die woede leidt uiteindelijk tot de dood van 3000 Israëlieten. Mozes had die opdracht niet van God gekregen. Ik zie daarin een stuk eigengereid handelen en ook stam

Ik citeer alleen het laatste deel van deze alinea, want in de rest zijn we het niet oneens denk ik. Door te zeggen dat je hier op aarde bent om de materie te beheersen, komt er m.i. toch weer een stuk dualiteit, waarin het geestelijke hoger is dan het materiële. Ik denk juist aan een relatie zoals de bijbel ook een huwelijksrelatie beschrijft: de man heeft de vrouw lief als zijn eigen lichaam. Een christen kan vanuit zijn beeldzijn van God heersen als een koning, maar Jezus liet zien dat het heersen bestaat in dienen. Het woord heersen heeft voor mij een negatieve connotatie. Heersen staat vaa

Behalve Dave Bookless vind ik ook Samuel Lee inspirerend, omdat hij open is over zijn leven met God, waar het hem brengt en zo een leesbare brief is voor andere mensen, voor mij een bemoediging. Hij is dit jaar theoloog des vaderlands. https://tear.nl/verhalen-en-nieuws/collegemiddag-met-samuel-lee?_cldee=cGV0ZXIuZy52b3NAZ21haWwuY29t&recipientid=contact-c5c4e207db36e61193fb0050568b54db-4db7c2a6358b49ab82cb3b8ef5f792a1&esid=a71d4b27-ada9-ea11-80e8-0050568b5fd6

In de Bijbel vind je nog twee eerdere verbonden, namelijk het verbond met Noach en het verbond met Abraham. Paulus maakt onderscheid tussen het verbond met Abraham en het verbond bij de Sinaï. Paulus zegt dat het verbond met Abraham bestond uit een belofte. De wet kwam er later bij, bij de Sinaï. Het Nieuwe Verbond grijpt terug op het verbond met Abraham. De wet heeft zijn functie vervuld voor wie in Christus is, Hebreeën zegt daarover dat wat veroudert en verjaart, niet ver is van verdwijning. Wie buiten Christus is, blijft onder het oordeel - de wet verklaart de hele wereld strafwaardig (Rom

Fijn dat je nog even mee deed. Ik had de hoop dat nieuwe inbreng zou meewerken ten goede. Maar ik begrijp het wel, het is hier dweilen met de kraan open.

Ik heb het onderscheid aangegeven in Godsdeel versus volksdeel, apart in stenen tafelen gegrift met Gods vinger en liggend onder het verzoendeksel. Toch vormen ze samen - tien woorden en alle overige bepalingen - één geheel, de wet van Mozes. Je mag ze niet van elkaar scheiden. Neem bijvoorbeeld het Evangelie naar Mattheus. Daar staat in Mattheus 23:23 (HSV): Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want u geeft tienden van de munt, de dille en de komijn, en u laat het belangrijkste van de Wet na: het recht, en de barmhartigheid en het geloof. Deze dingen zou men moe

Met de laatste zin lijk je afbreuk te doen aan het eerder gestelde. Zodra je drie niveaus onderscheidt zoals jij doet, benoemt dat ze elkaar aanvullen en geen enkel facet bevat de hele waarheid en je benoemt één daarvan als geestelijk, dan lijkt het alsof je in de laatste zin zegt dat de kern toch ligt in één van de niveaus. De niveaus die je onderscheidt zijn niet anders dan facetten, perspectieven, aspecten, verschillende zijden van een diamant. Ik beschouw zelf de geschriften van Johannes ook als die waarin het meeste reflectie is geweest en dat Johannes het meest tot de kern komt. De

Een verbond is een verdrag tussen twee partijen. Elke partij brengt een deel in en samen vormen die delen het verbond. Ik had een artikel op papier die ik helaas niet meer heb, waarin op een hele duidelijke manier het verbond van Israël werd geanalyseerd tegen de achtergrond van andere verdragen in het oude oosten. De diverse elementen die een verdrag in de regel had, zijn ook in de wet van Mozes herkenbaar. Bij die analyse zijn de tien woorden het deel van God. Dat blijkt ook uit het eerste woord: Ik ben de Heer uw God ... Na de tien woorden volgt dan het deel van het volk. Wat het dan w

Het is voor mij onnavolgbaar dat iemand Christus - het Woord - aanneemt en vervolgens het Woord zou afdanken? De Heidelbergse Catechismus. Voor het kennen is het niet alleen nodig om te weten hoe het zou moeten zijn, het ideaal, de wet; maar ook te kennen hoe het is, de realiteit, het leven. Door het verschil tussen leer en leven, ideaal en realiteit beseffen we dat in ellende verkeren. Door het Woord weten we dat de realiteit niet is zoals het altijd zal zijn of hoe het bedoeld is. Abraham en al die anderen kregen een belofte die zijn in hun leven niet vervuld zagen worden. Ze waren o

Als je Johannes 6 leest, vind ik je reactie niet vreemd. Zoals de levende Vader Mij gezonden heeft, en Ik leef door de Vader, zo zal ook wie Mij eet, leven door Mij. Dit is het brood dat uit de hemel neergedaald is; niet zoals uw vaderen het manna gegeten hebben en gestorven zijn. Wie dit brood eet, zal in eeuwigheid leven. Deze dingen zei Hij, terwijl Hij onderwijs gaf in de synagoge in Kapernaüm. Velen dan van Zijn discipelen die dit hoorden, zeiden: Dit woord is hard; wie kan het aanhoren? [...] Van toen af trokken velen van Zijn discipelen zich terug en gingen niet meer met Hem mee (J

Dave Bookless: inspirerend omdat hij eenvoudig en duidelijk vertelt waarom christenen zich druk maken over milieu en ecologie.

Hier kan ik het wel mee eens zijn. De Geest is als de wind en de wind toont zijn kracht waar het weerstand vindt en brengt in beweging. En zo is ook al het geschrevene van belang. Ieder mens bouwt op datgene wat de voorouders hebben achtergelaten. Zo ook met geloofstradities. In zichzelf zijn tradities dood, maar de Geest brengt leven in de brouwerij. Uiteraard is het Woord mens geworden en voor die tijd sprak men wel van Christus maar men wist niet dat Hij onder ons zou wonen met de toen gewone naam Jezus, die toch veel betekenend is. Maar ik kan niet anders lezen dan dat Johannes he

Ik heb er ook mijn issues mee. Ik ben met de gedachte opgevoed dat de Bijbel Gods Woord is, en soms is er het automatisme nog steeds dat ik de Bijbel zo noem. Maar door het lezen van de Bijbel ben ik er achter gekomen dat Jezus Gods Woord is. Ik heb de vrijheid om de Bijbel Gods Woord te noemen, maar ik voel me daar niet zo vrij in, juist omdat de Bijbel vaak misbruikt wordt om een mening kracht te geven. Dan gaat het al gauw toe naar ijdel gebruik van Gods naam. Ik denk dat Jezus Gods Woord wordt genoemd om duidelijk te maken dat Hij op het voetstuk staat waar de orthodoxe Jood de

Toch is de taal van het evangelie een taal van overvloed. De velden zijn wit om te oogsten. Het huis van de Heer wordt vol. De smalle weg duidt volgens mij eerder op diegenen die leven uit eigen kracht; de Faizeeen trokken het hele land door voor 1 bekeerling.

Ik zou deze vraag niet op andere mensen willen betrekken, maar op mezelf. Waarom mensen niet gaan geloven, is een mysterie, dat je misschien iets meer begrijpt als je kijkt naar het wonder van je eigen geloof. Het is inderdaad dat er een behoefte, een verlangen is in de mens, door Augustinus verwoord als: "onrustig is ons hart tot het rust vindt bij u". Ik geloof dat ieder mens dat heeft, ongeacht wel of niet geloof. Toch gaat de een op zoek naar God (Cornelius) en de ander niet. Ik denk dat je inderdaad zelf een begin maakt, maar achteraf zal je dan denk ik toch zeggen dat he

ok, verkeerd begrepen dan.