Robert Frans

Foppe1986, natuurlijk weten we niet hoeveel beschavingen buiten de aardse er nog zijn, als er nog meerdere beschavingen zijn (ik ga daar eigenlijk wel vanuit). En om in de hemel te komen moet je zelf natuurlijk ook een onsterfelijke ziel hebben en in elk geval hier op aarde heeft enkel de mens dat. Reïncarnatie heb ik eigenlijk altijd al wat onlogisch gevonden, want dan moeten er altijd precies evenveel lichamen als zielen zijn. Anders zijn er teveel zielen, of juist teveel lichamen, en kom je in de knoop. Natuurlijk kun je er een oncontroleerbare stelling van maken, door te zeggen dat je o

Gevoel wordt binnen het (moderne) christendom echter nogal eens overschat.

Benedictus17, niet om te oordelen, maar uit nieuwsgierigheid: is het dan niet mogelijk om zonder strakke kleding er netjes en of leuk uit te zien? Ik bedoel, ik ken genoeg dames die nauwelijks tot geen strakke kleding aantrekken, maar er wél gewoon leuk uitzien.

Jalikaatje, je mening is misschien niet de maatstaf, maar je mening is ook bepaald niet uitzonderlijk. In verreweg de meeste kerken is het normaal dat je je netjes of in elk geval gepast kleedt in de kerk. Dus geen strakke, welvormende kleding en geen blote schouders, rug en of buik. Je leidt daarmee immers alleen maar onnodig de aandacht af. Mijns inziens is het daarom ook niet meer dan normaal dat je je in de kerk ingetogener en kuiser kleedt dan daarbuiten. En dat geldt voor zowel mannen als vrouwen.

Zelf draag ik standaard een shirt buiten, ook op het strand, tenzij ik natuurlijk zwem. Maar na het zwemmen droog ik me meteen af en doe mijn shirt weer aan (en mijn hoed op). Gewoon, als bescherming tegen de zon. Nu ben ik niet echt een strandliefhebber, en zit ik buiten liever in de schaduw. Aardiger is dan weer de discussie over hoe je je ook in deze hitte kleedt naar de kerk, of naar een andere nette aangelegenheid. Mijn vader vindt dat je niet met een korte broek naar de kerk gaat en dat vind ik nu ook. Ook zal ik altijd een net jasje proberen te dragen over mijn shirt (en ben ik blij d

De vreesachtige weet niet wat alleen zijn is: achter zijn stoel staat altijd een vijand. O, als toch iemand ons de geschiedenis kon verhalen van dat verfijnde gevoel, dat eenzaamheid heet! (Friedrich Nietzsche) Heb deze week een klein boekje afgerond over hoe je op gezonde, spirituele wijze bewust eenzaam kunt leven, in diepe verbondenheid met God en juist ook met je naasten. Wat ik nog met dat boekje wil doen, weet ik niet, maar wel merk ik bij mijzelf dat de behoefte om te huwen echt weg is en dat de eenzaamheid regelmatig als een goede vriend mag zijn. Niet dat ik totaal geen contact

Dat is dan ook de reden dat wij geloven dat de rechtvaardige gelovigen in de hemel zijn, na eventueel een loutering, dus eeuwig bij God leven. En dat katholieken en orthodoxen zelfs ook geloven dat wij hen om voorspraak bij God kunnen vragen, net zoals wij ook voor elkaar hier voorspraak kunnen verrichten.

De antichrist is overal waar, precies, een antichristelijke leer wordt beleden. En wel een antichristelijk leer vanuit de Kerk zelf, die nogal op het ware Evangelie kan doen lijken.

Goh, ik dacht dat president Bush al de antichrist was. Of de paus. Of Mohammed. Of Sadam Hoessein. We krijgen nog serieuze knokpartijen hier, van mensen die allemaal beweren de antichrist te zijn. Of nee, zoals een echte antichrist betaamd: die allemaal beweren vooral níét de antichrist te zijn.

Een God die niet eens gebruik mag maken van literatuur, van mooie (volks)verhalen, van zinneprikkelende kunst om zo de mens, toch een literair en kunstzinnig wezen, tot de vereniging met Hem te leiden, maar die alleen maar letterlijke dingen mag zeggen en vooral stoïcijns moet negeren dat de mens teksten en kunstwerken altijd op vele verschillende manieren leest, of de mens verbiedt dat te doen als het om zijn eigen teksten gaat. Wat een dodelijk saaie Schrift en wat een dodelijk saaie Kerk zou dat opleveren.

Het is een zeer oude dwaalleer, het idee dat er twee goden zouden zijn: die van het oude en die van het nieuwe testament. De OT-God zou een strenge tiran zijn, de NT-God een liefdevolle Vader. In werkelijkheid lopen OT en NT naadloos in elkaar over en spreken ze heel duidelijk over één en dezelfde God. In beide gedeelten is God zowel de strenge Rechter als de liefdevolle Beminde, omdat deze twee kanten nu eenmaal onlosmakelijk bij elkaar horen. Jezus zelf haalt regelmatig de Psalmen en andere Schriftgedeelten aan tijdens zijn onderricht en laat op geen enkele wijze merken dat er een nieuwe

Foppe1986, de geschiedenis is zodanig complex en genuanceerd, dat je mijns inziens met je verhalen over de Kerk in relatie tot de heidense godsdiensten de geschiedenis schromelijk tekort doet. De geschiedenis is nooit in één simpel verhaal te vatten, er zitten altijd meerdere kanten aan de medaille. Zo zie je inderdaad kerkvaderen die fel fulmineren tegen de heidense godsdiensten, maar je ziet ook dat er gebruiken uit die godsdiensten gekerstend worden en zo dus de taal van die godsdiensten overgenomen wordt. Ook zie je heidenen die zich op vredige wijze verzetten tegen de Kerk, maar ook h

Foppe1986, ik zie niet in waarom iemand gek zou zijn omdat hij de natuurkrachten zou personificeren. Zelf zie ik het meer als een vorm van poëzie, dat je ook in het joodse geloof tegenkomt. En ik denk niet dat jij kan bepalen waarom zulke verhalen ontstonden. Misschien was het wel degelijk zo bij de heidenen die de Kerk tegenkwam en ik denk ook wel dat dat zo is. Ddat er inderdaad ook godsdiensten waren waarin men uiteindelijk één God vereerde, die zich in verschillende goden manifesteerden is waar. Maar zij waren niet de enige godsdiensten en in de landen rondom Israël waren het volgens

Ik geloof dat God echter niet precies genoeg gaf wat noodzakelijk zou zijn om onze zonden te vergeven (alsof Hij daar iets voor nodig heeft), maar nog véél meer dan genoeg. Want God geeft altijd méér dan je nodig hebt, net zoals bij de wonderbare spijziging. Dus ja, inderdaad was een volmaakt mens al wel genoeg geweest om de mens van de zonde te redden. Maar God ging nog veel verder en gaf zichzelf helemaal, als volmaakte liefdesuiting naar de mens toe. Daarom geloof ik dat het wezen van het Offer niet enkel verstaan kan worden als een soort überoffer. Daarvoor is het te groots, teveel, t

De valse goden uit die tijd waren voornamelijk personificaties van natuurkrachten, van ontzagwekkende dieren en van steeds terugkerende gebeurtenissen die men niet kon begrijpen. Dus werden ze als goden vereerd en probeerde men met offers en gebeden vat te krijgen op die machten. De goden ontstonden dus als het ware uit een rituele verwondering en huivering voor het leven. Die huiver vind je ook volop terug in de Schrift, vooral in de bepalingen wanneer mensen onrein waren en in het brengen van offers. Het verschil alleen is dat de Israëlieten werden opgeroepen verder te kijken dan enkel na

Kijk eens aan, dat is mooi om te lezen.

In verschillende religies kan eenzelfde term totaal verschillende betekenissen hebben. Dus als een bepaalde spreuk uit een bepaalde religie erg op een christelijke leerstelling lijkt qua bewoording, dan hoeft dat nog weinig te zeggen op inhoudelijk gebied. Maar alleen al binnen jodendom en christendom heeft het woord "vrijheid" andere betekenissen en nuances, net zoals binnen de oosterse en westerse wereld.

Klopt Raido, maar wij belijden dat na dat persoonlijke oordeel bij de wederkomst van Christus en de opstanding der doden nog een Laatste Oordeel komt, die ik dacht een meer openbaar karakter heeft. Maar daar kunnen users als Bonaventura of Cornelius van Wijck meer over vertellen dan ik.

En ik dacht dat ook de katholieke traditie zoiets leerde, Raido. We belijden één wederkomst, één opstanding der doden en één Laatste Oordeel, zo had ik begrepen. Met voorafgaand, direct na je dood het bijzondere oordeel (maar dat is denk ik weer iets typisch katholieks ).

AbduSalaam, in de Koran staan ook een aantal pittige teksten over hoe je als moslim met andersgelovigen dient om te gaan. Tóch zul jij, denk ik, die teksten anders lezen, omdat je wellicht niet meent dat je andersgelovigen met het zwaard moet ombrengen. Jij houdt dus ook vast aan een uitlegtraditie binnen jouw moslimgemeenschap. En zult het misschien niet eens zijn met zeer strenge moslims die met geweld de islam ook in Nederland willen vestigen. Toch baseren zowel jij als die strenge moslim zich op diezelfde Koran en wellicht ook op dezelfde hadith. Met enkel het lezen van de Koran leer

Quote: Op zondag 27 juni 2010 20:16:54 schreef Eulogía het volgende: Ik zie ook wel dwalingen bij andere kerken/gemeenten, maar op grond van die dwalingen zie ik gemeenteleden daarvan niet (gelijk) als niet-christenen. (Ik ben het dus niet per definitie oneens met RobertF en Bonaventura, maar ik zelf vind het nu in ieder geval (vooralsnog) te vroeg om te (be)oordelen. Ik ben eerst benieuwd wat igorwulff precies bedoelt.) Om misverstanden te voorkomen is het misschien goed te verduidelijken dat zowel Bonaventura als ik (en elke bewust gelovige katholiek) onderscheid maken in fund

En dat is een bijzonder accurate gedachte, Leidenschaft. Waarbij ik mag aanvullen dat Christus zelfs meer van ons vraagt dan wij normaal van nature aankunnen, maar ons boven onszelf laten uitstijgen als we Hem toelaten in ons hart, zeg maar. Maar ook zonder dat is de menselijke geest al zoveel sterker dan nu vaak wordt gedacht en is ze in staat met de nodige inspanning, die uiteraard ook van God afkomt omdat al het goede van God komt, bepaalde gewoonten af te leren.

Dan ben ik het bokje, igorwulff, zo eenvoudig is het dan hè? Kijk, Jezus Christus volgen is mooi. Maar het is dan wel zo handig dat je weet wie en wat Hij is. Hem enkel een mens, engel of profeet noemen doet Hem schromelijk tekort. En daar houdt Hij ook niet echt van. Christus openbaart ons niet de Waarheid, om vervolgens toe te laten dat mensen zelf wel bepalen wat Christus geopenbaard heeft en wat niet. En Hem zelfs maar degraderen tot engel of mens, omdat zij dat ene boekje net even anders menen te moeten lezen... Het is eigenlijk heel eenvoudig. Christus heeft ons het één en ander

Eulogía, de Drie-eenheid gaat ook over wie Jezus dan is? Is Hij God, is Hij gewoon een mens, of misschien een engel? Is het God die het Offer uiteindelijk gebracht heeft, of was het slechts een mens namens Hem? Groeperingen die de Drie-eenheid ontkennen, komen vaak ook met een heel ander evangelie, waarin het Offer in kracht verloren gaat. En ook vandaag de dag zijn er genoeg dwalingen die menen christelijk te zijn, terwijl ze de fundamenten ervan ontkennen. En het gaat niet om afschrijven, maar om omschrijven.

Het christendom bestaat dan ook niet enkel uit de Schrift, maar ook in haar uitlegging daarvan. En zowel katholieken als orthodoxen als protestanten (zelfs zij ) zijn het over één ding fundamenteel eens: er is één God, bestaande uit drie Personen: de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Dit is de basis van het christendom. Al wie dit niet wil geloven, gelooft iets anders dan het christendom en is dus geen christen. Ook al noemt hij zichzelf christen. Dat is geen oordeel, maar een gegeven.