Robert Frans

Klopt, Bonaventura. Daarom gebruik ik zelf het woord ook nooit, maar meestal het woord moniaal.

Quote: Op dinsdag 19 oktober 2010 11:00:25 schreef Olorin het volgende: Bepaalde traditionalisten vinden dat de RKK dat doet op het gebied van bepaalde zaken, dat VATII een breuk is met die oude traditie. Ook hoe omgegaan moet worden met bepaalde morele situaties zie ik vergeleken met bijvoorbeeld de middeleeuwen en ander perioden in de geschiedenis wel een iets andere houding op bepaalde vlakken eerlijk gezegd. Klopt, ook de traditie is nog altijd volop in beweging. Dat neemt niet weg dat daarbij vooral ook het één en ander is uitgekristalliseerd, dus ook over wat het huwelijk nu

Skippy, daarom lezen wij de Schrift dan ook niet op zichzelf, zoals je wellicht weet. Als je de Schrift onduidelijk vindt, dan moet je naar je kerk of kerkgemeenschap gaan en daar om verduidelijking vragen. En als ze je die niet echt kan geven, dan moet je concluderen dat je kerk of kerkgemeenschap blijkbaar niet in staat is met zoiets als het christelijk huwelijk om te gaan. Je moet je dan afvragen of je daar dan wel met goed fatsoen een zegen over je huwelijk kunt vragen. Die onduidelijkheid ontstaat echter alleen daar waar mensen menen enkel de Schrift te kunnen lezen en daarbij de eeuwenou

Terwijl het woord "non" oorspronkelijk juist een zeer respectvolle betekenis zou hebben, zo las ik op Wiki. Het zou juist Latijn zijn voor "oud of eerbiedwaardig persoon" en werd nog steeds volgens Wiki door Hiëronymus toegepast op Godgewijde personen (dus ook mannelijke kloosterlingen). Zusters in slotkloosters worden echter ook wel monialen genoemd, wat ook al meer op het woord monniken lijkt.

Skippy, volgens Christus werd de scheidbrief door Mozes ingesteld omdat het volk verstokt van hart was. Wij zijn in Christus echter niet verstokt van hart. Wij mensen mogen dan wel zondaars zijn en in een "gebroken wereld" leven, maar in Christus kan alles vervolmaakt worden en de gebrokenheid geheeld worden. In Christus is het huwelijk volmaakt en tot aan de dood toe aan te houden. Gewoon, omdat het Christus is. Als een der partners een porno-verslaving krijgt, dan is dat één der slechte dagen, waarvan je plechtig belooft hebt ook dán voor je partner te zorgen. Overspel is ook zo een gev

Zonder R is rookworst ook worst.

Quote: Op maandag 18 oktober 2010 09:48:22 schreef Morphogenesis het volgende: Uitgaande dat het waar is kan ik mij voorstellen dat de duivel op een dergelijke manier mensen tot zich neemt, ofzo, maar ik denk niet dat God mensen in hun onderbewustzijn wil bekeren? Of het ethisch is, is een ander verhaal, maar als je met zo een kracht mensen zou kunnen beïnvloeden, dan zou het toch wel moeten kunnen. Overigens is hier al eens een filmpje gepost van de mentalist Derren Brown die inderdaad door hypnose mensen tijdelijk kon bekeren. Naar House hangt mijns inziens een wat kortzichti

Dat zou dan ook betekenen dat je mensen met trance heel eenvoudig kunt bekeren. Want wat de ene kant op werkt, zou dan ook de andere kant op moeten kunnen werken.

Sommige christenen menen dat je met zulke muziek je openstelt voor demonische invloeden. Bepaalde muziekstijlen zouden demonisch zijn, omdat ofwel de artiest zich met duivelse praktijken zou bezighouden, ofwel omdat het ritme je in een trance kan brengen, wat volgens deze christenen occult zou zijn. De nogal omstreden evangelische stichting Naar House hangt deze these aan en evangeliseert daarmee fanatiek op bijvoorbeeld houseparty's. Ik heb zelfs weleens iemand horen zeggen dat hij bij het luisteren van rockmuziek de demonen kon voelen. En er was absoluut geen sprake van dat het zijn eigen

Eenvoudig, omdat ze geen begrip hadden van wat Jezus nu echt op aarde kwam doen en wie Hij dus was. Pas ná de verrijzenis, en zelfs pas nadat Jezus het hen aan de hand van de Schriften uitlegde, begon het langzaam echt te dagen. Het is dan ook eigenlijk pas bij het eerste Pinksterfeest dat de apostelen voluit konden verkondigen dat Jezus de Zoon van God was.

Nope, je kunt beter naar Afrika gaan. Afrika is het Beloofde Land.

21 december 2012. Voor meer details zie de zeer waarheidsgetrouwe film 2012.

Quote: Op zaterdag 16 oktober 2010 20:00:06 schreef Skippy het volgende: [...] Om maar een voorbeeld te noemen. Als een man verslaafd is aan porno (maar nooit 'echt' is vreemdgegaan, dus het bed met een ander heeft gedeeld). Heeft de vrouw dan het recht te scheiden van haar man? Nee.

Quote: Op zaterdag 16 oktober 2010 19:54:33 schreef Bonaventura het volgende: [...]Nou wat let je om Rome te verlaten om je bij het Oosten aan te sluiten? Naah, is ook weer zo wat hè? Bovendien is alle hoop al gevestigd op monseigneur Punt. Moge hij een lichtend voorbeeld voor velen zijn, als het in elk geval om baardgroei gaat.

Kom je aan de Romeinen, Bonaventura, dan kom je aan onze opper-Romein annzie. Dat moet je nu toch wel weten hè? Overigens ben ik meer voor de orthodoxe stijl: Christus had een baard, dus moeten zijn representanten er ook een hebben.

Het scheelt dan ook weer dat ik me dus nauwelijks scheer. Kan me wel voorstellen dat het heel rustgevend, misschien bijna meditatief kan werken, als je je zo aandachtig en kalm scheert.

Tja, daar kan ik dan niet tegenop, met mijn elektrische scheerapparaat, ergens weggeborgen, om zo af en toe even tevoorschijn gehaald te worden om mijn baardje en snor bij te punten...

* RobertF ziet het al voor zich dat Dannyr al een extra kastje boven zijn wastafel heeft hangen, tot de nok toe gevult met allemaal flesjes, vreemde apparaatjes, borsteltjes, mesjes, houdertjes en spiegeltjes... * En hij heeft het állemaal nodig, elke morgen!

Ursa, ik denk dat je dan een paar dingen dingen in ogenschouw kunt nemen: Een verhaal kan ook op dieper niveau echt gebeurd zijn, waarbij het gebeuren in gewone woorden niet zomaar te omschrijven is, zodat het een meer beeldend en misschien ook wat legendarisch, maar toch op eigen wijze een historisch verhaal wordt. Zonder dat je daarbij het daadwerkelijke historische fundament zou moeten negeren of minachten. De Schrift kent vele verschillende genres en is zo ook een bloemlezing van de oud-oosterse literatuur. Niet elke tekst heeft dus eenzelfde bedoeling, waarbij de oosterling in die tij

Zoals ik in een aardig boekje eens las (ik parafraseer): op een bruiloft hoort het een beetje buiïg te zijn. Op een uitvaart hoort het echter weer zonnig te zijn.

Volgens mij zijn vrijwel alle christenen het daar wel over eens, Jezusisdewaarheid. Het idee dat veel christenen liever gewoon doorzondigen en daarom zulke "waarschuwingen" nodig hebben, is mijns inziens niet conform de werkelijkheid. Veel christenen weten best wel dat je geen kwaad meer moet willen doen. Over het algemeen vinden christenen het echter gewoon moeilijk om tegen de zonde te strijden, of zijn ze het strijden gewoon moe geworden, hoewel ze echt niet willen zondigen, of zijn ze zich er helemaal niet van bewust dat ze zouden zondigen. Het zou me niet verbazen als er veel verborgen

Tja, of we moeten straks in de toekomst door nu totaal onbekende technologie zo kunnen spelen met de materie genaamd ruimtetijd, dat we misschien wel door wormgaten, teleports of wat dan ook supersnel door het heelal kunnen reizen en andere beschavingen kunnen ontmoeten. Of die aliens komen ooit zover en ontmoeten ons... als ze daar tenminste interesse in hebben. Je weet maar nooit hoever de mens komt; wat wij nu normaal vinden beschouwde men vroeger ook als volstrekt onmogelijk.

Ach, zo lang het enkel om saaie microben of banale bacterieën gaat, vind ik het nog niet zo erg boeiend. Ik wil aliens zien, beschavingen, échte dieren of monsters.

Ik had dat eens begrepen van een goed ingelicht iemand: dat binnen de katholieke Kerk theologen de geestelijken bijstaan en de geestelijken hetgeen de theologen ontdekken weer vertalen naar "het volk." Dat theologen daarbij leken zijn, hoeft dan natuurlijk niets uit te maken. En natuurlijk moet dat niet van mij, wat is dat nu weer voor bizarre opmerking? Net zo vreemd als zeggen dat als jíj geen frustraties hebt, dan niemand frustraties zou hebben... Terwijl er in een aantal protestantse kerkgemeenschappen wel degelijk enige spanningen of wantrouwen tussen "theoloog en leek" bestaan.