zendeling

Ik bewonder het juist wel bij die Joodse christenen dat ze zich tot hun Meester willen richten met de naam zoals die door de eerste discipelen werd gebruikt. Dat Jan na emigratie naar Amerika ineens als John wordt aangesproken kan ik me nog wel voorstellen, maar Yeshua is nooit tijdens zijn leven Jezus of Jesus of Isa genoemd en waarschijnlijk ook niet met de Griekse versie van de naam. Nou ben ik zelf nogal een purist, ik zeg altijd dat ik naar London ga of naar Paris. Wat me wat verbaast bij die Messiaanse christelijke Joden is dat ze allerlei Joodse gebruiken er bij vinden h

Bij theologie werkt men niet met bewijzen, dat is meer iets voor wis- en natuurkunde sjako. Wat jij hier stelt is inderdaad het beeld dat de kerk graag ziet sinds de kerkvaders dit begonnen te beweren. Er staan geen "historisch" kloppende details in het Nieuwe Testament, dan zul je met niet-christelijke geschriften aan moeten komen waarmee je zaken zou kunnen verfieren en die zijn er niet, buiten misschien de destructie van de tempel, maar dat is dan wel een heel magere oogst. Het christendom is een prachtige meer-dimensionale kunstzinnige creatie die poogt de gelovigen te ins

Eerlijk gezegd weet ik nauwelijks iets over de ontwikkelingen van de joodse godsdienst en hun Schrift en of ze over de eeuwen hun teksten hebben willen aanpassen aan nieuwe ontwikkelingen, ik vermoed van niet of veel minder, maar weet er dus te weinig van. Het christendom is in die zin anders, dat ze in de eerste twee eeuwen een enorme syncretische ontwikkeling heeft doorgemaakt die aanvankelijk allerlei kanten uitging. Uiteindelijk zijn al die kanten vanuit Rome weer in een soort trechter bij elkaar geperst in een (nogal vaag) compromis waar het Nieuwe Testament en de kerkleer de neersla

Klopt allemaal. Bovendien heb je met name bij de heel vroege teksten zoals die in Q-lite mogelijk te maken met een nog oudere vertaalslag die gemaakt is van het Aramees naar het Koine Grieks. Waarbij allerminst zeker is of de vertaler niet ook woorden bewust heeft zitten te veranderen omdat een betekenisverandering hem beter uit kwam in zijn eigen manier van geloven. Het gezag van hordes vertalers wordt tamelijk dun als je ervan uitgaat dat al die vertalers hetzelfde geloof aanhingen als de eindredacteuren van de uiteindelijke teksten, terwijl er in een vroeger stadium heel andere beteken

Was ik waarbij sjako? De Heilige Geest is nog even aanwezig als ooit tevoren. Niemand van de schrijvers van de teksten in het Nieuwe Testament was getuige van het leven van Jezus, het is allemaal "van horen zeggen". Het zijn geschriften die bedoeld zijn om je te inspireren in je christelijke geloof, het zijn geen verslagen van waargebeurde dingen, zelfs niet in Handelingen of de zogenoemde brieven van Paulus. Dat er een soort "heilige inspiratie" achter zou zitten is je eigen invulling, dat is op geen enkele manier hard te maken. Ik heb de historische Jezus erg hoog zitten, maar veel verder da

Dat klopt niet sjako, wat ik zelf hiervoor schreef is daarentegen wél geinspireerd door de Heilige Geest.

Er zullen wel altijd mensen blijven die gevoelig zijn voor mythisch denken (werkelijkheid verwarren met symbolische of warrige teksten). Je moet ze dat niet aanrekenen, het is vooral te wijten aan de mensen die dit soort teksten toelieten in het Nieuwe Testament (en die wisten ook niet beter).

Je hebt in Nederland allerlei typen moderne christenen. Ten eerste, het is verwarrend om te spreken over "oorspronkelijk christendom" zonder dat je exact aangeeft wat je daarmee bedoelt. Er zijn altijd, ook al in de eerste eeuwen, verschillende vormen van het Christendom geweest, dat blijkt alleen al uit de grote verschillen in doctrine en details binnen het NT. Als moderne christenen hun geloof op allerlei manieren pogen aan te passen aan de tijdgeest, dan is daar niets mis mee. We hebben hier gelukkig geen christelijke IS die met zwarte maskers op alles naar een mythische ideaalti

Ik denk niet dat alle moderne christenen dit zo nog zien, maar het is wel een prachtige mythische voorstelling van zaken die joodse christenen destijds de geruststelling gaf dat hun nieuwe godsdienstvorm een verbeterde versie was van hun oude godsdienstvorm.

Is het niet zo dat de vroegere Joden het (primitieve) religieuze geloof in het zoenoffer nog kenden en dat de vroege joods-hellenistische christenen dat zoenoffergeloof schiftuurlijk vermengden met de idee van de verzoening met God via de geslachtofferde hellenistische held (Jezus)? Joden moeten hier niets van hebben, ondermeer omdat ze gruwen van de idee dat je een rabbi een goddelijke heldenstatus gaat toedichten op grond van zijn tovenarij. Ik vind het wel buitengewoon knap, hoe die vroege joods-hellenistische christenen in die nieuw-testamentische verhalen de twee tradities schriftuur

Precies, eigenlijk net zoals al die christelijke schrijvers dachten toen ze vorm gaven aan hun teksten die in het Nieuwe Testament terecht zouden komen. Die voelden zich (ieder op zich) het beste bij de teksten die ze uit hun eigen fantasie haalden waarbij ze zich afzetten tegen de andere teksten die al bestonden. Maar wel met 1 belangrijk verschil. Ik probeer oprecht hun eigen bedenksels er weer uit weg te zeven, waar zij juist bezig waren dingen zelf te bedenken. Ik bedenk er zelf niets bij maar probeer juist weg te halen wat anderen er mijns onterecht omheen en doorhee

Q-lite is een soort mini-bijbeltje voor me geworden en de omvang ligt nu redelijk vast voor me (op enkele twijfelgezegdes na). Toch overdenk ik zo nu en dan of ik niet toch nog andere acceptabele teksten uit het Nieuwe Testament zou kunnen destilleren om mijn mini-bijbeltje wat mee te kunnen uitbreiden. Eerst had ik de neiging om die teksten vooral of alleen te gaan zoeken in het non-passie deel van Markus. Maar Mattheus en Lucas delen ook verwante teksten met die in Markus die mogelijk even oud zijn en niet noodzakelijkerwijs afgeleid zijn van Markus. De reden dat ik me er nog niet

Ik denk dan ook dat "heiligen van de Naam van de Geliefde Vader (Abba) gebeurt zoals bij het (innerlijk, niet uiterlijk) gebruik van een (heilige) mantra. Je stelt dat centraal in je mystieke benadering van alles en iedereen in je leven. Deze manier van "bidden" (het heeft niets te maken met dingen verzoeken aan God, Jezus raadt dat juist af) staat centraal in de leringen van Jezus in Q-lite. De rest van de leringen zijn daar als het ware als ondersteuning omheen gebouwd, precies zoals soortgelijke leringen in (geografisch gezien) andere tradities.

Als je ziet hoe slecht het contact is tussen Q-lite en de latere christelijke teksten (binnen het Nieuwe Testament), dan zou je, als je met denkers zoals Hermann Detering meegaat, kunnen concluderen dat Q-lite nooit werkelijk door een historische Jesus gesproken is, maar er slechts "bijgelapt" is vanuit volkomen externe bronnen. De Jezus van het christendom is dan een bedacht verhaal, dat de van oorsprong onstoffelijk-gnostische Christusfiguur "echt" (schijnbaar historisch) in de tijd moest zien te plaatsen, mogelijk om de machtsbasis van de bisschoppen te verstevigen, die zo als het ware

We gaan om met kritiek door die kritiek weg te halen of belachelijk te maken of door op de persoon te spelen of een combinatie van die tactieken. Want op de brandstapel mag helaas niet meer. Fijne jaarwisseling!

Ik denk dat het handiger is als je je daartoe beter informeert over wat allerlei theologen daarover schrijven. Niet iedereen is een studiehoofd en heeft de capaciteiten om de oorsprong van het Nieuwe Testament helemaal te doorgronden. Zelfs theologen die zich daar wel in verdiepen gebruiken deels (steunen op) het werk van theologen die hen voorgingen. Je kunt dus niet verwachten dat het inzicht in dit soort zaken je zomaar "overvalt" tijdens het lezen in de bijbel, dat is een nogal naieve idee. Als je eigenlijk bedoelt te zeggen dat je het feitelijk geen ruk interesseert wat al die

Zoals jullie wellicht al weten ben ik een grote fan van het gedachtengoed van de Radicaal-kritische School in de theologie en in het bijzonder van zijn moderne vertegenwoordiger Hermann Detering. In dit interview op zijn eigen website geplaatst, legt hij uit waarom Jezus volgens hem geen historische persoon is geweest, maar een in Alexandrie bedachte verpersoonlijking van een ideaalbeeld (van een soort boddhisattva). http://radikalkritik.de/wir-brauchen-eine-poetische-betrachtungsweise-der-bibel De setting waarin deze Jezus werd bedacht is volgens Detering mogelijk deels een Mah

Precies, een geloof dat zich vooral in de tweede eeuw ontwikkelde tot het syncretische christendom, waar er eerder een heel ander soort "geloof", praktijk was geweest die nog door de historische Jezus zelve was gestart. Het NT is de neerslag van dat syncretische christendom met nog een kleine rest van dat prille begin erin verborgen. De oudste afzonderlijke schrijvers hadden bovendien nog een afwijkend geloof van het latere samengevoegde standaard compromis-geloof dat het christendom (vanuit Rome) uiteindelijk werd. Maar Hendrik heeft wel een beetje gelijk, dit topic gaat over wie de

Ik heb weinig respect voor mensen die afgaan op uitspraken die ze op Wikipedia vinden, iedereen kan daar immers wat neerkalken en bij onderwerpen als religie is dat van zeer twijfelachtig niveau (zeker de nederlandstalige versie die ik daarom sowieso oversla). De historische Jezus vind je óf in Q1 (van Kloppenburg en Mack etc.) óf in Q-lite. Het is zeer zeker niet mogelijk om daar een waaier van geloofsvisies op te baseren, omdat deze teksten veel kleiner zijn van omvang en bovendien zijn ze inhoudelijk zeer veel eenduidiger! De cynische filosoof van Burton Mack's Q1 verschilt niet eens z

Je ziet de enorme verwarring die bestaat tussen de verschillende visies op Jezus van allerlei christelijke denominaties. Dat verbaast mij allerminst, het is immers nogal een warrig samenraapsel in dat Nieuwe Testament, voor elk wat wils. Iedereen kan daar zijn eigen Jezus en zijn eigen geloofsvisie uit opbouwen, gewoon wat teksten bij elkaar grabbelen zoals het je zo uitkomt. Dat is niets nieuws overigens, dat deden de vele schrijvers die bijdroegen aan het NT zelf ook al. Vandaar mijn eigen voorkeur om terug te gaan naar enkel de uitspraken van de historische Jezus zélf. Dan ben je weliswaar

Bernard heeft ongelijk. Je bent niet een navolger van Jezus als je alle zogenaamde uitspraken van Jezus in het Nieuwe Testament klakkeloos accepteert als waren ze de historische leringen van Jezus. Wat je dan wel bent is een bijbel-christen en dat is heel wat anders. De Jezus (Christus) van de bijbel-christenen is een heel andere Jezus dan de historische Jezus. De Jezus is anders en de leringen zijn ook anders doordat er een kleurfilter op zit en er "valse" (later bedachte) leringen aangeplakt zijn. Je kunt de historische leringen van Jezus niet op de oorspronkelijk bedoelde manier toepassen i

Ik vind alle gezegden die in deze reconstructie van Q-lite zijn opgenomen (op enkele na waar ik minder mee kan nog) heel fascinerend en waarheid (als samenvallend met mijn eigen levensovertuiging). Maar het gezegde dat me nog het meeste bezig houdt, dat zijn de instructies over hoe je moet bidden: Q 11: 2 / Luke 11: 2 = Matthew 6: 9-10a, 10b Sondergut 2a When you pray, say: 2b Beloved Father (Abba), Let Your Name be hallowed (not in Marcion); Marcion and early Luke prefer: Let Your Holy Spirit come. Matthew and later Luke prefer: Let Your Rule

Je beroept je voor jouw "waarheid" op een autoriteit. Derhalve is bovenstaande een drogreden. Over dogma's valt niet te discussieren, je hebt er niets aan in een logische discussie, het is prietpraat.

Maar jij meent dat weer zelf te weten wat precies "God's woord" is en daarmee ben je in mijn ogen nog fouter bezig dan die roomsch-bischoppelijke versie van het christendom.

Misschien is Q-lite wel een soort Torah van de missie van Jesjoea. Alleen kent het christendom daarover nog geen open discussie omdat er nog geen geleerde volgelingen zijn die het proberen te interpreteren vanuit de manier van denken die Q-lite het licht deed zien. De Talmoed van de missie van Jesjoea zal nog moeten ontstaan. Pas dan zal een einde kunnen komen aan de fundamentalistische barriere die het christendom van de rest van de mensheid gescheiden houdt.