zendeling

Je lijkt verbaasd of verbolgen te zijn over iets dat gemeengoed is bij zeer veel moderne theologen, namelijk dat het vroege christendom enorm fluide was en men er niet mee zat om de religie sterk aan te passen aan ideeen uit een andere cultuur dan die uit wie Jezus/Jesjoa onderwees. Dat is dus niet mijn eigen bedenksel maar zit in al die boeken die deze theologen het licht hebben doen zien. Over de precieze geschiedenis van die vroege ontwikkeling doen diverse theorien de ronde en is inderdaad enige onduidelijkheid. Het is nu eenmaal geen natuurkunde of wiskunde. Maar je kunt zoiets niet

Dat zou je denken. En het is inderdaad minder zeker als 1 van de 2 een gezegde heeft weggelaten. Toch kiezen de meeste Q-theologen ervoor om meerdere gezegden die 'sondergut' zijn, toch tot Q te rekenen omdat ze daar veel beter passen dan in de overige tekst van de evangelisten die Q hergebruikten. Ze zullen dan moeten afwegen wat de redenen geweest kunnen zijn dat de schrijver van Lucas of de schrijver van Mattheus het bewuste gezegde niet kon gebruiken en wegliet. Voor mij persoonlijk blijft de belangrijkste afweging of het gezegde qua taalgebruik, stijl en inhoudelijk past bij de andere ge

Het is mogelijk dat zowel de schrijver van Mattheus als de schrijver van Lucas beiden dezelfde gezegden of een enkel gezegde weg hebben gelaten. Er zijn denk ik meerdere gezegden die slechts een van hen heeft weggelaten en die we dus helaas maar via een bron kennen. Wat ze wél hebben overgenomen is uitgebreid genoeg om een duidelijk beeld te krijgen van de theologie of beter gezegd de spirituele filosofie van Q-lite, die echt heel anders van karakter is dan de gezegden die Mattheus en Lucas zelf produceerden (een deel is wel door Lucas van Mattheus overgenomen). Maar als je de gezegden van Q-l

In Nederland en andere West-europese landen is het christendom al lange tijd tanende. Het zijn vooral de teksten buiten Q-lite die de mensen niet meer aanspreken en dat is niet voor niets! Voor mystiek en spiritualiteit is juist nog wel veel belangstelling en in toenemende mate, vooral bij een hoger opgeleid publiek. De oorspronkelijke leer van Jesjoea is inderdaad voor een besloten groepje volgelingen bedoeld geweest, dat kun je ook nog nalezen in Q-lite (met name het begin) en blijkt verder ook uit het cryptische karakter van deze tekst die met geen mogelijkheid afkomstig kan zijn

In principe klopt het wat je zegt, maar er zit wel een addertje onder het gras. Jezus zou je gelijk geven, maar de leiders van de vroege christenen zouden dat niet doen en ook de vroege moslims niet. Als je de vroege leiders van die stromingen (terecht) de maat neemt, dan stuit je tegen het probleem dat de "heilige" geschriften van deze godsdiensten deels door hen (die het niet eens zijn met je) bedacht zijn. De enige oplossing lijkt mij dat je godsdiensten meer rationeel en praktisch maakt en dat je theoretische scherpslijperij, dus ook die in de zogenaamde heilige geschriften voorkomt,

Ik doe dat niet zelf, met een "bepaalde betekenis op de loop gaan", dat doet namelijk de héle integrale tekst van Q-lite die in 1 en dezelfde richting wijst van de mystiek (niet persé de gnostische versie van de mystiek!). De vertaling die jij aanhaalt doet geen recht aan die tekst van Q-lite, maar probeert ze juist weg te buigen van de "Sitz-im-Leben" van die grondtekst. Dat wegbuigen gebeurt dat op heel slinkse manier door de woorden te herinterpreteren naar latere tekstdelen toe. Dat is wat jij hier ook probeert te doen. En dat is ook wat de schrijvers van Mattheus en Lucas pogen te doen do

Béétje off-topic: Kick Bras heeft ook het licht gezien over waar het eigenlijk om zou moeten draaien in het Christendom: https://www.nieuwwij.nl/opinie/recensie-oog-oog-kick-bras/ Zoals al meerdere malen gebeurde tijdens de wordingsgeschiedenis van het Christendom probeerde men steeds weer opnieuw de steven van het religieuze schip de goede kant op te krijgen terug richting de mystiek (Bras probeert dat op zijn bescheiden manier ook). Maar dat het startpunt en de kern er eigenlijk al helder en duidelijk begónnen was, dát realiseerde men zich niet ten volle. En al helemaal niet stevig

Ja, ik presenteer hier de resultaten als "feit" of resultaat, omdat er steeds te moeten bijzetten dat het via onderzoekingen "ontdekt" is, vermoeiend en overbodig is. want iedereen weet hier al dat deze gezegden nog slechts in gereconstrueerde vorm bestaan en niet bewijsbaar zijn zoals een wiskundige stelling dat wél is. Het is net als bij prachtige reconstructies van lang uitgestorven diersoorten met allerlei aannames over vormen, kleuren en eventuele beharing of bevedering, vaak zijn elementen nog onzeker. Toch zie je die afbeeldingen overal op het internet en mensen vertrouwen erop dat

Q-lite is niet "gnostisch" van aard, maar wel mystiek. Ik volg enkel de idee van de meeste moderne theologen dat Q min of meer een gegeven is gezien de speciale teksten die Mattheus enkel met Lucas deelt en die niet harmonieus bij de rest van die evangelies blijken te passen. Er is inderdaad een minderheid van de meer serieuze theologen die beweert dat het ook zonder Q kan, maar dan heb je een omslachtige theorie nodig dat Markus een verkorte versie is van een eerder langer evangelie, voor mij is dat ongeloofwaardig (begin daar anders zelf een draad over!). je bent natuurlijk vrij om de m

Wat jij voorstelt lijkt mij onlogisch en zal geen enkele theoloog bevestigen. Ik heb al uitgelegd dat de gezegden van Q-lite veel sterker zijn dan de overige gezegden en er theologisch mee disharmonieren, maar wel onderling een aparte consistente theologie vertegenwoordigen. Dat spreekt jouw theorie tegen. Het doet me een beetje denken aan middeleeuwse alchemisten die goud wilden creeeren door allerlei minder edele elementen te combineren, dat werkt nu eenmaal niet zo. Het is wel een "probleem" dat Q-lite nooit gevonden is, maar raar is dat helemaal niet. De bijbel van de Marcion-christen

@Robert Frans De andere evangelien, zoals jij ze noemt (werd Q-lite wel gezien als een evangelie?, misschien), bevatten óók authentieke woorden. Dat zijn de authentieke woorden van de schrijvers van die teksten zélf. Ik zie die schrijvers als creatieve geesten die voor hun eigen gemeenschap van gelovigen een in hun ogen nóg "beter" evangelie wilden schrijven dan de evangelies die al bestonden. Ze deden dit in een tijd toen die evangelien nog niet als "heilige schrift" werden gezien en er grote vrijheid was om zelf invulling te geven aan zo'n nieuwe versie van het evangelie. Maar dez

Zoals ik op dit forum wel vaker heb geschreven, heb ik een voorliefde voor een bepaalde reconstructie van de meest authentieke woorden van Jesjoea ("Jezus") waarbij de laatste bewerker van Lucas het evangelie van Mattheus wel gekend heeft, maar toch ook een oude gezegdenverzameling benutte (net als de auteur van Mattheus zelf ook deed). Veel van deze gezegden zijn in zekere mate aangepast of herbewerkt door degene die zijn nieuw evangelie wilde schrijven. Soms werd de eigenlijke betekenis daarbij geweld aangedaan, waarbij je je moet afvragen of die schrijver zich daar ten volle van bewust

Misschien is een dergelijke new age-orientatie inderdaad minder geschikt voor discussies op een christelijk forum (net als trouwens de atheistische orientatie). Of op zijn minst moet je Jesjoea als Meester willen overwegen. Dat het Hoogste Zelf of de Heilige Geest als doel samenvalt met die Meester zit in de gezegden van Jesjoea besloten, bij de beoefening van zijn instructies ga je via de devotie voor Hem (zoals de auteur van Johannes het op een iets andere wijze verwoordt).

Je kunt in zulke brede algemene onderwerpen nu eenmaal niet hele betogen erbij schijven om bepaalde dingen te illusteren. En dat er niet goed op elkaars argumenten wordt ingegaan is goed te begrijpen bij zulke wezenlijk verschillende levensbeschouwingen. Om andermans levensbeschouwing te kunnen begrijpen zul je je er grondig in moeten verdiepen, maar dat gaat hier niet gebeuren uit onvermogen en uit angst. Vooral bij evangelisch fundamentalisme is angst een grote factor. Zodra je denkt dat je door je fundamentalistisch-evangelische geloofswaarheden in een "aparte" werkelijkheid of waarhei

Dogma's zijn van geen enkel belang om een groep gelijkdenkenden bijeen te houden, ze doen dat enkel op een valse en onnatuurlijke manier. Als een dogma slecht te begrijpen of onlogisch is, dan is het vals en moet je het verwerpen. Is het wel te begrijpen en logisch, dan houdt het op een dogma te zijn. Het is een tamelijk ridicule vergelijking die u maakt om aannemelijk te willen maken dat dogma's onmisbaar zouden zijn, de mensheid kan dogma's juist missen als kiespijn. Ze zijn nooit "gezond" en zijn helemaal niet van belang om een beweging ergens voor te behoeden. Dat is enkel wat de bedenkers

Het is een groot mysterie hoe je door de Liefde de kloof tussen de eigen eindigheid op kunt heffen om de onbegrensde Heilige Geest (bijvoorbeeld via je Meester Jesjoea) waarlijk te beminnen na de nauwe poort binnen te zijn gegaan (en nee, ik bedoel God hier niet persé in de vorm van een Ezel! ). Door maar dogmatisch te blijven hameren op een christelijke bekering en andere uitingen van mystiek te verketteren geeft u blijk van een sektarisch fundamentalistische mentaliteit. Een mysticus zal nooit zulke kortzichtige uitspraken doen. Er is juist niets "wazigs" aan mystiek, het is eer

Je schermt met teksten uit het Nieuwe Testament om dogmatisch denken te verdedigen. Dogmatisch denken dat ten dele ook afkomstig is van de schrijvers en bewerkers van die teksten zelf! Waar die tekstregels wel geheel of gedeeltelijk zuivere mystiek zijn, zijn ze afkomstig van de historische Jezus en ben je ze dus op een foutieve manier aan het interpreteren en gebruiken. Als je zo simplistisch met teksten omspringt en ze inzet voor je eigen beperkte manier van denken, dan zijn werkelijke argumenten hoogstwaarchijnlijk aan dovemansoren gericht. Mensen die vastzitten in dogmatisch

Zonder mystiek is religie helemaal niks. Mystiek is het enige dat je vrij kan maken, de rest zijn eventueel hulpmiddelen om tot mystiek te komen. Bekering is helemaal niet nodig omdat een relatie met God standaard is voor ieder wezen en die niet pas begint bij een bepaald keuzemoment, dat is bijgeloof. Het belijden van zonden is een negatieve daad die tegengesteld is aan mystiek en die je ontwikkeling alleen maar zal schaden. Je bent een zoon of dochter of een kind van de Vader en als zodanig ben je precies zoals je móet zijn, Hij zal je altijd accepteren. Hij wil juist niet dat je blijft hang

Leuk gevonden die beeldspraak, maar je roept maar wat. De begrenzing bij spiritualiteit zit enkel in het onderscheidend waarnemen en aanpassen van het eigen gedrag, denken, spreken en handelen. Het denken daarentegen is voor wat betreft de ideologische motivatie en onderbouwing volkomen vrij, ze moet zelfs geheel vrij zijn wil ze je kunnen motiveren en inspriren. Bij dogma's kan dit niet, ze worden je dwingend opgelegd door andere mensen en dat blijft bij intelligente mensen altijd wrikken. Mystiek is een directe liefdevolle relatie met God om het eigen bewustijn te verruimen (tot de Heil

Religieuze dogma's zijn door autoriteiten afgedwongen begrenzingen van het denken, restricties in de vrijheid van denken. Dat is tegennatuurlijk en het is dwingelandij, het heeft niets te maken met "gezond denken". Het is net zo ongezond als slaven opsluiten "omdat het nu eenmaal zo moet". De verdediging dat je niet zonder opgelegde dogma's zou kunnen is onzin, er zijn zat spirituele paden die dergelijke opgelegde (irrationale) dogma's niet kennen. En dan vind jij het gek dat het christendom leegloopt?

Dat verketteren van de meer mystieke proto-christelijke stromingen is inderdaad iets dat het christendom en met name het Nieuwe Testament al heel vroeg wezenlijk misvormd heeft. Maar zelfs binnen die gemanqueerde kaders is toch steeds weer de mystiek tot bloei gekomen, zij het vaak als marginale verschijnselen en invloeden en bij grotere invloed, met verkettering als gevolg. Bij de Islam echter is de mystiek in aparte stromingen tot volle bloei weten te komen ondanks de beperkingen van de kaders die blijkbaar niet zo knellend zijn als in het christendom. In het Jodendom heb je de Kab

Toch kennen ook Jodendom, Christendom en Islam hun mystieke varianten, dus dat is mij wat al te kort door de bocht. Helaas is dat niet de hoofdstroom bij deze tradities, de nadruk ligt op ritualisme en bij het christendom daar nog bij de kerk en de priesters onderhouden.

Misschien niet rechtstreeks, maar ook Jesjoea spreekt in zijn historische gezegden over reacties die je zult krijgen op je acties zoals bijvoorbeeld op het zelf oordelen over de acties van anderen: https://jesussaying.wordpress.com/2013/06/06/the-original-part-of-the-sayings-gospel-q-the-sayings-of-the-tantric-jesus/ God die een en al liefde is, is ook de schepper van heel het universum en daardoor via de wetten in de natuur medeverantwoordelijk voor het plezier en het lijden en de reacties op onze acties. Hij grijpt niet hoogstpersoonlijk in "aparte gevallen" in, maar is onder zijn

Probeer ook eens een inhoudelijke bijdrage te geven waar anderen iets aan hebben? Op de man spelen kan dan altijd nog eens als je tegen jezelf praat.

In de christelijke bijbelverzameling staan wel waarheden. In het zogenaamde "nieuwe testament" van de christenen zijn het met name de historische leringen van Jesjoea die zeer bruikbaar zijn voor een spirituele aspirant. Er staat helaas ook veel in waar mensen niet veel aan hebben en die je als onzinnig of onwaar zou kunnen typeren. Maar die verzameling geschriften heeft een lange geschiedenis en is alleen daarom al voor christenen iets bijna heiligs. Aan de manier van omgaan met de verzameling kun je zien hoe bijgelovig of hoe rationeel een christen in het leven staat. Vooral voor p