Robert Frans

Vaak wordt het vergeleken met de zon. De zon schijnt voor iedereen om niet, of je nu goed of slecht leeft. Maar om van de zon te kunnen profiteren, moet je wel naar buiten, om zo haar licht en warmte op te vangen. Of anders minimaal de gordijnen opendoen en het raam openzetten. Dat is dan ook geen 'werk', maar je simpelweg openstellen voor haar gave, om zo warmte en licht te verkrijgen. Als jij op zijn genade antwoordt door zijn gaven welwillend te ontvangen, dus de bekering van het hart, het doopsel en de communie, dan ga je als het ware ook 'naar buiten', om zo open te staan voor zijn liefde

Je vindt het geloof sowieso verzonnen en nergens bewezen, dus dit zegt niet veel natuurlijk. Voor zover ik weet is hetgeen ik schrijf gewoon in lijn met de katholieke leer. Ik laat me graag corrigeren aan de hand van officiele kerkelijke uitlatingen als ik ernaast zit, of aan de hand van wetenschappelijke uitingen als ik op dát gebied ernaast zit, maar dit soort opmerkingen voegen mijns inziens daarin niet veel toe.

Dat bedoelde ik ook niet te zeggen. Hij schiep de engelen met een vrije wil en dus niet opzettelijk afvallig. De engelen kozen echter direct na of tegelijkertijd met hun schepping voor het goede of het kwade. De tijd ontstond immers pas bij de schepping van deze kosmos; daarvoor was er geen tijd en dus geen verleden, heden en toekomst. Alles was nu, volstrekt tijdloos. Dat kunnen wij ons nauwelijks voorstellen, zo gewend dat we zijn aan het leven in de tijd. Daardoor kunnen we ons ook geen ander beeld van de eeuwigheid vormen dan een eindeloos lange tijdslijn. Ondanks dat de tijd wellicht al

Dat kan het feest inderdaad ook zijn, als je het met die intentie op goede, bewuste wijze viert en het beste daarna natuurlijk ook daadwerkelijk de vastentijd in acht neemt. Wanneer carnaval echter slechts een excuus wordt om je lam te zuipen en de beest uit te hangen, dan gaat die mooie boodschap natuurlijk wel verloren. Dan is ook geen sprake meer van vrolijk en uitbundig feestvieren, maar van een vreugdeloos, plat hedonisme (en drankzucht) waar je uiteindelijk met een katerig gevoel weer uit komt. De theorie blijft dan slechts theorie. Het is overigens wellicht interessant te weten dat

Ik heb geen Netflix en kijk sowieso weinig televisie, maar het is altijd goed als ook vaders hun verantwoordelijkheid (blijven) nemen in het opvoeden van hun kinderen en dat ook normaal wordt gevonden. Een vader past dus niet op zijn kinderen als de moeder even weg is, maar doet dan precies hetzelfde als de moeder zou doen als de vader weg is. En papadagen bestaan net zo min als mamadagen. Bij het opvoeden en het onderwijzen van kinderen zijn mijns inziens dan ook zowel mannen als vrouwen nodig. Ze vullen elkaar mooi aan. Ook bij mijzelf zie ik dat ik als man niet zelden anders omga met mijn

Een totaal tegenovergestelde interpretatie die ik eens hoorde, stelde juist weer dat carnaval een voorafspiegeling is van de... hel. Omdat het juist het hemelse zou perverteren, zodat het uitmondt in een leeg, grenzeloos hedonisme en bepaald niet in de dienstbaarheid en zelfverloochening waar het Evangelie toe oproept. Carnaval zou dan samen met de veertigdagentijd en het paasfeest een drieluik vormen: carnaval als de hel, de veertigdagentijd als het louterende vagevuur en het paastriduum (Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Paaswake, dus ook drie dagen!) als de hemel. Door alledrie de feesttijden

Wérden ze toen afvallige engelen, of wáren ze dat al? Immers, de eerste mensen werden ook al door een zekere engel verleid tot het eten van die boom. Toen was er dus al minimaal één afvallige (aarts)engel. Het is dus niet onwaarschijnlijk dat alle afvallige engelen toen al, wel, afvallig waren. Ik denk dat zodra de engelen geschapen waren, ze hun keuze hadden gemaakt. Althans, zo zou het er voor ons uit hebben gezien als wij door de lens van de tijd die gebeurtenis zouden waarnemen. Wanneer de afvallige engelen uit de hemel werden gezet, is weer een ander verhaal. Ik geloof dat dat gewoon

Ik zelf geloof dat engelen zuiver geestelijke wezens zijn, die in de hemel wonen en daarom in principe buiten tijd en ruimte staan. Dat betekent dat elke engel de keuze voor of tegen God in beginsel al ten volle gemaakt heeft en daarop niet kan terugkomen. Net zoals de natuurwetten vaststonden toen de oerknal eenmaal begonnen was. Goede engelen zullen dus onvoorwaardelijk God blijven liefhebben, kwade engelen zullen God onvoorwaardelijk blijven haten. Ze kunnen niet worden bekeerd, overtuigd of zelfs tot twijfelen worden gebracht. Waar wij mensen langzaam groeien in onze keuze, vertraagd door

Nee, want deze gaven zijn handelingen van God zelf. Het is God die jou bekeert, het is God die jou het doopsel toedient en het is God die jou zijn Lichaam en Bloed laat nuttigen. Ook jullie geloven dat je het Offer van Christus moet aanvaarden om gered te worden. En dat aanvaarden doe je door Gods gaven daartoe aan te nemen. Het geloof is niet enkel het aanhouden van een gedachte, maar doe je met heel je wezen. Net zoals een kind niet voor de liefde van zijn moeder werkt door te eten wat zij hem bereidt en de kleding aan te (laten) trekken die zij hem geeft, maar het eten en de kleding vanuit

Uitsluitend door genade worden we gered en kunnen we met God verzoend worden. Hij zet altijd de eerste stap. Aan dat werk kunnen wij niets aan- of afdoen, behalve dan zijn genade wel of niet aanvaarden door bekering, doopsel en communie. Hoe wij vervolgens verder met Hem leven, bepaalt welke verdere schatten we in de hemel verzamelen. Die schatten worden ook wel verdiensten genoemd, maar ook zij komen voort uit Gods genade. Hij schenkt ons niet zijn gaven omdat wij daar recht op zouden hebben, maar omdat Hij van ons houdt, ons wil redden uit het kwaad en daartoe graag met ons zijn liefde en ri

Ik laat het nu hierbij. Het is wat het is en meer kan er niet meer van gezegd worden.

Soms kan een ruzie sneller en efficiënter met een robbertje vechten worden opgelost dan met dagen- tot wekenlang gesnauw en getrainier. En spierkracht is bij veel beroepen en professies wel degelijk nog steeds nodig. Spierkracht wordt namelijk niet enkel voor geweld gebruikt, maar ook voor tillen, sjouwen, duwen, trekken, noem maar op. Genoeg werkzaamheden waarbij je dat doet en niet zelden zijn dat zelfs buitengewoon belangrijke werkzaamheden. In een psychiatrisch ziekenhuis heb je soms spierkracht nodig om patiënten in bedwang te houden. In de zorg heb je spierkracht nodig om patiënten te ti

Nee, want gewoonlijk zou een verkeerd schrijven van mij een gewone, al dan niet felle correctie opleveren, geen forumbreed gespam. Als je mij hierin correct had willen spiegelen, dan had je teruggekaatst met enkele gelijkwaardige uitspraken over mijzelf. Dat had ik dan waarschijnlijk ook terecht gevonden. Daarbij heb ik zelf nooit forumbreed iemand zo te kijk gezet, dus dat had ik ook niet kunnen oogsten. Ik heb wel vaker met een of meerdere users woorden gehad, maar dat bleef dan altijd gewoon in het betreffende topic zelf. En nogmaals: als je gewoon in je post naar die topics had gelinkt,

Het is niet of of, maar en en. Wij zijn in Christus, maar Christus is ook in ons. We worden immers opgedragen zijn vlees te eten en zijn bloed te drinken (vgl. Joh. 6), dus dan komt Christus wel degelijk werkelijk in ons, met heel zijn wezen, daar Christus immers altijd leeft. Het huwelijk wordt niet voor niets als voorafbeelding gezien van de liefde voor Christus en zijn Kerk, zijn Bruid: waar man en vrouw beiden één vlees vormen, zo worden Christus en zijn Kerk ook ten volle één, zodanig dat de Kerk ook zijn Lichaam is. De gelovige deelt hierin door het gebed, de sacramenten, in het bijzonde

Naar mijn weten hebben wij altijd prima, respectvol lopende discussies en gesprekken met elkaar. Dat we elkaar daarin soms verkeerd inschatten of elkaar niet altijd volmaakt recht doen, is een gegeven dat bij onze menselijkheid en bij de relatief beperkte communicatie op een forum hoort en waarover altijd te praten valt. Maar dan bespreken we dat gewoon met elkaar in het betreffende topic zelf, of desnoods via PM's, en dan komen we daar wel uit. Ik ben nooit te beroerd om misstappen toe te geven. Ook nu had je gewoon in dit topic naar jouw topics kunnen linken om je punt duidelijk te maken.

God eist niets. Dit was door alledrie de Personen van de Drie-ene God zo besloten, daar zij volmaakt één zijn, met dus ook volledige instemming van Jezus zelf. Hij nam geheel vrijwillig de menselijke natuur aan en stierf geheel vrijwillig voor ons.

De Romeinen gingen dan ook bepaald niet zachtmoedig te werk inderdaad. Maar doodgemarteld wórden en zachtmoedig blijven kan weer wél samengaan. Jezus was tot aan zijn laatste adem zachtmoedig en nederig van hart; Hij bad zelfs om vergeving voor degenen die Hem aan het kruis sloegen. En zo was God dat dus ook.

Hij vindt het niet nodig. Het is omwille van ons, niet van Hemzelf. En daar Christus ook God is, is het dus eveneens God zelf die zich zo aan ons geeft.

@Petra. Ik zie dat je op mijn post gereageerd hebt met getroll door het hele forum heen. Dat moet je zelf weten natuurlijk, maar voor mij is de discussie dan wel klaar. Er zijn andere manieren om hier aan te geven dat ik je geen recht heb gedaan, manieren waar ik ook gewoon prima voor opensta, en die weet jij ook. Ik vind het vervelend als ik iemand per ongeluk te weinig recht doe, ook als het jou betreft, maar dit is daarom nog niet nodig.

Dat komt omdat hier de discussie steeds meer vooral met andersdenkenden wordt gevoerd, die vooral morele onderwerpen aansnijden en vooral ook zelf over bijvoorbeeld seksualiteit willen discussieren. Dus dan krijg je ook discussie daarover. Maar de door jou genoemde 'moralistische maatnemerij' kom je ook volop bij niet-christenen tegen, soms zelfs nog veel meer dan bij veel christenen. Denk alleen al aan de zogenoemde wokisten, die daar vaak nog veel strenger en absoluter in zijn. Het valt je misschien alleen wat minder op, omdat je het grotendeels met hen eens zal zijn en zij nu de meerderheid

Maar kun jij die tijd en die zondige christenen vergeven?

Genesis 1 en 2 zijn echter twee verschillende scheppingsverhalen. In Genesis 1 wordt de mens direct als man en vrouw geschapen, getuige de opdracht tot vruchtbaarheid. In Genesis 2 wordt eerst Adam geschapen en daarna uit hem Eva. Ook de scheppingsvolgorde is in beide verhalen anders: in Genesis 1 worden eerst de dieren geschapen en daarna de mens, in Genesis 2 eerst de man, daarna de dieren en als laatste de vrouw. Beide verhalen willen zo de zowel geestelijke als lichamelijke eenheid tussen man en vrouw (in het huwelijk) uitdrukken.

Omdat ze zo ook zijn goddelijkheid en hemelse afkomst willen uitbeelden en God traditioneel wordt geassocieerd met al het goede in de wereld, dus ook schoonheid. Zoals ik al zei gaat het bij zulke kunstwerken niet om een realistische weergave van hoe Hij op aarde precies eruit zou hebben gezien, maar om een artistieke weergave van hoe de kunstenaar (en of de opdrachtgever) Hem in zijn geloofsleven ervaart en ook hoe de volgelingen destijds Hem ervaren zouden kunnen hebben. Jezus was dan ook zowel mens onder de mensen als God onder de mensen, Hij was en is niet het één of het ander.

Meestal zijn het artistieke beelden, waarmee men Jezus wil afbeelden naar het majesteitelijke schoonheidsideaal van de eigen cultuur. Realisme is dus niet het criterium, maar het symboliseren van Jezus' volmaaktheid en in zekere zin ook van zijn universaliteit: ja, Hij is als Jood geboren in Israël, maar tegelijkertijd overal wereldwijd echter onder ons.

De hel is niet zozeer vergelding, maar het gevolg van de keuze die je in het leven voor het kwaad maakt. Wie het Licht niet wil ingaan, zal buiten blijven staan. Gods almacht kan inderdaad iedereen in de hemel brengen, maar Gods liefde verhinderd Hem dat te doen. Hij wil iedereen redden, maar niet iedereen wil gered worden. Zoals ik al zei: Hij is geen stalker. Wie niet van Hem houdt, hoeft ook niet met Hem eeuwig te leven. Onze vrije wil is geen spelletje, geen toneelstuk, maar echte realiteit. Zij behoort net zo goed tot Gods volmaakte liefde als de hemel. God wil niemand in de hel, maar ook