Ignatius Maria

Quote: Op donderdag 18 oktober 2007 13:40:48 schreef RobertF het volgende: [...]Sjaloom KennethB, Er is natuurlijk een verschil tussen gemarteld worden en jezelf martelen. Het eerste gebeurt onvrijwillig, het tweede doe je jezelf aan omwille van Christus. Als Christus zegt dat je je kruis op moet nemen, dan geeft Hij eerder aan dat je jezelf op moet offeren omwille van Hem. En ja, iemand die altijd heel graag zeer uitbundig leefde en daarmee nu stopt, kan misschien een groter offer brengen aan Hem dan iemand die tóch altijd al sober leefde en daarmee nu doorgaat. Dat ondersche

Quote: Op woensdag 17 oktober 2007 20:59:52 schreef annzie het volgende: [...] Ik snap je niet helemaal... Wij moeten dus aan zelfkastijding gaan doen omdat we anders Jezus niet goed genoeg volgen ofzo? Ik denk niet dat dat bedoeling van God is. Ik denk ook niet dat we letterlijk Zijn kruis op ons moeten nemen. Arme apostelen, hebben ze Jezus toch allemaal verkeerd begrepen aangezien de meeste van hen gestorven zijn aan het kruis... en met hen nog duizenden christenen. Zij hadden niet de luxe die wij hebben, voor hun was het of het kruis, of geen christen zijn. Quote:

Je geeft zelf eigenlijk al het antwoord in het laatste deel van je post, namelijk dat die teksten inderdaad in een andere context staan. Maar desalniettemin is het wel duidelijk dat het leven als christen een leven in strijd is tegen jezelf en per definitie dus met lijden gepaard gaat. Zonder kruis geen verrijzenis. Zonder vernedering van jezelf, geen verheerlijking van God. Zelfkastijding is een manier om door het stof te gaan. Dit is één van de oudste tradities in de kerk, en hij lijkt nu voor veel mensen onbegrijpelijk. Dat zegt misschien ook wel wat over het soort christenen dat wij zi

Wie niet zijn kruis op zich neemt en mij volgt, is mij niet waard. Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven.

Als vorm van boetedoening en aanbidding.

Admod note: Offtopic posts verwijderd.

Lijkt me wel wat, zo'n cilice.

Quote: Op woensdag 17 oktober 2007 13:23:19 schreef Nunc het volgende: De video gaat de mist in (op logische gronden) als ze concludeert dat dus onze percepties in ons brein alleen maar ideeën zijn. Dat is slechte logica van het kaliber "struisvogel": jij staat achter een muur, en ik kan je niet zien, en dus besta jij niet. Dat hele gedoe is dus gewoon volkomen onwetenschappelijke onzin. Je kunt niet uit de notie dat onze waarnemingen "beelden" zijn in onze hersenen, concluderen dat de werkelijkheid buiten ons dus een illusie is, of zelfs gegenereerd wordt door onze hersenen.

Quote: Op zondag 14 oktober 2007 14:58:37 schreef Tom het volgende: Ik kende KennethB en St. Ignatius al toen ik naar de uni ging. Klein wereldje he. Tom kende al een derde deel van de opleiding voor hij eraan begon.

Quote: Op zaterdag 06 oktober 2007 21:50:03 schreef Gorthaur het volgende: Een ander stukje identiteit die ik herken is dat Nederlanders overal hun mening over heeft, zelfs als ze er niets tot onvoldoende over weet. Opzicht is dat niet zo erg, maar de Nederlander heeft ook de neiging deze onwetendheid rond te spuien, alsof die zo belangrijk is. Op tv zie je dat het mooist in een debat tussen een wetenschapper die het over zijn vakgebied heeft en een leek die ze net uit de kroeg gehaald hebben. Klaas met zijn ehbo diploma vertelt (op grond van die kennis) wel even dat de hersenoperat

1 Kor. 10: 13.

Quote: Op donderdag 04 oktober 2007 20:41:42 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Juist! Daar heb je weer dat niet-mathematische, waar ik ook m.b.t. Mt22:37-40 al op wees. De schepping is onderhevig aan de natuurkundige (en wiskundige) wetten, maar de Schepper niet! Zie ook deze post over de Drie-Eenheid: KLIK . Je ziet dit ook vaker gebeuren in de kerkgeschiedenis, dat de logica gebruikt word om de paradoxen ongeldig te verklaren. Wanneer bijvoorbeeld word aangevoerd dat "het eindige het oneindige niet kan bevatten". Conclusie: Christus kan ofwel niet waarlijk God zi

De Willibrordvertaling is Katholiek, prima leesbaar en ook verkrijgbaar als goedkope paperback.

Quote: Op woensdag 03 oktober 2007 22:23:41 schreef wateengedoe2 het volgende: * Dit komt uit het topic over PKN-geloofszuilen , maar is te interessant om daar als een soort 'bijzinnetje' te laten staan Ik denk dat een belangrijk verschil tussen katholicisme en protestantisme is: het protestantisme heeft meer van het óf-óf. Sola gratia, sola fide enz. Terwijl katholicisme meer én-én is. Maar dan zijn die 'ennen' niet altijd 100% evenwaardig en tóch zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Enkele voorbeeldjes: - Schrift en Traditio - Jezus en Maria - Genade en werk

Quote: Op dinsdag 02 oktober 2007 05:58:53 schreef Brent het volgende: Ik zie weer een hoop gesteiger als het om de oudste kern van het evangelie gaat, terwijl die wetenschap allang door zelfs het Vaticaan is erkend als valide. Het Vaticaan vind kritisch wetenschappelijk onderzoek inderdaad prima. Dat is echter wat anders als de uitkleding van de grote christologische dogma's. Quote: En nee, ik was het niet met die link naar Thomas omdat ik Thomas zie als een secundaire (goed bedoelde maar onbeholpen) poging terug te keren naar de oorspronkelijke missie. Het is ook o

En helaas is de uitdaging aan alle "Q aanhangers" (die overigens uit Q allemaal verschillende overtuigingen formuleren), een systematische verantwoording te geven van hun overtuigingen op basis van de Q bron en zijn historische situering, onbeantwoord gebleven.

External Critique : 2 Relativism : 4 Second Naiveté : 5 Orthodoxy : 4

Quote: Op woensdag 26 september 2007 10:20:36 schreef Liset het volgende: [...] Even terug te komen op het onderwerp Ik denk dat vrouwen ook vaak zeuren over het man zijn. Aan de ene kant is het: Waarom issie nou niet wat gevoeliger? Waarom snapt ie dat nou niet? Waarom helpt ie niet mee in het huishouden? Blabla, dat soort dingen. Maar aan de andere kant, als een vent té lief is, dan begin je niet eens aan een relatie. Ik kan me voorstellen dat dat best frustrerend is voor de man. Dit soort gedachtes hoor ik dan vaak van vrouwen om me heen en ik betrap me zelf er ook op. Ik mo

Quote: Op maandag 24 september 2007 13:24:57 schreef Hester het volgende: Trouwens, nu het toch over muziek gaat: als je geen woorden weet dan kun je altijd nog d.m.v. kunst communiceren. Ik heb in elk geval vaak de neiging om mensen die ik erg graag mag muziek, schilderijen, foto's, gedichten en kadootjes te geven. Niet met de bedoeling om soft over te komen of zo, maar het zegt iets over jezelf en (jouw beeld van) de ander zonder dat je er woorden voor hoeft te verzinnen. Ja, vind ik ook wel herkenbaar. Als je mij met praat moet je ook altijd uitkijken voor de liedjes di

Geweest: Nederland België Luxemburg Engeland Duitsland Frankrijk Spanje Hongarije Griekenland Singapore Indonesië Verlanglijstje: Italië Israël Het moge duidelijk zijn waarom.

Quote: Op maandag 17 september 2007 21:15:33 schreef Pius_XII het volgende: [...]Maar toch, ik snap waar je op doelt, maar ik vraag me af of je dat onder de noemer 'dualisme' kan schuiven. Als je bijvorbeeld kijkt naar de Karthuizers, die zijn nogal contemplatief enzo, maar zeker niet dualistisch. Diakio heeft mij eens uitgelegd hoe dat precies zat, ik weet het fijne er niet meer van, maar het kwam erop neer dat juist het strakke schema, de lichamelijke arbeid e.d. evenzogoed deel uit maken van de geloofsbeleving. Ook hier holisme dus. Ja, klopt. Je bent nogal snel geneigd te denk

Quote: Op zondag 16 september 2007 11:21:37 schreef anastasia het volgende: Klint een beetje boedhistisch Eenheid he? Uiteindelijk kunnen we de Geest nergens onvluchten, hij doortrekt alles en wekt het al tot leven. Maarja, het is dus de kunst je hiervan bewust te worden en iedere adem ook geestvervuld te laten zijn. Quote: Op maandag 17 september 2007 17:16:14 schreef Pius_XII het volgende: [...]Ja, heel herkenbaar, dat heeft er, onbewust, bij mij ook nog heel lang ingezeten. Niet zo gek ook denk ik. Onze traditie zit vol met asceten voor wie ik ook gro

Dit is voor mij één van de grootste uitdagingen van het christelijk leven denk ik. Ik ben van nature nogal dualistisch ingesteld, wat dus praktisch betekend dat ik het nogal lastig vind om in de dagelijkse dingen spiritualiteit te beleven. Ik ervaar een groot onderscheid tussen het geestelijke en stoffelijke. Dat levert nogal een plagaat op, omdat ik ook wel weer een levensgenieter ben en je natuurlijk niet continu geestelijk bezig kan zijn, als je zo'n strak onderscheid hanteert. Ik heb er grote moeite mee om in mijn werk of een avondje uit spiritualiteit te ontdekken. Zelfs in mijn stud

Nee, maar het is dus wel de vraag waar de grens ligt, of wat dan criteria zijn waarmee we bepalen wat wel of niet door bijvoorbeeld scholen gereguleerd zou moeten worden.