Peter79

Het is niet de natuur maar God zelf die het beter vindt als de mens niet alleen is: Ook zei de HEERE God: Het is niet goed dat de mens alleen is; Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem (Gen 2:18 HSV). Het woord heersen dat in Genesis 3 wordt gebruikt, is het heersen van een despoot. De despoot duldt geen tegenspraak, de ondergeschikte is overgeleverd aan de willekeur van de despoot. Daarom wordt Israel in 1 Samuel 8 gewaarschuwd. Ze weten dat ze het zullen uitschreeuwen, maar ze verkiezen het. In het paradijs gold het gebod - niet eten van die ene boom. Er was

De zonde van Israel was dat zij een konibg wilden, terwijl God hun Koning is. Toch kregen zij een koning, wellicht vanwege de hardheid des harten.

Adam en Eva zijn dus gelijk in het aspect dat zij beiden uit stof gemaakt zijn. En dat niet alleen, want Adam heeft het ook over ""been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees". Eva is van Adams eigen soort, in tegenstelling tot de dieren die hij eerder een naam heeft gegeven. Ze verschillen van elkaar, omdat Adam een man is en Eva een vrouw. Eva is dan ook een "hulp als iemand tegenover hem" (Genesis 2:20 HSV). Aan de verschillen tussen Adam en Eva wordt hier geen waardering gegeven; dat gebeurt pas na de zondeval. Terwijl Adam moet zwoegen omdat de aardbodem vervloekt is, zal Eva me

Is het dan zo dat toen dit tegen Adam werd gezegd, dit ook voor Eva gold: "want stof bent u en u zult tot stof terugkeren." (Genesis 3: 19 HSV)

Als voor Eva geldt dat ze niet uit stof geschapen is, geldt dan ook voor haar dat ze niet zal sterven?

Ik geloof dat Christus ons echt vrij maakt. Dat is niet alleen iets van het toekomstige leven, maar die vrijheid is er nu al. Dat vrouwen overheerst worden door mannen is een vloek die in Christus is opgeheven. Als een vrouw de roeping heeft om het ambt te vervullen, dan is zij ook vrij om dat te doen. Behalve als een mannelijke ideologie haar dat ontzegt.

Op veel plekken wel, op veel plekken ook nog niet.

Galaten 3 zegt dat we niet meer onder de wet zijn. De wet maakt onderscheid tussen Jood en Griek, slaaf en vrije, man en vrouw. Maar in Christus is er geen onderscheid. Niemand kan zich ergens op laten voorstaan. Een man heeft niet meer vrijheden dan een vrouw.

Voor mij is de betekenis dat Job een voorbeeld is van iemand die volhardde in de beproeving. Hoezeer men ook naar schuld bij hem zocht voor zijn lijden, het werd niet gevonden. Een mens (zoals ik) kan zo de schuld bij zichzelf zoeken, zichzelf tekort doen, navelstaren, maar sommige dingen overkomen ons en ze kunnen meewerken ten goede. Job is zoveel verder gekomen, want eerst kende hij God van horen zeggen, maar door zijn lijden heen heeft hij God aanschouwd. God vergoedde hem zijn bezittingen die Hij hem had afgenomen, dubbel volgens het recht van de Thora. Voor mij een erkenning dat God

Elihu's belangrijkste onderbouwing is zijn rechtschapenheid en de geest die hem dringt. Zijn naam betekent "Hij is mijn God" of "Jahwe is mijn God" (ik gebruik de verklaring van Walter Vogels (Belichting van het bijbelboek Job, KBS 1989). Dat Elihu spreekt namens de Heer is iets dat je op zijn blauwe ogen moet geloven - iedereen kan dat wel zeggen. In elk geval is het een opstelling die de vrienden van Job niet hadden. De aanname dat Job schuldig is, eerder geuit door Zofar (Job 11), wordt door het optreden van Elihu nog klemmender neergezet. Uit het begin van het boek Job weten we echter dat

Elihu spreekt inderdaad met het vuur van Elia, maar net als de drie vrienden die zo goed op de hoogte zijn van Gods werken, heeft deze profeet zijn eigen zekerheden die niet allemaal juist hoeven te zijn. De drie vrienden hebben niet het profetische vuur van Elihu. Ik vind dat Elihu in bepaalde opzichten de visie van de drie vrienden dat Job schuldig is nog sterker aanzet. Ik kan begrijpen dat Job niet reageert, want iemand die zo vol vuur is, laat zich niet gezeggen. En als iemand zozeer zijn woorden vereenzelvigt met die van God, dan doe je er beter het zwijgen toe. Je wil niet tegen God ing

Dolce vita = _Anja_, een vrouw hoe zit dat met Plume/Zola?

Het is aan jou om te bewijzen dat ze dezelfde persoon zijn.

Dit zijn twee verschillende users.

raar dat er bij mij een vraagteken in gekomen is. (te dikke vingers misschien). tip voor jou: Geurt Henk van Kooten - Paulus en de kosmos. Josephus en Philo komen regelmatig in boek voorbij. Paulus wordt dus in het kader van zijn tijd gezet.

Nee, het topic heeft jammerlijk schipbreuk geleden. Ik laat het je weten als ik weer zoiets oppak.

Ha Lobke, ik heb inderdaad even achter het stuur gezeten, maar je kan er aan draaien wat je wil, we drijven stuurloos met alle winden mee. Nu ja, beter dan windstilte op de Sargassozee.

De hoofdlijn is dat Job een voorbeeld is van volharding. Hij haalt geen bakzeil. Zie, wij prijzen hen gelukzalig die volharden. U hebt gehoord van Job de volharding van Job, en u hebt de uitkomst van de Heere gezien, dat de Heere vol ontferming is en barmhartig, Jakobus 5: 11, 12 (HSV).

Waar staat dat Job in opstand was tegen God? Job legde zich net als de weduwe uit de gelijkenis van de onrechtvaardige rechter niet neer bij het uitblijven van recht en zocht zijn heil bij Degene in wie hij geloofde.

je kan natuurlijk ook je eigen oordeel volgen. Wil je begrijpen wat de schrijver wil vertellen of vooral je eigen gedachten terug lezen.

Job antwoordt inderdaad niet op Elihu, maar ik zou daar niet de conclusie uit willen trekken die jij trekt. In Job 42 staat (vers 7 HSV): Nadat de HEERE deze woorden tot Job gesproken had, gebeurde het dat de HEERE tegen Elifaz, de Temaniet, zei: Mijn toorn is ontbrand tegen u en tegen uw twee vrienden, want u hebt niet juist over Mij gesproken, zoals Mijn dienaar Job. Nergens in het boek Job staat dat hij gezondigd heeft. Van het begin tot het einde is hij de rechtvaardige. Natuurlijk is er het één en ander gezegd, zoals dat Job zijn geboortedag vervloekte. Maar de schrijver van het

Ik lees dat Job antwoord krijgt (wanneer God antwoordt vanuit een storm). Maar wat is dat antwoord? Job heeft zijn kinderen verloren - een onherstelbaar verlies. Als ik lees en erover nadenk, dan is het dat Job God ter verantwoording roept - alsof God de oorzaak is van zijn lijden - maar als God geantwoord heeft, zonder dat Job weet waarom het lijden hem heeft getroffen, dan laat Job zijn klacht los en pakt zijn leven weer op. Is het dat Job eraan is gaan twijfelen dat God al die tijd met Hem was, ook in het diepe lijden? In elk geval is Job zijn kennis van God door het hele gebeuren verdiept.

wettisch denken is meer dan wetjes erbij bedenken. Denk aan het visioen van Petrus: hij protesteert als God hem opdraagt onreine dieren te eten. Een les om God en wet niet met elkaar te vereenzelvigen - wetticisme stelt God en wet aan elkaar gelijk.

Het is ook de bijl aan de wortel van het wettisch denken. De wet valt van zijn voetstuk, de wet wordt een instrument, een hulpmiddel, dat je terzijde mag schuiven als er op de sabbat een dier in de put gevallen is.

Leuk je hier terug te zien?