Robert Frans

Homoseksualiteit is een zonde omdat het seks buiten het huwelijk betreft, met de onmogelijkheid ermee op natuurlijke wijze een gezin te stichten. Het is naar mijn idee in feite dus niet veel erger dan seks buiten het huwelijk door hetero's. Zoals ik al schreef staat er niets geschreven over homofilie in de Schrift en is het dan ook pas de laatste decennia erkend als geaardheid.

Je bevindt je dus in crimineel gezelschap aldaar, Robertus?

In de Schrift lees je in vele verhalen terug dat seksualiteit onlosmakelijk verbonden is met het huwelijk en dat er problemen ontstonden daar waar dat niet zo was. En ook dat seksualiteit heel duidelijk twee doelen diende: de eenwording tussen man en vrouw en het ontvangen van kinderen. Waarbij het eerste doel weliswaar het voornaamst is, maar het tweede doel zeker niet genegeerd mag worden. Ook Paulus schrijft in één van zijn brieven dat het beter is te trouwen dan te branden van begeerte, waarbij hij dus uitsluit dat je én niet trouwt én je begeerte achterna gaat. Ook lees je in de Schr

Sluit het één het ander uit? Ik geloof dat gebed en goede werken elkaar juist volmaakt aanvullen. Zonder goede werken blijft je gebed vruchteloos, maar zonder gebed blijven je goede werken vruchteloos. Niet dat mensen die niet bidden slechte mensen zijn, maar het gebed is toch wel essentiëel in je relatie met God. En dan dus echt gebed waarvoor je je terugtrekt en waarbij alleen met het gebed bezig bent en verder niets. Is het in een huwelijk goed wanneer de twee echtgenoten bij tijd en wijle op vakantie of gewoon thuis zich enkel mét elkaar bezighouden en niet enkel vóór elkaar? Dat ze

En hoe constateer jij dat dan, Robertus? Heb je diepgravend onderzoek verricht naar hun motieven en hun redenen om naar de kerk te gaan en heb je interviews afgelegd over wat zij het belangrijkst vonden in hun leven? Heb je ze dagelijks gevolgd doordeweeks en kon je zo dus nagaan wat zij thuis en op hun werk zoal deden? Is je een blik in hun harten gegund, zodat je hun diepste zieleroerselen te zien kreeg?

Beetje verkeerd uitgedrukt. Ik bedoelde te zeggen dat Hij zich vrijwillig aan de mens verbindt en daarom geen onrecht zal doen wat wij ook als onrecht herkennen. Hij zal dus niet zodanig wereldvreemd handelen, dat wij er geen rechtvaardigheid meer in kunnen herkennen, omdat er dan geen basis zou zijn voor het vertrouwen in Hem. En zonder vertrouwen geen liefdesrelatie.

Jerommel, als ik mij biddend of mediterend op God richt, dan richt ik mij natuurlijk op God. Net zoals ik mij op dit moment ook tot jou richt in mijn schrijven en niet stiekem op een andere user. En als ik mij op God richt, dan heeft Hij zich allang op mij gericht. In feite zijn zijn ogen nooit van mij afgewend, of ik nu bid of niet. Ik heb dus geen enkele angst als ik stille tijd houd, want ik weet dat ik veilig ben bij God.

Toch wil Hij door ons als rechtvaardig erkend worden, vanwege de relatie die Hij met ons wil. Een liefdevolle relatie bestaat niet zonder rechtvaardigheid en God weet als geen ander dat men ook op dat gebied aansluiting bij elkaar moet vinden om met elkaar door één deur (hemelpoort?) te kunnen. God kan natuurlijk doen wat Hij wil, maar zál dat niet doen omdat zijn liefde dan niet beantwoord zal worden. En dat is, zo ik geloof, voor Hem wél relevant, want daarvoor schiep Hij ons nu juist.

Strikt genomen geeft Jezus die opdracht enkel aan de apostelen. Er stonden geen andere mensen bij, dus hoeven we er niet automatisch vanuit te gaan dat de opdracht tóch tot iedereen gericht zou zijn. Dan zou Jezus ook niet enkel tot de apostelen gesproken hebben, net zoals Hij dat bij de bergrede ook niet deed. Net zoals we er niet vanuit hoeven te gaan dat de meeste westerse christenen liever "in de kerkbanken blijven zitten en hun eigen geluk nastreven." Dat is een leuke stelling om zo jezelf als ware gelovige te profileren en de andere de maat te nemen, omdat jij dat natuurlijk eigenlijk

Voor God wel.

Die jongen heeft gelijk, Jasmine: het verleden is niet meer te veranderen en je zult er nu op moeten vertrouwen dat hij inderdaad met jou wil wachten tot het huwelijk. Hem dan nog als "onrein" zien is mijns inziens daarom niet echt netjes, omdat hij juist zoveel rekening met je wil houden daarin. Je zult hem uiteindelijk toch moeten aanvaarden zoals hij nu is, vooral omdat hij jou geen kwaad heeft gedaan met zijn verleden. Je had immers toen geen relatie met hem. Niet zo star over doen, is daarom mijn advies. Hoe het later misschien zou moeten gaan bij het opvoeden van kinderen, dat is een pr

Onverklaarbare gebeurtenissen worden dan ook niet meteen automatisch erkent als zijnde van God, zo had ik eens begrepen. Dat gebeurt alleen als ze de Kerk opbouwen, naar Christus wijzen en geen dwaalleringen verkondigen. Het verhaal achter het wonder is dus net zo belangrijk.

Stille tijd houden met God is nooit riskant. Integendeel, nergens is het veiliger dan bij Hem. Wie in het gebed of de meditatie Hem zoekt, zal Hem vinden en de duivel ver achter zich laten. Uiteraard zal deze proberen je van de stille tijd af te houden op allerlei slinkse manieren, maar als je gewoon doorzet blijf je veilig en wel bij God.

De katholieke Kerk kent nog altijd het Latijn als officiele liturgische taal. Vroeger werd zelfs de gehele Mis in het Latijn opgedragen. Nu klinkt het voornamelijk nog in de vaste gezangen en helaas ook lang niet overal. Het heeft wel iets mooi's als iedereen in dezelfde taal bidt. In welk land je dan ook bent, de liturgie is altijd te verstaan en iedereen weet wat men bidt. Als priester kon je destijds in welk land ook probleemloos de Mis opdragen. Een beetje het Pinkster-effect, zeg maar. Niets mis mee dus, het aanhouden van een liturgische taal.

Als het verbod om het rituele snijden of kerven in je lichaam omwille van een overledene. Dat was in bepaalde godsdiensten gebruik en daar mochten de Israëlieten niet aan deelnemen. Zij werden geacht genoeg te hebben aan de priesterlijke tempelcultus van de eigen toewijding aan God. Nochtans zijn er prima argumenten tegen tatoeages te vinden, maar die zijn niet dermate ernstig dat men het niet gewoon aan ieders eigen geweten kan overlaten. Zo vrij mogen we er dan ook wel weer mee omgaan.

Het zat in het basispakket als zijnde een behandeling tegen depressie. En dat wordt wél vergoedt. Men was er tot op Kamerniveau blijkbaar tot nu toe dus niet achter dat Different homofilie als één der mogelijke oorzaken van depressie zag en deze oorzaak wilde behandelen. Zo had ik het althans begrepen.

Kan God wel kwaad doen? De meeste christenen zullen op die vraag een soort van nee antwoorden, omdat God immers liefde is. Maar zo bedoel ik deze vraag niet. Stel dat God echt kwaad zou wil doen in deze wereld. Een hypothese, want God wíl dat volgens het geloof niet, maar probeer toch mee te gaan in die gedachte. Stel dat Hij dat zou willen, zouden wij dat nog als kwaad kunnen herkennen? Als God een rotstreek uithaalt, zouden wij dat dan als een rotstreek herkennen? Ik vrees van niet. Het lijkt er sterk op dat God ons alles kan maken wat Hij wil, want wij praten alles toch wel goed. We hebbe

Dat geldt andersom natuurlijk precies zo. Jij gelooft dat je de geboden moet naleven, dus zul je elke tekst in dat licht begrijpen. Dat heet interpretatie, iedereen doet dat en er is niet één bijbelse interpretatie die blijkbaar zodanig overtuigt, dat het alle protestanten tot één kerk roept. Geeft niet, dat is inherent aan het lezen van welk boek ook, alleen jammer dat een ieder de eigen interpretatie zo verabsoluteerd. De zevende dag is vervuld en vervolmaakt in Christus. In Christus mogen we elke dag een rust vinden die de vroegere sabbatsrust verre overstijgt. En in Christus mogen w

Precies, en die sabbatsrust vinden wij in Christus, want Hij is Heer over de sabbat en Hij brengt ons de rust waarvan de sabbat een voorafbeelding was.

"De wetenschap" zegt inderdaad enkel dat er geen aanwijzingen of bewijzen zijn voor het wel of niet bestaan van God of van goden, daar de metafysica (dus het bovennatuurlijke) voor haar geen meetbaar en dus relevant onderzoeksveld is. Puur op wetenschappelijke gronden zal men dus simpelweg geen uitspraak doen over het wel of niet bestaan van God of van het bovennatuurlijke.

Goldfish, het lijkt mij dan ook niet handig om je geloof af te laten hangen van iemand anders. Je gaat niet naar de kerk in de hoop dat je naasten zich ook bekeren, maar omdat je je relatie met God wilt verdiepen en God je daartoe uitnodigt naar de kerk te gaan. Uiteindelijk gaat het er enkel om wat waar is of wat niet. Al zou God geen vinger uitsteken, dan nog wordt Hij daardoor niet meteen niet-bestaand of zo. Hoogstends kun je zijn gedrag wat, ja, eigenaardig en vervelend vinden, maar meer ook niet. Blijkbaar past de levenswijze van die jongen niet bij die van jou. Dat maakt hem niet metee

Aan de andere kant, zo zeg ik ook tegen mijzelf, kan het natuurlijk ook gewoon zo wezen dat het helemaal niet aan Goldfish of haar vriend ligt, maar dat God inderdaad gewoon (nog) niets heeft gedaan. God is bepaald niet altijd even snel in het reageren en zal daar wel zijn redenen voor hebben, maar het is altijd wel erg gemakkelijk om meteen de oorzaak bij Goldfish en of haar vriend te leggen. Overigens geloof ik wel dat als God je daadwerkelijk zou aanraken, je dan eerder ineenkrimpt van diep ontzag en niet meer op je benen kan staan, dan dat je gewoon de schouders zou kunnen ophalen en verd

Maar Goldfish, hoe kon je dan verwachten dat je vriend tot geloof zou komen, als je zelf al niet meer naar de kerk ging en zogezegd boos was op God?

Muslimonline, ik denk dat je inmiddels je antwoorden wel hebt. De leer van de Drie-eenheid leert ons dat wij één God aanbidden in drie Personen: Vader, Zoon en heilige Geest. De relatie tot de erfzonde die je zou kunnen leggen is dat God de Zoon voor ons mens geworden is tot aan de dood, om zo de afstand tussen God en mens te overbruggen. WIj kunnen immers niet God worden, dus werd Hij mens. Discussies over de Drie-eenheid zijn er al genoeg hier op Credible, dus ik zie nu de meerwaarde van dit topic niet. Sowieso zie ik die niet echt, omdat jij allereerst uitgaat van de islam en wij vanuit

Dus leden van een kerk geloven niet wat er in de Schrift staat, Jerommel? Hadden ze dan enkel de christenen moeten tellen die precies net zo puur en bijbels geloven als jij?