Robert Frans

Wat late reactie, maar vast niet erg. Het is eigenlijk meer een stijlmiddel dat ik gebruik, niet echt een referentie naar bronnen die mijn gedachtengang bevestigen. Hoewel al veel hierover geschreven is. Ik probeer natuurlijk wel zo zorgvuldig mogelijk vanuit de katholieke leer te redeneren en van daaruit verder na te denken over wat hemel en hel nu precies zijn. Maar als je mijn verhaal daarover minder geloofwaardig vindt, dan is dat ook prima. Ik denk zelf dat het ongeveer wel zo zal gaan, maar kan er net zo goed ook compleet naast zitten. Het enige wat we weten vanuit het geloof is dat

Klopt. Maar tóch staan er heel concreet 12 stammen in Openbaringen, met ieder 12.000 gezalfden, net zo concreet als de daarop volgende optelsom van 144.000. Dus óf die stammen hebben een symbolische betekenis, staande voor de gehele Kerk uit heel de wereld, en dan dus ook het getal van de 144.000, óf er is inderdaad een letterlijke klasse gelovigen van precies 144.000 gezalfden, maar dan wel 12 x 12.000 uit de stammen van Israël. Ik geloof dat ze helemáál één worden. Hemel en aarde woorden één plaats, zodanig dat gewoonlijk gezegd wordt dat men eeuwig in de hemel verblijft en straks oo

Dat bedoelde ik ook niet te zeggen. In Gods natuur delen is niet hetzelfde als zijn natuur volledig krijgen. Nu alreeds delen we beperkt in Gods natuur als gelovigen: we hebben door het doopsel eeuwig leven ontvangen, we zijn naar zijn beeld geschapen en we zijn zijn kinderen. Ook heeft de Kerk van Hem de volmacht gegeven zonden te vergeven, de heilige Geest uit te delen, de eucharistie op te dragen, duivels uit te drijven, etc. Christus handelt direct door zijn Kerk en daardoor delen wij als mensen in zijn werken. Maar straks zal dat volmaakt zijn, zonder sacramenten, zonder de strijd tegen

Daar leven wij nu in. Nu wordt immers Gods Rijk opgebouwd en uitgebreid, nu is het de tijd van genade, nu breekt Gods vrede steeds meer door in de wereld, nu regeert Hij zijn Kerk en door zijn Kerk, nu verrijzen vele mensen uit de dood middels het doopsel. Het getal duizend is uiteraard symbolisch en staat voor een lange tijd. We zullen niet God worden inderdaad, maar wel in zijn natuur delen, net zoals Hij door Christus in onze menselijke natuur deelt. We zullen God van aangezicht tot aangezicht aanschouwen, we zullen met Hem aanzitten aan het Bruiloftsmaal en eindelijk volmaakt met H

Geloof is een gift van God, een genade die Hij schenkt aan wie Hij wil. En voor die gift moet je vrijwillig openstaan. Natuurlijk kan je omgeving daarin helpen, vooral als je erin opgevoed bent, maar uiteindelijk blijft het een vrije keuze om er wel of niet voor open te (blijven) staan. Geloof is ook niet enkel een passieve geestestoestand, maar iets dat door gebed, sacramenten en naastenliefde als het ware onderhoud vergt. Eigen werken dus? Nee, want al het goede dat je doet, komt van God uit. Elke keer dat je bidt, vol verlangen of uit gewoonte, is op uitnodiging van God, ook als je het

Je ziet inderdaad een interessante ontwikkeling in zowel het antieke strafrecht uit de bijbel als in de persoonlijke omgang met elkaar. Het 'oog om oog en tand om tand' is namelijk een behoorlijk revolutionaire uitspraak en geldt ook in ons strafrecht nog steeds. Deze wet stelt namelijk dat een straf of wraakactie proportioneel moet zijn aan de misdaad. Als iemand jou een tand uitslaat, mag jij als tegenactie niet méér doen dan wat hij jou aandeed. Je mag hem dus niet in elkaar slaan, je mag hem niet vermoorden, je mag hem niet lange tijd het leven zuur maken. Nee, je mag hem enkel eveneens

Waar leg je dan de grens tussen kritiek geven en stuurman spelen?

Moet je een chef-kok zijn om te mogen klagen over de kwaliteit van een restaurant?

Toch zegt de Catechismus van de katholieke Kerk in alinea 239 ook dit (zelf gedeelte vetgedrukt): Door God met de naam Vader aan te duiden wijst de taal van het geloof voornamelijk op twee aspecten, namelijk dat God van alles de eerste oorsprong is en de transcendente autoriteit en dat Hij tegelijkertijd goedheid en liefdevolle zorg is voor al zijn kinderen. Deze ouderlijke genegenheid van God kan ook met het beeld van het moederschap tot uitdrukking gebracht worden, een beeld dat veeleer de immanentie van God, het innige contact tussen God en zijn schepsel aangeeft. De taal van het geloo

Ik denk dat het woord 'permanente ban' voor veel users echter een (te) punitieve betekenis heeft. Geband of verbannen worden doe je immers niet vrijwillig, dat zit in de definitie van het woord. Net zoals je bij een vereniging niet vrijwillig geroyeerd kan worden. Er wordt dan afgekondigd dat je 'hebt bedankt voor het lidmaatschap.' Mijns inziens is het bij een vrijwillig vertrek beter om het precies dát te noemen, of dat diegene vrijwillig diens account heeft laten blokkeren. Dat wordt/werd normaliter ook gedaan in het betreffende afkondigingstopic. Het is maar een klein detail, maar qua to

Heeft hij volgens mij weleens in een toespraak over gehad, dat hij wel meerdere termijnen zou willen. Ik zie hem dat nog proberen ook. En vervolgens klagen over fraude en fake news als hij dat natuurlijk volstrekt niet voor elkaar krijgt, omdat daar nogal wat bij komt kijken. Zodat er vast dan weer een wandeling naar het Capitool gepland wordt.

Door ongeveer hetzelfde te doen als wat een verslaafde moet doen om van de verslaving af te komen: berouwvol hulp vragen aan in dit geval God zelf en samen met Hem en je medegelovigen de strijd tegen de zondige neigingen aangaan door gebed, sacrament en naastenliefde. En door keer op keer weer op te staan na elke val, door Hem daarin geholpen.

In het hiernamaals behoud je nog steeds je vrije wil en is deze zelfs volmaakt uitontwikkeld, daar er geen aardse, beperkende factoren meer zijn die haar groei vertragen. Er is echter ook geen tijd meer, dus elke keuze is net als bij engelen er direct, onomkeerbaar en definitief, alsof je miljarden jaren in je keuze gegroeid bent en daardoor de point of no return oneindig maal overschreden bent. Het blijkt dan dat zij die op aarde al voor het goede kozen, misschien pas in hun laatste seconden, niets liever willen dan altijd dicht bij God te zijn, de Bron van alle goedheid, volmaakt met Hem e

Gods bedoeling lijkt mij vrij duidelijk. Geen mozaïsche tempel is dus geen mozaïsche wet. Je gaat als God niet je tempel laten verwoesten en het vervolgens onmogelijk maken deze weer op te bouwen (iemand nog een rode koe gezien?) als je wil dat je nieuwe geloofsgemeenschap eveneens een wet aanhoudt die deze tempel nu juist nodig heeft. Die tempel waarvan Hij bij zijn kruisdood overigens ook nog even het gordijn dat het heilige der heiligen verhulde doormidden scheurde. Dit als toch ook vrij duidelijke aanwijzing dat het voor Hem blijkbaar afgelopen is daarmee. De nieuwe Tempel is Christ

Gewoonlijk worden zowel God als engelen als ongeslachtelijk gezien, daar het zuiver geestelijke wezens zijn die zich niet voortplanten. Ik doel dus vooral op mensen die geloven dat God zowel mannelijk als vrouwelijk kan zijn, maar vervolgens Hem als vrouwelijk willen aanspreken. Dan moet je mijns inziens dus ook consequent zijn en ook elke engel, dus ook de duivel, op zo'n wijze aanspreken.

Je kunt na tweeduizend jaar christendom niet met droge ogen beweren dat we inééns allemaal de mozaïsche wet zouden moeten houden en dus feitelijk een volstrekt fundamenteel andere geloofstraditie moeten ontwikkelen. Een wet die zonder tempel sowieso al ernstig gemankeerd is en dus niet eens in zijn geheel nageleefd kán worden. Daar ben je dan echt heel wat eeuwen te laat mee. Er zijn genoeg reële mogelijkheden in het verleden geweest waarin de Kerk hierin tijdig gecorrigeerd kon worden, waarvan de eerste nota bene het concilie uit Handelingen 15 was. Maar dat is nooit gebeurd. Er zijn vast w

Wat mij betreft mogen mensen God alleen consequent vrouwelijk noemen, als ze dan ook bereid zijn de duivel net zo consequent vrouwelijk te noemen. De duivel is immers een engel, dus net als God ook ongeslachtelijk, en kan daarom net zo goed vrouwelijk als mannelijk zijn. Willen ze dat niet, dan zijn ze inconsequent en willen ze waarschijnlijk de wat kinderachtige battle of the sexes voortzetten op theologisch niveau. Beter is het echter om Hem gewoon te noemen zoals Hij zich in Schrift en geloofstraditie openbaart. Dus de Vader, de Zoon en de heilige Geest, die ook als een Hij wordt omsch

Het zíjn ook kleinzielige en kwalijke trekjes. Maar als je daaraan blijft toegeven, al dan niet daartoe verleidt door de duivel, dan worden ze steeds grotere blokkades om een vrij kind van God te worden. Zoals ik al zei: zou iets maar een kleine zonde zijn, dan zou het geen probleem moeten zijn deze onmiddelijk achter je te laten als God je dat vraagt. Maar als je dat niet lukt, als je liever trots of verontwaardigd blijft dan dat je nederig, gelukkig en vrij ervan wordt, dan is het duidelijk geen kleine zonde, maar iets dat teveel je leven beheerst om de weg met God ten volle te kunnen gaan

Klopt. Daarom dus die aantekeningen, omdat Hij ons door het Evangelie leert dat Hijzelf het Licht is en niet wij. Niet wíj bepalen immers wat Hij leert, maar Hijzelf. Al het goede dat we hebben, komt van Hem, want Hij is de Bron van alle goedheid. Daar waar ze niet conflicteren met Gods Openbaring inderdaad. Als God A zegt en een beeld zegt B, dan is dat beeld niet correct en moet het bijgesteld of in het ergste geval geheel afgewezen worden. Als ze werkelijk mensen tot Christus brengen, als mensen erdoor bekeert raken en zich met God willen verzoenen, dan is dat alleen maar mo

Als ik het gedicht van hem weer even citeer: Onze diepste angst, is niet dat we onmachtig zouden zijn. Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht. Niet de duisternis, maar het licht in ons is wat we het meeste vrezen. We vragen onszelf af: Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend, begaafd, geweldig te achten. Maar waarom zou je dat niet zijn. Je bent een kind van God. Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden. Er wordt geen licht verspreid, als de mensen om je heen, hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid. We zijn bestemd om t

1. De kwestie is dus dat er helemaal niet zonder meer sprake is van persoonlijke keuze. Dat ik Gods liefde (op dit moment) niet zo sterk ervaar, is niet omdat ik het zo zou willen, maar omdat God dat nu zo wil. De enige keuze die ik kan maken is Hem trouw blijven in alles wat ik doe en zo openstaan voor zijn Wil. Wat Hij mij verder wel of niet wil geven, dat is aan Hem. Er zijn dan ook verschillende gemeenschappen, orden, congegraties, etc. binnen de katholieke kerk met elk hun eigen accenten in het geloofsleven. Maar de vraag tot welke jij geroepen bent, kan enkel door God beantwoord worden

Ik heb zelf nog weleens het idee dat veel vrouwen onderling véél denigrerender naar elkaar kunnen zijn, veel strenger in dit soort dingen en niet zelden veel vrouwonvriendelijker dan veel mannen. Ook in veel godsdiensten en ideologieën zie je dat vrouwen niet zelden veel principiëler en hartstochtelijker zijn, zelfs als ze daarmee een patriarchale leefwijze ondersteunen. Zelfs feministische vrouwen kunnen het voor elkaar krijgen om vrouwen die andere keuzes maken dan zij en dus bijvoorbeeld wél huisvrouw willen zijn, op denigrerende wijze te veroordelen en te menen dat zij niet vrij genoeg z

Ik heb genoeg echtparen gezien die gewoon een takenverdeling hebben en dus de huishoudelijke taken onder elkaar verdelen, in relatie tot het werk buitenshuis. Zeker in gezinnen is het volkomen normaal dat de kinderen meehelpen in het huishouden en dat daartoe een huishoudrooster wordt opgehangen. En ik ken ook genoeg echtparen of samenwonende stellen die juist ruzie kregen omdát ze niet van tevoren de verwachtingen jegens elkaar uitspraken, maar er vanuit gingen dat de eigen verwachtingen jegens de ander toch zo vanzelfsprekend en normaal zouden zijn. Mooi dat in jouw huwelijk het blijkbaa

Maar ook in een huwelijk zul je momenten hebben dat je niets bijzonders voor elkaar voelt en je gewoon rustig samenleeft, netjes dagelijks de huishoudelijke taken en afspraken nakomt en daar af en toe over met elkaar over kibbelt. Want het zou toch wel vrij irritant zijn als je vrouw moedwillig constant zich niet aan afspraken zou houden en haar taken niet zou doen. Dan zou je ook daarover met haar willen spreken. En andersom natuurlijk ook. Zoiets zal je huwelijk misschien niet snel doen stranden, maar het samenwonen natuurlijk wel een stuk moeizamer en vervelender maken. En uiteindelijk ká

Tja, dan wordt het lastig uitwisselen natuurlijk. Ik ga immers wel uit van het hele Evangelie, niet enkel de aangenaam klinkende gedeelten. En ook niet enkel de moeilijke stukken. Ik doelde op gelovigen die mooie ervaringen als bewijs zien van Gods liefde. Maar dat zijn ze dus niet per se. Ervaringen die God je geeft, mooi of zwaar, hebben niet als doel je zijn liefde te bewijzen, maar om in zijn liefde te groeien. Ook als je Hem totaal niet ervaart, hoeft dat niets af te doen aan jouw liefde voor Hem en zijn liefde voor jou. Zijn liefde heeft Hij immers al bewezen aan het Kruis.