Robert Frans

Rudibu, God heeft dat soort dingen inderdaad niet nodig. Maar wij vaak wel. Wij hebben zaken als muziek, stilte, poëzie en literatuur (denk aan de Schrift!), retoriek, kunst en liturgie nodig om iets van het onzegbare te kunnen begrijpen. Want al die "talen" tezamen vormen zo een flauwe afspiegeling van de hemelse taal. God wil als Mens dicht bij de mens zijn, dus spreekt Hij ook graag de talen van de mens. Hij is geen afstandelijke God die zich uitsluitend manifesteerd in hoogstaande, ingewikkelde gebedstechnieken of gedachtengangen. Liever gebruikt hij ook eenvoudige talen, zodat echt ied

Ik zoek een bijbaan - Imker

De Kerk moet nooit met "de tijd" meegaan. Daar krijg je alleen maar nog meer ellende van. Dat afschuwelijke misbruik kwam juist mede doordat priesters met hun tijd meegingen: ze negeerden het celibaat (heel modern!) en deden mee met de destijds veel positievere opvatting over kinderseksualiteit in liberale kringen (heel modern!). Als ze zich heel ouderwets aan het celibaat hadden gehouden en kinderseksualiteit krachtig hadden afgewezen, was er geen haar op hun gezalfde hoofd geweest die eraan zou dénken een kind te misbruiken. De Kerk moet zich zo strak mogelijk aan haar eigen moraal houden

Dat laatste bedoel ik inderdaad. God laat ons nooit wanhopen. Als wij op Hem zijn vertrouwen stellen, alles berustend in zijn handen leggen, dan zal Hij ons genezen en nooit zomaar in onzekerheid laten. Wie dus misschien zelfs uit fatalisme alles in Gods handen legt, zal als eerste van dat fatalisme genezen worden. Sommigen menen dat je alsmaar moet strijden tegen een ziekte, dat je je er nooit in mag berusten tot aan de laatste adem. Maar ik heb het vermoeden dat als je juist de situatie aanvaard, er vrede mee kunt hebben, dat God je dan misschien veel sneller kan genezen, op welke manier d

Aviator, daar hebben we dan ook rechters voor, die dat wél kunnen bepalen aan de hand van alle gegevens die ze krijgen. En nu is de rechtsspraak bepaald niet vrij van fouten hier, net zoals de rechtsspraak dat nérgens is, maar nog altijd beter dan het oordeel van "het volk."

Dannyr, daarom moeten we ook niet naar persoonlijke grenzen en gevoelens kijken, maar naar wat het recht zegt. Juist omdat dit zo'n gevoelig onderwerp is, is het van het grootste belang dat we uitsluitend het verstand en de rede hier toepassen en niet de emotie. En één der fundamenten van de rechtsstaat is dat je iemand niet bij voorbaat veroordeeld, omdat hij iets kwaad zou kunnen doen. Dus hoe verschrikkelijk het ook is wanneer een pedofiel een kind iets aandoet, je mag hem dán pas oppakken. Daarbij zullen pedofielen hun afwijking helemáál geheim houden als ze meteen in de boeien gesl

Het valt me weleens op dat mensen de meest gruwelijke martelmethoden weten te vinden voor pedofielen. Iemand die zulke methoden weet te verzinnen en zelfs met enige onverholen trots ze uitspreekt, moet toch ook de nodige kwaad in zich hebben zitten. Want iemand op sadistische wijze doodmartelen lijkt mij toch ook een groot kwaad, ook als het om praktiserende pedofielen gaat. Het is soms best wel huiveringwekkend met hoeveel gemak mensen zulke verschrikkingen uitspreken, zonder een krimp te geven. Het lijkt mij persoonlijk dan ook absoluut geen goed christelijk gedrag om aan zulke borrelpraat

Oh, dat is wel mooi eigenlijk.

Quote: Op zaterdag 18 september 2010 22:52:34 schreef Cornelius van Wijck het volgende: hoe onnatuurlijk ook, ik zou kiezen voor de derde persoon. Je bent daar niet "weg2 die toevallig wat leest", je bent daar "lector, die toevallig weg2 heet". Maar dat is mijn gevoel hoor, inwisselbaar voor iedere betere mening. Je zou eigenlijk eens moeten achter zien te komen wat de bisschop of de paus doet als hij de Mis opdraagt en in het eucharistisch gebed zichzelf moet noemen.

Maar wel belangrijk genoeg.

Goed bezig!

Doel je op deze post? Zo ja, betekent dat dat je een preek (niet meer) uitschrijft, maar uit het hoofd preekt aan de hand van genoemde punten? Zo nee, waar zie ik de preek dan (gigantisch) over het hoofd?

Ga je de preek dan hier nog posten, nadat je hem gehouden hebt?

Soms zegt één Schriftgedeelte inderdaad meer dan duizend posts.

Het lot van de rentmeester is onontkoombaar, maar in zijn val weet hij tóch nog op slinkse wijze ervoor te zorgen dat hij vrienden maakt, zodat hij niet helemáál op zijn muil hoeft te gaan. Hij zou worden ontslagen omdat hij het bezit van de heer verkwistte, dus verkwist hij het nu zodanig, dat de pachters hem ineens welgezind worden. Ik denk dat Onze Lieve Heer die sluwheid wel kan waarderen. Dat als je door een zonde onvermijdelijk ten val komt, je diezelfde zonde tóch nog weet te gebruiken om iets goeds voor je naasten te doen, zodat de val afgeremd wordt. De zonde is dan ineens geen

Derren Brown is een mentalist. Dat is iemand die truuks kan uithalen door middel van "mentale vaardigheden zoals hypnose, intuïtie, psychologisch inzicht en geheugentechniek." (Wikipedia) Er is dus niets bovennatuurlijks aan, net zoals een illusionist niets bovennatuurlijks doet als hij een olifant zomaar laat verdwijnen. Het is een truuk, hoewel mentalistische truuks natuurlijk wel meer impact maken, zéker als atheïsten in enkele seconden ineens in God zouden gaan geloven... Als je echter mentalisme gaat verwarren met het bovennatuurlijke, zodat Derren Brown ineens occult zou handelen, dan

Wie de heilige uit kerstmis haalt, houdt enkel kermis over. Al met kerst begonnen de voetballers over passen.

Ik heb het idee dat Eulogía dat ook bedoeld, maar dat als het geloof alleen maar worstelen en twijfelen zou zijn, het tijd wordt voor maatregelen. Vergelijk het met een huwelijk: als het vooral moeite oplevert en je er elke dag voor "moet vechten," zoals sommigen beweren, dan wordt het misschien eens hoog tijd voor dringende hulp van buitenaf. Een geloof of een huwelijk dat alleen maar moeite kost, kost je alleen maar teveel energie, zonder dat je er de zegeningen van kunt ontvangen. Twijfel is niet verkeerd, maar het zou niet de basis van je geloof moeten vormen.

Op zich hebben zij het vijfmaal daags bidden, inclusief bepaalde lichaamshoudingen, ook weer overgenomen van het christelijke getijdengebed. Alleen is de salaat veel eenvoudiger en natuurlijk geheel islamitisch. Waarbij ook gezegd moet worden dat moslims de salaat meestal ook gewoon zacht fluisterend verrichten, als ze niet gezamenlijk bidden en niet iedereen hoeft te horen wat ze bidden.

Dat is nu juist het punt, menelikboy. In de Schrift is veel vaker iets niet wat het is dan wel. De Schrift gebruikt beelden om het onzegbare min of meer proberen te zeggen. Om dan die beelden vervolgens als letterlijke verslagen te lezen, is dan ook weer zo wat.

Ik heb zelf het idee dat dat niet echt gebeurt. Ze kennen namelijk wel een eigen initiatieritueel om je bij hen aan te sluiten. Dat komt op mij dan niet echt over dat het Leger een "slechts" toegang tot andere kerken of kerkgemeenschappen zou zijn.

Zelf heb ik het idee dat je het Leger in twee gedeelten kunt splitsen: het welzijnswerk en het kerkelijk gebeuren. En voor zover ik zie lijkt het kerkelijk gebeuren wel degelijk behoorlijk volwaardig te zijn, met normale evangelisch aandoende vieringen, waarbinnen de hiërarchie van het Leger net zo strikt geldt, met haar eigen voorschriften en gewoonten.

Ik denk, Olorin, omdat het Leger niet het doopsel toedient, ook niet aan volwassenen. En het doopsel wordt toch wel duidelijk genoemd in de geloofsbelijdenissen.

MetalcoreTony, christenen mogen nooit tolereren dat een godsdienst of een groep christenen binnen de Kerk op onwaardige tot zeer kwalijke wijze omgaat met mensen. Tolerantie betekent niet dat je alles maar kritiekloos aanvaardt en zelfs "een beetje mee gaat doen" met andere godsdiensten, maar enkel dat je een godsdienst naast je duldt en de gelovigen ervan niet over de kling hoeft te jagen. Het betekent dat je iemand geheel ongelijk moet geven als blijkt dat diegene geheel ongelijk heeft en dat je kwalijkheden bestrijdt, zowel binnen de Kerk als binnen andere godsdiensten. Het betekent dat j

Elmer, heb je dan geen hoop nodig om alles vertrouwvol in Gods handen te leggen? Als je geen hoop zou hebben, waarom zou je dan menen dat alles in Gods hand wél goed komt en het daar dus neerleggen? Vertrouwen en hoop zijn misschien twee verschillende begrippen, maar liggen eigenlijk enorm dicht bij elkaar. Geloof, hoop en liefde: het zou zomaar kunnen dat dat in feite drie woorden voor hetzelfde zijn.