Robert Frans

Klopt, daarom zei ik in de zin erna dat deze tekst ook op "gewone" roepingen kan worden toegepast, daar het werkelijk zo is dat niet een ieder die graag priester of monnik wil zijn, het ook daadwerkelijk wordt. Dat klopt. Zij hebben een eigen, unieke roeping die al aangehaald is en die weer door geen man verricht kan worden. Niet elke vrouw heeft die roeping natuurlijk, net zoals niet elke man de roeping tot het priesterschap heeft, maar God is wel veel kwistiger met díé roeping dan met de "mannelijke" roepingen. Blijkbaar heeft Hij er veel meer vertrouwen in dat vrouwen hun roepingen

Je geroepen voelen is iets anders dan geroepen zíjn. Velen voelen zich geroepen, doch weinigen zijn uitverkorenen. Dat geldt ook voor dit soort roepingen. Er zijn genoeg priesterstudenten die uiteindelijk ontdekken dat ze toch niet geroepen waren en de opleiding dus moesten afbreken. En monastieken die na een paar jaar in het klooster ontdekken dat ze toch niet de eeuwige geloften kunnen afleggen. Daarom wordt elke vermeende roeping zorgvuldig onderzocht door kerk of klooster, aan de hand van vaste vereisten waar elke priesterstudent of novice aan moet voldoen. Dat geeft misschien niet altij

Als jij vindt dat vrouwen daardoor minderwaardig zijn, is dat je eigen keuze. En het zijn echt niet alleen mannen die dit zo geloven.

Het priesterschap is geen beroep, maar een roeping. En nee, binnen de Kerk kunnen vrouwen niet tot priester geroepen worden, net zoals in een toneelspel er rollen voor mannen en voor vrouwen zijn. Ze kunnen echter wel gewoon pastoraal en catechetisch werk doen en leidinggevende functies op zich nemen.

Volgens mij heb ik het woord "modern" nergens in de mond genomen en mijns inziens is het ook helemaal niet relevant of een leefwijze modern of klassiek is. Als zij maar juist is. En er zijn verschillende juiste leefwijzen mogelijk. Maar goed, als je meent dat vrouwen alleen gelijkwaardig zijn als zij het "moderne" rollenpatroon aannemen, dan is dat jouw eigen keuze. Ik laat het liever aan de betreffende vrouwen zelf over om dat te bepalen.

Hoe je het ook wil noemen, het is wel een bepaalde leefwijze waarmee je opgroeit en waar je dus aan went. Niet die leefwijze is per se feministisch, maar het idee dat je als gehuwde vrouw behóórt te werken, ook als het gezin met de man als kostwinner prima naar tevredenheid draait, en het huisvrouw-zijn minderwaardig zou zijn aan het zijn van een werkende vrouw. Het rollenpatroon wordt enkel niet-gelijkwaardig als je besluit het huisvrouw-zijn (of huisman-zijn) als minderwaardig te zien. Ik doe dat niet. Het moet je niet zomaar opgedrongen worden, maar de zorg voor huis en gezi

Klopt. Maar andersom natuurlijk ook. Als je van jongs af aan in een feministische omgeving opgegroeid bent, met het idee dat je als ook als gehuwde vrouw behoort te werken en huisvrouw zijn iets minderwaardigs is, is het dan ook nog echt een keuze? Moeilijk inderdaad...

Dit vind ik dan ook een bijzondere stelling. Het idee van emancipatie is toch dat je vrij je eigen keuzes kan maken en dat man en vrouw gelijkwaardig zijn. Dus als het aanhouden van de traditionele rollenpatronen een keuze is, dan is er toch geen sprake van meer of minder emancipatie?

Eh, nee. Ik schreef immers dit: Volgens mij schreef ik al dat elke gehuwde vrouw samen met haar man moet doen wat haar het beste past, of dat nu werk, huishouden of een combinatie is, en dat we haar daarom niets moeten opdringen (ongehuwde vrouwen zullen sowieso waar mogelijk moeten werken voor inkomen en hun eigen huishouden moeten bestieren). Ik maak dus onderscheid tussen gehuwde en ongehuwde vrouwen en geef daarbij aan dat ongehuwde vrouwen wel degelijk waar mogelijk voor hun eigen inkomen moeten zorgen. En dat "waar mogelijk" bedoel ik natuurlijk in de context van eventuele ziek

Of (te) vol van vertrouwen in de geesteskracht van mensen en in Gods bijstand. Soms weet ik ook niet welke het is. Ik probeer enkel te verkennen wat het zou moeten betekenen als Christus in het Evangelie zegt dat het huwelijk onontbindbaar is. In de praktijk zullen dingen inderdaad weleens anders lopen, misschien ook wel moeten lopen, en ik zal daar dan ook nooit over oordelen. Mensen moeten doen wat hen het beste lijkt. Daarom ga ik ook niet zo snel op persoonlijke (al dan niet hypothetische) situaties in, omdat ik daar gewoon niet zoveel over kan zeggen. Je kunt niet zomaar zeggen of iem

Tja, katholiek hè? Altijd proberen openingetjes te vinden in de regels, het onbuigzame toch een beetje te buigen. Nooit eens de soep gewoon zo heet eten als ze wordt opgediend.

Nee, over het algemeen niet, maar ze zijn er dan wel op uit om het echtpaar te helpen om het huwelijk waar mogelijk weer te repareren, of op een zo goed mogelijk wijze te leven met of apart van elkaar binnen het huwelijk. Ik meende dat hier werd gesproken over het helpen van echtparen in het algemeen en mijn visie is dus dat dat niet per se enkel door gehuwden gedaan kan worden. Deze twee punten vind ik erg interessant, om twee redenen. De eerste is dat in beide citaten op geen enkele wijze minderwaardig of respectloos over de veronderstelde positie van de vrouw wordt gesproken. Ik heb

Jehovah's Getuigen en de overspelige vrouw Daar de algemene vragentopics aan Jehovah's Getuigen inmiddels door ouderdom gesloten zijn en dit onderwerp uiteindelijk ook breder getrokken kan worden, een apart topic. In Johannes 8,1-11 staat het welbekende verhaal over de overspelige vrouw. Althans... in de meeste bijbels. Ik ontdekte tot mijn verbazing dat in de nieuwste, herziene editie uit 2017 van de Nieuwe Wereldvertaling het gedeelte ontbreekt. In de vorige editie (ook nog te vinden op de website van het WTG) staat het er echter nog wel. Waarschijnlijk is dit gedaan omdat men me

Dergelijke ontwikkelingen doen niet af aan de spiritualiteit en de mystiek van de Kerk. De mens mag zondigen, de leer blijft overeind, juist om ons een essentiële spiegel voor te houden. Klopt, ook de Kerk hervormt zich. Maar zij volgt niet slaafs elke cultuur of andere levensbeschouwing. Dus ook niet het westen. Moet men drugsverslaafd zijn (geweest) om drugsverslaafden te helpen? Dat kan zeker een voordeel zijn, maar ook als je nog nooit drugs hebt aangeraakt, kun je drugsverslaafden wel degelijk begeleiden op de goede weg. Door veel met ze te spreken, je te verdiepen in hoe

Elke kerk of kerkgemeenschap is dan ook zelf verantwoordelijk voor het onderzoek naar wonderen binnen diens gemeenschappen. Tja, er is zoveel dat we niet nodig hebben, maar toch graag gebruiken. Je kunt bijvoorbeeld ook zelf een laboratorium oprichten om wetenschappelijk onderzoek te doen. Of zelf je helemaal verdiepen in alle politieke vraagstukken waarmee de regering te maken heeft. Alleen kan niet iedereen dat en hebben veel mensen hun eigen werkzaamheden of roepingen, die hun tijd en aandacht vragen. Dus hebben we wetenschappers en politici die grotendeels dat werk ons uit handen

Mwah, gezien de enorme toeloop jaarlijks in bedevaartsoorden zoals Lourdes valt het met het niet-geloven van wonderen in de katholieke Kerk wel mee, zou ik zo zeggen... We kennen juist veel prachtige verhalen van heiligen die wonderen verrichtten of meemaakten en wonderen die nog steeds gebeuren. Er is dus geen sprake van moedwillig niet willen geloven, maar wel van voorzichtigheid als het om (nog) niet erkende wonderen gaat. Hoewel ook niet iedereen zich daardoor laat tegenhouden en ook niet-erkende wonderen daardoor hun schare gelovigen kennen. Ook staan wonderen nooit op zichzelf, maar

Dus zal ze gelovigen niet verplichten wonderverhalen te geloven, ook als ze de betreffende wonderen erkent. De enige wonderen die we dienen te belijden zijn de wonderen van Christus zelf, in het bijzonder zijn verrijzenis uit de dood. Daarnaast heeft zij van Christus de verantwoordelijkheid gekregen om haar gelovigen te behoeden voor dwaalleringen en eventuele oplichters. Vandaar dat ze vermeende wonderverhalen altijd onderzoekt op zowel natuurwetenschappelijk als theologisch niveau. Je kunt misschien nooit alles uitsluiten, maar wat je kunt doen behoor je wel te doen.

Ik zou ook vooral mét je tong bidden.

Dat klopt. De Kerk zelf is zijn Bruid. Hij heeft echter daarnaast ook een Moeder. Kortom, ook God zelf is omringt door Vrouwen en Hijzelf is eigenlijk beiden. De katholieke Kerk is eigenlijk best "vrouwelijk" in haar spiritualiteit (en soms ook in haar uitingsvormen) en veel huwelijksgeboden werden van oudsher juist opgesteld ter bescherming van de vrouw. Dat is nog maar de vraag. Meestal zijn vrouwen net zo toegewijd of zelfs toegewijder aan het geloof en zitten zij dus niet te wachten op verandering van regels. Bij andere levensbeschouwingen en ideologieën zie je dat ook; zelfs in he

De filmpjes die je toont komen vrij duidelijk voort uit een charismatische beweging. Ook binnen de katholieke Kerk is een charismatische beweging actief en die blijkt her en der inderdaad vooral jongeren te helpen het geloof te vernieuwen. Met rijen voor de biechtstoelen, intensievere beleving van de mis en devotie tot vooral het Vaderhart als gevolgen. Maar zo zijn er verschillende geloofsbelevingen binnen de Kerk actief die veel of minder vrucht dragen, naar gelang tijd en omstandigheden en met name sinds Vaticanum II zijn er veel nieuwe stromingen opgekomen, van het Neocatechumaat tot de

Nu kun je mensen natuurlijk niet met het mes op de keel dwingen hun gebeden te verrichten ("BIDDEN ZUL JIJ, BIDDEN! VOOR MIJ!" ), maar ik geloof wel dat Christus ons wel degelijk opdraagt te bidden. Dat het gebed allesbehalve een vrijblijvend advies is. Het gebed is geestelijk voedsel, dat je dagelijks nodig hebt, waarin jij tot God spreekt en God tot jou. Een relatie met God is onmogelijk zonder gebed. Het gebed hoeft dan echt geen uren te duren, men kan in beginsel volstaan met een paar kortere gebeden door de dag heen, bijvoorbeeld driemaal daags het onzevader, maar het is wel goed om

Sta me toe een eeuwenoud voorbeeld te geven.

In katholiek verstaan kunnen ze nu juist het huwelijk consumeren en elkaar aanvullen, omdát ze verschillen van elkaar. In Genesis 1 staat: God sprak: `Nu gaan Wij de mens maken, als beeld van Ons, op Ons gelijkend; hij zal heersen over de vissen van de zee, over de vogels van de lucht, over de tamme dieren, over alle wilde beesten en over al het gedierte dat over de grond kruipt.' En God schiep de mens als zijn beeld; als het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. Hierin wordt dus de diepe, eenmakende band tussen man en vrouw al aangegeven. Hij schept immers de me

Het urenlang staand zingen van liederen met veel herhalingen zijn ze al eeuwenlang gewend, dus wie weet.

Had begrepen dat de verschillende patriarchen in de orthodoxe Kerk zich vrij zelfstandig tot elkaar verhouden en slechts middels concilies gezamenlijke besluiten nemen. Het is geen wereldwijde organisatie met een paus zoals de katholieke Kerk die heeft, maar een verzameling nationale kerken, verenigd door liturgie en leer, die (min of meer) met elkaar samenwerken en soms elkaar de tent uitvechten. De Russische Kerk blijft dus wel gewoon orthodox, met alle leerstellingen en sacramenten die erbij horen, maar heeft nu ruzie met Constantinopel en wel tot op liturgisch niveau. Wat dan wel weer be