Robert Frans

Je vergeet alleen je te realiseren dat Jezus Christus zelf de nieuwe tempel is. Zoals in Johannes 2,19 staat: 'Breekt deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem doen herrijzen.' Uit Hem stroomt het water des levens ter rechterzijde, sinds de lans Hem aan het kruis doorstak. Uit Hem is zo de kerk geboren, die zijn werkelijke aanwezigheid op aarde tastbaar maakt door gebed, sacramenten en naastenliefde. Als we deel hebben aan het lichaam en bloed van Christus, dan zijn we alreeds in de tempel. En in die tempel ligt de weg naar de Vader inderdaad helemaal open, is het voorhangsel gescheurd, zij

En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot onder in tweeën, de aarde beefde en de rotsen spleten. -Matteüs 27,51; WV75 Toen scheurde het voorhangsel van de tempel van boven tot onder in tweeën. -Marcus 15,38 Het voorhangsel van de tempel scheurde middendoor. -Lucas 23,45 Gij moet ook een voorhangsel vervaardigen, van paarse, karmijnrode en scharlaken wol en van getwijnd linnen. Daarop moet een vakman kerubs borduren. -Leviticus 26,31 Hieruit blijkt wel dat in de evangelieën daadwerkelijk het voorhangsel wordt bedoeld. Daarbij zijn er nog twee din

Dan heb ik me niet duidelijk genoeg uitgedrukt. Ik bedoelde dit te zeggen: als een door een bijbels geschrift verhaalde geschiedenis aantoonbaar is waargebeurd (al dan niet enigszins gelegendariseerd door het verhaal), dan is de kans aanzienlijk dat de genoemde personen in die geschiedenis ook daadwerkelijk bestaan. Zonder hen immers niet dat verhaal. Die regel kun je ook bij Roodkapje toepassen. Stel dat het verhaal van Roodkapje aantoonbaar echt gebeurd zou zijn, dan toont dat ook meteen het bestaan van Roodkapje, de wolf en haar grootmoeder aan. Immers, zonder hen kon die geschiedenis nie

Toch bijzonder dan, dat een volk waar heel veel gelovigen daadwerkelijk het grootste deel van de dag de Torah bestuderen, opvallend veel Nobelprijs-winnaars oplevert. Toch bijzonder dan, dat kloosters die daadwerkelijk in totaal zo'n acht uur per dag uit de Bijbel lezen, bidden en overwegen, vaak als oases van eenvoud, vrede en authentiek menselijk leven worden gezien. Ja, de wetenschap brengt veel kennis en goeds. Maar ik geloof wel dat er ook veel belangrijke kennis verloren is gegaan en dat we als mensheid steeds meer kapot maken dan ons lief is, in onze onverzadigbare zucht naar mac

Daniël wordt volgens mij wel als historisch gezien, maar het gelijknamige boek op geschiedkundig gebied niet altijd even nauwkeurig naar onze maatstaven. Het verhaal van Noach wordt als een mythe gezien. In de inleiding op Genesis in mijn Willibrordbijbel staat over de historiciteit van de Genesis-verhalen onder meer dit: Al deze verhalen, vanaf Abraham tot en met Jozef [...], mogen niet gemeten worden met de maatstaf van de moderne geschiedschrijving. Het gaat hier om bijbelse geschiedschrijving, dat wil zeggen om een geschiedschrijving die de gebeurtenissen met gelovige ogen interpretee

Het vaststellen van het bestaan van een bijbels persoon gaat volgens mij niet anders dan het vaststellen van een ander historisch persoon. Je onderzoekt dus bronnen uit die tijd en de tijd erna, gaat na of die bronnen daadwerkelijk geschiedschrijving zijn of mythologie, dat soort dingen. Er is mijns inziens geen reden om dat bij bijbelse figuren anders aan te pakken. Er hoeft daarbij ook geen reden te zijn om de Bijbel als betrouwbare bron geheel uit te sluiten. De Bijbel bestaat uit 73 uiteenlopende geschriften (of 66 volgens de protestanten), opgetekend in verschillende genres, tijden en c

Nou, eigenlijk niet. In Genesis zie je dat de mensen zélf begonnen te offeren, zonder gebod van God. Het offer is een menselijke uitvinding en ook vandaag de dag brengen we steeds zwaardere offers aan onze moderne goden: de natiestaat, de vrije markt, de multinationals, de economie, noem maar op. En zo willen we ook aan God offeren om maar gunsten van Hem te krijgen. Want wij willen geen kwetsbare, zachtmoedige God. Wij willen een sterke Leider, een machtige Koning, een onverschrokken Superheld die al onze problemen oplost. Inderdaad, de mens vraagt van nature niet om een God zoals Jezus

Als je niet geïnteresseerd bent in mijn overwegingen over het Offer, kun je ze gewoon overslaan. Als je ze onzin vindt, dan kun je ze ook gewoon overslaan; mijn posts hier waren sowieso niet op jou in het bijzonder gericht, maar op degene die dit topic opende en op medegelovigen die ze wél interessant en zinvol vinden. En als je mij een mysterie vindt, dan is dat volkomen logisch, daar wij elkaar immers helemaal niet kennen en je mij maar een paar dingen hebt zien schrijven. Maar je kunt mijn postgeschiedenis en mijn profiel gewoon bekijken als je wil en mij gewoon vragen stellen als je iets

Ik snap het wél. Voor alles is een plaats en een tijd. Er is een plaats om met niet-gelovigen over het geloof te discussieren en een plaats om met gelovigen over het geloof uit te wisselen. Er is een tijd om het geloof uit te dragen en een tijd om met het geloof gevoed te worden. Daar doel ik op. Dit topic en dit subforum is niet de plaats voor de discussie die jij nu met mij wil voeren. Dat God een mysterie is, sluit niet uit dat Hij zich aan ons kan openbaren en dat wij wel degelijk kennis van Hem over Hem kunnen ontvangen van Hem. Ook dat heb ik je al geprobeerd uit te leggen. Hij i

We zijn hier op een christelijk forum en zelfs ook in het subforum Theologie. Ik heb dus hier alle vrijheid om vanuit mijn katholieke geloof het Offer te duiden en mag van jou verwachten dat je die vrijheid respecteert. Als je het vervelend vindt dat mensen hier zo vrijuit spreken vanuit het geloof en vanuit wat zij onder Gods wil verstaan, dan is dit forum mogelijk niet voor jou bestemd.

Wat mij eerder opvalt, is dat er onder meer veel blauw wordt gedragen, ook door Jezus zelf. Blauw was echter toen een zeer kostbare kleur, die alleen door hele rijke mensen werd gedragen in kleine hoeveelheden. Zéker het prachtige, volle blauw op de foto. Daar komt de term 'blauw bloed' ook vandaan. Het lijkt mij dus vrij onwaarschijnlijk dat het zo massaal gedragen zou zijn. Net zoals overigens de verschillende andere, volle kleuren op de foto. Ook zie ik hier en daar zelfs paars, dat toentertijd extreem duur was, veel duurder nog dan blauw, en alleen door koningen en keizers in zeer beperk

Het Offer gaat niet enkel om vergeving. Het gaat om de verzoening tussen God en mens. Door de zonde is er afstand ontstaan en Christus heeft die afstand beslecht door in alle facetten van ons leven ons nabij te zijn, zelfs totterdood. Of we nu verheugd zijn of lijden, of we nu leven of sterven, Hij heeft het allemaal doorgemaakt, met zijn goddelijkheid geheiligd en zo onze natuur weer verbonden met zijn eigen, goddelijke natuur. Hij is met ons de dood ingegaan en heeft ons daarna met zijn verrijzenis opgewekt. Wij konden niet God worden, dus werd Hij mens om naast ons te staan, in alles wa

Buiten het geloof zal zij wellicht niet veel zeggen. Hoewel veel bijbelse teksten en verhalen ook door niet-gelovigen mooi en inspirerend worden gevonden. Maar binnen het geloof kan God ook onder meer door de Bijbel tot de lezer of toehoorder ervan spreken, soms tot op heel persoonlijk, intiem niveau. Dat klopt. Want wij zijn geschapen naar Gods beeld. Die liefde voor verhalen heeft Hij ons geschonken en misschien is dat wel het belangrijkste onderscheid tussen mensen en andere dieren. Doordat wij in staat zijn verhalen aan soms honderden generaties door te geven, en niet alleen verhal

Je hoeft geen sorry te zeggen. Als je iets verschrikkelijk vind, dan kun je dat beter gewoon eerlijk zeggen. Zolang je gewoon inhoudelijk reageert, is er wat mij betreft niets aan de hand. Ik geloof de dingen in het OT wel, alleen wel elk verhaal naar het eigen literaire genre. Een mythe ga je niet als geschiedschrijving lezen en een stuk geschiedschrijving niet als mythe. Een gedicht lees je niet als een wiskundeformule en een wiskundeformule niet als een gedicht. Ook lees ik de Schrift niet als onfeilbaar boek dat letterlijk door God zelf gedicteerd zou zijn, omdat ik daar geen aanle

Toch wordt in christelijk verstaan het lijden van Jezus als vele malen erger geduidt dan het lijden van Job. Het is absoluut waar dat het verliezen van je kinderen iets heel, heel ergs is. Maar het verlaten zijn door God is oneindig malen erger. Hij is immers de Bron van die grote liefde die doet rouwen om een overleden kind. Daarbij kan het verlies van je kind dragelijker worden als je gelooft dat je ze uiteindelijk in de hemel weer zult ontmoeten, of in elk geval als je omringd wordt door liefdevolle mensen en misschien zelfs net als Job weer kinderen krijgt. Die kunnen natuurlijk geen enk

De meeste atheïsten willen helemaal niets in het bijzonder bestrijden, maar geloven gewoon niet dat er een hiernamaals is en vinden het daarom onzinnig om je leven daarop in te richten of daarop te hopen. Vooral als je in hun ogen het jezelf en anderen onnodig moeilijk zou willen maken met allerlei geboden, in de hoop daarvoor beloond te worden in het hiernamaals. Hun gedachtengang is dat je nú iets van het leven moet maken en dat je in dít leven het geluk en de zin moet zien te vinden. Waarbij gezegd moet worden dat de meeste gelovigen van dat laatste in principe ook uitgaan. Alleen gelo

Dat hoeft ook niet; men kan de sacramenten ook heel eenvoudig zonder poespas toedienen. Het gaat dan ook niet om uiterlijkheden, maar om wat de sacramenten ten diepste zijn: de heilshandelingen van Christus zelf. En daar wij allen Christus nodig hebben, hebben we ook zijn heilshandelingen nodig. Nee, het is andersom. De bedienaar wordt naar God getrokken. Laat je niet door je ogen bedriegen, want wat je ziet is iets heel anders dan wat er daadwerkelijk gebeurt. Wanneer een sacrament wordt toegediend of gevierd, is het Christus die initieert en handelt en de bedienaar die daartoe als in

Klopt. Ook jou heeft Hij niet nodig om zijn evangeliewerk te doen. Israël had Hij destijds niet nodig, laat staan haar offers en priesters. Adam had Hij niet nodig om de aarde te beheren. Sterker nog: Hij had ook Maria niet nodig om Jezus geboren te doen worden; Hij had Hem zelfs prima zonder geboorte meteen als volledig mens op aarde kunnen plaatsen. En nog erger: Hij heeft het hele Offer niet eens nodig om jouw zonden te vergeven. Hij geeft ons dit alles dan ook niet omdat Híj het nodig heeft, maar omdat wíj het nodig hebben. Wíj hebben de sacramenten nodig, wíj hebben die gemeenschap op a

En juist omdat wij ook geloven dat de sacramenten louter het werk van Christus zijn, geloven wij dat de geldigheid ervan niet afgemeten kan worden aan het geloof van de bedienaar of de ontvanger. Elk sacrament is een directe heilshandeling van Christus zelf, dus is het van belang concreet te kunnen vaststellen of het sacrament daadwerkelijk is toegediend of niet, dus of de juiste handelingen en riten daartoe correct zijn uitgevoerd met de correcte bedienaren en ingrediënten. Wanneer een bisschop jou op correcte wijze na je doopsel het vormsel toedient, dan ontvang je dus onvoorwaardelijk

Uiteraard. Wanneer de bisschop het sacrament toedient, is het Christus zelf die de vormeling de heilige Geest schenkt. De bisschop is slechts zijn instrument, als onderdeel van zijn Lichaam. Bij elk sacrament is het God zelf die initieert en de Kerk die volgt. Zelfs bij het gebed is het zo dat als elke keer als je gaat bidden, het dan Christus zelf is die jou uitnodigt en daartoe de aandrang, het verlangen of het plichtsbesef geeft.

Wat ik had begrepen geloven ze in het boeddhisme en volgens mij ook in het hindoeïsme wel degelijk in een eindbestemming, namelijk het nirwana, de ultieme verlichting. Het kan je enkel verschillende levens in verschillende dimensies (waaronder ook hel-achtige als je keer op keer slecht leeft) kosten om er te komen.

Omdat de apostelen daarna door handoplegging de heilige Geest uitdeelden. Je kunt daarover lezen in Handelingen 8:18, Handelingen 9:17 en Handelingen 19:1-6. De keren dat het niet gebeurt, gaat het om bijzondere momenten, waarbij de heilige Geest voor het eerst over een bepaalde groep gelovigen wordt uitgestort en zo bewees dat zij ook voortaan de heilige Geest dienen te ontvangen. Ook Jezus' zelf geeft inderdaad op eigen, unieke wijze de Geest aan zijn apostelen. Maar daarna is de handoplegging en ook de zalving gemeengoed geworden in de christelijke kerken en wordt tot op de dag van vand

Ik moet me iets duidelijker uitdrukken. Ja, de heilige Geest was er toen ook al, alleen niet voor iedereen. Alleen koningen, profeten en andere mensen met een speciale rol in de heilsgeschiedenis konden worden gezalfd met de heilige Geest. Sinds de geboorte van de kerk op het eerste pinksterfeest kan echter élke gelovige met de Geest worden gezalfd door het sacrament van het vormsel.

Met het offer brak het rijk Gods op aarde aan: God trad in onze geschiedenis, overwon de dood en zo de erfzonde, zodat wij hier al met Hem verbonden kunnen leven en door woord en sacrament werkelijk Hem met heel zijn wezen in ons midden kunnen hebben. Door het offer worden we bevrijd van de erfzonde en vergeven van onze persoonlijke zonden en kunnen we delen in de goddelijke natuur. Het offer is echter ook een nieuw begin, namelijk het begin van de totale verlossing van de schepping, van de totale eenwording van hemel en aarde. Daartoe wordt de kerk steeds meer verbreid over de aarde, leren

Wanneer je volhardt in het geloof en sterft in verbondenheid met Christus, dan heb je de duivel overwonnen, want je bent dan immers met God in de hemel. Hij heeft je niet ten val kunnen brengen en jouw ziel is hem zo ontglipt. Zo is elk gebed en elk sacrament al een overwinning op de duivel, omdat ze immers mensen tot God brengen. En zo hebben de martelaren ook de duivel overwonnen, door hun leven te geven voor Christus. Met jouw volharding en jouw sterven verdwijnt de duivel echter natuurlijk niet definitief van het wereldtoneel. Hij gaat nog altijd rond 'als een briesende leeuw', op zoek